Του Νίκου Μιχαλόπουλου*

Πώς δυο – τρεις χιλιάδες νέοι, ονομάστηκαν γενιά για να σώσουν την τιμή ενός ολόκληρου έθνους, που συμβιβάστηκε με τη Χούντα, δεν αγωνίστηκε και ήταν έτοιμο να συνδιοικήσει μαζί της.

Τα πράγματα είναι πολύ απλά! Στις 21 Απριλίου 1967, η Χούντα του Ι. Παπαδόπουλου, ανέτρεψε τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό και εγκαθίδρυσε την Δικτατορία των Συνταγματαρχών. Αμέσως προχώρησε στη σύλληψη και εξορία των συνηθισμένων υπόπτων, κάποιων αριστερών της γενιάς της αντίστασης και της γενιάς του ‘’114’’ και πολύ σύντομα παγίωσε την εξουσία της.

Υπήρξαν μικρές και ασυντόνιστες προσπάθειες αντίστασης από μικροομάδες και μεμονωμένες περιπτώσεις που μετά από μια σύντομη δράση, συλλαμβάνονταν, φυλακίζονταν ή εξορίζονταν. Η δικτατορία παγιώθηκε.

Έτσι φτάσαμε στην προσπάθεια φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος, με το πείραμα Μαρκεζίνη, η οποία απ’ ότι φαίνεται, είχε γίνει αποδεκτή από ΟΛΟΚΛΗΡΟ το πολιτικό σύστημα – συμπεριλαμβανομένων και ΟΛΩΝ των τμημάτων της Αριστεράς – που ήταν έτοιμο να συνεργαστεί και να συμμετάσχει.

Και όλη αυτή η ιστορία, που βάδιζε πέραν των μικροπροβλημάτων προς αίσιο τέλος, χάλασε από λίγες χιλιάδες φοιτητών, των ανώτατων σχολών, που αντιτάχθηκαν στην φιλελευθεροποίηση, που οργανώθηκαν στη συνέχεια μετά την κατάληψη της Νομικής και ενέτειναν την πάλη κατά της Χούντας, με αποκορύφωμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Η αντίδραση της Χούντας ήταν άμεση και σκληρή με την είσοδο του τανκς στις 17 Νοέμβρη του 1973. Στρατός, ΕΣΑ, σκοτωμοί, συλλήψεις, βασανισμοί, τρομοκρατία και καταστολή κάθε προσπάθειας.

Η Χούντα του Ιωαννίδη, προσπάθησε με βία και τρομοκρατία να πετύχει την μακροημέρευση του φασιστικού μορφώματος, δεν τα κατάφερε, οδήγησε την χώρα στην τραγωδία της Κύπρου και κατέρρευσε, κυριολεκτικά, διαλύθηκε και η μεταπολίτευση έγινε, όχι σαν αποτέλεσμα κάποιων διεργασιών, αλλά σαν μοναδική εφικτή λύση.

Αλλά και χωρίς την προδοσία της Κύπρου, ήταν σίγουρο ότι η Χούντα του Ιωαννίδη, θα έπεφτε αφού αυτοδιαλύονταν κάτω από την ίδια την ανικανότητά της να διοικήσει. Απλά πήραν από αυτήν όσα μπορούσε να δώσει.

Η κατάρρευση της Δικτατορίας που άρχισε με το Πολυτεχνείο το 1973, κατέληξε στην εγκαθίδρυση της Προεδρικής Δημοκρατίας, την προκήρυξη των εκλογών και την εκλογή του Κ. Καραμανλή με το εκκωφαντικό 54%.

Αυτό δεν ήταν επίτευγμα ενός λαού, που αγωνίστηκε, αλλά αποτέλεσμα του σύντομου αγώνα ενός πολύ μικρού μέρους της νεολαίας και δείχνει αφενός μεν την πραγματική ισχύ της δικτατορίας, αφού αρκετό ένα μικρό σπρώξιμο για να πέσει, αλλά και αφετέρου την προφανή υποταγή του λαού, που επτά χρόνια έσκυβε το κεφάλι και υπάκουε ακόμα και όταν οι οικονομικές συνθήκες τον έφεραν στην εξαθλίωση.

«Αυτό που έκανε το Πολυτεχνείο ήταν να θέσει τη δημοκρατία σε τροχιά κατάρρευσης. Και η κατάρρευση επήλθε όταν – με το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου – οι Τούρκοι εισέβαλαν στην Κύπρο. Η δικτατορία, εκτός από το να σκοτώσει νέους Έλληνες που ζητούσαν ελευθερία και δημοκρατία, διέπραξε και το μεγαλύτερο εθνικό έγκλημα μεταπολεμικά.» (Σταύρος Λυγερός, Η εξέγερση του Πολυτεχνείου – Μια ξεχασμένη κατάθεση, 2023).

Λίγα περί …πνευματικής ηγεσίας!

Υποτίθεται στην κοινωνία υπάρχει και μια πνευματική ηγεσία. Είναι οι διανοούμενοι, που είναι πιο προβληματισμένοι και αντιδρούν πιο γρήγορα σε οποιαδήποτε προσπάθεια οπισθοδρόμησης της κοινωνίας, καθηγητές πανεπιστημίου και μη, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, συγγραφείς, καλλιτέχνες, τέλος πάντων ο σκεπτόμενος κόσμος. Πού πήγαν όλοι αυτοί;

Τους μάζεψε ΟΛΟΥΣ ο δικτάτωρ Παπαδόπουλος σε μια αίθουσα, τους ‘’έβαλε’’ στο γύψο και το βούλωσαν ΟΛΟΙ. Μόνο τέσσερις σηκώθηκαν και έφυγαν – προς τιμήν τους – από την αίθουσα. Οι υπόλοιποι αποδέχτηκαν τον γύψο και έκτοτε… φωνή καμία. Αυτή ήταν, δυστυχώς, η πνευματική ηγεσία του τόπου, που υποτίθεται ΠΡΩΤΗ θα ξεσηκώνονταν και θα καθοδηγούσε το λαό. Να τη χαιρόμαστε.

Γι’ αυτό μέχρι σήμερα, δεν έχει υπάρξει καθαρή άποψη για το Πολυτεχνείο, γιατί ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ γενιά που να το γέννησε για να το στηρίξει στη συνέχεια. Ήταν προϊόν συγκυρίας – μοναδικής και ανεπανάληπτης – λίγων νέων που κατάφεραν να αρθρώσουν έναν λόγο, πανηγυρικό και γιορτινό, επαναστατικό και ανατρεπτικό, συγκερασμό διάφορων πολιτικών πεποιθήσεων, κυρίως όμως ενωτικό που εν τέλει έκλεισε με τον εθνικό ύμνο.
Τυχεροί όσοι το ζήσανε.

Όσο για τους άλλους γράφει ο Νίκος Χουλιαράς: «Σαν τι μπορώ να κάνω εγώ αυτή την ώρα. Δεν έχω επάνω μου και ταυτότητα». «Κάτι τέτοια πράματα, χαζά και κρύα, σκεφτόμουν, μέχρι που έφτασα κάτω, στην Αλεξάντρας. Εκεί, είδα κι άλλο κόσμο μαζεμένο, γι’ αυτό και στάθηκα. Δεν τόλμησα να πάω παρακάτω. Χωμένος μες στους άλλους, κοίταγα σα χαμένος, τ’ ασθενοφόρα που ούρλιαζαν κι όλο κουβάλαγαν παιδιά σακατεμένα απ’ τις σφαίρες, στο Ρυθμιστικό.

Τίποτα άλλο δεν κατάφερα να κάνω, γι’ αυτό και λέω, πως είναι αστείο να γιορτάζω τώρα, μαζί με άλλο ένα εκατομμύριο ανθρώπους, το ότι δεν έκανα, το βράδι εκείνο, τίποτα!» (Νίκος Χουλιαράς, Ζωή, την άλλη φορά, 1985).

Η γενιά της Δικτατορίας και η γενιά …της Μεταπολίτευσης. Ήταν λοιπόν η ‘’γενιά της Δικτατορίας’’, η οποία συμβιβάστηκε και αποδέχτηκε τη μοίρα που της επέβαλαν. Η ίδια γενιά, μετά την μεταπολίτευση του 1974, μεταμορφώθηκε σε ‘’γενιά της Μεταπολίτευσης’’.

Το ίδιο βράδυ που ήρθε ο Καραμανλής, εκατομμύρια ξεχύθηκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν την επιστροφή της Δημοκρατίας…και δεν ξαναγύρισαν στα σπίτια τους.
Με το παραμικρό, εκδηλώσεις, διαδηλώσεις, διαμαρτυρίες, πορείες, αγώνες για τα πάντα.

Ειδικά στην επέτειο της 17ης Νοεμβρίου, εκατομμύρια λαού στους δρόμους, κυριολεκτικά ήταν μια πορεία στατική, αφού ο τελευταίος ήταν ακίνητος στο Πολυτεχνείο και ο πρώτος είχε φτάσει στην Αμερικανική Πρεσβεία. Μια διαδήλωση πολλών χιλιομέτρων, πολλών συνθημάτων και με πολλές εναλλαγές σύμφωνα με την ιστορική εξέλιξή της.

Ο Κων. Καραμανλής πολύ έξυπνα, σύνδεσε την 17η Νοέμβρη με τις πρώτες Δημοκρατικές εκλογές, δηλαδή με την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Σύμφωνα με αυτόν, το νόημα της εξέγερσης της 17ης Νοέμβρη, ήταν η έλευση της Δημοκρατίας, το οποίο και επετεύχθη και γι’ αυτό γιορτάζεται ταυτόχρονα, μαζί με τους νεκρούς του Πολυτεχνείου!

Τώρα που πέρασαν 50 χρόνια και έχουν αρχίσει σιγά – σιγά, να ξαναγράφουν την ιστορία, η θέση του Κων. Καραμανλή ίσως παίξει σημαντικό ρόλο στην οριστική εκτίμηση της σημασίας της 17ης Νοέμβρη 1973, στην αποτύπωση της σύγχρονης πολιτικής ιστορίας.
Χαίρε ώ χαίρε Δημοκρατία λοιπόν!
Νίκος Μιχαλόπουλος
Αθήνα, 13/11/2023

*Ο Νίκος Μιχαλόπουλος, φοιτούσε στη Αρχιτεκτονική Σχολή της Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ) το 1973, συμμετείχε ενεργά στις κινητοποιήσεις στη Θεσσαλονίκη, που οδήγησαν στην κατάληψη του εκεί Πολυτεχνείου και την –αναίμακτη- επέμβαση των τανκς, την 17η Νοέμβρη 1973. Για τη δράση του κακοποιήθηκε στην ασφάλεια από τους Τετραδάκο, Μπουζιάνη και δέχτηκε δολοφονική επίθεση από παρακρατικούς στην πλατεία Αγίας Σοφίας και σώθηκε από την επέμβαση Παλαιστινίων συμφοιτητών του.

The post Γενιά του Πολυτεχνείου – Η ανύπαρκτη Γενιά appeared first on Enetpress.

Μπορεί η Ευρωπαϊκή Ένωση να διατηρήσει τη σημερινή θεσμική της συγκρότηση και μετά τις αναμενόμενες διευρύνσεις;

Μετά την ένταξη χωρών από τα Δυτικά Βαλκάνια, την ένταξη της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και άλλων (οκτώ υποψήφιες και 2 εν δυνάμει υποψήφιες χώρες);

Τι θα γίνει με τις τρεις χώρες της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών-ΕΖΕΣ, την Ισλανδία το Λιχτενστάιν και τη Νορβηγία, οι οποίες μαζί με τις 27 χώρες μέλη της ΕΕ έχουν ιδρύσει τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο- ΕΟΧ; Θα μείνουν με στο καθεστώς αυτό, η θα ενταχθούν και αυτές;

Η Ισλανδία και η Νορβηγία έφτασαν μέχρι την πόρτα της ΕΕ, αλλά δεν μπήκαν. Η Νορβηγία, μάλιστα υπόγραψε τη Συνθήκη προσχώρησης στην ΕΕ τον Ιούνιο του 1994,στην Κέρκυρα, επί Ελληνικής Προεδρίας, αλλά δεν εντάχθηκε, διότι το δημοψήφισμα που ακολούθησε ήταν οριακά αρνητικό.

Σημειώνεται, πως η τέταρτη χώρα μέλος της ΕΖΕΣ, η Ελβετία δε μετέχει στον ΕΟΧ.

