Του Συμεών Σολταρίδη

Ο Αλέξης Τσίπρας, ξαναθυμήθηκε τις παλιές αριστερές του δόξες των ετών 2014 , όταν επισκέπτονταν πλατείες, καφενεία , συγκεκριμένους χώρους που του υποδείκνυαν και μίλησε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σα να μιλούσε σε μαθητές δεκαπενταμελούς.

Ξέχασε τις κωλοτούμπες, λησμόνησε την συνεργασία του με την λαϊκή δεξιά και τις βερμπαλιστικές, πατριωτικές κορώνες  του κυβερνητικού του εταίρου για να  «ευτυχήσει» τον Ελληνικό λαό.

Βέβαια του υπενθύμισαν ότι έχασε πολύτιμο χρόνο την εποχή της αριστεροσύνης του, ότι χρεώθηκε ο Ελληνικός λαό με 100 δις με τα παίγνια του Γιάνη Βαρουφάκη και ότι ήταν απομονωμένος πολιτικά.

Και μετά από πολλά και διάφορα, που του υπενθύμισαν  για  τον λαό που δεινοπαθεί, για την διαφθορά που συνεχίζεται , για τα προσφυγικά κύματα που καταφθάνουν, για τη μη αντιμετώπιση των προβλημάτων των προσφύγων, για τα φαγοπότια και  τους διορισμούς των  «δικών μας παιδιών», ο Έλληνας Πρωθυπουργός, προσπάθησε να απαντήσει στα εννοούμενα και υπονοούμενα.

Δήλωσε ότι η Κυβέρνηση του πέτυχε σε όλα όσα απέτυχαν οι προηγούμενες Κυβερνήσεις και λησμόνησε να σημειώσει ότι έβαλε την χώρα σε ενέχυρο. Ενώ, είπε « Από το 2010 έως το 2014, η Ελλάδα έχασε το 1/4 του εθνικού της πλούτου» σημείωσε ότι «η ανεργία, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός εκτοξεύθηκαν και το δημόσιο χρέος επίσης». Και συνέχισε «έφυγε το εργατικό δυναμικό και εξανεμίστηκαν οι επενδύσεις».

Θα ήταν παράλειψη του υπογράφοντος να μην σημειώσει την οργίλη έκφραση του Αλέξη Τσίπρα προς τους αντιδρώντες μέσα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στα λεγόμενα του, λες και μιλούσε σε ακροατήριο «τρίτης κατηγορίας»!

Το χειρότερο όμως όλων ήταν ότι μετέφερε τα εσωτερικά της χώρας του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δείχνοντας για πολλοστή φορά ότι δεν γνωρίζει από «διπλωματικό τακ», όταν στράφηκε κατά του Προέδρου της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Τέλος , αναφέρθηκε στην κατάργηση της «σαρία» που κατά παράβαση κάθε δικαίου λέγεται «σαρία» , διότι δεν υπάρχει στην Ελλάδα πραγματική σαρία, ενώ η πινακίδα που βρίσκεται έξω από το γραφείο του Μουφτή Κομοτηνής «Seri Mahkeme» (Δικαστήριο Σαρίας), είναι λάθος πέρα για πέρα.  Θα ήταν σωστό αν ο ιεροδίκης Μουφτής θα δίκαζε με βάσει τα Ισλαμικά Δικαϊκά έθιμα και νόμους και όχι με τα κατά συνθήκη και να αποδίδει καταδίκες βάσει του Ισλαμικού Δικαίου, όπως αυτά  ισχύουν σε κράτη που διέπονται από την σαρία.

Μετά λοιπόν την επιβεβλημένη τοποθέτηση, ο Αλέξης Τσίπρας θεώρησε σκόπιμο να αναφερθεί στην κατάργηση της. Μου θύμισε την κατάργηση του άρθρου 19 του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγενείας όταν ο Κίμων Κουλούρης πήγε ασθμαίνοντας και δήλωσε ότι η ελληνική βουλή κατάργησε το σχετικό άρθρο για να μην εκ νέου καταδικαστούμε.

Έτσι κάπως έγινε και με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, ο οποίος τόνισε το «επαινετό έργο». Δεν είπε όμως ότι καθυστερεί το Π.Δ για την εφαρμογή του, ούτε ότι μετά παρέλευση μηνών, δεν είπε ότι μετά την πολύμηνη ψήφιση του, δεν ψηφίστηκαν οι Δικονομικοί κανόνες επί υποθέσεων δικαιοδοσίας Μουφτή και Σύσταση, οργάνωση και Λειτουργία Διεύθυνσης Υποθέσεων Δικαιοδοσίας Μουφτή στις Μουφτείες, η οποία παραμένει την ψήφιση του ν.4511/2018.

Όπως επίσης δεν αναφέρθηκε στο δεύτερο μέρος του σχεδίου Π.Δ που βρίσκεται σε διαβούλευση που σημειώνει την αποδυνάμωση του Μουσουλμάνου πρωθιερέα και προβάλει τριμελή γραμματεία που θα διορίζεται από το Υπουργείο, οπότε το κράτος θα αναμιγνύεται στα εσωτερικά του θεσμού, ενώ θα επιλέγεται για ορισμένη χρονική περίοδο ο Μουφτής.

Θα κατέληγα να πω ότι καλώς εκσυγχρονίζεται η Μουφτεία, ιδιαίτερα μετά από τις κακέκτυπες αποφάσεις των Μουφτειακών Δικαστηρίων, τα οποία αν και όλα τα έκτακτα πνευματικά δικαστήρια είχαν καταργηθεί το 1920, εν τούτοις ο Βενεζέλος διατήρησε τα ιεροδικεία ,  εις ένδειξη σεβασμού των ηθών και εθίμων της μειονότητας.

Κακώς όμως ότι το κράτος αναμιγνύεται σε πολλά του νομοσχεδίου καθώς και στην γλώσσα που θα χρησιμοποιεί στις αποφάσεις της η Μουφτεία. Όταν είχα συγγράψει το διδακτορικό μου με θέμα την «ιστορία των μουφτειών της Δ. Θράκης» τόνιζα σημεία που θα έπρεπε να προσεχτούν.

Σήμερα όμως θα τονίσω ότι η κατάργηση των δικαστικών αρμοδιοτήτων του Μουφτή είναι επιτακτική και ταυτόχρονα η επιλογή του Μουφτή σαν πρώτη κίνηση από ιερατείο και σαν δεύτερη από τον λαό είναι επιτακτική για να εξαφανιστεί η θρησκευτική δυαρχία και οι μηνύσεις που ταλανίζουν τα ακροατήρια.

Μετά από όλα αυτά και ιδιαίτερα τα περί Μουφτειών, μάλλον αδιάβαστος πήγε και με τα λεγόμενα του μάλλον θυμηδία προκάλεσε. Και αν προκάλεσε θυμηδία για τα Μουφτειακά, τρανταχτά γέλια προκάλεσε για την έναρξη  της ευημερίας που ξεκίνησε  με τις «ελαφρύνσεις, φοροελαφρύνσεις  και θέσεις εργασίας που δημιούργησε»!