Για φαντάσου! Πως ήταν το τοπίο πριν φτιαχτούν οι σιδηρόδρομοι; Όλες αυτές οι σιδερένιες και πετρόχτιστες γέφυρες, όλες αυτές οι σκοτεινές σήραγγες και οι γραφικοί σταθμοί δίνουν την εντύπωση πως υπήρχαν πάντα, σωστά;

Καθώς ταξιδεύετε σ’ ένα αναπαυτικό βαγόνι, ίσως να μην περνά ποτέ η σκέψη από το μυαλό σας ότι τα μέρη που διασχίζει το τρένο ήταν κάποτε αδιαπέραστα δάση, βράχοι ή έλη. Οι πρόγονοί μας ξεκίνησαν την κατασκευή των σιδηρόδρομων πριν από 170 χρόνια, κι όχι μόνο τους κατασκεύασαν πολύ καλά, αλλά επίσης τα κατάφεραν χωρίς να διαθέτουν εκσκαφείς, ηλεκτρισμό ή κινητά τηλέφωνα. Τα επιτεύγματά τους αποδείχθηκαν εξαιρετικά χρήσιμα και όπως φαίνεται, θα μας εξυπηρετούν κι αυτόν τον αιώνα.

Υπάρχουν κι άλλες εφευρέσεις του παλιού καιρού τις οποίες χρησιμοποιούμε ακόμη και σήμερα – τα βιβλία, για παράδειγμα. Τα βιβλία μας επιτρέπουν να μπούμε στη σκέψη κάποιου άλλου ή να ταξιδέψουμε στον χρόνο. Έτσι, μ’ αυτό το βιβλίο, αγαπημένοι μας φίλοι και φίλες, τίποτα δεν μας σταματά να επισκεφτούμε τους κατασκευαστές σιδηρόδρομων στο μακρινό παρελθόν και να τους θαυμάσουμε ενώ δημιουργούν τα μεγαλειώδη έργα τους!

Ο Τσέχος συγγραφέας Μάρτιν Σοντόμκα μας τα δείχνει όλα με απλό και κατανοητό τρόπο.

Στοιχεία Έκδοσης

Τίτλος: Πώς να Κατασκευάσεις ένα Σιδηρόδρομο

Σειρά: ΠΑΙΔΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ

Συγγραφέας: Martin Sodomka

Χώρα Πρωτότυπης Έκδοσης: Τσεχία

Μετάφραση: Άννα Τσακαλίδου

Επιμέλεια Τεχνικών όρων: Γιώργος Τσακανίκας

Υπεύθυνος Έκδοσης: Γιάννης Χρονόπουλος

Εικονογράφηση: Martin Sodomka

Εξώφυλλο: Martin Sodomka

Σελίδες: 80

Αρχική Τιμή: 18,00 €

Διαστάσεις: 21×21

ISBN: 978-618-81330-8-2

Έτος Έκδοσης: Απρίλιος 2023

Εκδόσεις: Historical Quest: Μαυρομιχάλη 51, Αθήνα, ΤΚ. 10680

The post Πως να κατασκευάσεις ένα σιδηρόδρομο appeared first on Enetpress.

Tο έτος 1922 έχει σφραγίσει ανεξίτηλα την ιστορική πορεία και τη συλλογική μνήμη του Ελληνισμού. Είναι το έτος του μεγάλου Ξεριζωμού και Καταστροφής των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, ένα χρονικό ορόσημο πολύπλευρης σημασίας. Ο απόηχος εκείνων των κοσμοϊστορικών γεγονότων φτάνει ως τις ημέρες μας και οι δραματικές συνέπειες της Μικρασιατικής Καταστροφής ορίζουν ακόμη τη γεωπολιτική και πολιτισμική θέση της Ελλάδας και τις σχέσεις της με την Τουρκία.

Η επέτειος των 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή είναι μία σημαντική ευκαιρία για περισυλλογή, αναστοχασμό και κυρίως, για εις βάθος και ψύχραιμες προσεγγίσεις. Αυτή ακριβώς είναι η φιλοδοξία του βιβλίου «1922: Οι Ευθύνες» του Δημήτριου Λυμπουρίδη, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Historical Quest: Η διερεύνηση και η εξέταση ενός μεγάλου όγκου ιστορικών πηγών με ψύχραιμη και νηφάλια ματιά ώστε να απαντηθούν μια σειρά από κρίσιμα ερωτήματα που είναι καυτά ακόμη και σήμερα. Ποιες πολιτικές πράξεις και επιλογές οδήγησαν στον αφανισμό της μακραίωνης ελληνικής παρουσίας από τη γη της Μικράς Ασίας; Ποιοι ευθύνονται για τα πολιτικά και στρατιωτικά σφάλματα που οδήγησαν στην ήττα και στο βαθύ τραύμα της καταστροφής και της προσφυγιάς; Με άλλα λόγια, ποιοι ήταν οι κύριοι υπεύθυνοι της Μικρασιατικής Καταστροφής;

Ο Δημήτριος Λυμπουρίδης, γόνος προσφύγων ο ίδιος, μετά από 16ετή περίοδο εντατικής έρευνας και μελέτης, μέσα από το βιβλίο «1922: Οι Ευθύνες» παραθέτει τα γεγονότα και καταθέτει με τόλμη τη δική του ερμηνεία για τη Μικρασιατική Καταστροφή. Η ετυμηγορία του ως ιστορικός ερευνητής είναι αυστηρή μεν, ακριβοδίκαιη δε. Κάποιος μπορεί να μη συμφωνήσει μαζί της. Δεν μπορεί όμως να διαφωνήσει με τα γεγονότα στα οποία την στηρίζει. Αυτά μιλούν από μόνα τους.