Τι θα γίνει και με την Αγγλία, και τη συμμετοχή της στην Ενιαία Αγορά της ΕΕ;

Αυτά στο ευρωπαϊκό πλαίσιο.

Εκτός ΕΕ βρίσκεται σε εξέλιξη μια ευρωαμερικανική προσέγγιση, η ισχυρότερη έως τώρα. Οι σχέσεις ΕΕ- ΗΠΑ, με δεδομένη την προσέγγιση αυτή, θα μπορούσαν, ενδεχομένως να οδηγήσουν στη δημιουργία μιας τομεακής ενιαίας αγοράς, η και περισσότερο;

Μια τέτοια εξέλιξη , τι επιπτώσεις θα είχε στη λειτουργία της ΕΕ;

The post Πως θα είναι τo αύριο της Ε.Ε.; appeared first on Enetpress.

Το Ισραήλ μπορεί να καταγγελθεί για εγκλήματα πολέμου, όπως και η Ρωσία στην Ουκρανία και η Τουρκία στο Κουρδιστάν.Η Χαμάς όμως πρέπει να καταγγελθεί για εγκλήματα του κοινού ποινικού μητρώου (αρμοδιότητας όχι  ΟΗΕ αλλά της INTERPOL).

Του Νίκου Μιχαλόπουλου

ΟΡΙΣΜΟΙ: ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΙ ‘’ΑΣΥΜΜΕΤΡΟΣ’’ ΠΟΛΕΜΟΣ

Πολεμική ενέργεια είναι η προσπάθεια καταστροφής ενός αντίπαλου στρατιωτικού στόχου, η απόπειρα κατάκτησης εδαφών και η προώθηση των θέσεων σου, εις βάρος των θέσεων του εχθρού, η εξόντωση του στρατού του αντιπάλου, ακόμα και η καταστροφή μιας βιομηχανίας που κατασκευάζει όπλα γι’ αυτόν.

Έχουμε όμως ελαχιστοποιήσει πλέον την έννοια του πολέμου και προωθείται ο όρος ‘’ασύμμετρος’’ για να συμπεριλάβουμε σε αυτό ό,τι γελοιότητα γίνεται εν ονόματι του ‘’πολέμου’’ ενώ έχουμε ορίσει και τον ‘’chic’’όρο παράπλευρες απώλειες για να δικαιολογήσουμε τον θάνατο αόπλων και άσχετων πολιτών ή και γυναικόπαιδων ή σχολείων ή νοσοκομείων ή τέλος πάντων παντός επιστητού. Ειδικά θεωρούμε πολεμικό στόχο ακόμα και την καταστροφή υποδομών, τελείως άσχετων με την εμπόλεμη ζώνη π.χ. γεφυρών, οδών,εκατοντάδες χιλιόμετρα από το χώρο των πολεμικών συγκρούσεων, με το πρόσχημα ότι δυσκολεύουμε τον εφοδιασμό των στρατευμάτων.

Αυτό το κάνει η Ρωσία στην Ουκρανία, θεωρώντας στόχο ΟΛΗ την Ουκρανία ακόμα και το Κίεβο και αδιαφορεί για τα πλήγματα σε κατοικημένες περιοχές. Το ίδιο δε, κάνει και η Τουρκία χτυπώντας χωρίς καμία διάκριση, κυριολεκτικά ότι κινείται, στις περιοχές των Κούρδων με το πρόσχημα ότι ΟΛΟΙ οι Κούρδοι είναι Τρομοκράτες, αδιακρίτως ηλικίας και φύλου, χωρίς δυστυχώς να υπάρχει καμία αντίδραση από τη Διεθνή Κοινότητα. Έχει όμως το θράσος να διαμαρτύρεται για τα τεκτενόμενα στη Λωρίδα της Γάζας, ενώ αυτή κάνει πολύ χειρότερα.

Η ‘’ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ’’ ΤΗΣ ΧΑΜΑΣ

Αυτή η ‘’επιστροφή’’ μετά από κάποιο διάστημα, δεν έχει όμως ΚΑΜΙΑ σχέση με πολεμική ενέργεια όσο και να διευρύνουμε την έννοια του ΑΣΥΜΜΕΤΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. Ήταν μια επίθεση ομάδας δολοφόνων δηλαδή συμμορίας, εναντίον νεαρών πολιτών που διασκέδαζαν, με μοναδικό στόχο τη δολοφονία τους, με πλήρη γνώση, ότι ήταν εντελώς αθώοι και ακίνδυνοι, με στόχο το θάνατό τους, το βασανισμό τους και την απαγωγή τους! Και μάλιστα εναντίον όχι μόνο παιδιών αλλά και ΜΩΡΩΝ και ακόμα χειρότερα εναντίον ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ γεγονός που παραπέμπει ευθέως στην ανάγκη άμεσης καταδίκης από ΟΛΟΥΣ. Δεν υπάρχει κανένα επιχείρημα και καμία πρόφαση, έστω κάποιος απλά να κατακρίνει τα γεγονότα. Μόνο να καταδικάσει ΜΠΟΡΕΙ και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να το κάνει αυτό, με τον πιο απόλυτο τρόπο.

Η Χαμάς αυτή τη στιγμή εκφράζει τους Παλαιστίνιους για ένα πολύ απλό λόγο: Εξόντωσε την αντίπαλη της οργάνωση, την Αλ Φατάχ, με τον ίδιο τρόπο που επιτέθηκαν και στο Ισραήλ και έμειναν μόνοι και κυρίαρχοι, χωρίς κανένα αντίπαλο να τολμήσει να τους αντιπαρατεθεί.

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Η ενέργεια αυτή μπορεί να παρομοιασθεί μόνο με τις επιθέσεις των ναρκοσυμμοριών της Νότιας Αμερικής, εναντίον κοινοτήτων, χωριών που κατοικούν αντίπαλοι, ακόμα και εναντίον κυβερνητικών στόχων, αστυνομικών και στρατιωτικών. Άρα και η αντιμετώπιση δεν μπορεί παρά να είναι άλλη από αυτή που εφαρμόζει π.χ. η κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ (Καθημερινή, 12/10/2023, Ελ Σαλβαδόρ: Δύο πόλεις υπό πολιορκία λόγω «πολέμου κατά συμμοριών»). Ανάπτυξη στρατιωτικών μονάδων και πλήγματα των εγκαταστάσεων, υποδομών, ανθρώπινου δυναμικού, των αποθηκών, των οδών διακίνησης κλπ και κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει για τίποτα, εκτός αν και αυτοί υπερβούν, τα ανθρωπίνως αποδεκτά όρια. Η αντίδραση πρέπει να είναι ανάλογη της δράσης και η ποινή αντίστοιχη του εγκλήματος.

Ήταν λάθος του Νετανιάχου, να χρησιμοποιήσει τη λέξη ΠΟΛΕΜΟΣ. Έπρεπε να μιλήσει για κυνήγι δολοφόνων, για εξάρθρωση εγκληματικών συμμοριών και εξόντωση των αρχηγών τους. Να ζητήσει δε από ΟΛΕΣ τις χώρες να καταδικάσουν τα εγκλήματα και τις δολοφονίες και να συλλάβουν και να παραδώσουν όσους από τους ηγέτες έχουν, περάσει σε άλλη χώρα, όπως π.χ. ο Ισμαήλ Χανίγια που έχει βρει καταφύγιο στο Κατάρ, στο Ισραήλ για να δικαστούν.

ΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Ας προσπαθήσουμε να βάλουμε τα πράγματα σε λίγη τάξη. Πριν δέκα χρόνια, έγινε επίθεση στο εμπορικό κέντρο WESTGATE στο Ναϊρόμπι της Κένυας, κρατήθηκαν όμηροι, δεκάδες από τους οποίους εν συνεχεία δολοφονήθηκαν.Η επίθεση ήταν από μέλη της Σομαλικής Ισλαμικής Οργάνωσης Αλ Σαμπάαμπ, προερχόμενοι από διάφορες χώρες και με επικεφαλής του Ομάρ Χαμαμί, που είχε μεγαλώσει στις ΗΠΑ (!), γνωστός με το ψευδώνυμο ο ‘’Αμερικάνος’’.

Οι επιτιθέμενοι, είχαν καταστρώσει το σχέδιο μήνες, σε μυστικές συσκέψεις, σε διάφορες χώρες από τις οποίες είχαν και βοήθεια, είχαν σίγουρα ‘’γιάφκα’’ στην Κένυα και πρέπει να είχαν αποθηκεύσει οπλισμό μέσα σε κρυψώνες στο εμπορικό κέντρο. Πολλοί διέφυγαν, μεταξύ των οποίων και η περίφημη ‘’Λευκή Χήρα’’, Samantha Lewthwaite. Έγινε σαν αντίδραση στην παρέμβαση του Κενυάτικου στρατού και την εκδίωξη της Αλ Σαμπάαμπ από τις πόλεις της Σομαλίας. Σύμφωνα με τις αναλύσεις ήταν μια προσπάθεια των οργανώσεων να υπενθυμίσουν την ύπαρξή και τις ικανότητές τους.

ΛΙΓΗ ΘΕΩΡΙΑ

Σύμφωνα δε με τις επιταγές της σύγχρονης θεωρίας για την τρομοκρατία, όπως αυτή ξεκίνησε να διαμορφώνονται στην Αλγερία από την δεκαετία του 1950:‘’Η πρόκληση ενός δραματικού περιστατικού, ικανού να επαναφέρει την οργάνωση στο διεθνές προσκήνιο είναι ο μόνος τρόπος να διατηρηθεί στα πράγματα και να προσελκύσει νέους μαχητές’’. Εδώ είναι πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι η κίνηση αυτή προετοιμάζονταν μήνες, είχε διεθνή οργάνωση και βοήθεια και τους ίδιους στόχους, προσαρμοσμένους στη σημερινή κατάσταση.

Τώρα δεν ήταν μόνο η προβολή των στόχων της Χαμάς στον Αραβικό κόσμο, αλλά η διεύρυνση της επιρροής της πλέον στην ευρύτερη Μουσουλμανική Κοινότητα, με την εισδοχή στην πλευρά των υποστηρικτών, χωρών, σαν την Τουρκία και το Ιράν αλλά και των απανταχού Μουσουλμάνων σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου. Επιπλέον να αποτρέψει Αραβικές χώρες και ειδικά την Σαουδική Αραβία, να προσεγγίζει τις ΗΠΑ,ξαναφέρνοντας στο προσκήνιο τα βάσανα των Παλαιστινίων από τον ΣΙΩΝΙΣΜΟ, που είχαν αρχίσει να υποβαθμίζονται στη Διεθνή Κοινότητα.

Αυτή είναι η νέα πραγματικότητα. Πλέον το Ισραήλ και γιατί ΟΧΙ και ΕΜΕΙΣ ΟΛΟΙ, δεν έχει απέναντι τον Αραβικό Κόσμο, αλλά ΟΛΟΥΣ τους απανταχού ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ, και κάθε πράξη αντίδρασης οποιασδήποτε μορφής, οπουδήποτε και από οποιονδήποτε θα είναι ΑΠΟΔΕΚΤΗ από αυτούς. Στρατηγικά βέβαια αυτό, δεν θα αρέσει σε κανέναν…αλλά αυτό μένει να αποδειχθεί.

Υ.Γ. 1 Να προσέχετε όταν πηγαίνετε σε πάρτι, ειδικά σε ανοιχτούς χώρους. Να προσέχετε όταν συναντάτε περίεργους τύπους με γενειάδες.

Υ.Γ. 2 ΛΙΓΗ ΑΚΟΜΑ ΧΜΜ… ΙΣΤΟΡΙΑ (Για να μειώσουμε λίγο τη μαυρίλα)

Όταν οι Ισραηλίτες έφτασαν στη γη της Επαγγελίας ήρθαν αντιμέτωποι με τους Φιλισταίους, που ζούσαν εκεί, τους οποίους και κατανίκησαν. Ποιοι ήταν όμως οι Φιλισταίοι; Ήταν απόγονοι των αρχαίων Κρητών, που ήταν οι πρώτοι που δημιούργησαν στόλο και με τα πλοία τους κυριάρχησαν στην Ανατολική Μεσόγειο και αποίκησαν πολλές περιοχές μεταξύ των οποίων και την Παλαιστίνη. Άρα οι πρώτοι κάτοικοι αυτής της γης δεν ήταν ούτε Ισραηλινοί, ούτε Παλαιστίνιοι, αλλά ΕΛΛΗΝΕΣ !! Δυο γαϊδούρια μάλωναν σε ξένο αχυρώνα.

