Τα στερεότυπα «τζατζίκι, σουβλάκι, μουζάκας» έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ από τη σύγχρονη τουριστική πραγματικότητα.Η ανάπτυξη της γαστρονομίας αποτελεί μονόδρομο για τις τουριστικές επιχειρήσεις. Το enetpress συνάντησε την Χριστίνα Δραγγανά διπλωματούχο ξεναγό, με ειδίκευση στο γαστρονομικό τουρισμό. Μας μίλησε για το αποτύπωμα του τουρισμού στη χώρα μας, την ανάγκη ανάδειξης της ελληνικής γαστρονομίας, τη «δικτατορία» του Tripadvisor κι άλλα καυτά θέματα του κλάδου.

Πριν από λίγα χρόνια είχαμε φιλοξενήσει στις ηλεκτρονικές σελίδες του Enetpress ένα άρθρο της για την ιστορία του παγωτού. Γνωρίζοντας πως επρόκειτο για μια πολυσχιδή προσωπικότητα σκέφτηκα πως θα ήταν ενδιαφέρον να κάνουμε μια εκτενή κουβέντα μαζί της γύρω από τους τομείς που δραστηριοποιείται, τον τουρισμό, τη γαστρονομία κι όχι μόνο.

Πως συνδυάζεται η αρθρογραφία, το ραδιόφωνο και η επαγγελματική ιδιότητα του ξεναγού;

Έχω την ανάγκη να ασχολούμαι με διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα, κοινώς multitasking, άλλωστε οι άνθρωποι έχουμε πολλές πλευρές οπότε γιατί να είμαστε μονομανείς; Η μουσική και το ραδιόφωνο ήταν και εξακολουθούν να είναι δύο αγάπες που ξεκίνησαν από τα παιδικά μου χρόνια.

Όταν ακόμα ζούσα στο Λεσίνι Μεσολογγίου αποτελούσαν ένα διέξοδο από την ελληνική επαρχία που δε μου παρείχε πολλές διεξόδους ψυχαγωγίας. Έτσι, όταν ήρθα στην Αθήνα το 2006 για να σπουδάσω αρχικά Αγγλική Φιλολογία, βρήκα πολύ βαρετό το πανεπιστήμιο, οπότε αναζήτησα άλλα ερεθίσματα. Έτσι προέκυψε η αρθρογραφία ως απόρροια της αγάπης μου για τα έντυπα και το γραπτό λόγο ως εκφραστικό μέσο.

Αρχικά έγραφα ανταποκρίσεις για μουσικά live και στη συνέχεια ήρθε στη ζωή μου το ανεξάρτητο μουσικό έντυπο Lung Fanzine, του οποίου δηλώνω περήφανο μέλος της συντακτικής του ομάδας. Επίσης αρθρογραφώ γύρω από θέματα γεύσης στο έντυπο περιοδικό Food Service κι επιμελούμαι το Blog του Coozina.gr.

Η ραδιοφωνική εκπομπή στο Strummer Radio ξεκίνησε μέσα στην καραντίνα όπου είχα άπλετο χρόνο κι έψαχνα κάτι να γεμίσω την ώρα μου. Τελικά αποφάσισα να το συνεχίσω μέχρι και σήμερα, με τη θεματική εκπομπή «Πέμπτη Γεύση Ουμάμι» που εκτός από θέματα γαστρονομίας μου δίνει η δυνατότητα να μιλήσω για όσα γουστάρω και για όσα νοστιμίζουν τις ζωές μας. Από τη νέα σεζόν σκοπεύω να ανοίξω ένα κύκλο με καλεσμένους με θέματα έκπληξη.

Η ιδιότητα του ξεναγού συνδυάζεται με το γαστρονομικό σκέλος και προέκυψε μετά από αρκετούς πειραματισμούς στο επαγγελματικό πεδίο καθώς αναζητούσα κάτι που δε θα καταπίεζε τη φυσική μου τάση γι’ ανεξαρτησία και δημιουργικότητα. Το story telling, που είναι απαραίτητη προϋπόθεση για κάθε ξενάγηση αποτελεί ανεξάντλητο πεδίο δημιουργικότητας, οπότε δύσκολα βαριέσαι. Επίσης σου παρέχει διαρκώς την αδρεναλίνη της πρόκλησης να μιλάς απέναντι σε διαφορετικό κοινό, με πολλές φορές διαφορετικό σκηνικό προσπαθώντας να ανασυστήσεις ολόκληρες εποχές, πρόσωπα κι ερείπια μέσα από ένα ενιαίο αφήγημα. Ειλικρινά δεν ξέρω αν το έχω καταφέρει ακόμα, ωστόσο προσπαθώ να κινούμαι προς αυτή την κατεύθυνση.

Πως είναι να εργάζεσαι ως ξεναγός εν έτει 2022;

Σίγουρα είναι ένας χώρος που παρά την εποχικότητα του είναι αρκετά προσοδοφόρος, για τα σημερινά ελληνικά δεδομένα. Ωστόσο, είναι επισφαλής (βλέπε πανδημία) και οι ρυθμοί εργασίας, όπως καταλαβαίνετε είναι αρκετά πιο εντατικοί σε σχέση με μια δωδεκάμηνη εργασία. Επίσης ο ανταγωνισμός είναι αρκετά μεγάλος και κάποιοι επαγγελματίες δεν ενδιαφέρονται για την ποιότητα των υπηρεσιών που παρέχουν με αποτέλεσμα να δημιουργείται κάποιες φορές μια αρνητική εικόνα για τον κλάδο γενικότερα.

Παρά τις όποιες δυσκολίες που αντικειμενικά κάθε επάγγελμα έχει, το επάγγελμα το ξεναγού είναι μια συνεχής πηγή έμπνευσης, καθώς ανάλογα με τον/ους επισκέπτη/ες που έχεις απέναντί σου μπορείς να «ξαναδιαβάσεις» τον τόπο σου κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο. Σκέφτομαι την ξενάγηση ως ένα μέσο ερμηνείας της ιστορίας και κάθε πλευράς του ελληνικού πολιτισμού από τις απαρχές του έως σήμερα, χωρίς διάθεση εξιδανίκευσης ή προγονολατρίας. Σκοπός μου είναι ο επισκέπτης να αποκομίσει μια αληθινή αίσθηση για το πως είναι η ζωή σήμερα στην Ελλάδα χωρίς τάσεις ωραιοποίησης, να ακούσει για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε αλλά και για όσα μας κάνουν να περνάμε καλά και να γελάμε και να τα συνδέσει με τα δικά του. Επίσης οι τόποι τους οποίους εργάζομαι είναι από μόνοι τους ένας λόγος να νιώθω πολύ τυχερή που κάνω αυτό το επάγγελμα.

Αναφερθήκατε σε λιγότερο ποιοτικές υπηρεσίες, πως θα μπορούσε να τις αποφύγει κάποιος και κατά πόσο αξιόπιστες είναι οι κριτικές που διαβάζουμε ανά καιρούς στο διαδίκτυο;

Καλό είναι ο καθένας να κάνει μια μικρή έρευνα πριν επιλέξει την οποιαδήποτε υπηρεσία και γιατί όχι να απευθυνθεί σε ένα αξιόπιστο τουριστικό πράκτορα ή γραφείο που συνεργάζεται με εξίσου αξιόπιστους επαγγελματίες. Όσον αφορά στον τουρισμό, ακόμα και σήμερα, η λεγόμενη από στόμα σε στόμα πληροφορία είναι μια καλή επιλογή. Επίσης, το διαδίκτυο βοηθά στην ενημέρωση, ειδικά γύρω από τουριστικές παγίδες, στις οποίες κάποτε έπεφταν πολύ πιο εύκολα αρκετοί επισκέπτες.

Ωστόσο, για να μιλήσω λίγο από την πλευρά αυτού που παρέχει μια υπηρεσία στον τουρισμό, με την άνοδο των ιστοσελίδων που φιλοξενούν κριτικές που αφορούν από την ταβέρνα μέχρι ξεναγήσεις και ιστορικά μνημεία, έχει παρατηρηθεί η άνθηση της επονομαζόμενης δικτατορίας του «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο». Έχει φωνή κι άποψη ακόμη κι αν δεν έχει καμία απολύτως γνώση γύρω από την υπηρεσία ή προϊόν που του παρέχεται. Βλέπετε, η αρκετές φορές, υποκειμενική άποψη του γράφοντα μπορεί να επηρεάσει τη δημοτικότητα της εκάστοτε παρεχόμενης υπηρεσίας ή επιχείρησης κτλ.

Η ύπαρξη μιας συνεχούς αξιολόγησης, ναι μεν ενθαρρύνει την άνοδο της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών λόγω του ανταγωνισμού που δημιουργείται για τις πρώτες θέσεις σε κάθε κατηγορία δραστηριοτήτων, δημιουργεί δε ένα καθεστώς «εθελοδουλείας».

Ο εργαζόμενος είτε πρόκειται για freelancer είτε για μισθωτό μπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο, στο κυνήγι της καλύτερης δυνατής ικανοποίησης του επισκέπτη – πελάτη, που ορισμένες φορές ξεπερνά τα όρια μιας επαγγελματικής συνδιαλλαγής καθώς ο εργαζόμενος άτυπα καλείται να καταπιέσει τα προσωπικά του όρια για να αποφύγει τη δυσαρέσκεια του πελάτη η οποία κάποιες φορές μπορεί να προκληθεί από αντικειμενικά ασήμαντες ή άσχετες με την επαγγελματική δραστηριότητα λεπτομέρειες.