Το enetpress είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει μαζί του για το βιβλίο αλά και για την εποχή αυτή.

Τι σας παρακίνησε για να γράψετε αυτό το βιβλίο;

Αιτία να αφιερώσω κάθε ελεύθερη ώρα μου, από τον Σεπτέμβριο του 2005 έως σήμερα, στη συγγραφή ιστορικών κειμένων ήταν η άγνοια των νεοελλήνων, ή, χειρότερα, η ημιμάθειά τους, για την σύγχρονη ελληνική ιστορία και ειδικότερα για την σημαντική περίοδο της μεγαλύτερης εθνικής καταστροφής, από την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, που ήταν αυτή του 1922, η οποία καθόρισε τη μοίρα του ένδοξου, ιστορικά, λαού των Ελλήνων, για τους επόμενους αιώνες. Η δική μου έλλειψη επαρκούς γνώσης των ιστορικών αυτών γεγονότων, για να αντιμετωπίσω τις τερατώδεις απόψεις πολλών ημιμαθών φίλων μου και ειδικότερα δασκάλων και καθηγητών μέσης παιδείας και η επιθυμία μου να μάθω και εγώ, χωρίς στρεβλώσεις, την αλήθεια, για το τί συνέβη πράγματι την ταραχώδη εκείνη περίοδο στην πατρίδα μας, με έκαναν να αποφασίσω να την αναζητήσω και τεκμηριωμένα να βρω τις ευθύνες και τους υπεύθυνους των γεγονότων εκείνης της εποχής.

Ποιες μεθόδους χρησιμοποιήσατε στη διάρκεια της έρευνάς σας;

Κατ’ αρχήν ένοιωσα την ανάγκη να προμηθευτώ το μεγαλύτερο μέρος της υπάρχουσας βιβλιογραφίας, που με πολλούς κόπους και έξοδα αναζήτησα και βρήκα στα παλαιοβιβλιοπωλεία των Αθηνών. Από τους πρώτους μήνες της ιστορικής μου έρευνας και μελέτης, διαπίστωσα τις δυσκολίες της ταξινόμησης και αξιοποίησης των στοιχείων που συγκέντρωνα. Έτσι, κάποια στιγμή, είχα την ιδέα να ψηφιοποιήσω τα ιστορικά κείμενα που μελετούσα με την βοήθεια του ηλεκτρονικού υπολογιστή και ανάλογων προγραμμάτων και κατ’ αυτόν τον τρόπο να διευκολυνθεί η αναζήτηση και ανεύρεση των στοιχείων που μπορούσαν να μου δώσουν απαντήσεις στα ιστορικά μου ερωτήματα.

Η ιδέα δεν ήξερα αν θα ήταν επιτυχής ή χαμένος κόπος. Μετά αρκετούς μήνες διαπίστωσα ότι ήταν ένα πολύτιμο εργαλείο γιατί, αφενός δημιούργησα μια βιβλιοθήκη ιστορικών κειμένων 100.000 σελίδων περίπου, όπου μπορούσα να ανατρέξω ανά πάσα στιγμή, αφού βρισκόταν στον προσωπικό μου υπολογιστή, τον οποίο κουβαλούσα όπου πήγαινα και βρισκόμουν, για την ανεύρεση οποιουδήποτε στοιχείου αναζητούσα. Πολύ συχνά αναζητώντας ένα γεγονός το έβρισκα, μέσω του μηχανισμού αναζήτησης σε δέκα ή είκοσι ή και περισσότερα ιστορικά κείμενα και μπορούσα να έχω, εντός δευτερολέπτων, σφαιρική ιδέα για το τί αναγραφόταν στην, σχεδόν, πλήρη ιστορική βιβλιοθήκη που ήταν ψηφιοποιημένη στον υπολογιστή μου.

Τι σημαίνει για σας η Μικρασιατική Καταστροφή;

Η Μικρασιατική Καταστροφή, με κεφαλαία γράμματα, σημαίνει τα πάντα για μένα. Ήταν το θάψιμο του τρισχιλιόχρονου ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Ήταν η ατιμωτική ήττα των Ελλήνων, από ανικανότητα της πολιτικής και στρατιωτικής της ηγεσίας. Μια ολέθρια ιστορική ντροπή. Μία συρρίκνωση του ελληνισμού, ανάξια της μεγάλης του ιστορίας. Όλα αυτά και πολλά περισσότερα, γίνονται ακόμα χειρότερα με την γνώση που έχουμε αποκτήσει σήμερα από την ιστορική έρευνα ότι όλα αυτά θα μπορούσαν, υπό την καθοδήγηση λαμπρού πολιτικού άνδρα, που τον είχε η Ελλάδα, να τα είχαμε αποφύγει και η χώρα και ο λαός της, σήμερα, να βρίσκεται σε πολύ καλύτερη μοίρα, με σίγουρο παρόν και λαμπρό μέλλον. Πιστεύω ότι δεν είμαι υπερπατριώτης αλλά Νεοέλληνας που με θλίψη παρατηρεί την παρακμή. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, ενός υπέροχου λαού που έπαιξε το μεγαλύτερο ρόλο στην ιστορία, τον πολιτισμό και την επιστήμη, με μόνη αναλαμπή το έπος του 1940 που και αυτήν την κατέστρεψε ο μεταπολεμικός εμφύλιος.