Το σύνθημα λοιπόν είναι: ΔΩΣΤΕ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ ΜΑΣ (Απανταχού Ελληναράδες)

Ν. Μιχαλόπουλος – Αθήνα, 17/10/2023

The post Ιραήλ – Χαμάς: Τα γεγονότα appeared first on Enetpress.

Θυμάμαι ότι στις 2 Ιουλίου 2023 έγραφα « Πέρασε μια ολόκληρη εβδομάδα από τις βουλευτικές εκλογές. Τελείωσε η Θράκη, το Προξενείο, ο Οζγκιούρ Φερχάτ, τα εμπρηστικά και κακόβουλα δημοσιεύματα, οι καταγγελίες. Παρέμειναν τα κομματικά τερτίπια, τα παιχνίδια. Προτείνω οι επαγγελματίες του είδους να ετοιμάζουν σενάρια κινδυνολογίας ενόψει των εκλογών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης».

Οι εμπειρίες που απέκτησα στην Θράκη, αν και τώρα κάπως μακριά από την Κομοτηνή σωματικά, αλλά πάντα κοντά πνευματικά, με δικαιώνουν αφού εκείνα «η Θράκη κινδυνεύει» είναι πάντα επίκαιρα.

Φτάσαμε λοιπόν στις εκλογές και πάλι. Όλες οι παρατάξεις έχουν καταρτήσει τα ψηφοδέλτια τους. Προσπαθούν και συμπεριλαμβάνουν κυρίως οι διεκδικητές αλλά και οι άλλοι υποψήφιοι άτομα από το σύνολο των κατοίκων όπως είναι φυσικό. Τα οποία είναι φυσικό να μην είναι αρεστά από όλους ή από λίγους. Το γεγονός όμως να χαρακτηρίζονται σαν Πατριώτες ή αντιπατριώτες αυτό είναι το πλέον τραγελαφικό και αστείο.

Αυτό συμβαίνει μόνο στα μέλη της μειονότητας και όχι της πλειονότητας! Τότε ξεκινούν τα κύμβαλα τα αλαλάζοντα και αναφέρονται στην ιδεολογία ή φρονήματά τους και φθάνουν στο επάγγελμα τους.

Το εθνικιστικό μπλοκ παίρνει μπρος και τραγικοποιεί τα πάντα. Το είδαμε στις βουλευτικές στις οποίες ειπώθηκαν τα πάντα. Χάνονταν η Θράκη, ο εχθρός ήταν στις πόλεις και στα χωριά και γίνονταν πανζουρλισμός με τα Αθηναϊκά μέσα τα προσκείμενα κυρίως στην Κυβέρνηση και ακολουθούσε ως έπρεπε το σύνολο της αντιπολίτευσης. Όλα για να μετατραπεί ο ρόζ νομός σε γαλάζιος!

Τώρα έφθασαν οι τοπικές εκλογές. Υποψήφιοι δεκάδες. Διαφόρων παρατάξεων, ιδεολογιών, επαγγελμάτων και το σημαντικότερο εθνοτικών ομάδων. Πλησίασαν υποψηφίους και έταξαν οφίκια. Όπως ήταν επόμενο και η Νέα Δημοκρατία συγκέντρωσε όπως όλοι ευυπόληπτους πολίτες. Και πολύ καλά έκανε. Συναινώ στην επιλογή όλων με βάση την δημιουργικότητά τους.

Είμαι αντίθετος όμως στο παιχνίδι που έπαιξε με την επιλογή του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στο νομό Ροδόπης το μπλοκ των υπερπατριωτών ή επαγγελματιών εθνικοφρόνων που έβαλε στο τρυπάκι του παιχνιδιού κοτζάμ Κυβέρνηση και αντιπολίτευση με την θύελλα που σήκωσε. Τώρα επιλέγει δήθεν «ανθέλληνες» στο ψηφοδέλτιο του Δήμου Κομοτηνής. Σκοπός να μετατραπεί γαλάζιος ο Δήμος Κομοτηνής.

Και για να ξεκαθαρίσω κάτι. Δεν είμαι εναντίον κανενός. Ούτε των υποψηφίων. Ούτε και όλων αυτών που κατάρτισαν τα ψηφοδέλτια. Είναι φίλοι , γνωστοί, μαθητές μου. Είμαι όμως εναντίων όλων αυτών που ακολουθούν ανορθόδοξες μεθόδους με σκοπό την νίκη χωρίς να σκέπτονται τι επιφέρουν.

Και βέβαια οι εκτός Κομοτηνής ακολουθούν επηρεασμένοι από τα πατριωτικά τους κελεύσματα ή τα διάφορα παπαγαλάκια τηρούν σιγήν ιχθύος. Καταδικάζω την μεθόδευση, δεν επαινώ την πένα που κατακρίνει το γεγονός επιλογής γιατί έχουν τις δικές τους βλέψεις. Κατακρίνω όμως όλους όσους αποκρύπτουν την αλήθεια και για πολλοστή φορά ζητώ να αποφεύγονται παρόμοιοι τακτικισμοί. Κάνουν κακό!

The post Παραμονές των τοπικών εκλογών στην Κομοτηνή appeared first on Enetpress.

ΑΘΗΝΑ Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ

Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ Η ΑΘΗΝΑ ΔΙΚΤΥΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΩΝ

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΖΟΡΡΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (εν όψει και των Δημοτικών Εκλογών)        

Λίγο κόμικς και στη συνέχεια τα άλλα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

‘’Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ένα ζήτημα που επιμελώς ‘’συσκοτίζεται’’, από πολλούς. Το δίκτυο  των ποδηλατοδρόμων, είναι ένα συμπληρωματικό δίκτυο της πόλης, ΔΙΑΚΡΙΤΟ και ΑΣΧΕΤΟ, από τους αυτοκινητόδρομους αλλά ΚΑΙ από τους ΠΕΖΟΔΡΟΜΟΥΣ’’.*

‘’Το ποδήλατο είναι οικολογικό, βοηθάει στην υγεία και την άθληση, αλλά δεν είναι για πεζούς, ούτε είναι και ‘’φιλικό’’ για τους πεζούς. Απεναντίας απαιτείται προσοχή στον σχεδιασμό του, διότι μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα στην κίνηση των πεζών ή ακόμα και ατυχήματα, όταν δεν είναι αρκούντως διακριτά και υπάρχουν επικαλύψεις. Πουθενά δεν σχεδιάζουν περιοχές όπου συνυπάρχουν πεζοί, οχήματα και ποδήλατα, ενώ οι κινήσεις διέλευσης με τις μεγαλύτερες ταχύτητες είναι δυνατόν να παραλαμβάνονται και από το δίκτυο τροχοφόρων που μπορεί να διαθέτει και λωρίδες αποκλειστικά για ποδήλατα’’.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΖΟΡΡΟ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

‘’Σύμφωνα λοιπόν και με τη θεωρία, δεν έχει νόημα να κατασκευαστεί ένας ποδηλατόδρομος εδώ και εκεί χωρίς κανένα προορισμό. Νόημα θα είχε η δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων, δηλαδή δρόμων αποκλειστικά για ποδηλάτες, ώστε να διευκολυνθεί η κυκλοφορία και η διάδοση του ποδηλάτου, είτε για αστικές μετακινήσεις δηλαδή να μπορείς πηγαίνεις πχ στη δουλειά σου με ποδήλατο, είτε για υπεραστικές δηλαδή να πηγαίνεις με ποδήλατο στην εξοχή, στη θάλασσα τις ελεύθερες ώρες’’.

‘’Αυτό βεβαίως έχει και το χαρακτήρα του εφικτού. Στην Ρώμη πχ δεν υπάρχουν ποδηλατόδρομοι στο κέντρο, αλλά υπάρχει εκτεταμένο δίκτυο στα περίχωρα, μέχρι τα όρια του κέντρου, όπως πχ στο Prati. Εδώ δεν υπάρχει καν τέτοια πρόβλεψη ούτε σχεδιασμός. Το ποδήλατο χρησιμοποιείται επικοινωνιακά’’, από τους Δήμους με την κατασπατάληση κονδυλίων του ΕΣΠΑ, σε αποσπασματικά έργα που τα περισσότερα δεν έχουν κανένα νόημα.

Ας δούμε αναλυτικά την πρόταση του Ζορρό.

ΤΟ ΣΗΜΑΔΙ ΤΟΥ ΖΟΡΡΟ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Α. ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΣ ΟΔΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ – ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ.

(ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΡΜΟΣ ΤΟΥ Ζ)

ΙΣΤΟΡΙΚΟ

Η Οδός Πειραιώς σύμφωνα με κάποιο παλαιότερο πρόγραμμα, θα γίνονταν άξονας πολιτισμού και γι’ αυτό είχε προβλεφθεί η διαπλάτυνση της, η οποία ήδη έχει υλοποιηθεί σε ένα πολύ μεγάλο τμήμα (Από την Πέτρου Ράλλη και πέρα από το Ποτάμι) χωρίς όμως να έχει γίνει κάτι άλλο πέραν της διαπλάτυνσης (οι χώροι παραμένουν στα περισσότερα σημεία με μορφή αλάνας) (βλ. Εικόνα 1).

Προβλέπονταν πρασιές, τραμ, ποδηλατόδρομοι κλπ. Το σχέδιο αυτό έχει εγκαταλειφθεί πλέον, αλλά μπορεί πολύ άνετα να κατασκευαστεί ποδηλατόδρομος σε όλο το μήκος από το Στάδιο Καραϊσκάκη μέχρι την Ιερά οδό. Μάλιστα το 2019 ήταν έτοιμη από την περιφέρεια η προκήρυξη Αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, για την ανάπλαση της.

Αυτός θα είναι ο βασικός ποδηλατόδρομος, του πολεοδομικού συγκροτήματος Αθηνών – Πειραιώς και είναι το αναγκαίο έργο για να δημιουργήσουμε ΔΙΚΤΥΟ ποδηλατόδρομων στην Αθήνα.  Έτσι θα δημιουργηθούν 6 χιλιόμετρα βασικού ποδηλατόδρομου, που θα συνδέουν τις περιοχές της παραλίας με την Αθήνα, στο Γκάζι. Θα μπορούν επίσης να συνδεθούν με αυτόν οι παρόδιοι Δήμοι Καλλιθέας, Ρέντη, Ταύρου κατασκευάζοντας τοπικά δίκτυα και τα τμήματα του Δήμου της Αθήνας από τα οποία διέρχεται η οδός Πειραιώς.

Β. ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΟΔΟΥ (ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝΩ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ Ζ)

Είναι ο βασικός ποδηλατόδρομος της πόλης της Αθήνας σαν συνέχεια του ποδηλατόδρομου της οδού Πειραιώς και ολοκληρώνει το δίκτυο ποδηλατόδρομου του πολεοδομικού συγκροτήματος των Αθηνών επεκτείνοντάς το μέχρι τα Δυτικά Προάστια.

Σημειωτέων ότι έχει υλοποιηθεί η διαπλάτυνση της Ιεράς Οδού, μέχρι περίπου το Σταθμό του Μετρό ‘’Ελαιώνας’’ και μπορεί να διαπλατυνθεί έως την συμβολή με τον Παρακηφίσιο, χωρίς σχεδόν κανένα πρόβλημα. Έτσι είναι πολύ εύκολη η κατασκευή ποδηλατόδρομου στην Ιερά Οδό μέχρι και το ποτάμι, στα όρια του Αιγάλεω. Δεν χρειάζεται μεγάλες παρεμβάσεις παρά μόνο αναδιάταξη των χρήσεων (κράσπεδα, λωρίδες πράσινο κλπ)  το πλάτος της οδού είναι αρκετό και απαιτούνται πολύ μικρές τοπικές παρεμβάσεις, π.χ. στο ύψος του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, στις Στρατιωτικές Εγκαταστάσεις. Έτσι θα γίνουν άλλα 9,5 χιλ βασικού ποδηματόδρομου. Σε αυτόν, η συμβολή του Δήμου Αθηναίων θα μπορούσε να είναι καθοριστική. Δυστυχώς, οι προτάσεις που συζητούνται ή προωθούνται από το Δήμο Αθηναίων για κατασκευή π.χ. Μεγάλος Περίπατος, ποδηλατόδρομος στην οδό Μαυρομιχάλη, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επιβεβαιώνουν την αδυναμία κατανόησης από τη Δημοτική Αρχή της έννοιας του ‘’δικτύου ποδηλατοδρόμων’’.