Μου άρεσε ένα πείραμα που είχε συμβεί πριν από λίγα χρόνια από κάποιο επαγγελματία συντάκτη ηλεκτρονικών κριτικών, τον οποίο ιδιοκτήτες εστιατορίων πλήρωναν δέκα ευρώ, για να γράψει μια θετική κριτική για το μαγαζί τους – και ας μην είχε φάει ποτέ εκεί. Ο τύπος αυτό δημιούργησε στο Tripadvisor ένα προφίλ εστιατορίου στο Λονδίνο με την ονομασία «Η Αποθήκη στο Ντάλγουιτς», με φωτογραφίες κτλ. το οποίο κατάφερε μέσα σε έξι μήνες να ανεβάσει στην πρώτη θέση ως το καλύτερο εστιατόριο της περιοχής. Στη συνέχεια, αποκάλυψε πως το εν λόγω εστιατόριο δεν υπήρξε ποτέ, εκθέτοντας την αξιοπιστία της παγκόσμιας πλατφόρμας που εκτός από κριτικές εμπορεύεται πλέον και υπηρεσίες.

Ποια είναι η εγχώρια υποδομή γύρω από την τουριστική εκπαίδευση σήμερα;

Η σχολή ξεναγών είχε παραμείνει κλειστή από το 2010, μέχρι το 2017 που άνοιξε πάλι αρχικά στην Αθήνα και σήμερα λειτουργούν οι αντίστοιχες σχολές της Θεσσαλονίκης και Ρόδου.

Αντιμετωπίσαμε αρκετές δυσκολίες κατά τη διετή μας φοίτηση μέχρι την αποφοίτησή μας καθώς υπήρχε σοβαρός κίνδυνος να χαθούν όλες οι εκπαιδευτικές εκδρομές στις σημαντικότερες αρχαιολογικές – ιστορικές θέσεις της χώρας μας. Μετά από αρκετές επισκέψεις στο Υπουργείο Τουρισμού κατορθώσαμε να πραγματοποιήσουμε 65 ημέρες εκπαιδευτικών εκδρομών, αριθμός σαφώς μικρότερος αν σκεφτεί κανείς πως πριν τη νέα έναρξη της σχολής οι ημέρες ήταν πάνω από 100.

Επίσης, γνωρίζω πως οι απόφοιτοι του 2022 αποφοίτησαν έπειτα από τρία χρόνια φοίτησης καθώς υπήρξε τεράστια χρονοτριβή στις διαδικασίες ολοκλήρωσης του προγράμματος σπουδών και των εκπαιδευτικών εκδρομών. Οι εν λόγω εκδρομές αποτελούν επουσιώδεις βάσεις για τη σωστή πρακτική εκπαίδευση ενός ξεναγού, καθώς πραγματοποιούνται in situ ξεναγήσεις με την επίβλεψη έμπειρων ξεναγών κι αρχαιολόγων. Διαφορετικά ο κάθε ξεναγός θα πρέπει να μεταβεί, με δικές του δαπάνες, χωρίς την ύπαρξη εκπαιδευτικών, στους εκάστοτε χώρους ξενάγησης που φυσικά βρίσκονται σε όλη την Ελλάδα.

Είναι αξιοπερίεργο, πώς ένα κράτος που διατείνεται πως η βαριά του βιομηχανία είναι ο τουρισμός, αφήνει τη βιτρίνα της που εκπροσωπείται σε ένα μεγάλο βαθμός από τους ξεναγούς, αφρόντιστη, χωρίς ουσιαστικό σχεδιασμό και χρηματοδότηση. Βέβαια ως τουριστική ανάπτυξη νοείται η οικοδόμηση all inclusive ξενοδοχείων, επιχειρήσεων εστίασης και καζίνο όπως το θεματικό τουριστικό πάρκο που αναμένεται να μετατραπεί το πρώην αεροδρόμιο στο Ελληνικό. Από τα παραπάνω, καταλαβαίνουμε γιατί υπάρχει ο υπαρκτός φόβος μετατροπής, όσων νέων έχουν απομείνει στη χώρα μας, σε «γκαρσόνια» της Ευρώπης.

Επίσης ως απόφοιτη της σχολής μαγειρικής του δημοσίου οργανισμού, τουριστικής επαγγελματικής κατάρτισης (Οτεκ) Αθηνών βίωσα και σε αυτή την περίπτωση την έλλειψη πόρων κι οργάνωσης. Τους πρώτους μήνες της σχολής, δεν είχαμε υλικά για να μάθουμε τους βασικούς τρόπους κοπής τους οποίους οι καθηγητές μας έδειχναν σε βίντεο στο Youtube καθώς αρνούμασταν να πληρώσουμε από την τσέπη μας τα υλικά.

Έπειτα από διαμαρτυρίες κι αρκετές επισκέψεις στα κεντρικά γραφεία του οργανισμού εκκινήθηκε ο μειοδοτικός διαγωνισμός και βρέθηκαν οι προμηθευτές για να ξεκινήσουμε τα εργαστήρια μαγειρικής. Δε θα ήθελα να σχολιάσω την ποιότητα των πρώτων υλών. Αυτό που έχω να σημειώσω είναι πως οι καθηγητές μας και στις δύο σχολές ήταν εκείνοι που έδιναν στις περισσότερες περιπτώσεις τον καλύτερό τους εαυτό κόντρα σε ένα σύστημα που υπολειτουργεί και ουσιαστικά σαμποτάρει την καλή δουλειά των εκπαιδευτικών που πραγματικά θέλουν να παράγουν έργο.

Προς τα που οδεύει ο τουρισμός στην χώρα μας και ποιες οι επιπτώσεις του;

Παρότι η εργασία μου στον τουρισμό αποτελεί την κύρια πηγή εισοδήματός μου και παρά το γεγονός πως αγαπώ την εργασία μου, είμαι υπέρ του περιορισμού του τουρισμού. Τα δοκίμια που συμπεριλαμβάνονται στο τέταρτο τεύχος του περιοδικού “Kaboom” αναφέρονται πολύ εύστοχα στις πολλαπλές επιπτώσεις του τουρισμού στον χαρακτήρα κάθε τόπου. Θα πρέπει να έχουμε κατά νου πως ο κάθε τόπος δεν μπορεί να προσαρμόζεται στον επισκέπτη αλλά το αντίστροφο. Ο κάθε ταξιδιώτης υποτίθεται πως επισκέπτεται κάποια πόλη, χωριό, χώρα κτλ. για να βιώσει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και να έρθει σε επαφή με μια άλλη κουλτούρα.

Εννοείται πως αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του εκάστοτε τόπου λόγω του τουρισμού; Πως πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό στη χώρα μας;

Το κέντρο της Αθήνας είναι ένα τεράστιο παράδειγμα gentrification. Ας πάρουμε για παράδειγμα την πλατεία Αγίας Ειρήνης και το Ψυρρή. Στην πρώτη περίπτωση πριν την αύξηση των αφίξεων που το 2018 έφτασαν το ρεκόρ των 33.000.000 στη χώρα μας, η πλατεία Αγίας Ειρήνης ήταν μια ήσυχη γειτονιά με λίγα καταστήματα, όπως υφασματάδικα, τα σουβλάκια του Κώστα κι ένα ανθοπωλείο. Σήμερα δεν έχει μείνει ένα ελεύθερο εκατοστό χωρίς τραπεζοκαθίσματα, που να μην έχει μετατραπεί σε μπαρ, καφέ, φαγάδικο ή σε Airbnb, Βoutique hotel.

Επίσης το Ψυρρή τείνει να χάσει παντελώς τον παραδοσιακό του χαρακτήρα, καθώς μετά τη δύση του ηλίου μετατρέπεται σε ένα χαοτικό open air club όπου αντηχεί από κάθε γωνία στη διαπασών, διαφορετικό soundtrack, ακόμα και για καφέ να πας δε μπορείς να ακούσεις το διπλανό σου. Αποκορύφωμα της αλλοίωσης της περιοχής είναι η εμφάνιση ακαλαίσθητων μαγαζιών που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το τοπίο και χαρακτήρα της περιοχής. Ακόμα, στο Κουκάκι σχεδόν το 70% των διαμερισμάτων είχαν μετατραπεί σε Airbnb προ πανδημίας με αποτέλεσμα την άνοδο των ενοικίων κάτι που συμβαίνει σε όλο το κέντρο της πόλης, έτσι αρκετοί αναγκάστηκαν να ξεχάσουν την ιδέα διαμονής στην περιοχή καθώς δεν υπήρχε ακίνητο ούτε για δείγμα.

Ένα άλλο παράδειγμα κακής τουριστικής ανάπτυξης. Φέτος επισκέφθηκα την Κέρκυρα για λίγες ημέρες, οι ντόπιοι μιλούσαν για την ανάπτυξη του τουρισμού σε βάρος της τοπικής αγροτικής παραγωγής. Στρέμματα ελαιόδεντρων παραμένουν με τον καρπό στα δέντρα γιατί δεν υπάρχει χρόνος για τη συγκομιδή της ελιάς, καθώς όλοι δραστηριοποιούνται στον τουρισμό και δεν υπάρχει χρόνος για τη γη.

