Οι εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι ευχάριστες, και απορεί κανείς, πως οι αρμόδιοι σε ευρωπαϊκό και σε εθνικό επίπεδο των κρατών μελών, δεν αποφασίζουν να αναλάβουν δράση για την αναστροφή αυτών των εξελίξεων.
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά, που η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετωπίζει προβλήματα – γίγαντες. Ωστόσο, αυτή τη φορά, σήμερα, τα προβλήματα βρίσκουν μια Ένωση λαβωμένη από επικείμενη αποχώρηση μιας χώρας μέλους, ένα τεράστιας, σημασίας θέμα, για την ίδια την ύπαρξή της ΕΕ.
Brexit : Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα
Oσο περνάει ο καιρός, κερδίζει έδαφος η άποψη, πως οι Βρετανοί θα κληθούν σε ένα νέο δημοψήφισμα, και ότι αυτό, θα είναι, έστω και οριακά, υπέρ της παραμονής τους στην ΕΕ.
Τι σημαίνει, όμως αυτό; Αρχικά είναι μια θετική εξέλιξη για την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως οικοδόμημα.
Υπάρχει όμως και η συνέχεια, που είναι, σχεδόν, μη προβλέψιμη. Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Ενωση ετοιμάζεται για τροποποιήσεις (κατ’ αρχήν) στο παράγωγο ενωσιακό δίκαιο, σε κανονισμούς, οδηγίες, κλπ,με την προοπτική της αποχώρησης. Φαντασθείτε ένα σπίτι με 28 διαμερίσματα, που πρέπει να γκρεμιστεί το ένα, χωρίς να πάθει κάτι, η, κάτι σοβαρό, το υπόλοιπο οικοδόμημα. Και εκεί, κάπου στην αρχή της διαδικασίας, οι κάτοικοι του υπό κατεδάφιση διαμερίσματος, κάποιοι από αυτούς, το ξανασκέφτονται. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, η κατάσταση.
Βέβαια, αν οι Βρετανοί αποφασίσουν να μείνουν, ακόμη και για να πείσουν τους αρνητές της παραμονής για κάτι καλύτερο και να μειώσουν τις αντιδράσεις τους, θα διαπραγματευτούν μια περισσότερο ευνοϊκή γι αυτούς συμμετοχή στην ΕΕ, σε σύγκριση με τη σημερινή.
Όπως έχουμε, ξαναγράψει οι Βρετανοί είχαν πολύ σημαντικό ρόλο στη θεσμική διαμόρφωση της ΕΕ και φημίζονται για τη διαπραγματευτική τους ικανότητα, η οποία και αυτή τη φορά , θα έφερνε αποτελέσματα.
Ιταλία: Η χώρα που δε θα ήθελε να γίνει Ελλάδα
Βέβαια, είναι λυπηρό να ακούνε οι πολλοί Έλληνες που, ζουν, ακόμη, μέσα στην κρίση, ότι υπήκοοι μιας άλλης χώρα μέλους της ΕΕ, και μάλιστα πολύ φίλης, που συνδιαμόρφωσε, στο βαθμό που της ανήκει το ελληνικό μνημόνιο, πως (με μια φράση), δε θα ήθελαν να έχουν την τύχη τους,
Ωστόσο, η αντίδραση των Ιταλών στη λιτότητα, στην κυριαρχία των αριθμών και στην απουσία της κοινωνικής διάστασης στις πολιτικές της ΕΕ, βρίσκει τους Έλληνες δίπλα τους,(τουλάχιστον στη μεγάλη τους πλειοψηφία), έστω και με κάποιες διαφοροποιήσεις . Ακόμη, περισσότερο, περιμένουν από τους Ιταλούς , αυτά που μόνοι τους δε μπορούν να επιτύχουν ως πολίτες μιας ασθενέστερης οικονομικά και πληθυσμιακά χώρας, που, επιτέλους, βγήκε από το μνημόνιο, αλλά το μνημόνιο παραμένει, ακόμη, στην καθημερινή ζωή τους.
Όσο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην πορεία προς την πραγματική ΟΝΕ θα είναι δύσκολο να παραβλέψει αυτές και άλλες, παρόμοιες εξελίξεις, και να αφήσει εκτός του κοινωνικό κριτήριο.
Πηγή: Blog:marina anastas.kourbela