Μάλιστα στη διασταύρωση με την οδό Μαρκόνι –  Αγ. Άννας – όπου και ο σταθμός του Μετρό – μπορεί να γίνει εύκολα κάθετος κλάδος προς την οδό Πέτρου Ράλλη και προς τη Λ. Αθηνών αυξάνοντας την περιοχή κάλυψης του Δικτύου. Εύκολα αυτόςο άξονας θα μπορούσε να επεκταθεί μετά τον Παρακηφίσιο, προς το Περιστέρι προς τα Β.Δ. και μέχρι τα Λιόσια.

Στη συμβολή της Ιεράς Οδού με την Πειραιώς υπήρχε από παλιά η ‘’κορεάτικη αγορά’’ που εξελίχθηκε σε κτίριο του αμαξοστάσιου των τρόλεϊ και σήμερα είναι χώρος που στεγάζει περιοδικές εκδηλώσεις. Η απομάκρυνση του, που αναφέρεται και στις προϋποθέσεις του ‘’Μεγάλου Περίπατου΄΄ του κ. Μπακογιάννη, θα διευκόλυνε την κατασκευή του ποδηλατόδρομου και τη δημιουργία ίσως κάποιων ποδηλατογέφυρων για τη καλύτερη σύνδεση με τον αντίστοιχο της Πειραιώς και τη λειτουργεία του ποδηλατόδρομου σε αυτό το σημείο.

Από την Αρχή της Πειραιώς, εύκολα θα μπορούσε να επεκταθεί μέσω της οδού Ερμού έως το Θησείο. Και μόνο ως εκεί!! (Δεν σχεδιάστηκε γιατί δεν χωρούσε στο Ζ του Ζορρό!!!)

Η ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΡΙΒΙΕΡΑ – ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ

(κρίθηκε αναγκαίο, για να γίνουν κατανοητά τα όσα απίθανα γίνονται τα τελευταία 20 χρόνια εκεί)

‘’Η λέξη, είναι Ιταλική και σημαίνει ακτή ή ακτογραμμή. Έχει ταυτιστεί με την παραλία της Βόρειας Ιταλίας από τις Κάννες μέχρι την Λα Σπέτσια. Την χαρακτηρίζουν οι όμορφες παραλίες που ελκύουν κόσμο, κοσμικά ξενοδοχεία και κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα, συνώνυμη της ευμάρειας. Εξαιτίας αυτών μπορεί και προσελκύει επισκέπτες από όλο τον κόσμο, οι οποίοι επιζητούν την άνεση, την καλή ζωή, την απενεχοποίηση της χαράς’’.

‘’Αθηναϊκή Ριβιέρα, θεωρείται η παραλιακή ζώνη από τον Πειραιά μέχρι τη Βουλιαγμένη (άλλοι τη θεωρούν και μέχρι το Σούνιο). Εδώ όμως υπάρχει ένα χάος, από μπαζωμένες περιοχές, καταπατήσεις, αυθαίρετα κτίσματα, υποβαθμισμένο περιβάλλον. Περισσότερη Αθηναϊκή Ριβιέρα είχαμε την δεκαετία του ’60 με τις πλαζ στη Γλυφάδα, τη Βούλα, τον Αστέρα της Βουλιαγμένης αλλά και στο Φάληρο με το Φλοίσβο. Σήμερα η περιοχή βρίσκεται στο στάδιο του ‘’σχεδιασμού’’ εδώ και μια εικοσαετία. Εξαίρεση αποτελεί το τμήμα της Παραλιακής Ζώνης του Παλαιού Φαλήρου, που με διαδοχικές παρεμβάσεις έχει αναπλασθεί και μεταβληθεί σε ζώνη πρασίνου, αναψυχής, αθλητισμού ενώ απομακρύνθηκαν και τα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης’’.*

‘’Μετά την εγκατάλειψη των Ολυμπιακών οραμάτων για την ανάπλαση της περιοχής (το διάταγμα του 2002, ουδέποτε υλοποιήθηκε) έχουν γίνει διάφορες προσπάθειες. Έτσι το 2006, προτάθηκε να δοθεί ένα τμήμα στο Δήμου Μοσχάτου (έκτασης 240 στρ) για να προχωρήσει σε ανάπλαση μόνος του. Το 2007 είχε προωθηθεί η κατασκευή Μουσείου Ναυτικής Παράδοσης σε  έκταση που από το 1989 είχε παραχωρηθεί από την ΚΕΔ στο ΓΕΝ γι’ αυτό το σκοπό, για το οποίο μάλιστα είχε γίνει και διαγωνισμός, ακόμα και μελέτες εφαρμογής (!)’’

‘’Τέλος το 2011 (;) έγινε το masterplan από τον (Αρχιτέκτονα)RenzoPiano (με αμοιβή 3.000.000 που πλήρωσε το Ίδρυμα Νιάρχου) με τη φιλοδοξία τα δυο έργα, Βιβλιοθήκη – Λυρική  και Παραλιακό μέτωπο, να προχωρούν παράλληλα. Αυτό ενέτασσε και επικαιροποίησε διάφορες προτάσεις (μετάθεση και υποβάθμιση παραλιακής λεωφόρου, τάφρος, βιότοπος (έλος) με καλάμια). Μέσω πέντε κάθετων οδικών αξόνων, οι οποίοι σαν πεζόδρομοι επεκτείνονται ΜΕΣΑ στη θάλασσα, συνέδεε τις παρακείμενες περιοχές των τριών δήμων (Φαλήρου, Μοσχάτου, Καλλιθέας) με τον ενιαίο χώρο, πρασίνου, αναψυχής, πολιτισμού, στον οποίο αναπτύσσονταν γήπεδα, ποδηλατοδρόμοι, άλση αλλά και πισίνες (!)’’ (βλ. Εικόνα 3)

‘’Το 2013 έγινε μέχρι και αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για το τοπόσημο της περιοχής, μέσα στη θάλασσα σε έναν από τους παραπάνω άξονες (!) που το πρώτο βραβείο πήρε το γραφείο των PointSupreme’’.

‘’Με την απόρριψη της χρηματοδότησης αυτών των έργων από την Ε.Ε. το 2015, όλα αυτά παρέμειναν άλλο ένα ανεκπλήρωτο όνειρο, προκαλώντας και την οργή του Ιδρύματος Νιάρχου’’.

Γίνεται η αναδιάταξη των υδραυλικών έργων της περιοχής – ώστε να μπορούν να δεχθούν μεγαλύτερο όγκο υδάτων – με αποτέλεσμα τον επανασχεδιασμό της πρότασης του Renzo Piano και τη μετατροπή του ανοιχτού καναλιού σε κλειστό αγωγό (με πρόσθετη επιβάρυνση 18εκατ. € του κόστους) και ετοιμάζεται και ο διαγωνισμός για τα έργα της επόμενης φάσης από το ΤΑΙΠΕΔ. Βέβαια κατασκευάζεται ένα τμήμα του Φαληρικού Μετώπου, στο οποίο υπάρχουν και ποδηλατόδρομοι. Εν τέλει ποδηλατόδρομος, σ’ αυτή τη φάση των έργων είναι πολύ εύκολος, δεν αλλάζει τον σχεδιασμό ούτε έρχεται σε σύγκρουση με το ‘’όραμα’’ του Renzo Piano, αλλά και δεν επηρεάζει σοβαρά τον προϋπολογισμό του έργου.

Γ. ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΛΙΜΝΗ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ.

(ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΩ ΟΡΙΖΟΝΤΙΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ Ζ)

Η Αθηναϊκή Ριβιέρα είναι μοναδική ευκαιρία να αποκτήσει το πολεοδομικό συγκρότημα των Αθηνώνένα πλήρες ολοκληρωμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων σε όλο του το πλάτος, από το Αιγάλεω μέχρι και τη Βουλιαγμένη

‘’Ποδηλατόδρομος όμως,  θα μπορούσε να προβλεφθεί στην αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου, που είναι ιδανικός χώρος για τη χρήση ποδηλάτου και θα μπορούσε να αποτελέσει τον άξονα για τη δημιουργία ενός δικτύου αστικών ποδηλατοδρόμων στους παρακείμενους δήμους, Καλλιθέα, Μοσχάτο, Π. Φάληρο μέχρι τον Πειραιά, τη Γλυφάδα και τη Βουλιαγμένη. Δηλαδή να δημιουργηθεί ένας ποδηλατόδρομος, παράλληλα προς τη θάλασσα σε όλο το μήκος της ‘’Αθηναϊκής Ριβιέρας’’, ο οποίος θα αποτελέσει τμήμα του ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΥ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.

ΠΑΛΑΙΟ ΦΑΛΗΡΟ – ΑΛΙΜΟΣ

Στο Παλαιό Φάληρο, όπου η Δημοτική Αρχή Π. Φαλήρου, έχει προχωρήσει σε σχεδόν πλήρη αξιοποίηση με άξονα την εξυπηρέτηση των αναγκών των Δημοτών. ΑΜΕΣΑ και σε συνεχεία, μπορεί να δημιουργηθεί αντίστοιχα κεντρικός ποδηλατόδρομος, ο οποίος είναι σχεδόν έτοιμος και στον Άλιμο, που το παραλιακό μέτωπο είναι ‘’μισοαξιοποιημένο’’ μπορεί να κατασκευαστεί ποδηλατόδρομος παράλληλα ή πλησίον των γραμμών του τραμ που διέρχεται δίπλα στην παραλιακή λεωφόρο (σύνολο 6χιλ). (Βλ. Εικόνα 4)

ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Το projectHellinikon βρίσκεται στο στάδιο της έγκρισης και γνωρίζουμε πολύ λίγα για την τελική μορφή, τις χρήσεις, τον όγκο και τα ύψη των κτιρίων που θα ανεγερθούν, τα οποία είναι σε διαρκή εξέλιξη δυστυχώς χωρίς να έχουν επιβληθεί κάποιοι κανόνες ώστε να προστατευθεί η εικόνα της πόλης, αλλά και για να αποτελέσει η επένδυση μια ευκαιρία αναβάθμισης όλης της πόλης. Εύκολα μπορεί να ενταχθεί ένας ποδηλατόδρομος, παράλληλα προς την ακτή, μεταξύ των περιοχών –  οικοπέδων που θα δημιουργηθούν, ο οποίος μάλιστα μπορεί να κατασκευαστεί έτσι ώστε να οριοθετεί τις χρήσεις π.χ. μεταξύ των ζωνών κατοικίας και άλλων χρήσεων.

Με αυτό τον τρόπο θα ενώσουμε τους δυο προηγούμενους και θα δημιουργήσουμε ένα ποδηλατόδρομο από το Καραϊσκάκη μέχρι την Γλυφάδα μήκους 12χιλ.

Μπορεί λοιπόν να προβλεφθεί και στις δυο περιοχές – Φαληρικό Μέτωπο και Ελληνικό – και να κατασκευαστεί μαζί με τα έργα που γίνονται τώρα στον Φαληρικό όρμο και θα γίνουν στο Ελληνικό, ένας παράλληλος με την παραλία, ποδηλατόδρομος, με προοπτική να καταστεί ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΣ της περιοχής. (3 χιλ. στην παραλία Φαλήρου και 4 χιλ. στο Ελληνικό), χωρίς σοβαρές επιπτώσεις στο σχεδιασμό και στο κόστος των έργων. Αυτός θα αποτελέσει τον κορμό του κεντρικού ποδηλατόδρομου όλης της περιοχής.