Τέλος, όσοι εργάζονται στην Ακρόπολη των Αθηνών, έχουν δει πολύ καλά τι συμβαίνει όταν στον Πειραιά έχουμε αφίξεις τεσσάρων και πέντε κρουαζιερόπλοιων μέσα στην ίδια μέρα, με γκρουπ που ανεβαίνουν στην Ακρόπολη και αποτελούνται από πενήντα, σαράντα άτομα το καθένα. Εκτός από την τεράστια οχλαγωγία, τις ουρές και την ταλαιπωρία για να ανέβεις και να κατέβεις στον Ιερό Βράχο θα πρέπει να συνυπολογιστεί ο κίνδυνος φθοράς του μνημείου.

Σε άλλα παγκόσμια μνημεία Unesco, όπως για παράδειγμα το Machu Picchu, υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των επισκεπτών σε ημερήσιο επίπεδο για να προστατευτεί το μνημείο. Γνωρίζουμε πως οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών προσπαθούν να μετατρέψουν τη χώρα μας σε φθηνό τουριστικό θέρετρο ωστόσο θα πρέπει να προστατέψουμε τις γειτονιές μας, την καθημερινότητά μας, ειδικά όσον αφορά σε δημοφιλείς προορισμούς, και φυσικά την πολιτιστική μας κληρονομιά (βλέπε τσιμεντοποίηση της Ακρόπολης).

Πως θα μπορούσε να αναπτυχθεί διαφορετικά ο τουρισμός;

Μερικά λαμπρά, χειροπιαστά παραδείγματα βιώσιμης τουριστικής ανάπτυξης αποτελεί η Νάξος, όπου η αυτάρκεια του νησιού σε αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα έχει αποτρέπει την ολοκληρωτική παράδοση στον τουρισμό καθώς και μικρά νησιά όπως οι Λειψοί οι οποίοι φέτος συγκαταλέγονται στους κορυφαίους εναλλακτικούς προορισμούς καθώς ο δήμος απαγόρευσε τις ξαπλώστρες από τις παραλίες του νησιού. Επίσης, στα Κύθηρα το πολύ αξιόλογο project Kythera Trails μια προσπάθεια ανάδειξης των παραδοσιακών μονοπατιών του νησιού, προωθεί μια μορφή τουρισμού εναρμονισμένη με το περιβάλλον που έχει το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντολογικό κόστος.

Σε τι μονοπάτια βαδίζει η ελληνική γαστρονομία σήμερα;

Η χώρα μας έχει αρχίσει να αναπτύσσει μια γαστρονομία με ονομασία προέλευσης. Πως για παράδειγμα γνωρίζουμε σε διεθνές επίπεδο κουζίνες όπως η ιταλική, η ιαπωνική κ.α. Γίνεται μια προσπάθεια ανάδειξης μιας εθνικής κουζίνας και των τοπικών της αποχρώσεων. Ένας άνθρωπος με σημαντική δράση είναι ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Γιώργος Πίττας που μέσα από τις εκδόσεις του, την πολύγλωσση ιστοσελίδα greekgastronomyguide.gr και την πρωτοβουλία δημιουργίας γαστρονομικών κοινοτήτων σε πάνω από δέκα περιοχές, προσπαθεί να συστήσει την ελληνική κουζίνα στους επισκέπτες της χώρας μας και να αφυπνίσει τους τοπικούς chef και παραγωγούς με σκοπό την ανάπτυξη γαστρονομικών και οινικών προορισμών.

Επίσης η εισαγωγή του ελληνικού πρωινού σε αρκετά εγχώρια ξενοδοχεία αποτελεί μια στρατηγική κίνηση για τη διάδοση των ελληνικών γεύσεων και την αναγνώρισή τους από την παγκόσμια γαστρονομική κοινότητα. Πιστοποιήσεις επιχειρήσεων, όπως για παράδειγμα η σφραγίδα Aegean Cuisine, βοηθούν στην ανάδειξη μιας κουζίνας με κοινά ποιοτικά και γευστικά χαρακτηριστικά. Νιώθω πως αρχίζουμε να στρώνουμε το μονοπάτι για την ελληνική γαστρονομία, ο καθένας επαγγελματίας του χώρου βάζει το λιθαράκι του.

Τι χαρακτηρίζει την εγχώρια κουζίνα και πώς έχουν αλλάξει, αν έχουν αλλάξει οι διατροφικές μας συνήθειες μέσα στα χρόνια;

Η ελληνική κουζίνα είναι ο θρίαμβος της πρώτης ύλης, εξαιτίας του μικρού μεγέθους της χώρας μας δεν υπάρχει η ανάγκη της επεξεργασίας της πρώτης ύλης για τη συντήρησή της μέχρι αυτή να φτάσει στην κουζίνα του εστιάτορα ή στην οικιακή μας κουζίνα. Είναι ευχής έργον το γεγονός πως μετά την οικονομική κρίση παρατηρήθηκε μια στροφή προς τις παραδοσιακές συνταγές που συνήθως είναι και υγιεινές. Όταν δεν έχεις αρκετά χρήματα υπάρχουν δύο μονοπάτια, το ένα είναι η επιλογή του φτηνού fast food που υπολείπεται γεύσης και είναι επιβαρυντικό για την υγεία. Το άλλο μονοπάτι είναι η στροφή στην παράδοση όπου συναντάμε πολύ απλές συνταγές με υλικά όπως λαχανικά και όσπρια που είναι εξίσου οικονομικά αλλά ξεχειλίζουν από γεύση και θρεπτικά συστατικά.

Ας μην ξεχνάμε πως από τη δεκαετία του ογδόντα μέχρι και την έλευση του 21ου αιώνα είχε παρατηρηθεί μια τάση υποτίμησης της κουζίνας της ένδειας η οποία είναι κατεξοχήν η ελληνική κουζίνα της υπαίθρου και των νησιών Υπήρχε, μια εμμονή με οτιδήποτε ξένο, θα σε θεωρούσαν ψαγμένο ή πιο οικονομικά εύρωστο αν έτρωγες για παράδειγμα sushi ή μεξικάνικο από το να έτρωγες στο μεζεδοπωλείο στην πλατεία θεάτρου τους γίγαντες και τους κολοκυθοκεφτέδες.

Επίσης έχει παρατηρηθεί πως η κρίση μας ωφέλησε και στη μείωση του food waste, φυσικά σε αυτό βοήθησε και η ενημέρωση που υπάρχει γύρω από το θέμα. Κάποτε θεωρούνταν ντροπή να πάρεις πακέτο το φαγητό που είχε περισσέψει στην ταβέρνα ή στο εστιατόριο, σήμερα βλέπω πως είναι κοινή πρακτική γιατί μετά την κρίση δεν αποτελούσε πλέον ταμπού να βγεις και να πεις, φίλε δυσκολεύομαι οικονομικά.

Φυσικά, η αποφυγή κατασπατάλησης της τροφής δεν έχει να κάνει με το εισόδημα αλλά με τη γνώση πως ο πλανήτης μας καταστρέφεται από την υπερκαλλιέργεια και την στέρεψη των πόρων σαν αποτέλεσμα της προσπάθειας να τραφούν πάνω από επτά δις στόματα. Την ίδια στιγμή που πάνω από εννιακόσια εκατομμύρια τόνοι τροφής καταλήγουν στις χωματερές παγκοσμίως πάνω από εκατόν πενήντα εκατομμύρια άνθρωποι υποσιτίζονται.

Γνωρίζω πώς λόγω του μαγειρικού επαγγελματικού σας παρελθόντος ασχολείστε και με το γαστρονομικό τουρισμό. Τι υπηρεσίες υπάρχουν, εκτός από τις επιχειρήσεις εστίασης, που σχετίζονται με την ανάδειξη της ελληνικής κουζίνας; Σε ποιο κομμάτι δραστηριοποιείστε εσείς;

Τα γαστρονομικά τουρ γνωρίζουν μεγάλη άνθηση. Αν πηγαίναμε πίσω στο 2009 που πρωτοέκαναν την εμφάνισή τους θα διαπιστώναμε πως ένα συγκεκριμένο κοινό, οι αρκετά ψαγμένοι γύρω από την κουλτούρα της γεύσης, οι επονομαζόμενοι foodies δοκίμαζαν food tour και μαθήματα ελληνικής κουζίνας. Σήμερα οι εν λόγω εμπειρίες έχουν γίνει mainstream κ ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός τουριστικών πρακτορείων τις προσφέρουν, το καθένα με το δικό του τρόπο, λιγότερο ή περισσότερο πετυχημένο. Η πλειοψηφία των συμμετεχόντων στα επονομαζόμενα food tour είναι Αμερικανοί καθώς η γαστρονομία έχει αποκτήσει τεράστιες διαστάσεις στη χώρα τους μέσα από ατελείωτες εκπομπές μαγειρικής και reality όπως το Master Chef που εισήχθη πριν από λίγα χρόνια στη χώρα μας.

Ωστόσο, ανάμεσα στις παλαιότερες γενιές ξεναγών έχει παρατηρηθεί μια δυσκαμψία πραγματοποίησης νέου τύπου ξεναγήσεων που μπορεί να περιέχουν φαγητό και ποτό ή άλλες δραστηριότητες. Η άρνηση αυτή πηγάζει από την πεποίθηση πως οτιδήποτε δεν περιέχει αρχαιολογία ή ένα μεγάλο ποσοστό ιστορίας μέσα της δεν είναι ξενάγηση. Εδώ βέβαια ανοίγει το παράθυρο για ανειδίκευτους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις γύρω από τα όσα προσφέρουν και δεν έχουν και το γνωστικό υπόβαθρο τεχνικών ξενάγησης για να συνδέσουν το φαγητό με το υπόλοιπο πολιτισμικό πλαίσιο.