Ποια μαθήματα θα μπορούσε να πάρει ο Ελληνισμός από τη Μικρασιατική Καταστροφή;

Κάθε οργανισμός μαθαίνει από τα παθήματά του, όπως και κάθε λαός επίσης. Τα εκατό χρόνια που πέρασαν από την ανεπανάληπτη αυτή καταστροφή, φαίνεται πως δεν δίδαξαν τίποτα στους Νεοέλληνες, λαό και ηγεσία του. Αιτία εκείνης της καταστροφής υπήρξε ο διχασμός του έθνους. Ακόμα και σήμερα το χαρακτηριστικό του δημόσιου βίου είναι το διχαστικό πνεύμα. Οι μεν ρίχνουν το φταίξιμο στους δε, η μία παράταξη στην άλλη, χωρίς αυτοκριτική και χωρίς ανάληψη των ιστορικών τους ευθυνών.

Το 1922 οι Έλληνες στον ελλαδικό χώρο, μαζί με αυτούς της Μικράς Ασίας, ήταν επτά εκατομμύρια και οι Μωαμεθανοί, στον ίδιο χώρο, ήταν δέκα εκατομμύρια, εκ των οποίων επτά μόνο καθαρόαιμοι Τούρκοι. Σήμερα είμαστε δέκα εκατομμύρια και είναι ογδόντα. Δεν κατασκευάζουμε σχεδόν τίποτα και κατασκευάζουν αυτοκίνητα, ελικόπτερα, αεροπλάνα, άρματα μάχης, πολεμικά πλοία, πυραύλους μικρού και μέσου βεληνεκούς και τέλος από τα καλύτερα, παγκοσμίως, μη επανδρωμένα πολεμικά αεροσκάφη υψηλής τεχνολογίας. Αυτά όλα θα πρέπει να απασχολήσουν σοβαρά την ελληνική ηγεσία.

Είναι επίκαιρη η Μικρασιατική Καταστροφή ή δεν μας αφορά πλέον;

Είναι επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε. Είναι το μεγάλο εθνικό πάθημα και πρέπει να γίνει το μεγάλο εθνικό μάθημα. Ίσως για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία, το 1922, ελληνικός στρατός ισχυρότερος σε εξοπλισμό και αριθμό ανδρών, νικήθηκε από τον τουρκικό στρατό που ήταν κατώτερος από κάθε άποψη, αλλά που διέθετε εξαιρετικά ανώτερη πολιτικοστρατιωτική ηγεσία. Στην ήττα εκείνη θα πρέπει να αναζητηθούν τα λάθη και οι ευθύνες, που υπάρχουν, ώστε να μην επαναληφθούν. Διχασμός, πολιτικά πάθη, παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης, ανικανότητα, αναξιοκρατία, απαράδεκτη υποτίμηση του αντιπάλου, ήταν μερικά από τα λάθη της ελληνικής ηγεσίας τότε. Το κομματικό και δυναστικό συμφέρον είχε τεθεί πάνω από το εθνικό και η τιμωρία υπήρξε ανάλογη.

Δεδομένης της εξάπλωσης της διαφθοράς στο δημόσιο βίο, σε επικίνδυνα επίπεδα, που παγιδεύει τις υγιείς εθνικές δυνάμεις και επιτρέπει την επικράτηση ανίκανων και διεφθαρμένων, αποτελεί ένα πολύ σκοτεινό οιωνό για το μέλλον του έθνους. Το ότι το 2022, επέτειο 100 χρόνων μετά την εθνική καταστροφή, δεν ονομάστηκε «έτος του ξεριζωμού του ελληνισμού της Μικράς Ασίας», αλλά έτος «Ιάκωβου Καμπανέλλη», δείχνει ότι η ελληνική πολιτική ηγεσία θέλει να ξεχάσει εκείνη την ήττα.

 H δίκη και η εκτέλεση των «έξι» απάλυνε την οργή και την πίκρα του λαού;

Η αναίτια και ανήκουστη εκείνη καταστροφή απαιτούσε τον κολασμό των υπεύθυνων. Το ξερίζωμα ενάμιση εκατομμυρίου ψυχών ήταν ανήκουστο κοινωνικό δράμα, όσο και ανήκουστη εθνική καταστροφή. Ο ελληνισμός και ιδιαίτερα οι Μικρασιάτες και Θράκες πρόσφυγες, απαιτούσαν μια ικανοποίηση για το δράμα που εκτυλισσόταν και το οποίο ζούσαν. Η επανάσταση του 1922 ή θα προχωρούσε στην επώδυνη εκτέλεση κάποιων υπεύθυνων, ή θα έπεφτε με πάταγο, με απρόβλεπτες συνέπειες. Αναμφίβολα με μεγάλη οδύνη οι υπεύθυνοι τότε αποφάσισαν και εκτέλεσαν Έλληνες ηγέτες, αλλά ήταν αναπόφευκτο. Η εκτέλεση επέδρασε ως καταλύτης και στάθηκε το κρατικό οικοδόμημα όρθιο, ενώ επέδρασε και ως βάλσαμο στις βασανισμένες ψυχές των ξεριζωμένων.