Εν συνεχεία θα μπορούσε πολύ εύκολα να επεκταθεί στη Βούλα – Βουλιαγμένη, γιατί υπάρχει σχεδόν σε όλο το μήκος της παραλίας, ελεύθερος χώρος – μέχρι την Πλαζ ως και τη Λίμνη της Βουλιαγμένης και να δημιουργηθεί ένας ποδηλατόδρομος μήκους 20χιλ. σε ΟΛΟ το ΑΣΤΙΚΟ παραλιακό μέτωπο της Αθήνας. Το δίκτυο θα μπορούσε πολύ εύκολα μετά τη βουλιαγμένη να στριψει και να επεκταθεί μέσω της Φασκομηλιάς – όπου υπάρχουν ήδη ποδηλατόδρομοι – μέχρι την περιοχή της Βάρης- Βάρκιζας, απ’ όπου μπορεί  να επεκταθεί εύκολα, κυριολεκτικάπρος οποιαδήποτε κατεύθυνση, γιατί είμαστε εκτός αστικών περιοχών, στην εξοχή και στα χωράφια και να φτάσει μέχρι το Λαύριο.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ Κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ (και η προσαρμογή της)

Αυτό το έργο το είχε εξήγγειλε και ο πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης από το 2021, σαν ενιαίο πεζόδρομο και ποδηλατόδρομο από στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας μέχρι τη Βουλιαγμένη αναφερόμενος και στην Αθηναϊκή Ριβιέρα και την ‘’εμβληματική επένδυση του Ελληνικού’’ χωρίς ΟΜΩΣ να το συνδέει με το υπόλοιπο δίκτυο ποδηλατοδρόμων επιμένοντας στην ανάδειξη της Αθηναϊκής Ριβιέρας και του Hellinikon Project, άσχετα εντελώς με την πόλη της Αθήνας, στερώντας της και τα πλεονεκτήματα που έχει ή μπορεί εύκολα να αποκτήσει.

Τέλος η Περιφέρεια Αττικής – στα πλαίσια αυτής της εξαγγελίας – υπέγραψε το 2023 σύμβαση με το ΤΑΙΠΕΔ για κατασκευή ενός ποδηλατόδρομου – πεζόδρομου από την Καλλιθέα ως τη Βούλα (σύμβαση στις 14/9/2022 μεταξύ του Περιφερειάρχη Αττικής κ. Γ. Πατούλη και Συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ κ. Π. Σταμουλίδη)

Έτσι συμπληρώνοντας αυτά τα εξαγγελθέντα έργα, προτείνουμε την επέκτασή τους προς την περιοχή του Σταδίου Καραϊσκάκη. Εκεί υπάρχουν πολλές ανοιχτές εκτάσεις, που μπορούν πολύ εύκολα να διαμορφωθούν ώστε να γίνει η σύνδεση του παραλιακού με τον ποδηλατόδρομο της οδού Πειραιώς. Θα μπορούσε να δημιουργηθούν ευφάνταστες διαδρομές, μάλιστα που θα έδιναν μοναδικότητα στο έργο. Επίσης μπορεί στην αρχή της Πειραιώς να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις ώστε να επεκταθεί προς το Λιμάνι και τα Καμίνια.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ

Με αυτό τον τρόπο το πολεοδομικό συγκρότημα των Αθηνών θα αποκτούσε ένα ισχυρό δίκτυο που θα την έβαζε πολύ ψηλά στον κατάλογο, των φιλικών προς το ποδήλατο, πόλεων που σήμερα ούτε καν περιλαμβάνεται και θα την αναβάθμιζε περιβαλλοντολογικά, τουριστικά και πολιτιστικά, σύμφωνα με το μοντέλο της συμπαγούς πόλης, δηλαδή της πόλης που μπορεί κάποιος να τη γνωρίσει με τα πόδια, με το ποδήλατο, το μετρό χωρίς χρήση Ι.Χ. αυτοκινήτων.

Μπορούμε λοιπόν ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΣΤΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ να κατασκευάσουμε ένα δίκτυο ΚΕΝΤΡΙΚΩΝ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΩΝ μήκους 30 χιλιομέτρων, από το Αιγάλεω μέχρι την Αθήνα και τον Πειραιά και από εκεί μέχρι το Φάληρο, τη Γλυφάδα και τη Βουλιαγμένη.

Ενδιαφέρον έχει ότι ενώ όλοι μιλούν και εξαγγέλλουν ποδηλατόδρομους, ΚΑΝΕΙΣ δεν έχει σκεφτεί τη δημιουργία ενός ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ, που χωρίς αυτό δεν έχει κανένα νόημα η κατασκευή ποδηλατόδρομου, παρά μόνο για να κάνουν βόλτα τα πιτσιρίκια, υπό την επίβλεψη βέβαια των γονιών τους.

Μάλιστα ενώ το Πολεοδομικό Συγκρότημα ονομάζεται ‘’Λεκανοπέδιο Αθηνών – Πειραιώς’’ είναι αυτονόητο ότι οποιοδήποτε δίκτυο (μετρό, οδών, ποδηλατοδρόμων, πεζοδρόμων) αντιμετωπίζεται για το ΣΥΝΟΛΟ του συγκροτήματος. Η κατασκευή του ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΥ στην οδό Πειραιώς καταλήγει να είναι μονόδρομος.

Με κέντρο αυτούς τους ποδηλατόδρομους θα μπορούσαν να γίνουν δευτερεύοντα δίκτυα στις γύρω περιοχές. Έτσι θα δημιουργούνταν ένα τεράστιο Δίκτυο από το κέντρο της Αθήνας μέχρι τον Πειραιά και από το Αιγάλεω μέχρι τη Βουλιαγμένη (θα αρκούσε ο κάθε Δήμος να κατασκευάσει ένα – δυο δευτερεύοντες τοπικούς ποδηλατόδρομους ΚΑΘΕΤΟΥΣ προς τον κεντρικό ποδηλατόδρομο, ώστε εύκολα κάποιος ξεκινώντας από το σπίτι του π.χ. στο Μοσχάτο, να μπει στον τοπικό ποδηλατόδρομο και να φτάσει μέχρι τον κεντρικό και να μετακινηθεί στη Γλυφάδα, στον Πειραιά, ή και στην Αθήνα μέσω του οργανωμένου και ασφαλούς δικτύου).

Στρατηγικά θα μπορούσαμε να σχεδιάσουμε την επέκταση αυτού του δικτύου προς τις γειτονίες Πειραιά, τα Δυτικά Προάστια και προς τα Μεσόγεια και το Σούνιο. Τέλος τη δημιουργία ενός συνολικού δικτύου στα Βόρεια Προάστια, με την ενοποίηση των υπαρχόντων πολλών μικρών τοπικών ποδηλατοδρόμων και εν τέλει την ενοποίηση των δυο αυτών δικτύων σε ένα, ολοκληρώνοντας αυτή την προσπάθεια.

Μην ξεχνάμε εξ άλλου ότι αυτό το πρότεινε ο Ζορρό. Αφού χρειάστηκε να φωνάξουμε το Ζορρό για να χαράξουμε τον κεντρικό ποδηλατόδρομο…Ε! Είμαστε άξιοι της τύχης μας!

* Οι παράγραφοι με πλάγια γράμματα προέρχονται από το βιβλίο ‘’Η Τριλογία της Απειλής για την Αθήνα’’, εκδόσεις Αστάρτη, 2017, των αρχιτεκτόνων Ν. Μιχαλόπουλου και Γ. Βρεττάκου(από τις σελίδες 93,94, 177 και 178).

ΑΘΗΝΑ, 14/9/2023

Ν. ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

The post O Zoρρό και οι ποδηλατόδρομοι appeared first on Enetpress.

Η Ελλάδα δικαιούται και πρέπει να αξιοποιήσει το συγκριτικό πλεονέκτημα που διαθέτει έναντι των άλλων 26 χωρών μελών της ΕΕ, αυτό του ανοίγματος τού ευρωπαϊκού δρόμου των Δυτικών Βαλκανίων, στην πρώτη σύνοδο κορυφής ΕΕ- Δυτικών Βαλκανίων τον Ιούνιο του 2003 στη Θεσσαλονίκη, Και να δώσει συνέχεια, σε στενή συνεργασία, πάντα με την ΕΕ και τα Δυτικά Βαλκάνια.

Προς την κατεύθυνση αυτή, μια δεύτερη, διαφορετικής μορφής, συνάντηση κορυφής, στο ίδιο μέρος, θα συγκεντρώσει ηγετικές πρωπικότητες της ευρωπααικής και παγκόσμιας οικονομικής, τραπεζικής και επιχειρηματικής κοινότητας, οι οποίοι εμδιαφέρονται να μετέχουν στην αναμενομενη αναπτυξιακή έξαρση των Δυτικών Βαλκανίων στα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Ανάπτυξη, που κατά μεγάλο μέρος συγχρηματοδοτεί η ΕΕ, άρα και η Ελλάδα στο βαθμό που της αναλογεί και άλλοι διεθνείς οργανισμοί.

Τίτλος της δεύτερης αυτής συνάντησης κορυφής θα είναι: Ο δρόμος των Δυτικών Βαλκανίων προς την ΅ΕΕ και τον κόσμο μετά τη Θεσσαλονίκη. Ερχεται, έτσι η Ελλάδα, μετά το άνοιγμα του δρόμου των Βαλκανικών χωρών πρός την ΕΕ και παρακολουθώντας την πορεία τους προς αυτήν, να ανοίγει και τον δρόμο τους προς τον κόσμο

Στην πρώτη σύνοδο κορυφής ΕΕ – Δυτικών Βαλκανίων,τον Ιούνιοο του 2003,οταν η Ελλάδα είχε την προεδρία του Συβουλίου τηςΕΕ, οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων χαρακτηρίστηκαν ως χώρες εν δυνάμει για ένταξη στην ΕΕ. Τα σχετικά κείμενα, συντάχθηκαν ατο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών , αποτελούν μέρος της ενωσιακής νομοθεσίας, και σε αυτά στο λεγόμενο το Θεματολόγιο της Θεσσαλονικης γίνεται αναφορά σχετικά με εξελίξεις που αφορούν τη διεύρυνση της ΕΕ προς την περιοχη.

Η νέα συνάντηση κορυφής προτείνεται μα καθιερωθεί ως ετήσιος θεσμός, και να συνοδεύεται με έκθεση, στα περίττερα της οποίας, χώρες από την ΕΕ και εκτός αυτής,θα παρουσιάζουν υπηρεσίες και προιόντα που διαθέτουν για συμμετοχή σε έργα που θα υλοποιούνται στα Δυτικά Βαλκάνια, και για όσα ενδιαφέρονται. (Ενεργειακά, ψηφιακά, υποδομών μεταφορών, και άλλα.

Αυτή η ελληνική πρωτοβουλία, σε συνεργασία με την ΕΕ και τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων θα αναδείξει πολυ ολόκληρη την περιοχή σε παγκόσμιο επίπεδο, με αναμενόμενες πολύ θετικές επιπτώσεις. για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη.

Θα αποτελεί, δε, συνέχεια της Θεσσαλονίκης του 2003.

The post Ο δρόμος των Δυτικών Βαλκανίων προς την ΕΕ και τον κόσμο μετά τη Θεσσαλονίκη appeared first on Enetpress.

Η Αριστερά βγήκε από τον εμφύλιο, ηττημένη, προδομένη, με τον Βελουχιώτη να αυτοκτονεί, τον Ζαχαριάδη στα Σοβιετικά Γκούλαγκ, με Μπούλκες, παιδομαζώματα, με την περίφημη 4^η Ολομέλεια,με τη μισή ηγεσία προδότες και την υπόλοιπη να εξασφαλίζει στη συμφωνία της Βάρκιζας, την αμνηστία της αλλά όχι των αγωνιστών, οι οποίοι διώχθηκαν  ανηλεώς από τους νικητές.

Στις εκλογές εμφανίστηκε με τη μορφή της ΕΔΑ. Αρχηγός ήταν ο Πασαλίδης (έχοντας την έγκριση ηγεσίας και Μόσχας) ενώ ο Ηλιού ήταν ο Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος. Είναι χαρακτηριστικό όμως ότι στις προεκλογικές συγκεντρώσεις π.χ. της ΕΡΕ φώναζαν: Καραμανλής, Καραμανλής, της ΕΚ φώναζαν: Παπανδρέου, Παπανδρέου ενώ στης ΕΔΑ: Πασαλίδης –  Ηλιού, Πασαλίδης – Ηλιού, αναγνωρίζοντας τον πραγματικό ηγέτη της Αριστεράς και εκπρόσωπο των νέων ιδεών και προσεγγίσεων.

Ο Ηλίας Ηλιού, κατάφερε με την ήπια γλώσσα και την πραότητά του, με την προσηνή προσέγγιση των θεμάτων και των ανθρώπων, με την επιμονή στην ειρήνη και στη νομιμότητα, να αλλάξει την εικόνα για το ρόλο της αριστεράς και να την επιβάλλει σαν μια ήπια, ειρηνική και προοδευτική δύναμη στο πλευρό των εργαζομένων και της πατρίδας. Σε αυτό είχε σημαντική συνεισφορά και το κίνημα ειρήνης του Γρ. Λαμπράκη, που συνέπραξε με την ΕΔΑ διεύρυνε τη βάση της και εδραίωσε την εικόνα της ειρηνικής δύναμης.