Αποφάσισα να ξεκινήσω τα μαθήματα παραδοσιακού φύλλου, το οποίο φιλοξενεί η παγκόσμια πλατφόρμα γαστρονομικών εμπειριών Traveling Spoon, με έδρα το San Francisco, με τη σκέψη να διαδώσω αυτή την παραδοσιακή τεχνική σε όσο περισσότερους ανθρώπους καθώς βλέπω πως όλο και λιγότεροι μπαίνουν στον κόπο να φτιάξουν το ζυμάρι και να ανοίξουν φύλλο. Σκέφτηκα πως αν το μάθουν άνθρωποι άλλων εθνικοτήτων θα μπορέσουν να παντρέψουν το φύλλο με τις δικές τους γεύσεις και γαστρονομικές παραδόσεις, δημιουργώντας ένα fusion που θα περιέχει τις δικές τους αναμνήσεις καθότι όπως γνωρίζουμε η γεύση είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ανάμνηση. Έτσι το φύλλο θα ταξιδέψει κι εν δυνάμει η τέχνη αυτή δε θα χαθεί. Επίσης πραγματοποιώ μαθήματα ελληνικής κουζίνας και food tour, ως επί το πλείστων, σε συνεργασία με το ταξιδιωτικό πρακτορείο Athens Insiders.

Ποια είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον;

Εκτός από τους καθημερινούς στόχους για προσωπική ανάπτυξη κάνοντας όσα με εκφράζουν κι αξιοποιώντας δημιουργικά το χρόνο μου, ανάμεσα στους κοντινούς μου στόχους είναι η εξεύρεση «στέγης» για μια σειρά ντοκιμαντέρ, που έχω σχεδιάσει μαζί με την εταιρία παραγωγής Black Light, με θέμα τις πρώτες ύλες. Σκοπός του εγχειρήματος είναι η γνωριμία των καθημερινών βρώσιμων πρώτων υλών με τους καταναλωτές και η ανάδειξή τους ως ζωτικής σημασίας συστατικά για την ελληνική γαστρονομία ως μιας κουζίνας της πρώτης ύλης αλλά και γενικότερα ως κινητήριος μοχλός της ελληνικής οικονομίας.

Επίσης μέσα στο επόμενο έτος ευελπιστώ να ολοκληρώσω τo πρώτo μου βιβλίο, μια συλλογή με προσωπικά γραπτά, η οποία θα εκδοθεί από τον εκδοτικό οίκο Ars Nocturna. Τέλος, ελπίζω μέσα στη χειμερινή σεζόν να διαθέτω αρκετό χρόνο για να εμπλακώ πιο ενεργά στην κοινωνική κουζίνα της περιοχής μου, προσφέροντας τις μαγειρικές μου δεξιότητες και για κοινωνικό σκοπό.

The post Χριστίνα Δραγγανά: Ο τουρισμός μας πρέπει να αλλάξει ρότα appeared first on Enetpress.

Η ΕΕ χρηματοδοτεί προγράμματα Τουρισμού και άλλων τομέων, στα οποία γίνεται αναφορά στη σχετική ανακοίνωση της Επιτροπής, και τα οποία δεν είναι τα προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ.

Χρηματοδοτούνται και αυτά από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, τη διαχείριση έχει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, και σε αυτά, όταν δημοσιεύονται σχετικές προσκλήσεις έχουν δικαίωμα συμμετοχής πολίτες, επιχειρήσεις κλπ. και των 27 κρατών μελών. Είναι τα λεγόμενα ανταγωνιστικά προγράμματα.

Τουρισμός

Σήμερα, η Επιτροπή δημοσίευσε οδηγό σχετικά με τη χρηματοδότηση της ΕΕ για τον τουρισμό, ο οποίος συγκεντρώνει πληροφορίες σχετικά με τα κονδύλια της ΕΕ που διατίθενται σε άτομα και επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα του τουρισμού. Ο εύχρηστος οδηγός περιέχει συνδέσμους προς τους σχετικούς ιστοτόπους των προγραμμάτων της ΕΕ, όπου ο αναγνώστης μπορεί να βρει τη σχετική πρόσκληση υποβολής προτάσεων και πληροφορίες για κάθε πρόγραμμα χρηματοδότησης. Περιλαμβάνει επίσης παραδείγματα επιτυχημένων έργων που συγχρηματοδοτήθηκαν από κονδύλια της ΕΕ στο παρελθόν.

Ο Επίτροπος Εσωτερικής Αγοράς κ. Τιερί Μπρετόν δήλωσε σχετικά: «Το τουριστικό οικοσύστημα είναι μεταξύ αυτών που έχουν πληγεί περισσότερο από την πανδημία. Με αυτόν τον νέο οδηγό, η Επιτροπή έχει ως στόχο να βοηθήσει τα άτομα που εργάζονται στον τομέα του τουρισμού, συμπεριλαμβανομένων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, να πλοηγηθούν διαδικτυακά και να έχουν πρόσβαση στη διαθέσιμη χρηματοδότηση της ΕΕ. Τα εν λόγω κονδύλια της ΕΕ θα συμβάλουν στην ανάκαμψη της τουριστικής βιομηχανίας και στη βιώσιμη και ψηφιακή μετάβαση».

Ο διαδικτυακός οδηγός παρουσιάζει τα νέα προγράμματα της ΕΕ που περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό της ΕΕ για την περίοδο 2021-2027, στο πλαίσιο της μετάβασής μας προς μια πιο βιώσιμη, ψηφιακή οικονομία της ΕΕ, και συγκεντρώνει πληροφορίες σχετικά με τις πηγές χρηματοδότησης της ΕΕ με τις μεγαλύτερες δυνατότητες στήριξης των επενδύσεων στον τουρισμό. Ο οδηγός είναι διαθέσιμος ηλεκτρονικά εδώ.

Πηγή: pelazkarabo.blogspot.com

The post Χρήμα από την ΕΕ για τις τουριστικές επιχειρήσεις appeared first on Enetpress.

Του Συμεών Σολταρίδη

Προβληματισμό προκαλεί η τροποποίηση της δράσης για την ψηφιακή τουριστική προβολή περιοχών της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Όπως γίνεται γνωστό ο αρχικός τίτλος της δράσης όπως τον αναφέρει «η Ανεξάρτητη Ενωτική Πρωτοβουλία» και δημοσιεύει η ιστοσελίδα «Roinews» της Κομοτηνής ήταν «ΠΡΟΩΘΗΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΜΕΣΩ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ-ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ – ΧΩΡΕΣ ΣΤΟΧΟΙ: ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ – ΡΟΥΜΑΝΙΑ – ΤΟΥΡΚΙΑ» με προϋπολογισμό 15.000 ευρώ.

Στη συνέχεια ο αρχικός τίτλος τροποποιήθηκε σε «ΨΗΦΙΑΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ 6 ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΠΑΜΘ: ΘΑΣΟΣ – ΚΑΒΑΛΑ – ΑΛΕΞ/ΛΗ – ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ – ΜΑΡΩΝΕΙΑ – ΦΑΝΑΡΙ» με σκοπό να προσελκύσει τουρίστες από τις χώρες «ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ – ΡΟΥΜΑΝΙΑ – ΣΕΡΒΙΑ – ΣΚΟΠΙΑ (αναρωτιέμαι ποια χώρα είναι αυτή)» ανεβάζοντας τον προϋπολογισμό στις 24.800 ευρώ δικαιολογώντας την αύξηση με το «ότι πρόκειται για αλλαγή του τίτλου της δράσης και αύξηση του προϋπολογισμού της».

Όπως τονίζεται, η δράση η οποία θα συζητηθεί στο προσεχές Περιφερειακό Συμβούλιο, ξεσήκωσε, όπως αναμένονταν, θύελλα αντιδράσεων στην Ξάνθη μια και δεν συμπεριλαμβάνεται η περιοχή αυτή στο πλαίσιο της ψηφιακών προβολών.

Η τροποποίηση προβληματίζει καθώς προκαλεί ερωτηματικά για το αν ο νομός Ξάνθης ανήκει στην Περιφέρεια!

Κατ αρχάς γίνεται αναφορά σε προσέλκυση τουριστών σε χώρες και μεταξύ των χωρών τονίζεται η πόλη των Σκοπίων, με αποτέλεσμα να μην γίνεται αποδεκτή η νέα ονομασία της ως «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» με πρωτεύουσα την πόλη των Σκοπίων. Δηλαδή η ανωτέρω Περιφέρεια ασκεί δική της πολιτική πέρα από αυτή του επίσημου κράτους;

Ένα δεύτερο ατόπημα του σχεδιασμού της νέας δράσης είναι το γεγονός της μη προβολής της Ξάνθης η οποία όχι μόνο έχει ιστορία και πολιτισμό αλλά και έντονο φυσικό περιβάλλον. Ποια η σκοπιμότητα της μη συμπερίληψης του στο σχεδιασμό;

Τρίτο και τελευταίο λάθος το οποίο συμπεριλαμβάνεται στα βασικά τρία ερωτήματα που απευθύνει ο Τύπος και η αντιπολίτευση προς την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και τον αντιπεριφερειάρχη τουρισμού είναι μετά την τροποποίηση της δράσης γιατί δεν συμπεριλαμβάνεται η Τουρκία, ενώ υπήρχε στον αρχικό σχεδιασμό.

