Του Κώστα Κουφογιώργου
Σήμερα η Φόρμουλα 1 έχει ξαναθυμηθεί τα τούρμπο. Όμως η συναρπαστικότερη εποχή τους δεν είναι η τωρινή αλλά αυτή της δεκαετίας του ΄80 , όταν οι κινητήρες είχαν πρωτόγονη, ακατέργαστη δύναμη ταλαιπωρώντας σασί και οδηγούς. Αυτή την δυνατή και άγρια εποχή την χρωστάμε σε ένα μεγάλο μέρος στην Ρενό.
Τα τούρμπο έδειχναν να είχαν ξεχαστεί την δεκαετία του ΄70.Παλιότερα οι κανονισμοί επέτρεπαν κινητήρες 1500 κυβικών με υπερσυμπιεστή αλλά εκείνη την εποχή κυριαρχούσαν οι ατμοσφαιρικοί κινητήρες της Φεράρι, της Φορντ και της Άλφα Ρομέο.Το 1977 όμως αυτό άλλαξε.
Νέα εποχή
Σήμερα ο θεσμός μοιάζει σχεδόν με ενιαίο, με αυστηρούς κανονισμούς που κάνουν τα μονοθέσια παρόμοια και τις λεπτομέρειες να κρίνουν τον νικητή.Παλιότερα υπήρχε ελευθερία στους κανονισμούς και στους κινητήρες.Δεδομένου ότι το κόστος ενός μονοθέσιου ήταν κατά πολύ μικρότερο , πολλές μικρές ομάδες δοκίμασαν την τύχη τους στην μεγάλη κατηγορία.Υπήρξαν οχτακύλινδροι V, επίπεδοι δωδεκακύλινδροι, ακόμα και δεκαεξακύλινδροι κινητήρες από την αγγλική BRM .Το 1977 είχε αρχίσει να μεγαλώνει ο ρόλος της αεροδυναμικής αλλά η τεχνολογία των κινητηρών είχε μείνει στάσιμη.Κάπου εκεί εμφανίστηκε η Ρενό. Η RS01του 1977 έιχε έναν εξακύλινδρο κινητήρα 1,5 λίτρου με τούρμπο και ισχύ 550 ίππων.Η Ρενό είχε ήδη εργοστασιακή συμμετοχή και στο Λεμάν έχοντας να ανταγωνιστεί κυρίως την Πόρσε.
Οι πρώτες επιτυχίες
Εκείνη την εποχή οι κινητήρες τούρμπο είχαν κατακλύσει τους αγώνες αντοχής με την Πόρσε με την 935, 936, την Φόρντ με το Zackspeed Capri και την BMW με την CS και αργότερα την 320 κάτι που έκανε το έργο της Ρενό στους αγώνες αντοχής δύσκολο.Παρόλα αυτά κατάφερε να κερδίσει τον ιστορικό αγώνα το 1978 με την Αλπίν Α 442 και οδηγούς τους Πιρονί και Ζασό.
Η Ρενό ήταν σχεδόν αμέσως ανταγωνιστική στην Φόρμουλα 1 σημειώνοντας 11 νίκες από το 1978 μέχρι το 1982.Τις νίκες πέτυχαν οι Γάλλοι Αλέν Προστ , Ρενέ Αρνού και Ζαν Πιέρ Ζαμπουίγ. Αν και ο κινητήρας της Ρενό Γκορντίνι είχε αρκετά θέματα αξιοπιστίας και κατανάλωσης η Ρενό ήταν πια όχι μόνο έτοιμη να πάρει για πρώτη φορά ένα πρωτάθλημα αλλά ήταν και αυτή που δημιούργησε μια νέα εποχή στην Φόρμουλα 1 μιας και όλοι οι μεγάλοι κατασκευαστές είχαν πια στραφεί στους κινητήρες τούρμπο.
Το 1982 ήταν η τελευταία χρονιά που ένας ατμοσφαιρικός κινητήρας κέρδισε πρωτάθλημα με την Γουίλιαμς Φορντ στα χέρια του Κέκε Ρόσμπεργκ, πατέρα του σημερινού πιλότου της Μερσεντές , Νίκο. Το 1983 προμήνυε μιά μάχη μεταξύ της Ρενό, της Φεράρι, της Μακλάρεν Πόρσε, της Μπράμπαμ BMW και της Γουίλιαμς Χόντα όλες με κινητήρες τούρμπο με την Πόρσε και την Χόντα όμως να συμμετέχουν στους τελευταίους μόνο αγώνες. Πιο επικίνδυνη, για την Ρενό, ήταν η πανέμορφη Μπάμπαμ ΒΤ52 με τον πρωτοεμφανιζόμενο τετρακύλινδρο κινητήρα της BMW και τον πρωταθλητή του 1981 Νέλσον Πικέ.Οι Γερμανοί είχαν χρησιμοποιήσει απλές τεχνολογικά λύσεις παίρνοντας ουσιαστικά ένα πολιτικό μοτέρ που κινούσε τα μοντέλα του εμπορίου της φίρμας που απέδιδε, εκέινη την εποχή 650 ίππους σε συνθήκες αγώνα.
Το χαμένο πρωτάθλημα του 1983
Η εποχή των τούρμπο είχε επισήμως αρχίσει με την Ρενό, που ξεκίνησε την μόδα, να κυριαρχεί.Το πρωτάθλημα ήταν σχεδόν σίγουρο, αλλά η συνεχής πρόοδος της Μπράμπαμ και μια βλάβη που έπαθε το μονοθέσιο του Προστ στον τελευταίο αγώνα στο Κυάλαμι , έδωσε το πρωτάθλημα στον Πικέ κάνοντας την Μπράμπαμ και όχι την Ρενό την πρώτη ομάδα που κέρδισε πρωτάθλημα με κινητήρες τούρμπο το 1983. Έτσι χάθηκε η ευκαιρία να επιτευχτεί ένας συνδυασμός που δεν έχει ξανασυμβεί από την δεκαετία του ’50 με τον Ασκάρι και την Φεράρι. Κινητήρας και σασί από την ίδια εταιρία και οδηγός από την ίδια χώρα με τον κατασκευαστή.
Το 1984 η Ρενό δεν ήταν πια ανταγωνιστική, ο Προστ πήγε στην Μακλάρεν για να κερδίσει το πρώτο του πρωτάθλημα με τους Άγγλους το 1985 την ίδια χρονιά που η Ρενό αποσύρθηκε σαν ομάδα αλλά όχι σαν κατασκευαστής δίνοντας κινητήρες αλλού. Είχε δε την τιμή όχι μόνο να σημειώσει η ιστορική Λότους, όπως την είχε ιδρύσει ο Κόλιν Τσάπμαν, με τους κινητήρες της Ρενό τις τελευταίες της νίκες αλλά να σημειώσει και ο μεγάλος Άιρτον Σέννα τις πρώτες δικές του το 1985 και το 1986.
Η Ρενό, αν και έφερε τα τούρμπο στην φόρμουλα 1 και ουσιαστικά εγκαινίασε μια ολόκληρη εποχή στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, δεν πήρε ποτέ το πολυπόθητο πρωτάθλημα. Κέρδισε όμως μετά την εποχή των τούρμπο πολλούς αγώνες ως κατασκευαστής κινητήρων (τρίτη πίσω από Φεράρι και Φορντ με 168 νίκες) και 2 ως κατασκευαστής το 2005 και το 2006 με τον Ισπανό Φερνάντο Αλόνσο. Τώρα που φημολογείται η επανεμφάνιση της ίσως και να επαναλάβει τους θριάμβους του παρελθόντος.