Έτσι φτάσαμε στις εκλογές του 1958, η ΕΔΑ να αναδειχθεί με το 25%, αξιωματική αντιπολίτευση, να ανατριχιάσει ΟΛΟΣ ο κόσμος από την Ανατολή μέχρι τη Δύση και ανάγκασε το καθεστώς να δείξει την πραγματική του φύση με τις περίφημες ’’εκλογές της βίας και νοθείας’’ του 1961, όπου όμως η ΕΔΑ διατήρησε το 15%, ένα τρομερό ποσοστό ακόμα και για σήμερα.

Ο Ηλίας Ηλιού ήταν μορφωμένος, δικηγόρος, διανοούμενος, έχει γράψει πολλά βιβλία και στο τέλος ασχολήθηκε, ναι – ναι, με μεταφράσεις Αρχαίων Κειμένων (!!) (βλ. 2)

Ήταν άξιος ηγέτης αυτής της ιστορικής περιόδου. (βλ. 3)

1973-1985 ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΧΑΟΣ

Την εξέγερση του Πολυτεχνείου, η επίσημη αριστερά ΔΕΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕ αλλά απεναντίας την κατήγγειλε σαν έργο ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΩΝ γιατί οι ηγεσίες ΚΚΕ και ΚΚΕ εσωτ. είχαν συμβιβαστεί με το ‘’πείραμα’’ Μαρκεζίνη. Δες και την περίφημη Πανσπουδαστική Νο 8, που όλοι προσπαθούν να μην θυμούνται. Αυτά δεν τα λέω μόνο εγώ, τα λέει μέχρι και ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο οποίος, ο καημένος, πάλεψε 50 χρόνια να βρει το κουράγιο να καταγγείλει την κομματική ηγεσία (βλ. 4).

Έτσι τους βγήκε μουδιασμένους η μεταπολίτευση, δεν κατάφεραν να βρουν κοινό βηματισμό και κατέβηκαν διασπασμένοι μέχρι το πείραμα της ΕΑ (1985-1989), αλλά πρωτίστως δεν κατάφεραν να αρθρώσουν αξιοπρεπή αριστερό, προοδευτικό λόγο, προφανώς επηρεασμένοι από την στάση τους στο Πολυτεχνείο το 1973, με αποτέλεσμα άθλια εκλογικά αποτελέσματα (από 0% έως 5%).

Έπρεπε να εμφανιστεί ένας τελείως αμέτοχος και άσχετος με όλα αυτά για να γίνει πιστευτός. Έτσι μετά τους Κύρκο, Δαμανάκη, Κωνσταντόπουλο, Μπανιάς, Αλαβάνο, εμφανίστηκε ο Αλ. Τσίπρας.

1985-2023 ΕΠΟΧΗ ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ – ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Σε αντίθεση με τους διανοούμενους της αριστεράς  – μαρξιστικής και μη – με την περίεργη γλώσσα και τις ακαταλαβίστικεςπροτάσεις, ο Αλ. Τσίπρας, με την ‘’αμορφωσιά’’ του, την απλή και κατανοητή γλώσσα του, τον άμεσο τρόπο του, τις ‘’γκάφες’’ του, κατάφερε να διαχειριστεί την χρεοκοπία των μεγάλων ‘’προοδευτικών’’ αφηγήσεων, σε Ανατολή και Δύση, το απόλυτο ξεγύμνωμα των ιδεολογιών, αριστερών και φιλελεύθερων, την ολοφάνερη ανικανότητα των συστημάτων να διαχειριστούν την οποιαδήποτε κρίση, την μετακίνηση πληθυσμών, εργαζομένων και μη, το διαδίκτυο και την αθρόα διακίνηση αντιλήψεων για ‘’πάσα γνώσην και μαλακίαν’’ και να αρθρώσει ένα λόγο –  ας τον πούμε αριστερό ή προοδευτικό – ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, την κυριαρχία των πολυεθνικών εταιριών και  εκμεταλλευόμενος την ανικανότητα, της πλειοψηφίας των πολιτικών δυνάμεων να υπηρετήσουν τα συμφέροντα της κοινωνίας και της πατρίδας, ακόμα και στοιχειωδώς, να δημιουργήσει την αίσθηση ότι μπορεί να μας οδηγήσει …κάπου.

Έτσι κέρδισε τις εκλογές το 2015 και έκανε την ΠΡΩΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. Αυτό δεν αναιρείτε ότι κι αν κάνουμε.

Ο Αλ. Τσίπρας δεν ήταν ο αρχηγός, ήταν ο πρώτος (;) μεταξύ ίσων, ο εκφραστής μιας ‘’μάζωξης’’ αποκλινόντων απόψεων, ο μέτριος μαέστρος, μιας κακόφωνης ορχήστρας που ποτέ δεν ήθελε και δεν προσπάθησε να ορθοφωνήσει.

Εν τέλει δεν τα κατάφερε, αφήνοντας μας την πικρία ότι δεν έκανε ούτε τα στοιχειώδη που θα μπορούσε να κάνει μια προοδευτική κυβέρνηση. Αλλά με Μπαρουφάκιδες και ουάου, δραχμές και κλειστές τράπεζες, αντιμετωπίζεται το μνημόνιο που είχε δρομολογήσει ο Σαμαράς και ο ΓΑΠ; Με το ΦΠΑ του Κατρούγκαλου να σκαρφαλώνει στο 24% και τον προκαταβλητέο φόρο στο 60%, τους μετανάστες της κας Τασίας να χάνονται τους καμένους στη θάλασσα και τους πνιγμένους στη στεριά της Δούρου, το ντου του Λαφαζάνη στο Νομισματοκοπείο και μην πούμε και για τους 180 που ψήφισαν την Βόρεια Μακεδονία των Σκοπίων και τώρα κάνουν τους τρελούς;

Όσο για την  συγκυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου μπορεί να ξένισε αλλά εν τέλει δεν έγινε και τίποτα. Είχε προηγηθεί η Συγκυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη (ναι τον ‘’αρχιμάγειρα’’ της αποστασίας του 1963) – Χαρ. Φλωράκη με κυρίαρχο κόμμα τη Ν.Δ. και ‘’τσόντα’’ το ΚΚΕ, οπότε ήταν μια επανάληψη και μάλιστα προς το καλύτερο αφού στην προκειμένη είχε το πάνω χέρι ο ΣΥΡΙΖΑ. Μην μας πιάνουν τώρα οι ευαισθησίες μας!!!

ΗΤΤΗΘΗΚΕ στις ΕΚΛΟΓΕΣ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΕ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΝ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ;

Ας μην λέμε αστειότητες! Η Αριστερά – υπό τον Αλέξη Τσίπρα – ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΑΣΕ, με την έννοια, ΟΧΙ της μείωσης των ποσοστών, αλλά της ΗΤΤΑΣ και μάλιστα οδυνηρής (!) (αναλογικά βέβαια με τα προηγούμενα εκλογικά αποτελέσματα της).

Δηλαδή, από τα δέκα καλύτερα αποτελέσματα που έχει φέρει η Αριστερά, από εμφανίσεώς της, τα επτά (7) τα έφερε με τον Αλέξη Τσίπρα, (και μάλιστα χωρίς τη συμμετοχή του ΚΚΕ), τα τρία (3) με τον Ηλία Ηλιού και μόνο το δέκατο (10) με  τον Χαρ. Φλωράκη. Αυτή είναι η σκληρή… πραγματικότητα: Τι να κάνουμε ; (βλ. 5)

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Και για να μην φανώ υμνητής του Αλ. Τσίπρα. Το 2016, έγραψα το βιβλίο: ‘’ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΑ ΕΝΝΙΑΜΗΝΑ’’ – παραφράζοντας του κ@λου τα εννιάμερα – ένα πολιτικό κόμικς.

Ήταν μια κριτική εκ των έσω της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι και τα φαντάσματα των Μαρξ , Ένγκελς,  Λένιν, είχα βάλει να συνομιλούν και να ασκούν κριτική στα τεκτενόμενα. Με χαρακτήρισαν αντί-ΣΥΡΙΖΑ, αντί-αριστερό, αντί-Τσιπρικό, μου έκοψαν την καλημέρα φίλοι μου. Δεν βαριέσαι. Τώρα τα γυρνάν λίγο – λίγο αλλά είναι αργά, όχι για μένα, για αυτούς. Το πουλί πέταξε.

Αυτά για την αποκατάσταση της αλήθειας. Απλά δεν μπορούμε να μηδενίσουμε το ρόλο του Αλ. Τσίπρα στην πρόσφατη ιστορία της Αριστεράς και προπάντων ότι είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ μέχρι τώρα.

Αυτό πιστεύω θα φανεί στο άμεσο μέλλον με την Αριστερά να επιστρέφει στα παλιά καλά αποτελέσματα του 5-10%. Λίγη υπομονή για να το διαπιστώσουμε!

Σημειώσεις:

1. Με τον όρο αριστερά εννοώ όλα τα εκλογικά σχήματα, οποιασδήποτε μορφής, με τα οποία κατέβηκαν στις εκλογές, τα αυτοκαθοριζόμενα αριστερά κόμματα και οργανώσεις.
2. Χαρακτηριστικό βιβλίο είναι «Η Κρίση εξουσίας», (1966), του Ηλία Ηλιού, που παρουσίαζε όλη σχεδόν την πολιτική της ΕΔΑ. Αξίζει να διαβαστεί.
3. Τον Ηλία Ηλιού μετά τη μεταπολίτευση, η ηγεσία της Αριστεράς (ΚΚΕ και ΚΚΕ εσωτ.) τον αγνόησε, ούτε καν τον τίμησε και τον οδήγησε στην αφάνεια, όπως εξ’ άλλου ιστορικά συνηθίζει, φαντάζομαι κάπως έτσι θα οραματίζονται και το τέλος του Αλ. Τσίπρα.
4. «Πριν σβήσουν τα φώτα», (2022), Μίμης Ανδρουλάκης,
5. Θυμηθείτε ότι ΠΟΤΕ το ΚΚΕ δεν πέρασε το 10% και το ΚΚΕ εσωτ. με οποιαδήποτε μορφή το 4%. Ας θυμηθούμε και το 2,9% της κας Μ. Δαμανάκη το 1993 και το 5,12% του κ. Ν. Κωνσταντόπουλου το 1996, έτσι για σύγκριση.

Για την αντιγραφή: Νίκος Μιχαλόπουλος

Αθήνα, 21/7/2023

The post Ότι ήταν ο Ηλίας Ηλιού για την αριστερά το 1960, ήταν και ο Αλέξης Τσίπρας το 2010 appeared first on Enetpress.

Ο Κ. Μητσοτάκης είπε, στη συνέντευξη του στον Σκάι, ότι υπάρχουν άνθρωποι που έκαναν καριέρα με τα Eλληνοτουρκικά. Και δεν είχε άδικο. Όλοι γνωρίζουμε πολιτικούς και δημοσιογράφους που απλώνουν έναν τεράστιο χάρτη του Αιγαίου και περπατούν επάνω του φορώντας τσαρούχια.

Γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης  στο protagon  στις  14/7 τον οποίο διαβάζω τακτικά αφού 30 χρόνια ήμουν συντάκτης στην Εφημερίδα Ελευθεροτυπία της Αθήνας και το γνωστικό μου αντικείμενο ήταν τα ελληνοτουρκικά και μειονοτικά των δύο χωρών.

Άφθονο αρχειακό υλικό, δημοσιεύματα έγκυρων και αντικειμενικών συναδέλφων καθώς και βιβλιογραφικές πηγές  αναφέρονται στην συμφεροντολογική πολιτική πατριδοκαπηλία με την οποία πορεύτηκαν επί χρόνια και ιδιαίτερα στην Θράκη, πρόβαλαν τον εαυτό τους ως τους αδιαφιλονίκητους γνώστες, πατριώτες, οπαδούς της άκρατης εθνικοφροσύνης που από την Θράκη πούλησαν και πουλούν την πραμάτια τους που διαλαλούν επί χρόνια.