Φέτος είναι η επέτειος. Του χρόνου θα πέσει στη λήθη;

Το επίσημο κράτος, με την ονομασία του 2022 σε έτος «Ιάκωβου Καμπανέλλη», προσπάθησε να ρήξη στη λήθη την επέτειο. Μια τέτοια επέτειος όμως δεν είναι δυνατόν να πέσει στη λήθη. Ζει βαθιά ριζωμένη στις χιλιάδες ψυχές των απογόνων εκείνων των προσφύγων, που κρατούν ήθη και έθιμα και παραδόσεις που μεταβιβάστηκαν σ’ αυτούς και είναι αποφασισμένοι να τα διατηρήσουν για πάντα στις μνήμες τους. Βαθιά στις ψυχές τους τρεμοσβήνει το κεράκι της απραγματοποίητης ελπίδας πως, «πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θάναι». Τα όνειρα δεν πεθαίνουν ποτέ, όμως παραμένουν πάντα όνειρα.

Ετοιμάζετε κάποιο άλλο βιβλίο;

Η αρχική ιδέα, το 2005, ήταν να ερευνήσω την περίοδο του εθνικού διχασμού και της καταστροφής του 1922. Η πανδημία του κορονοϊού και ο φόβος μιας πιθανής θανατηφόρου ασθένειας ανέτρεψε την σειρά των γεγονότων και έδωσα προτεραιότητα στο σημαντικότερο ιστορικό γεγονός, που ήταν η καταστροφή του 1922. Η ολοκλήρωση της συγγραφής συνέπεσε με την επέτειο των 100 χρόνων από το γεγονός.

Εδώ και αρκετούς μήνες συγγράφω το δεύτερο και τελευταίο βιβλίο μου που επιγράφεται, «Εθνικός διχασμός, οι Υπεύθυνοι». Με ιδιαίτερη ικανοποίηση και κατά την έρευνα, όσο και κατά την συγγραφή και του δεύτερου αυτού βιβλίου, το οποίο ευελπιστώ να είναι έτοιμο στις αρχές του 2023, διαπίστωσα ότι έχω τεκμηριώσει και για την περίοδο αυτή, νέες ερμηνείες των ιστορικών γεγονότων. Επιδίωξή μου η αναζήτηση της αλήθειας, στο βαθμό που αυτό είναι ανθρωπίνως μπορετό. Η κρυστάλλινη παρουσίαση των γεγονότων απαλλαγμένη από θολερότητες και συγχύσεις και τέλος η τεκμηρίωση με ισχυρά ντοκουμέντα των απόψεων που εκθέτω στα κείμενά μου.

The post Δημήτριος Λυμπουρίδης: Οι ευθύνες για την εθνική καταστροφή του 1922 appeared first on Enetpress.

Το βιβλίο παρουσιάστηκε επίσημα στον φιλόξενο χώρο του cafe/bar Miss Tartu. Ομιλητές ήταν η Lucie Kuligová (Διευθύντρια του Τσέχικου Κέντρου Αθήνας) και Βασίλης Καλαμαράς, (Δημοσιογράφος / Υπεύθυνος Τύπου και Επικοινωνίας των εκδόσεων HISTORICAL QUEST).

Με τις παρεμβάσεις τους βοήθησαν το κοινό να γνωρίσει για πρώτη φορά έναν από τους πιο πολυδιαβασμένους σύγχρονους Τσέχους συγγραφείς τον Vlastimil Vondruska καθώς επίσης και τον διάσημο μεσαιωνικό ήρωά του, τον βασιλικό δικαστή Όλντριχ του Χλουμ, ο οποίος προσπαθεί να εξιχνιάσει στυγερά μεσαιωνικά εγκλήματα με φόντο τα ομιχλώδη τοπία της Τσεχίας.

Η ηθοποιός Λαρίσα Βέργου, διάβασε αποσπάσματα του βιβλίου και έδωσε φωνή και χρώμα στις ιστορίες του Όλντριχ του Χλουμ! Επίσης προβλήθηκε βίντεο – χαιρετισμός του Vlastimil Vondruška με το οποίο ευχαριστεί το ελληνικό αναγνωστικό κοινό.

Οι υποθέσεις και τα μυστήρια που λύνει ο βασιλικός δικαστής Όλντριχ του Χλουμ διαδραματίζονται στη διάρκεια του πανίσχυρου βασιλιά Πρεμύσλ Β΄ Οτακάρ, (1253-1278). Είναι ένας πανίσχυρος μονάρχης που επεξέτεινε τα σύνορα της της χώρας του προς όλε τις κατευθύνσεις.