Η Διεύθυνση Ανάπτυξης της ΠΕ Έβρου που εισηγείται την δράση θα έπρεπε να ρίξει μια ματιά στις διανυκτερεύσεις των ξενοδοχείων Αλεξανδρούπολης καθώς και στα έσοδα από εστίαση Τούρκων επισκεπτών και στην συνέχεια να αποκλείονταν η προβολή των περιοχών αυτών στην Τουρκική τουριστική αγορά.

Μήπως ο αποκλεισμός της είναι αποτέλεσμα πιέσεων εθνικιστικών κύκλων ή κάποιων που έχουν συμφέροντα μόνο από τον Βορρά και όχι από την Ανατολή;

The post «Βορράς και όχι Ανατολή»; appeared first on Enetpress.

Το 2020, η πανδημία έθεσε σε κίνδυνο περισσότερες από 7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας στον τομέα του τουρισμού, ενώ πολλές επιχειρήσεις και δορυφορικές δραστηριότητες εκτέθηκαν στον κίνδυνο πτώχευσης. Οι ταξιδιωτικοί περιορισμοί και τα υγειονομικά μέτρα αποτελούν επίσης εμπόδια για την ανάκαμψη.

Το θέμα απασχόλησε το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (ΕΕΣ), το οποίο με έλεγχο τον οποία θα διεξάγει, θα αναλύσει, κατά πόσον η ενωσιακή χρηματοδότηση για δημόσιες επενδύσεις στον τουρισμό υπήρξε αποτελεσματική, αν η στήριξη προς τον τομέα του τουρισμού πριν από την πανδημία ήταν κατάλληλη, και με ποιον τρόπο η ΕΕ επιδιώκει να περιορίσει τον αντίκτυπο της κρίσης της COVID-19.

Σημειώνεται, πως κατά την περίοδο 2014-2020, τα δύο ταμεία της ΕΕ, Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και το Ταμείο Συνοχής (ΤΣ), χορήγησαν από κοινού 4 δισεκατομμύρια ευρώ στον τομέα του τουρισμού. Μέχρι στιγμής, έχουν συγχρηματοδοτήσει σχεδόν 10.000 έργα που καλύπτουν ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων, από ενέργειες προώθησης έως δραστηριότητες στους τομείς της φιλοξενίας, των υποδομών και της ανάπτυξης τοπικών αξιοθέατων.

Η ΕΕ στηρίζει επί του παρόντος τον τουρισμό με μέτρα αντιμετώπισης της συρρίκνωσης της ρευστότητας στον κλάδο και εναρμονισμένα κριτήρια και διαδικασίες για την αποκατάσταση της ασφαλούς και χωρίς περιορισμούς ελεύθερης κυκλοφορίας.

Επιπλέον, στο πλαίσιο της αναζήτησης τρόπων ενίσχυσης της ανθεκτικότητας της τουριστικής βιομηχανίας της ΕΕ στους οικονομικούς κλυδωνισμούς, η Επιτροπή εντόπισε περισσότερο μακροπρόθεσμες προκλήσεις που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα, την ψηφιοποίηση και την ανταγωνιστικότητα των μικρών και μεσαίων εταιρειών του κλάδου. «Η σημασία των επενδύσεων στον τουρισμό είναι μεγάλη για πολλούς πολίτες της ΕΕ, τόσο ως εργαζόμενους όσο και ως καταναλωτές», δήλωσε ο Pietro Russo, Μέλος του ΕΕΣ και αρμόδιος για τον έλεγχο.

Σύμφωνα με το ΕΕΣ, οι ελεγκτές θα εξετάσουν το έργο που επιτελεί η Επιτροπή για να διασφαλίσει την αποτελεσματικότητα της χρηματοδότησης που παρέχει η ΕΕ μέσω του ΕΤΠΑ και του ΤΣ για δημόσιες επενδύσεις στον τομέα του τουρισμού. Ο έλεγχος θα καλύψει τέσσερα κράτη μέλη (Ουγγαρία, Πολωνία, Ισπανία και Ρουμανία) και θα έχει ως αντικείμενο τη στόχευση της χρηματοδότησης και μια σειρά δημόσιων έργων από επιλεγμένα επιχειρησιακά προγράμματα της περιόδου 2014-2020.

Επιπλέον, οι ελεγκτές θα αξιολογήσουν μια σειρά δημόσιων έργων τα οποία χρηματοδοτήθηκαν κατά την περίοδο προγραμματισμού 2007-2013 και έχουν ολοκληρωθεί, προκειμένου να διαπιστώσουν κατά πόσον παραμένουν οικονομικά βιώσιμα.

Επιδίωξη είναι τα αποτελέσματα του ελέγχου, τα οποία προβλέπεται να δημοσιευθούν το τρίτο τρίμηνο του 2021, να συμβάλουν ουσιαστικά στην επικαιροποίηση της στρατηγικής της Επιτροπής για την τουριστική βιομηχανία της ΕΕ κατά την περίοδο μετά την κρίση της COVID-19.

Πηγή: pelazkarabo.blogspot.com – Eπιτρέπεται η αναδημοσίευση, με αναφορά της πηγής.

The post Τουρισμός: Πως θα περιορίσει η ΕΕ τη χασούρα από τον κορονοϊό; appeared first on Enetpress.

Παρά την γεωγραφική, γεωστρατηγική, γεωπολιτική σημασία που είχε ο οδικός άξονας Κομοτηνής-Νυμφαίας-Μακάζα και την σύνδεση της Θράκης με περιοχές της Βουλγαρίας, Ρουμανίας κ.α προς την Κεντρική Ευρώπη, η ανάπτυξη της περιοχής τουριστικά, εμπορικά, επικοινωνιακά, πολιτιστικά, καθυστέρησε να υλοποιηθεί παρά τις πιέσεις που ασκούνταν τοπικά.

Η διάνοιξη της περιοχής προς βορρά αντιμετώπιζε πάντοτε τα «εθνικιστικά κελεύσματα» που καλλιεργούσαν «επαγγελματίες του είδους» οι οποίοι είχαν την δυνατότητα να εκφράζουν στο Κέντρο τις «επαγγελματικές φοβίες» τους, υποστηρίζοντας τα συμφέροντα τους με περίβλημα «πατριωτικό».

Προβάλλονταν η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου, ο «κουμουνιστικός κίνδυνος» και οι πιθανές επαφές που θα είχε ο μειονοτικός πληθυσμός του ορεινού όγκου της Θράκης με τον Μειονοτικό πληθυσμό της Νότιας Βουλγαρίας με αποτέλεσμα να μην επιτρέπεται η επικοινωνία.

Έτσι η Θράκη απομονώθηκε από τους Βόρειους με τραγικές συνέπειες στην οικονομία κι ανάπτυξη της. Ταυτόχρονα όμως η απομόνωση της Θράκης από ανάπτυξη, αιτιολογούνταν από το Κέντρο επειδή συνόρευε με την Τουρκία από την οποία «κινδύνευε» όπως διατείνονταν οι εμπνευστές αυτής της πολιτικής. Ποτέ η Διοίκηση δεν στόχευσε στις διμερείς σχέσεις και παρά τα προγράμματα «παραμεθορίων περιοχών» δεν υπήρξε οικονομική επικοινωνία παρά μόνο μερική.

Η αιτία που προβάλλονταν ήταν ότι «η Τουρκία είναι εχθρική χώρα» , παρά το γεγονός βέβαια ότι για πολλά χρόνια αγόραζε το σύνολο του βαμβακιού της Θράκης. Θα μπορούσε ο ερευνητής να παρουσιάσει πληθώρα εμπορικών στοιχείων μεταξύ Θράκης και Τουρκικών περιοχών και να τονίσει ότι αν το Κέντρο «άφηνε την διμερή οικονομική σχέση των δύο περιοχών, χωρίς τις «πατριωτικές» παρεμβάσεις, η εικόνα της Θράκης σήμερα θα ήταν διαφορετική».

Ας επιστρέψουμε όμως και πάλι στον άξονα Νυμφαίας- Μακάζας και να αναφέρουμε μερικά ιστορικά στοιχεία σχετικά με την διάνοιξη του. Η όλη κουβέντα ξεκίνησε το 1945, αλλά προσέκρουσε στις Νατοϊκές αντιστάσεις. Συνεχίστηκε να κυριαρχεί το σκεπτικό αλλά βρήκε αντίθετες απόψεις την εποχή που προβάλλονταν η «Τουρκική Διείσδυση» στην Θράκη στις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Το πολιτικό κλίμα χαλάρωσε περί το 1998 οπότε και ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Κάρολος Παπούλιας υπέγραψε με την Βουλγαρία Πρωτόκολλο διμερές προγραμματίζοντας τον οδικό άξονα Κομοτηνής- Κίρτζαλι.

Ο συνοριακός σταθμός Νυμφαίας-Μακάζα, παρά τις αγκυλώσεις κάποιων διαχρονικών κινδυνολόγων, ήταν στην ημερήσια διάταξη κάθε Ελληνοβουλγαρικής επικοινωνίας, οπότε αποφασίσtηκε το 2008 η κατασκευή του οδικού άξονα και το στήσιμο του Τελωνείου. Άνοιξε δε τις πύλες του το 2013, ενώ οι πανηγυρικοί λόγοι που εκφωνήθηκαν και οι προεκλογικές υποσχέσεις των πολιτικών μας ήταν «πομπώδεις».