Και τα πλασάρουν σε όλα τα επίπεδα, πείθουν τους πάντες για την προσφορά τους και επαγγέλλονται όλα όσα έμαθαν προ τριακονταετίας σήμερα εφαρμόζοντας ίδιες μεθόδους, πολιτικά παιχνίδια για να σώσουν δήθεν  την Θράκη χωρίς να σκέπτονται ακόμη και σήμερα, πόσο μάλλον χθες , τα προβλήματα που δημιούργησαν και  δημιουργούν. Δεν ανησυχούν όμως αφού θεωρούν ότι επιτέλεσαν  με το παραπάνω τις εθνικές τους επιταγές και υποχρεώσεις.

Είναι λυπηρό να επικαλούνται τα πάντα  και πολλές φορές με εκδικητική μανία να προσπαθούν όλους όσους σήκωσαν το κεφάλι και σχολίασαν ή έκριναν πολιτικές τους να προσπαθούν να τους συντρίψουν. Και όλοι αυτοί επιπλέουν γιατί δηλώνουν ισχυροί και ας έχουν έμμεσα στραφεί κατά της ανάπτυξης της Θράκης. Έκαναν το εθνικό τους καθήκον!! Όταν ανοίξουν τα αρχεία της Θράκης , όπως ανοίγουν,  τότε ο αναγνώστης θα διαβάσει για όλους αυτούς  που αναφέρθηκε ο Πρωθυπουργός της χώρας « ότι υπάρχουν άνθρωποι που έκαναν καριέρα με τα Eλληνοτουρκικά» και τότε «αμαρτωλοί που φύγωμεν»!!

The post Καριέρα με τα Ελληνοτουρκικά! appeared first on Enetpress.

Το Oscar νεποτισμού πάει – αυτοδίκαια –  στην κα Κωνσταντοπούλου, ενώ την παράσταση έκλεψε την τελευταία στιγμή ο σ. Μήτσος Κουτσούμπας.

Α! Πρωθυπουργός βγήκε ο κ. Μητσοτάκης!

Διπλές Εκλογές 2023

Προσπάθησα να μην τις πολυπαρακολουθήσω, να αποστασιοποιηθώ, να τις σβήσω από το μυαλό μου, τέλος πάντων να τις ξεχάσω, αλλά αυτά που έγιναν απλά με ξεπερνούν και μάλιστα κατά πολύ.

Και έρχονταν σε αλλεπάλληλα κύματα, ώστε πριν προλάβεις να συνέλθεις από το ένα και να πεις: Ουφ πέρασε και αυτό, έρχονταν το άλλο, χίλιες φορές μεγαλύτερο για να σε ξαναπιάσει τρόμος!! Φώναζες έλεος, άντε να τελειώσει το μαρτύριο, ας ολοκληρωθεί η σουργελοποίγηση, αλλά τίποτα. Χωρίς να τους καίγεται καρφί, κόντεψαν να μας κάψουν το μυαλό με τα καμώματά τους.

Πιστεύω ότι στο τέλος συναγωνίζονταν ο ένας τον άλλο. Μόλις ένας έλεγε μια μπούρδα, και έλεγες: Πω πω ρε φίλε, που το σκέφτηκε αυτό, έρχονταν κάποιος άλλος από απέναντι, να πει κάτι ανώτερο και να σε στείλει.

Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Το debate

Ήταν η αρχή του μεγαλείου. Εκεί έγιναν πράγματα αξεπέραστα. Η πλειοψηφία των ερωτήσεων ήταν τελείως αβλαβείς και φιλικές – κοινώς της πλάκας – προς τους αρχηγούς των κομμάτων, πλην ελαχίστων. Είναι δυνατόν να μην δεχτούν τουλάχιστο οι αρχηγοί των μεγαλύτερων κομμάτων, καμία σοβαρή ερώτηση για την οικονομική πολιτική – φόροι, αυξήσεις, ανάπτυξη, οικονομικός προσανατολισμός, ΕΕ – για τον πόλεμο στην Ουκρανία, ούτε καν για τις Ελληνοτουρκικές Σχέσεις;

Σε μια λίγο σοβαρή ερώτηση ο κ. Βαρουφάκης αποκάλυψε ότι εάν γίνει κάτι με την Τουρκία θα πάρει…τηλέφωνα, είπε κάτι για Δήμητρες ή ίσως και για …δίμετρες, κανένας δεν κατάλαβε. Εν τέλει έκαψε τα χαρτιά του μόνος του!

Ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Τσίπρας, πλάτειαζαν συνεχώς και έλεγαν πάρα πολλά, περίεργα και αν πολλοίς ακαταλαβίστικα. Ο κ. Ανδρουλάκης κατάφερε να μην πει τίποτα, κυριολεκτικά. Ο κ. Κουτσούμπας αποφάσισε να αποδείξει ότι είναι επαναστάτης ή τέλος πάντων διαμαρτυρόμενος, με το να γράφει – συνεχώς- στα παλιά του τα παπούτσια τον χρόνο υπερβαίνοντας τον και παρεμβαίνοντας στους δημοσιογράφους ενώ ακόμα διατύπωναν τις ερωτήσεις τους, και πρόστρεξε να δώσει και όρκο πίστης στη Ρωσία,  μιλώντας για ΝΑΤΟΪΚΗ επίθεση στην Ουκρανία!!

Ο κ. Βελόπουλος προβλέποντας την επερχόμενη επέλαση της Νίκης, των φασιστοδεξιών και των ψεκασμένων, έβγαλε και μας έδειξε εικόνες της Παναγίας:  Της Γλυκοφιλούσας, της Οδηγήτριας, της ‘’μαυρισμένης’’, της ‘’κιτρινισμένης’’, τέλος πάντων όποιες βρήκε και ανέφερε παρεμπιπτόντως ότι και αυτός είναι ψεκασμένος. Συγνώμη ήθελα να πω ανεμβολίαστος.

Νικήτρια του debate, αναδείχθηκε η δημοσιογράφος Ράνια Τζήμα, που όπως ειπώθηκε από πολλούς μετά το debate: Το ξεκαθάρισα. Θα ψηφίσω την κα Ράνια Τζήμα. Αυτό επειδή έκανε κάποιες σοβαρές ερωτήσεις.

Άραγε είναι τυχαίο που ξεχάστηκαν τελείως τα τραίνα και οι νεκροί των Τεμπών; Μόνο ο υπηρεσιακός υπουργός τα ανέφερε μια φορά.

Το μεσοδιάστημα των εκλογών

Εκεί το πράγμα ξέφυγε τελείως. Με δεδομένα τα ποσοστά κάθε κόμματος, ο καθένας ήξερε τι επιδιώκει. Ήρθαν και τα γεγονότα στη Θράκη, με το Τουρκικό προξενείο και οι εκατοντάδες νεκροί του ναυαγίου της Πύλου, για να φτάσουμε στο κράξιμο και το ξεφωνητό. Η απόλυτη ξεφτίλα.

Ο κ. Μητσοτάκης κράτησε τελικά χαμηλό προφίλ, δίνοντας την αίσθηση της ήρεμης δύναμης, ο κ. Ανδρουλάκης συνέχισε να χειρίζεται τα πράγματα σχετικά διακριτικά, επιδιώκοντας ουσιαστικά τη διατήρηση των ποσοστών του.

Όμως στον ΣΥΡΙΖΑ έγινε το έλα να δεις. Εν όψει της επερχόμενης ήττας όπως φάνηκε από τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου και των μελλοντικών εσωκομματικών εξελίξεων, όλοι προσπάθησαν να ξεχωρίσουν έστω και ξεφωνίζοντας. Δεν προλάβαινε και ο κ. Τσίπρας να πει κάτι και πεταγόταν ο καθένας να πει – κυριολεκτικά –  ότι του κατέβει, τις περισσότερες φορές, σαχλαμάρες. Προτάθηκε έξτρα φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, επιτέθηκαν στους οδοντίατρους (!)  μέχρι και ο ‘’ιδιοκτήτης’’ της Παπαδημούπολης, βγήκε για να διαφημίσει την πόλη του, τέτοια μεγαλεία. Φυσικά πάτωσαν:

Εμπρός, Φασιστοψεκασμένοι!

Στο χώρο της πέραν της δεξιάς, στην περιοχή της φασιστικής και ψεκασμένης ακροδεξιάς, άνθισαν ό,τι λουλούδια μπορείτε να σκεφτείτε. Από εκπρόσωποι φυλακισμένων, μέχρι ευλογημένοι από παπαδομονάστηρα και ολοκληρωτικά ψεκασμένοι – καλά το είχε δει ο Βελόπουλος και μάλιστα μπούκαραν εν τέλει ΟΛΟΙ στη Βουλή, προς μεγάλη επερχόμενη δική μας τέρψη.

Κασιδιάρη ζεις και μας Καθοδηγείς.

Κάλιο ευλογημένοι παρά εμβολιασμένοι. Αυτά νομίζω ήταν τα συνθήματα αυτού του χώρου, που κυριάρχησαν.

Σουργελοποίηση και νεποτισμός

Οι δεύτερες – επαναληπτικές – εκλογές έγιναν με λίστα. Με δεδομένο λοιπόν τη δύναμη των κομμάτων, μπορούσαν να υπολογίσουν, με σχετική σιγουριά και τους υποψηφίους που θα εκλέγονταν.

Εκεί έγινε ένας μικρός έως τεράστιος χαμός, ειδικά στα μικρά κόμματα.

Το γέλιο έπεσε στους Σπαρτιάτες, όταν έβγαλαν έξω από τις λίστες μια υποψήφια, για την οποία ανακάλυψαν εκ των υστέρων (!!) ότι διατηρούσε λογαριασμό στο OnlyFans, η οποία είχε περάσει από όλα τα reality της Ελληνικής Τηλεόρασης. Οπότε ακόμα γελάει κόσμος.

Το Oscar είπαμε του νεποτισμού απονέμεται στην κα Κωνσταντοπούλου, η οποία ΠΡΙΝ τις εκλογές και πριν καν εκλεγεί, διόρισε τον σύντροφό της (!!!). Ναι πέτυχε το ακατόρθωτο, ξεπερνώντας κατά πολύ ΟΛΟΥΣ ακόμα και την κα Τασία, που όταν διόρισε την κόρη της στη Βουλή, είχε πει το αμίμητο: «Αν δεν διόριζα την κόρη μου, ποιον θα διόριζα;» και είχε βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Η κα Κωνσταντοπούλου ανέβασε τη σουργελοποίηση στο ανώτατο όριο, ξεπερνώντας τους πάντες. Το φοβερό είναι ότι πέτυχε να εκλεγεί λέγοντας:

Ο σ. Μήτσος κλέβει την παράσταση

Την παράσταση όμως έκλεψε ο σ. Μήτσος Κουτσούμπας, έστω και την τελευταία στιγμή με την υπέροχη κίνηση του, σαν χορευτής των μπολσόι. Έκλεισε τα χέρια του μπροστά, και έκανε τη γνωστή σουργελο – καρδούλα, έτσι άκουσα να την αποκαλούν, φέρνοντας όλων τα βλέμματα προς το κέντρο και κατόπιν με μια τρομερή κίνηση, σαν τα φτερά του αετού, τα άνοιξε, με μια συνεχή κίνηση – άνω δεξιά και αριστερά – μαγεύοντας τα πλήθη. Το τι είπε λίγο μας ενδιαφέρει ήταν απλά ΥΠΕΡΟΧΟΣ. Άσε που στο debate φορούσε και την καλύτερη γραβάτα.

Η πρώτη μέρα στη Νέα Βουλή

Στην έφοδο των νέων 300 στη Βουλή τα είδαμε όλα. Έντιμοι κατά τα άλλα οικογενειάρχες με σκυλιά, με όλο το σόι, μωρά και εγγόνια, γιαγιάδες, παππούδες. Πουκάμισα με παγώνια, παπαγάλους, γραμμούλες, και ότι σκεφτείς.

Αντί να σκεφτούν να τιμήσουν το Ελληνικό κοινοβούλιο με την σεμνή παρουσία τους, επιδίωξαν με όποιον τρόπο νόμιζε ο καθένας το περίφημο δεκάλεπτο της δημοσιότητας του Andy Warhol.