Δικαίως, αλλά και με μία δόση φθόνου, οι σύγχρονοί μας βαφτίζουν τον Τσέχο βασιλιά Πρεμύσλ Β΄ Οτακάρ, «βασιλέα σιδερένιο και χρυσό». Οι στοές των ορυχείων της Κούτνα Χόρα ξεβράζουν αμύθητες ποσότητες ασημιού. Τα φοβερά τσέχικα στρατεύματα εξολοθρεύουν στις αιματηρές μάχες πολυάριθμους εχθρούς. Ο Τσέχος βασιλιάς διεκδικεί από τους Αψβούργους τον τίτλο του Ρωμαίου Καίσαρα. Πίσω, όμως, από την χρυσοποίκιλτη δόξα, κρύβονται ρωγμές.

Στην πατρίδα, στο βασίλειο της Τσεχίας, ο Πρεμύσλ Β΄ Οτακάρ πολεμά με την εγχώρια αριστοκρατία που αντιστέκεται. Οι φεουδάρχες καλομάθανε, από τον καιρό τον προκατόχων του, σε αδύναμη διακυβέρνηση και τώρα τους ενοχλεί η ισχυρή κυριαρχία. Νοιάζονται μόνο για να αρπάξουν για τον εαυτό τους όσο γίνεται περισσότερη γη κι εξουσία. Είναι μία εποχή επικίνδυνη και ανήσυχη.

Ο ηγεμόνας, για να ισχυροποιήσει τη δύναμή του, χτίζει νέες βασιλικές πόλεις και κάστρα. Ένα από αυτά είναι και το Μπεζντέζ στη βόρεια Τσεχία. Υπεύθυνος για την κατασκευή και την επίβλεψη του κάστρου, καθώς και στρατιωτικός διοικητής, χρίζεται ο νεαρός βασιλικός προκουράτορας, ο Όλντριχ του Χλουμ.

Αντικαθιστά τον ηγεμόνα, διοικεί το βασιλικό στρατιωτικό σώμα, εισπράττει φόρους, φροντίζει για την ασφάλεια στους δρόμους και προασπίζεται το δίκαιο της χώρας. Διακρίνεται πρωτίστως για τις ιδιαίτερες ικανότητές του στη διαλεύκανση εγκλημάτων κατά της ζωής, δικάζει και λαμβάνει δύσκολες αποφάσεις.

Στο βιβλίο «Το Στιλέτο & το Φίδι» ο Όλντριχ καλείται να βρει τους ενόχους πίσω από δύο στυγερές δολοφονίες. Ένα φθινοπωρινό πρωινό, ο άρχοντας Γίντριχ του Ντονίν βρέθηκε ξαπλωμένος στο κρεβάτι του μ’ ένα στιλέτο καρφωμένο στην καρδιά. Την προηγούμενη μέρα είχε συμμετάσχει στο κυνήγι που είχε διοργανωθεί για να ψυχαγωγήσει μία παρέα ευγενών από τα περίχωρα. Οι υποψίες βαραίνουν πολλούς.

Λίγες μέρες αργότερα, στη διάρκεια ενός ακόμη κυνηγιού, ένα ακόμη πτώμα ανακαλύπτεται θαμμένο σ’ έναν λάκκο πίσω από δύο μεγάλες βελανιδιές. Το θύμα είναι ένας μοναχός, μέλος του τάγματος των Ιωαννιτών Ιπποτών. Ο Όλντριχ, ως βασιλικός δικαστής, πρέπει να κινηθεί στην κόψη του ξυραφιού, για να επιλύσει αυτόν τον φόνο. Τα συμφέροντα είναι πολλά και οι ισορροπίες λεπτές.

Η σειρά είναι best seller στην Τσεχία, στη Γερμανία, στην Αυστρία, στην Πολωνία και στην Ουγγαρία. Φιλοδοξούμε να την καταστήσουμε επιτυχημένη και στην Ελλάδα. Στόχος μας είναι η έκδοση ενός βιβλίου ανά τετράμηνο (η σειρά περιλαμβάνει συνολικά 25 βιβλία).

Ο Βλαστιμίλ Βόντρουσκα (*1955) καταξιωμένος Τσέχος συγγραφέας και ιστορικός στέλνει έναν χαιρετισμό στην Ελλάδα με την ευκαιρία της έκδοσης στα ελληνικά του πρώτου βιβλίο της σειράς «Οι Αμαρτωλοί Άνθρωποι του Βασιλείου της Τσεχίας» με τίτλο «Το Στιλέτο και το Φίδι».

Ο Βόντρουσκα σπούδασε Ιστορία και Εθνογραφία στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου της Πράγας, εργάστηκε στην Ακαδημία Επιστημών της Τσεχοσλοβακίας και αργότερα, στο Εθνικό Μουσείο της Πράγας. Έγραψε πάνω από 50 επιστημονικές μελέτες, περίπου 70 ιστορικά και αστυνομικά μυθιστορήματά, καθώς και παιδικά βιβλία και τιμήθηκε με μία σειρά σημαντικών λογοτεχνικών βραβείων. Με βάση τις στατιστικές της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Τσεχίας, είναι ο πιο πολυδιαβασμένος Τσέχος συγγραφέας επί σειρά ετών. Έχουν πωληθεί σχεδόν δύο εκατομμύρια έντυπα βιβλία και περισσότερα από 100 χιλιάδες audio-books.