Προβλέπονταν να τοποθετηθεί από Βουλγαρικής πλευράς πλάστιγγα, που ακόμα δεν υλοποιήθηκε και υπηρεσίες με κτίρια τελωνείου και αστυνομικού σταθμού από Ελληνικής πλευράς, που βρίσκονται ακόμη υπό μελέτη, αν και πέρασαν 7 χρόνια!

Αν και κάθε χρόνο διέρχονται από τον σταθμό αυτό εκατομμύρια πολίτες της Ε.Ε και μη, θα πρέπει να τονιστεί ότι οι Ελληνικές υπηρεσίες «φιλοξενούνται» σε Βουλγαρικά κοντέινερ, αφού η Ελλάδα δεν έκτισε σχετικούς σταθμούς. ‘Όπως γίνεται αντιληπτό ο σταθμός υπολειτουργεί, βρίσκεται με την ανοχή των Βουλγαρικών Αρχών, εντός της Βουλγαρικής επικράτειας. Διότι η Διοίκηση βρίσκονταν στο ζήτημα αυτό σε μία συνεχή «ραστώνη»!

Και έφθασε η πανδημία. Έκλεισαν τα χερσαία σύνορα. Έκλεισαν τα αεροδρόμια. Άνοιξαν κάποια, έκλεισαν άλλα! Υπήρξε περιορισμός κρουσμάτων, υπήρξε όμως και πολλαπλασιασμός κρουσμάτων. Πάρθηκαν Διοικητικές αποφάσεις με πολιτικά κριτήρια για να ανοίξουν κάποια και ταυτόχρονα να κλείσουν άλλα. Και επήλθε η ρήξη στην τοπική κοινωνία.

Συσκέψεις επί συσκέψεων και «χρώμα» εθνικό στις ανακοινώσεις που εκδόθηκαν. Φορείς ζήτησαν τον άμεσο κλείσιμο του τελωνείου των Κήπων με το σκεπτικό να μην πηγαίνουν Έλληνες πολίτες να ψωνίζουν από Τουρκικές πόλεις. Ενώ δεν ανέφεραν κάτι για τους πολίτες οι οποίοι πηγαίνουν στις Βουλγαρικές πόλεις, Κίρτζαλι και Κίρκοβο για ψώνια ή για φουλάρισμα των αυτοκινήτων τους!

Φθάσαμε στα τελευταία γεγονότα, όπου η Ελληνική Διοίκηση με αφορμή την αύξηση των κρουσμάτων του κορονοϊού στις γύρω περιοχές των Βαλκανίων, αποφάσισε να κλείσει τους συνοριακούς σταθμούς Ορμενίου, Νυμφαίας και Εξοχής και επέτρεψε οι επισκέπτες από διάφορα μέρη να εισέρχονται στην Ελλάδα μόνο από τον Προμαχώνα, ισχυριζόμενη ότι δεν μπορεί «υγειονομικό κλιμάκιο να σταθμεύσει στην Νυμφαία για σχετικούς ελέγχους».

Επόμενο ήταν να αρχίσει το «αλαλούμ», η μη ενημέρωση, ο ετσιθελισμός, οι κουβέντες «θέλουμε τουρισμό ή φοιτητές» που διακωμωδήθηκαν, χιλιάδες αυτοκίνητα στην ουρά για να μπουν στην Ελλάδα πριν κατέβει η μπάρα, δηλώσεις Βουλγάρων ιθυνόντων καθόλου κολακευτικές, ενώ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να θέτουν δικαίως το θέμα επί τον «τύπον των ήλων» για οικονομική καταστροφή της περιοχής και να τονίζουν ότι η παρούσα κατάσταση θα έχει επιπτώσεις και για τις προσεχείς τουριστικές χρονιές, να τονίζεται κατά κόρον ότι η απόφαση της Κυβέρνησης χαντακώνει την Θράκη, ενώ στηρίζει με την απόφασή της την Κεντρική Μακεδονία αφού, οι επισκέπτες κατευθύνονται προς Χαλκιδική.

Έτσι λοιπόν μετά που πιάσαμε πάτο στα τουριστικά-οικονομικά με αποτέλεσμα να «κλαίνε» όλοι οι επιχειρηματίες του κλάδου και ιδιαίτερα στην Θάσο, οι Δήμαρχοι της Περιφέρειας κατόπιν τηλεδιασκέψεως εξέδωσαν ψήφισμα σχετικό με την απαγόρευση εισόδου επισκεπτών στην χώρα από τα τρία τελωνεία της περιοχής καταγγέλλοντας την πολιτική της Κυβέρνησης.

Και αφού αναφέρονται στην πανδημία και στην αύξηση των κρουσμάτων , γράφουν «Ωστόσο, αδυνατούμε να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε την πρόσφατη κυβερνητική απόφαση, για την ανακήρυξη του μεθοριακού σταθμού του Προμαχώνα Σερρών, ως μοναδικής οδικής πύλης εισόδου βαλκάνιων (κυρίως) τουριστών στη Βόρεια Ελλάδα. Η απόφαση αυτή προσκρούει σε όποια κοινή λογική και δεν μπορεί να σταθεί σε κάθε καλόπιστη κριτική. Και προφανώς δεν μπορεί κανείς στην Ελλάδα του 2020, να επικαλείται την αδυναμία συγκρότησης 2-3 κλιμακίων ελέγχου, ως αντίβαρο της οικονομικής καταστροφής εκατοντάδων τουριστικών επιχειρήσεων και χιλιάδων εργαζόμενων της Περιφέρειας μας. Δυστυχώς οι καταστροφικές επιλογές έχουν και συνέχεια: Ενώ στους μεθοριακούς σταθμούς της Περιφέρειας μας απαγορεύεται η είσοδος τουριστών, επιτρέπεται το πήγαινε-έλα των Ελλήνων πολιτών στις όμορες χώρες (Βουλγαρία και Τουρκία), σε αντίθεση με όποια υγειονομική λογική, αλλά και σε επίταση της οικονομικής καταστροφής των παραμεθόριων επιχειρήσεων μας».

Σωστό θα ήταν το ψήφισμα και δεν θα επιδέχονταν καμία κριτική αν αναφέρονταν στην πανδημία και αν οι εκφραστές της Τ.Α ζητούσαν να μην επιτρέπεται από όλα τα προαναφερθέντα τελωνεία η είσοδος και η έξοδος Ελλήνων πολιτών. Και όχι κλειστά τα τελωνεία Καστανεών και Κήπων για την έξοδο Ελλήνων πολιτών, αλλά ανοικτά με την Βουλγαρική πλευρά.

Πιστεύω δε ότι στο παρόν ψήφισμα, στο οποίο μάλλον δεν συμμετείχαν όλοι οι Δήμαρχοι, δεν χωρούσε να ειπωθούν οι οικονομικές επιπτώσεις από την κυβερνητική απόφαση , οι άμεσες κρατικές ενισχύσεις σε ιδιώτες επιχειρηματίες ή στους Δήμους για την μείωση και ελάττωση των εσόδων τους από την εστίαση, διανυκτερεύσεις κ.α και φυσικά να μην υπήρχε μεταξύ των αιτημάτων το θέμα της ελεύθερης διακίνησης εργατών με ή χωρίς την υπεύθυνη δήλωση του εργοδότη τους. Και αυτό γιατί το ψήφισμα που έχει χαρακτήρα καταγγελτικό και επικροτείται από όλους , μετατρέπεται και πάλι σε ψήφισμα οικονομικών αιτημάτων.

Άλλες χρονιές χιλιάδες αυτοκίνητα περνούσαν από το τελωνείο για Φανάρι Ροδόπης, Σαμοθράκη, Θάσο κλπ. Στήριζαν την περιορισμένης υφής τουριστική υποδομή των περιοχών κυρίως της Θράκης. Τώρα δεν υπάρχει  ούτε πουλί  πετούμενο.

Βέβαια κάποια στιγμή θα αναφερθούμε στα τουριστικά και στις παρουσίες της περιφέρειας σε τουριστικές εκθέσεις με αποτέλεσμα πολύ περιορισμένη έλευση τουριστών, αλλά πολλών χιλιάδων προβολή της περιοχής!

The post Δίκαιο ψήφισμα Δημάρχων της Θράκης, με χρώμα οικονομικό! appeared first on Enetpress.

Την ίδια ημέρα γίνεται η τρίτη τηλεδιασκεψη των Ευρωπαίων αρχηγών, με τη συμμετοχή, του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, για τη λήψη νέων αποφάσεων.

Ο τουρισμός αιμοδότης της ελληνικής οικονομίας, αλλά και της ευρωπαϊκής, είναι από τους τομείς, στους οποίος η νόσος του κορονοιού δημιούργησε τεράστια προβλήματα

Όπως αναφέρει η Επιτροπή,η πίεση που ασκείται στην τουριστική βιομηχανία της ΕΕ είναι πρωτοφανής. Βρίσκεται αντιμέτωπη με σημαντική μείωση των διεθνών αφίξεων (μαζικές ακυρώσεις και μείωση των κρατήσεων, για παράδειγμα από ταξιδιώτες των ΗΠΑ, της Κίνας, της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας).