Γι’ αυτό τον τρόπο προβολής εξάλλου κρίθηκαν και θα κριθούν, π.χ. η κα Κεφαλά αντί για κίτρινο μαλλί, πράσινο κιμονό και χμ… τολμηρό μπούστο, θα μπορούσε να εμφανιστεί έτσι με ένα βιβλίο κερδίζοντας το θαυμασμό όλης της διανόησης(!!) και θα γινόταν και viral. Σκέφτηκε διαφορετικά όμως. Τι να κάνουμε; (Είναι άραγε τυχαίο ότι κανένας δεν σκέφτηκε να εμφανιστεί με ένα βιβλίο στα χέρια του;)

Άντε παιδιά την άλλη φορά, φέρτε γάτες, καναρίνια, άλογα, γαϊδούρια και γιατί όχι κατσίκες και γουρούνια, γυάλες με ψάρια (από τους βουλευτές των νήσων), κλουβιά με πουλιά για τους εξ αγροτικών περιοχών. Είμαστε βέβαιοι ότι κάτι καλό θα σκεφτείτε την επόμενη φορά.

Εδώ θέλω να σημειώσω, για παράδειγμα, μια πραγματικά σοβαρή και σεμνή παρουσία εκ των υπουργών της κυβέρνησης, από τους πρώτους τη τάξει κ. Χατζηδάκη, που ήρθε με ένα σοβαρό κοστούμι με την σύζυγο να φοράει ένα σοβαρό φόρεμα και το μικρό αγοράκι του και πέρασε απαρατήρητος, ενώ θα μπορούσε να κάνει φραμπαλά, όπως κάποιοι πολύ υποδεέστεροι στην κυβερνητική ιεραρχία.

Μπράβο του και ελπίζω κάποιοι άλλοι, σε επόμενη φάση να τον αντιγράψουν, μπας και δούμε και καμιά προκοπή.

Επειδή με παρδαλά πουκάμισα, σκισίματα, ξώβυζα και γατόσκυλα δεν πρόκειται να πάμε μπροστά.

Τα κεφάλια ΟΛΟΙ μέσα και με τα μούτρα στη δουλειά, γιατί μετά το καλοκαίρι και τα μπάνια του λαού – έρχεται ο χειμώνας και ενδέχεται να είναι πιο δύσκολος από τον περσινό.

Άντε καλή αποσουργελοποίηση και εύχομαι στη κυβέρνηση …σιδεροκέφαλη.

Για την αντιγραφή

14/7/2023

Νίκος Μιχαλόπουλος, αρχιτέκτονας – συγγραφέας

The post Βουλευτικές εκλογές 2023 appeared first on Enetpress.

Τελείωσαν οι εκλογές, τελείωσε το πανηγύρι, τελείωσε και η ειδησεογραφία για την Ροδόπη, την οποία Θράκη, κυρίως Ροδόπη και Ξάνθη τις θυμούνται τα ΜΜΕ στο πανελλήνιο μόνο όταν έχουν να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη. Τα σενάρια ξεκινούν στην Θράκη και αναμοχλεύονται στην Αθήνα. Και πάντα ο λόγος εθνικός, το «Εθνικόν ζήτημα».

Στην πολύπαθη Θράκη ζω από το 1978. Έζησα τόσες εκλογές και παρακολούθησα τόσα σενάρια που έκρυβαν όλο στο τέλος κινδύνους. Και όταν σημειώνω «έζησα» το εννοώ απόλυτα. Και όχι παροδικά.

Ασχολήθηκα όμως και με το αρχειακό υλικό της Θράκης ώστε να βγάζω συμπεράσματα για το πώς κινούνται τα νήματα, με ποιο σκοπό και πού στοχεύοντας.

Τελικά παρατηρώ ότι πάνω από εκατό χρόνια ακολουθείται η ίδια γραμμή. Σε θέματα που δεν μπορούν να προβλέψουν κάποιοι ή να αντιμετωπίσουν με πολιτικές κινήσεις  διογκώνονται  πάντοτε «οι γραμμές των ξένων παρεμβάσεων». Όχι όμως πιθανώς ρωσικών, αμερικανικών, ευρωπαϊκών. Αλλά μόνο των τουρκικών!

Βέβαια οι πηγές και τα αρχεία αναφέρουν στοιχεία για αναμείξεις στην Θράκη, όπως  για Ρωσικές παρεμβάσεις οικονομικές ή πολιτικές αλλά αυτές δεν τις κακολογεί κανένας. Είναι ομόθρησκες!

Ένα άλλο στοιχείο που διέκρινα στην έρευνα είναι ότι οι πολιτικές για το μειονοτικό δεν καθορίζονται στην Αθήνα. Ξεκινούν στην Θράκη, καλλιεργούνται από «ειδήμονες» με σκοπό τα πολιτικά οφέλη και έπονται τα άλλα, διογκώνονται κατάλληλα, πλασάρονται στο κέντρο το οποίο για να μην εκθέσει τα κρατικά στελέχη  ή κομματικά του μέλη και φίλους μπαίνει στο παιχνίδι και με την ανάλογη φρασεολογία προσπαθεί να κατευθύνει αυτό πλέον την κατάσταση, η οποία ξεφεύγει πολλές φορές, χωρίς να αναλογιστούν οι συνέπειες.

Παρόμοια κατάσταση ζήσαμε στις πρόσφατες εκλογές. Επί ένα χρόνο και κάτι αρχίσαμε να διαβάζουμε στα τοπικά ΜΜΕ και από εκεί αναδημοσιεύσεις περί Μειονότητας, Τουρκικού προξενείου, Δυτικής Θράκης. Τρία σημεία πολύ γνωστά ιδιαίτερα την περίοδο των εκλογών. Τα αντικείμενα αυτά περιπλέκονταν ανάλογα με τους στόχους. Φυσικό επακόλουθο ανεφλέγη το πολιτικό τοπίο, μετά την προώθηση τους κατάλληλα και πολύ εύστοχα στην Αθήνα. Άλλαζαν οι παρελθοντικές δηλώσεις, οι αναρτημένες  παλαιές φωτογραφίες και ανεβοκατέβαιναν συνεντεύξεις παλαιοτέρων εποχών. Οι σχεδιαστές οι κατάλληλα επιφορτισμένοι και οι έχοντες δυνατή πένα βομβάρδιζαν την κοινή γνώμη. Όλοι μιλούσαν για παρεμβάσεις, κοινό μυστικό, και συνέδεαν τις αποτυχίες ή επιτυχίες με τις παρεμβάσεις!

Έτσι φθάσαμε στις εκλογές του Μαΐου 2023. Αυτοί που διέβλεπαν την επιτυχία του μειονοτικού υποψηφίου Οζγκιούρ Φερχάτ θέλησαν να τον φάνε. Μέσα και έξω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Άρχισαν οι προκλητικές έως προβοκατόρικες δημοσιογραφικές ερωτήσεις. Σεκόνταραν οι μειονοτικοί συνυποψήφιοι οι οποίοι ειρήσθω εν παρόδω όλοι οι υποψήφιοι τοπικής αυτοδιοίκησης ή μη, συμπεριλαμβανομένων και Χριστιανών, είναι συνομιλητές πολλών κέντρων, άμεσα ή έμμεσα.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ  ΞΑΝΘΗΣ

Μάιος 2023                                           ΙΟΥΝΙΟΣ 2023

ΝΔ        35,89%                                  30,32%   —–16.748  ψήφοι

ΣΥΡΙΖΑ  26,54%                                 28,49%——–15.735  ψήφοι

ΠΑΣ – ΚΙΝ 18,26%                                18,36% ——10.139  ψήφοι

ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ                                        4,36%——-2.410    ψήφοι

ΕΛ.ΛΥΣΗ   4,02 %                                 3.98%—— 2.197    ψήφοι

ΝΙΚΗ       2.79%                                    3.16%—— 1.745  ψήφοι

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ   ΡΟΔΟΠΗΣ

Μάιος   2023                                       ΙΟΥΝΙΟΣ   2023   

ΣΥΡΙΖΑ   33.18%—20185 ψήφοι        33.61% ——18.352  ψήφοι

ΝΔ         27.06%—— 16.462 ψήφοι      28.88% —–  15.766 ψήφοι

ΠΑΣ – ΚΙΝ 22.63%—– 13.769 ψήφοι      19.91%——-10.377 ψήφοι

ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ —–                                3.02%——-1.649 Ψήφοι

ΕΛ.ΛΥΣΗ  4.20%——-2.158 ψήφοι       4.14%—— 2.258 ψήφοι

ΝΙΚΗ    1.87% ——-1.138 ψήφοι         2.64%  —– 1.439 ψήφοι.

ΕΚΤΙΜΗΣΗ

1. Όπως σε όλη την Ελλάδα έτσι και στην Θράκη η αποχή άγγιξε στα 50% περίπου. Ως προς τους μειονοτικούς ψηφοφόρους το ποσοστό έφθασε το 55%. Και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι από τους 26.000 μειονοτικούς ψήφους ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε την μερίδα του λέοντος, διατήρησε περίπου την δύναμη του το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ  και το υπόλοιπο συμμετείχε στην αποχή.
2. Παρατηρήθηκε μια συσπείρωση των δύο εκλογικών σωμάτων. Στον μεν ΣΥΡΙΖΑ συσπειρώθηκε το μειονοτικό στοιχείο με αρκετή αποχή, ενώ στη ΝΔ συσπειρώθηκε το χριστιανικό, αν και από τη ΝΔ παρατηρήθηκε διαρροή προς τα ακραία δεξιά κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε περίπου 1.850 ψήφους σε σχέση με τον Μάιο οι οποίες ήταν κατά 95% Χριστιανικές μια και οι ψηφοφόροι του τέως βουλευτή  Δημήτρη Χαρίτου δεν ψήφισαν το κόμμα τους παρά τις διορθωτικές δηλώσεις που έκανε ότι «δεν έγιναν κατανοητά τα λεγόμενα τους» και παρανοήθηκαν.
3. Φάνηκε ότι η πολιτική της ΝΔ ήταν κατά κύριο λόγο να περιφρουρήσει τις διαρροές προς την δεξιά πτέρυγα της. Για τον λόγο αυτό καλλιεργήθηκε έντονα το σενάριο της κινδυνολογίας. Σε αυτό βοήθησε και η διαμαρτυρία που είχε κυκλοφορήσει συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.
4. Έτσι παρατηρήθηκε ένα κινούμενο όχημα με ψήφους χριστιανών. Από ΣΥΡΙΖΑ έφυγε και πήγε προς τη ΝΔ , ενώ από τη ΝΔ μεταπήδησαν προς τα άκρα της δεξιάς περίπου 5,5% καθαρά ψηφοφόροι της ΝΔ.
5. Ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησε τα ποσοστά του κατά 5.500 μειονοτικούς ψήφους, ενώ μειώθηκαν αισθητά οι μειονοτικοί ψήφοι από τη ΝΔ μετά την παραίτηση του Μουσταφά Κατραντζή και από το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ λόγω της μη συμμετοχής της υποψηφίας Σιμπέλ Μουσταφάογλου η οποία είχε συγκεντρώσει αρκετές χιλιάδες ψήφων. Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ έχασε από την δύναμη του περίπου 3.400 ψήφους κυρίως μειονοτικούς, αφού είναι γνωστή η δύναμη του σε χριστιανικές ψήφους οι οποίοι μεταπήδησαν οι περισσότεροι σε ΝΔ και ακραία κόμματα.

Η ίδια ανάλυση θα μπορούσε να γίνει και στο Νομό Ξάνθης όπου ο ΣΥΡΙΖΑ και πάλι λόγω μειονότητας αύξησε τα ποσοστά του, ενώ η ΝΔ τα μείωσε με αποτέλεσμα να φανεί η διαρροή σε ακραία δεξιά κόμματα.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Μια χρονάτη κατάσταση, μια ένοχη σιωπή, μια πολιτική που συμφέρει τους πάντες και δημιουργήθηκε με έντονα χαρακτηριστικά έπληξε για λόγους πολιτικά συμφεροντολογικούς την Θράκη και πάλι. Και συνεχίζουν ορισμένοι να προβοκάρουν καταστάσεις. Ο αγώνας έληξε. Η χαμένη και πάλι είναι η Θράκη. Το παιχνίδι ξεχάστηκε. Οι τελευταίες δηλώσεις θα γίνουν που θα λένε «εκφράζω το σύνολο»! 

Ορισμένοι ίσως δεν θα αρεστούν στην ανάλυση μου και θα σχολιάσουν επικαλούμενοι εθνικά ζητήματα.  Καλοδεχούμενες οι απόψεις τους. Δημοκρατία έχουμε, εξάλλου και ο διάλογος είναι το οξυγόνο της Δημοκρατίας.  Δέχομαι την κάθε καλοπροαίρετη κριτική κυρίως διαβασμένους  και όχι ημιμαθείς πολιτικολογούντες!.

The post Η Θράκη μετά τις εκλογές! appeared first on Enetpress.