Δείτε το βίντεο με τον χαιρετισμό του στην εκδήλωση:

The post Το πρώτο τσεχικό μεσαιωνικό μυθιστόρημα του Vlastimil Vondruska, τώρα και στην Ελλάδα appeared first on Enetpress.

Αυτή είναι η «Αγάθα η περίεργη μαγισσούλα» που εμπνεύστηκε η Τσέχα συγγραφέας Λίντα Πατσοούρκοβα σε συνεργασία με την εικονογράφο Καταρίνα Κρατοχβίλοβα. Το βιβλίο τους μεταφράστηκε στα ελληνικά από την Άννα Τσακαλίδου και κυκλοφορεί από τον οίκο Historical Quest.

To enepress συνομίλησε με τη συγγραφέα Λίντα Πατσοούρκοβα για τη μικρή μαγισσούλα.

Τι σας ώθησε να γράψετε το βιβλίο «Αγάθα – η Περίεργη Μαγισσούλα»; Θα ακολουθήσουν και άλλα βιβλία από σας;

Στη συγγραφή της Περίεργης Μαγισσούλας Αγάθας με οδήγησε η εικονογράφος του βιβλίου και πολύ καλή μου φίλη, η Καταρίνα Κρατοχβίλοβα. Πριν από μερικά χρόνια η Καταρίνα σκέφτηκε ένα προσχέδιο με μία μικρή μάγισσα, δημιούργησε εκπληκτικές εικόνες αλλά χρειάστηκε βοήθεια με το κείμενο. Ζήτησε τη συνδρομή μου και έτσι δημιουργήσαμε μαζί το βιβλίο. Μέχρι, όμως, να φέρουμε την Αγάθα στον κόσμο όπως τη γνωρίζετε τώρα, περπατήσαμε  έναν πολύ μακρύ δρόμο.

Στην αρχή η Καταρίνα είχε κάποιες εικόνες, μερικές ιδέες για το κείμενο και έτσι ξεκινήσαμε πάνω-κάτω τελείως από την αρχή. Αρχικά η ηρωίδα μας δε λεγόταν Αγάθα αλλά Ντόρα. Δοκιμάσαμε την πρώτη εκτύπωση του βιβλίου στο Λονδίνο με ένα ματ πράσινο εξώφυλλο και με τον τίτλο «Η Ντόρα – Μία Αληθινά Κακιά Μαγισσούλα».

Μέχρι σήμερα θυμάμαι τη χαρά που είχαμε από αυτά τα πρώτα λίγα αντίτυπα. Το να κρατάς στα χέρια σου ένα αληθινό βιβλίο είναι κάτι τελείως διαφορετικό από το να χτυπάς τα γράμματα στα πλήκτρα του υπολογιστή. Επίσης δοκιμάσαμε τη διαδικτυακή χρηματοδότηση όπου ζητούσαμε από τον κόσμο προπληρωμή προκειμένου να μπορούμε να εκδώσουμε το βιβλίο αλλά (ευτυχώς) ήταν κάτι που δεν καταφέραμε. Ως άλλη λύση επιχειρήσαμε να έρθουμε σε επαφή με κάποιον εκδοτικό οίκο πράγμα που τελικά αποδείχτηκε σωστό όταν το πρότζεκτ μας το επέλεξε ο εκδοτικός οίκος Fragment που ανήκει στον όμιλο της  Albatros media.

Με πολύ χαρά θα έγραφα μέχρι το τέλος της ζωής μου παιδικά βιβλία. Είναι κάτι που με χαλαρώνει και με διασκεδάζει. Επίσης, με συγκινεί ιδιαίτερα η χαρά του παιδιού. Πρέπει να αποκαλύψω πως με τη φίλη μου την Καταρίνα δεν επαναπαυτήκαμε αλλά  δημιουργήσαμε τη συνέχεια της Αγάθας χωρίς να ξέρουμε πότε θα δει το φως της ημέρας επειδή λόγω της πανδημίας covid  έχουν επηρεαστεί οι πωλήσεις. Ίσως η Αγάθα να έχει επιτυχία στην Ελλάδα και έτσι το δεύτερο μέρος να ταξιδέψει πρώτα σε εσάς!

 Έχετε ήδη συγγράψει κι άλλα βιβλία για παιδιά;

Μέχρι τώρα δεν έχω γράψει (ακόμη) άλλα παιδικά βιβλία αλλά μπορώ να αποκαλύψω πως αυτό το διάστημα δουλεύω πάνω σε ένα βιβλίο που προορίζεται για το ενήλικο κοινό. Το βιβλίο θα αφορά το αυτοάνοσο νόσημα (αγκυλωτική σπονδυλαρθρίτιδα) που διαγνώστηκε και σε εμένα. Ειλικρινά, με χαροποιεί πολύ αυτή η καινούργια εμπειρία. Μου δίνει δύναμη όταν βλέπω πόσοι άνθρωποι με την ίδια ασθένεια επικοινωνούν μαζί μου στο μπλογκ μου (η ζωή με τον Μπέντα) και πόσους ανθρώπους μπορεί μελλοντικά αυτό το βιβλίο να βοηθήσει.