Επηρεάζεται επίσης από την επιβράδυνση των ενδοενωσιακών και των εσωτερικών μετακινήσεων, ιδίως λόγω της αυξανόμενης απροθυμίας των πολιτών της ΕΕ να μετακινηθούν, καθώς και λόγω των εθνικών και/ή περιφερειακών προληπτικών μέτρων ασφαλείας. Οι ΜΜΕ του τομέα πλήττονται ιδιαίτερα από αυτήν τη γενική μείωση των τουριστικών και των επαγγελματικών μετακινήσεων.

Η διαταραχή των ενδοενωσιακών και των εσωτερικών μετακινήσεων (που αντιπροσωπεύουν το 87 % των τουριστικών αφίξεων) από τα τέλη Φεβρουαρίου επιδεινώνει την κατάσταση. Ο τομέας των εμπορικών εκθέσεων και συνεδρίων έχει επηρεαστεί σημαντικά, καθώς πάνω από 220 εκδηλώσεις ακυρώθηκαν ή αναβλήθηκαν στην Ευρώπη για το 1ο τρίμηνο του 2020.

Άλλοι συναφείς τομείς, όπως οι υπηρεσίες εστίασης, καθώς και οι εκπαιδευτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες, τελούν επίσης υπό αυξανόμενη πίεση από την έξαρση της COVID-19 και από τις προσπάθειες περιορισμού της εξάπλωσής της.

The post Koρονοϊός: Μεγάλη ανησυχία για τον τουρισμό στην ΕΕ appeared first on Enetpress.

Aρκούσε μονάχα η φωτογραφία μίας απόδειξης  στο οποίο ο καθένας μπορεί ν’ «ανεβάσει» την κριτική του για μαγαζιά, ξενοδοχεία, εστιατόρια κτλ- προκειμένου ν’ αναδυθεί εκ νέου στην επιφάνεια το… φλέγον ζήτημα: Πόσο ακριβό είναι, το Νησί των Ανέμων;

Το τριψήφιο νούμερο για ένα όχι ακριβώς λουκούλλειο γεύμα φαντάζει- και δικαίως- αστρονομικό, προκαλώντας εύλογες απορίες αναφορικά με το πού κυμαίνονται οι τιμές εν γένει στο νησί των Κυκλάδων.

Tα σχόλια από διάφορους επισκέπτες στην Μύκονο δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά για το νησί των Κυκλάδων. Άλλωστε η  Μύκονος πάντα ήταν το famus νησί για όλους τους τουρίστες αλλά από το 2010 περίπου κι έπειτα η κατάσταση έχει «ξεφύγει», με ό,τι αυτό συνεπάγεται από οικονομικής απόψεως.

Η αθρόα προσέλευση των Αράβων, των Ρώσων ολιγαρχών και, εσχάτως, των Λιβανέζων Κροίσων έχει εκτοξεύσει στην στρατόσφαιρα το οικονομικό στάτους της Μυκόνου, το οποίο απέχει πόρρω από την υπόλοιπη Ελλάδα και Ευρώπη.

Η λογική του high end πελατολογίου που μπορεί να τα «σκάσει χοντρά» λειτουργεί αποτρεπτικά για την συντριπτική πλειονότητα όχι μόνο των Ελλήνων τουριστών, αλλά και πολλών Ευρωπαίων  μιας και το Νησί των Ανέμων δεν ενδείκνυται για κάτι παραπάνω από διήμερες ή το πολύ τριήμερες αποδράσεις.

Το είπε άλλωστε και ο ιδιοκτήτης του εστιατορίου όπου δημιουργήθηκε το θέμα με τα καλαμαράκια: «Aπευθυνόμαστε σε συγκεκριμένο κοινό. Αυτή τη στιγμή, δυστυχώς, ένας απλός Έλληνας δεν μπορεί να το πληρώσει το κόστος. Δεν είμαστε για Έλληνες»  Τα παράπονα πολλών τουριστών στο site tripadvisor, πληθαίνουν και δείχνουν ότι οι τιμές στην Μύκονο για να φας λιτά ( μια σαλάτα και δύο κυρίως πιάτα) ξεπερνούν τα 150-200 ευρώ. Σε αρκετές περιπτώσεις, υπάρχουν σχόλια παραπόνων ότι  δύο καφέδες κι ένα μπουκάλι νερό στοιχίζουν ί γύρω στα 30 ευρώ, νούμερο, αν μη τι άλλο, σχεδόν… σκανδαλώδες.

Επίσης, είναι χαρακτηριστικό πως τα ταξί χρεώνουν για διαδρομές των 7-8 χιλιομέτρων κοντά στα 40-50 ευρώ. Τελευταίο παράδειγμα 4 αναψυκτικά 160 ευρώ.

Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της πλήρους «μεταλλαγής» της Μυκόνου σε κάτι που δε θυμίζει και τόσο Ελληνική φιλοξενία, είναι ότι  κοιτάει ευθέως στα μάτια μέρη όπως το Μόντε Κάρλο. 

Tο Νησί των Ανέμων πλέον έχει μετατραπεί σε απαγορευμένο προορισμό για πολλούς τουρίστες με απρόβλεπτες συνέπειες στο μέλλον.

Πηγή: Το Κουτί Της Πανδώρας 

The post Πόσο ακριβό είναι, το Νησί των Ανέμων; appeared first on Enetpress.

Αν βγήκαν κάποια συμπεράσματα από τα δυο συνέδρια για τον κερκυραϊκό τουρισμό, το σημαντικότερο περιγράφει την αναγκαιότητα συγκρότησης Οργανισμού διαχείρισης προορισμού.

Δεν πρόκειται απλώς και μόνον για την προβολή αλλά για την ανάγκη σύστασης επιτελείου στο νησί για την οικονομική υπόσταση του οποίου η αξία ως παγκόσμιου προορισμού καθορίζει την ιδιοσυστασία του τις τελευταίες τουλάχιστον πέντε δεκαετίες.

Ο αντιδήμαρχος τουρισμού, Β. Καββαδίας, σκέφτεται να επαναφέρει το θέμα για συζήτηση τώρα, πριν από την έναρξη της επόμενης τουριστικής περιόδου και πριν από τις τοπικές εκλογές.

Η αρνητική εμπειρία από την ιδιοτελή διαχείριση των πραγμάτων στον καμβά της ελλειπτικής διοίκησης, του πνεύματος έλλειψης συνεργασίας και κατ’ επέκταση της αυθαιρεσίας, ωθεί στη δημιουργία ενός Οργανισμού/Επιτελείου αρχικώς με δημόσια πρωτοβουλία και εταιρική μορφή, πιθανότατα σε εφαρμογή των προβλέψεων της ΟΧΕ.

Οι καταστατικές της προσδοκίες και η στελέχωση θα εγγυώνται τους στόχους της. Η δυνατότητα διεύρυνσης της σύνθεσης της με τους εκπροσώπους των προθύμων φορέων, θ’ αποτελέσει το τεκμήριο της αποτροπής της συρρίκνωσης και του μαρασμού που υπήρξε ως ειμαρμένη της ΕΤΙΝ.

Χωρίς την ψευδαίσθηση ότι τέτοια σχήματα είναι δυνατόν να αποτρέψουν την κοινωνική διαίρεση εντούτοις η συμπερίληψη επιδιώξεων και εκπροσώπων της μισθωτής εργασίας στον τουρισμό, μπορεί να συμβάλει στην αποτροπή της οργιώδους λεηλασίας των κερκυραϊκών, τουριστικών αξιών, κατάσταση στην οποία εν πολλοίς οφείλονται και τα προβλήματα στην τοπική αγορά τους χειμερινούς μήνες.

Κι επειδή το πεδίο αυτό είναι ξεχωριστό και προνομιακό για την κερκυραϊκή κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα, δε θάταν άσχημα η συγκρότηση του Οργανισμού να γίνει το αντικείμενο διαβούλευσης από κοινού και με τους επίδοξους νέους περιφερειάρχες και δημάρχους ώστε και η πρόταση να πλουτίσει και οι εγγυήσεις για την συνέχεια και τη διάρκεια να δοθούν.

Όλα τούτα εδράζονται στην πεποίθηση ότι η εποχή είναι η καταλληλότερη για τέτοιου είδους βήματα. Και διότι αυτά έχουν ωριμάσει και διότι τα αυτιά των φορέων και του συστήματος συνήθως ανοίγουν περισσότερο κατά τις προεκλογικές περιόδους. Μια τέτοια συζήτηση μάλιστα θα αποδυναμώσει την προεκλογική μανιέρα του μαρτυρίου της σταγόνας, υποψήφιο τον υποψήφιο, μεταθέτοντας την υπόθεση επί τον τύπον των ήλων.

Πηγή: Ενημέρωση Κέρκυρας

The post Κέρκυρα: Και μεσ’ την παρακμή της χτυπάει κι Ολυμπιάδα! appeared first on Enetpress.

Τη βοήθεια που θέλουν όταν βγαίνουν από το αεροδρόμιο και δεν ξέρουν που να πάνε και πως να μετακινηθούν με ασφάλεια; Πολλοί τουρίστες που έρχονται στην Ελλάδα έχουν αυτή την απορία και τον φόβο. Όμως σε ένα ρεπορτάζ (σ.σ που θα είναι εκτενέστερο της προσεχείς ημέρες….), υπάρχουν οι λεγόμενοι ”transporter”.