Τι μήνυμα θα θέλατε να περάσετε μέσα από τα βιβλία σας στις μικρές φίλες και φίλους;

Πολύ ενδιαφέρουσα ερώτηση. Αυτό που σίγουρα θα ήθελα να μηνύσω στα παιδιά, όπως εξάλλου γράφω και στην εισαγωγή του βιβλίου, είναι το εξής: ας παραμείνουν παιδιά για όσο περισσότερο καιρό μπορούν. Εύχομαι να μην προσπαθούν να ενηλικιώνονται τόσο γρήγορα και να απολαμβάνουν εκείνα τα καθαρά και αγνά στιγμιότυπα  της παιδικής ηλικίας. Μου αρέσει πολύ η τελευταία περιπέτεια με τον οδοκαθαριστή όταν η Αγάθα πιστεύει πως συνάντησε  έναν άλλον μάγο και τότε με χαρά και ενδιαφέρον τον βοηθάει να σκουπίσει τα φύλλα.  Αυτό είναι κάτι χαρακτηριστικά παιδικό-παιχνιδιάρικο, καθαρό και καλόκαρδο.

Πριν από λίγο καιρό εκδόθηκε το βιβλίο σας «Αγάθα – η Περίεργη Μαγισσούλα» στην Ελλάδα. Με την έκδοση αυτού του βιβλίου, τα παιδιά και οι γονείς της Ελλάδας έρχονται για πρώτη φορά  σ’ επαφή με το έργο σας. Τι μήνυμα θα θέλατε να τους στείλετε;

Ας απολαύσουν το βιβλίο! Γονείς και παιδιά.  Πιστεύω πως πρόκειται για ένα ιδανικό φορμάτ για μικρότερα αλλά και μεγαλύτερα παιδιά. Οι γονείς μπορούν να διαβάζουν το βιβλίο στα καμάρια τους πριν τον ύπνο ή απλά να περιδιαβαίνουν την εικονογράφηση.  Αυτό είναι κάτι που εξαρτάται από τον καθένα χωριστά.  Με χαρά θέλω να διαμηνύσω στα παιδιά να απολαύσουν την κάθε σελίδα και την κάθε περιπέτεια της Αγάθας, της μικρής μας Μαγισσούλας.

Γίνεται πολύς λόγος για το έντυπο και το ηλεκτρονικό βιβλίο. Ποια είναι η γνώμη σας;

Αυτό είναι κάτι που εξαρτάται από τον κάθε αναγνώστη. Εγώ προτιμώ τα έντυπα βιβλία, μου αρέσει τόσο η μυρωδιά του χαρτιού αλλά μπορώ να φανταστώ πως όταν σε μερικά χρόνια θα πάμε με την κόρη μου για έναν μήνα διακοπές στη θάλασσα, θα της κατεβάσω μερικά παραμύθια στο τάμπλετ. Κάποιους τους εξυπηρετεί το e-book επειδή έτσι μπορούν να αποθηκεύσουν εκατοντάδες κείμενα χωρίς να κουβαλάνε βάρη στον σάκο τους ενώ σε κάποιους άλλους αρέσει να γεμίζουν τις βιβλιοθήκες τους χωρίς να τους πειράζει η σκόνη που κατακάθεται σε αυτές.  Μου αρέσουν και οι δύο επιλογές και χαίρομαι που η Αγάθα έχει εκδοθεί και σε μορφή e-book.

Πως καλλιεργείτε την επαφή με το αναγνωστικό κοινό σας; Τι σας φέρνει κοντά με τους αναγνώστες σας;

Σήμερα έχω μια μικρή αναγνώστρια στο σπίτι μου, την επτάμηνη κορούλα μου, αλλά πριν τη γέννα μάθαινα τα παιδιά να χορεύουν. Έτσι πιστεύω πως μάζεψα πολλές εμπειρίες για το πως λειτουργεί ο κόσμος των παιδιών. Είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων για αυτό.

Πιστεύετε ότι τα θέματα που αναδεικνύονται  μέσα από τα βιβλία σας είναι επίκαιρα και με ποιον τρόπο;

Στο βιβλίο μας δεν πραγματευόμαστε συγκεκριμένα θέματα. Θέλαμε απλά να επισημάνουμε συχνά περιστατικά τα οποία μπορεί να συναντήσει ένα παιδί. Τα πραγματευόμαστε μέσα από το βλέμμα μίας μικρής μαγισσούλας, όπως π.χ. η γιορτή των γενεθλίων όπου η Αγάθα δεν μπορεί να αποφασίσει τι δώρο να φέρει στην εορτάζουσα.

Μέσα στον μαγικό της κόσμο είναι συνηθισμένη σε νυχτερίδες και βατράχια αλλά στον κόσμο των ανθρώπων χαρίζουν τούρτα… ακριβώς μέσα από αυτήν περιπέτεια το παιδί θα ταυτιστεί με την παιδική γιορτή όπου έχει πάει έστω μία φορά ή πρόκειται να πάει. Μου αρέσει ο χαρακτήρας της Αγάθας έτσι όπως τον σκεφτήκαμε με την Καταρίνα. Είναι στ’ αλήθεια καλόκαρδη, ευγενική και καλοσυνάτη αλλά μπορεί να γίνει και πολύ πεισματάρα.