Όσοι έχετε δει την ταινία από με τον Τζέισον Στέιθαμ, θα καταλάβετε. Ναι πολλοί περιμένουν έναν …Τζέισον Στέιθαμ να τους περιμένει και να τους οδηγήσει -κατευθύνει με ασφάλεια στον προορισμό τους. Κάπως έτσι, είναι και τα παιδιά του ενός από τα μεγαλύτερα τουριστικά   γραφεία της Ελλαδας, πρόθυμα να εξυπηρετήσουν από τον ερχομό ενός τουρίστα , μέχρι την ξενάγηση και τις ιδιαίτερες προτιμήσεις και επιθυμίες του.

Φυσικά οι δυσκολίες τους, πολλές! Ατελείωτες ώρες αναμονής, οπλισμένοι παρά την κούραση με χαμόγελο και θετική ενέργεια προσπαθούν να μεταδώσουν το ζεστό κλίμα της χώρας μας, και την φιλοξενία στον τουρίστα. Και συνήθως τα καταφέρνουν.

Τα παιδιά (Νίκος σ.σ επονομαζόμενος και ”πρόεδρος”, Θωμάς ,  Χρήστος , Βασίλης, Αντώνης, Γιάννης, Στέλιος, Κώστας κ.α), μιλούν στο enetpress.gr για την Τουριστική ανάπτυξη στην Ελλάδα, τις δυσκολίες του επαγγέλματος, αλλά και γιατί είναι εκείνοι που είναι η βιτρίνα τους ελληνικού τουρισμού.

Σύντομα ολόκληρη η συνέντευξη …στο enetpress.gr

The post Oι Έλληνες «Transporters» του τουρισμού! appeared first on Enetpress.

η  τουριστική περίοδος καθόλη τη διάρκεια του έτους και πώς. Μπορεί ο ελληνικός πολιτισμός να αναδειχθεί ως βασικός πόλος επένδυσης; Χρειάζεται μάνατζερ ο πολιτισμός;

Τα βασικά αυτά ερωτήματα θα προσπαθήσουν να απαντήσουν προσωπικότητες του πολιτισμού και της επιχειρηματικότητας στο 2^ο  Διεθνές Συνέδριο Πολιτισμού που θα γίνει τη Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2017 στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη της Αμερικανικής Σχολής Κλασσικών Σπουδών (Αμφιθέατρο Cotsen). Το συνέδριο αυτό με θέμα «Προορισμός Πολιτισμός» οργανώνεται  από το Ελληνο-Αμερικανικό Εμπορικό Επιμελητήριο και τις Διεθνείς Σχέσεις Πολιτισμού.

Ψυχή αυτής της πρωτοβουλίας που αποσκοπεί στο να ανοίξει ένας διάλογος για την επένδυση στον πολιτισμό είναι η πρόεδρος των Διεθνών Σχέσεων Πολιτισμού Ζωζώ Λιδωρίκη η οποία θεωρεί ότι για να επεκτείνουμε την τουριστική περίοδο χρειάζεται να οργανωθούν διεθνούς επιπέδου πολιτιστικά γεγονότα.

«Για παράδειγμα, το Φεστιβάλ στην Επίδαυρο είναι προορισμός πολιτισμός, αλλά όχι διεθνής. Αντίθετα, όλοι επισκέπτονται τις Κάννες για το Φεστιβάλ της και από φέτος ξέρουν πότε και ποιοι θα πάνε του χρόνου. Αυτό εμείς δεν το έχουμε κατορθώσει», αναφέρει σε συνέντευξή της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Η Φρανκφούρτη είναι γνωστή για το διεθνές Φεστιβάλ Βιβλίου, όπου για να πας πρέπει να περάσεις από διεθνή Επιτροπή και για να συμμετάσχεις να πληρώσεις. Όλοι οι εκδότες προσπαθούν να πάρουν περίπτερο, πληρώνουν τους ανθρώπους που πάνε εκεί, τα μεταφορικά τους, την πόλη ουσιαστικά, η οποία για μια βδομάδα έχει γεμάτα ξενοδοχείζ. Αν πετύχεις να δημιουργήσεις σημεία αναφοράς, που να μην έχουν να κάνουν με το τρίπτυχο ‘σουβλάκι, συρτάκι και παραλία’, τότε μόνο μπορείς να πετύχεις».

Ενότητες συνεδρίου

-Η πρώτη ενότητα του συνεδρίου αφορά την «Αλληλεπίδραση Πολιτισμού-Τουρισμού», μια «συνεργασία απαραίτητη αν θέλουμε να έχουμε τουρισμό όλο τον χρόνο».

-Στη δεύτερη ενότητα με τίτλο «το Επιχειρηματικό Προϊόν ταξιδεύει το Πολιτιστικό Προϊόν», προσκαλεσμένοι από την Ιταλία και τη Γαλλία θα παρουσιάσουν παραδείγματα προώθησης της λογοτεχνίας μέσα από ένα επιχειρηματικό προϊόν ή τη νέα τεχνολογία.

-«Ο Πολιτισμός χρειάζεται μάνατζερ» είναι ο τίτλος της τρίτης ενότητας.

«Χρειάζεται και business plan και marketing plan» όπως επισημαίνει η κ. Λιδωρίκη. «Ο Θόδωρος Κρίτας ήταν μάνατζερ στον πολιτισμό. Από τη δεκαετία του ’50, μην πω και πιο πριν, έκανε 50 χρόνια πολιτιστικές ανταλλαγές. Δούλεψε Ηρώδειο, Μέγαρο Μουσικής, Βεάκειο, Επίδαυρο, έφερε την Κάλλας, τον Καρέρας, την Καμπαγιέ, τον Νουρέγιεφ και πολλούς ακόμα αστέρες την περίοδο που ήταν στο απόγειό τους, διοργάνωσε το “έπος του Πειραϊκού Θεάτρου”, όπως χαρακτήρισαν οι εφημερίδες τις παραστάσεις αρχαίων τραγωδιών σε σκηνοθεσία Ροντήρη στην αμερικανική ήπειρο, έστειλε τον Μινωτή και την Παξινού στην Κίνα και στην Ιαπωνία, την Καραμπέτη, την Κονιόρδου, τον Βαλτινό στην Αμερική.

Τώρα νομίζουμε ότι για να διευθύνεις ένα φεστιβάλ πρέπει να είσαι σκηνοθέτης ή ηθοποιός. Όχι καθόλου. Πρέπει να είσαι επιχειρηματίας». Για τον Θεόδωρο Κρίτα θα προβληθεί στο συνέδριο ένα μικρό βίντεο – αφιέρωμα, το οποίο επιμελήθηκε η κ. Λιδωρίκη και η Επιτροπή Πολιτισμού του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου. Μικρά βίντεο  θα προβάλλονται εισάγοντας τους συνέδρους σε κάθε ενότητα.

Το συνέδριο θα «κλείσει» με τις «Νέες Τάσεις στον Πολιτισμό» και συγκεκριμένα με τη μικρομυθοπλασία (microfiction) ή μικρή φόρμα. Πώς όμως εντάσσεται μια τέτοια ενότητα σε ένα διεθνές συνέδριο με θέμα «Επενδύοντας στον Πολιτισμό»;

Η Ζωζώ Λιδωρίκη απαντά:«Η μικρή φόρμα ή μικρομυθοπλασία έχει αναδειχθεί τα τελευταία 20 χρόνια στο εξωτερικό ως ένα ιδιαίτερο τμήμα της λογοτεχνίας, με τους συγγραφείς της να πραγματοποιούν ανά δυο χρόνια διεθνές συνέδριο σε διάφορες χώρες. Το πρώτο έγινε στο Μεξικό (1998), γιατί πάρα πολλοί Λατινοαμερικάνοι είναι του μικρού διηγήματος, μάλιστα θεωρούν τον Μπόρχες εκπρόσωπό τους.

Όλοι, όμως, θεωρούν πατέρα της μικρής φόρμας τον Αίσωπο. Έχουμε σπουδαίους Έλληνες συγγραφείς μικρομυθοπλασίας, όπως ο Αχιλλέας Κυριακίδης, η Σοφία Νικολαΐδου, ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης κ.α., καθώς και ο Δημήτρης Καλοκύρης και ο Γιάννης Φαρσάρης που θα μιλήσουν στο συνέδριο. Είναι λοιπόν μια ενότητα αφιερωμένη σε αυτό το νέο είδος λογοτεχνίας επειδή θέλουμε να δείξουμε πώς μπορεί να βοηθηθεί από το επιχειρηματικό προϊόν», καταλήγει.

Η Επιτροπή Πολιτισμού του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου και οι Διεθνείς Σχέσεις Πολιτισμού έχουν προσκαλέσει εκπροσώπους πολιτιστικών φορέων, συγγραφείς, διευθυντές μουσείων, αλλά και επιχειρηματίες Έλληνες και ξένους που προωθούν το πολιτιστικό μαζί με το επιχειρηματικό προϊόν, όπως και εκπροσώπους τουριστικών φορέων αλλά και ειδικούς στις νέες τεχνολογίες που βοηθούν τον Πολιτισμό.

Στόχος είναι να αναδείξουν μέσα από την πλατφόρμα διαλόγου του συνεδρίου την αξιοποίηση της μοναδικής ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς, τη σύγχρονη ελληνική πολιτιστική παραγωγή και την εν δυνάμει πολιτιστική οικονομία και επιχειρηματικότητα, δημιουργώντας ζωντανούς πυρήνες πολιτισμού στην ελληνική περιφέρεια.

The post Κερδίζοντας από τον πολιτισμό 12 μήνες το χρόνο appeared first on Enetpress.