Τι αισθανθήκατε όταν σας ενημέρωσε ο εκδοτικός σας οίκος στη Τσεχία ότι αγοράστηκαν τα δικαιώματα του βιβλίου σας για την ελληνική γλώσσα από εκδοτικό οίκο στην Ελλάδα;

Μου δώσατε μεγάλη χαρά! Για εμένα και την Καταρίνα ήταν τόσο αναπάντεχο που η Αγάθα επισκέφθηκε ξένη χώρα! Είμαστε ιδιαίτερα ευγνώμονες που μπορούμε να προτείνουμε την Αγάθα σε άλλες γλώσσες και ελπίζουμε να μην απογοητεύσουμε τους μικρούς και περίεργους Έλληνες αναγνώστες. Εγώ προσωπικά στόλισα τη βιβλιοθήκη μου με την Αγάθα στις γλώσσες που μεταφράστηκε: τσέχικα, ελληνικά και ρουμάνικα και οφείλω να παραδεχτώ πως είμαι ιδιαίτερα περήφανη για τη δική σας έκδοση…

The post Αγάθα, η περίεργη μαγισσούλα στον κόσμο των ανθρώπων appeared first on Enetpress.

Μέσα από το βιβλίο αυτό οι μικρές και οι μικροί αναγνώστες μπορούν να μάθουν πως είναι δυνατόν να παραμείνει το αεροπλάνο στον αέρα, πως ελέγχεται, ποια όργανα χρειάζεται ο πιλότος στο πιλοτήριο, πως είναι φτιαγμένος ο κινητήρας και άλλα πολλά.

Όμως οι ήρωες της ιστορίας μας δεν παλεύουν μόνο με τις τεχνικές δυσκολίες αλλά και με τις αμφιβολίες τους, με τους φόβους τους, ενώ κάποια στιγμή κινδυνεύει ακόμη και η ίδια τους η ζωή.

Αν και οι τρόποι των ηρώων μας είναι καμιά φορά λίγο απότομοι, εντούτοις, την κρίσιμη ώρα, η δύναμη της φιλίας τους υπερνικά κάθε εμπόδιο! Γίνεται ξεκάθαρο πως ο ένας μπορεί να βασιστεί στον άλλον!

Το enetpress είχε μια συνομιλία με τον συγγραφέα με αφορμή την έκδοση των έργων του στα ελληνικά από τον εκδοτικό οίκο Historical Quest

Τι σας ώθησε να γράψετε τη σειρά «Τεχνικά Παραμύθια»; Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο της σειράς και με ποια σειρά ακολούθησαν τα επόμενα;

Έμπνευση για τη συγγραφή του πρώτου μου βιβλίου ήταν η ανακατασκευή μίας παλιάς, σε ακινησία πια, Σκόντα Οκτάβια του 1963 και έτσι ονόμασα το βιβλίο «Πως να κατασκευάσεις ένα αυτοκίνητο». Μετά ακολούθησαν «το Αεροπλάνο», «το Τρένο», το «Σπίτι» και η Μοτοσικλέτα.

 Έχετε συγγράψει κι άλλα βιβλία για παιδιά;

Εκτός από τις εκδόσεις Τεχνικών Παραμυθιών που περιλαμβάνουν 5 τόμους έγραψα ακόμη δύο βιβλία για μεγαλύτερα παιδιά στα οποία, παράλληλα με μία περιπέτεια, ασχολούμαι και με τη σύγχρονη φυσική. Πρόκειται για τα βιβλία «Έξω από το Περιβάλλον» και ακολουθεί η συνέχεια με τον τίτλο «Μεσόκοσμος».

Ποια στοιχεία θεωρείτε ότι είναι απαραίτητα για τη συγγραφή ενός καλού βιβλίου για παιδιά;

Εμένα, προσωπικά, μου αρέσει όταν ένα παιδικό βιβλίο δεν θεωρεί κουτό τον νεαρό αναγνώστη. Τα παιδιά είναι πολύ πιο έξυπνα απ’ όσο πιστεύουμε. Έτσι δεν ανησυχώ πως δεν θα μπορούσαν να κατανοήσουν πολύπλοκα τεχνικά θέματα.

Η ίδια η περιπέτεια πρέπει να αποδίδει ένα νόημα. Οι ήρωές της πρέπει να συμπεριφέρονται λογικά, να έχουν σαφή κίνητρα για όσα κάνουν και η πλοκή της πρέπει να έχει μία εξέλιξη. Αναπόσπαστο κομμάτι είναι φυσικά το χιούμορ.

Τι μήνυμα θα θέλατε να περάσετε μέσα από τα βιβλία σας στις μικρές φίλες και φίλους;

Αν είστε καλοί και εργατικοί άνθρωποι τότε μπορείτε να φτάσετε σε αποτελέσματα που θα δώσουν στη ζωή σας νόημα και τότε ίσως να γίνετε ευτυχισμένοι και ικανοποιημένοι.

Πως συνδέονται τα βιβλία σας με το εκπαιδευτικό σύστημα της Τσεχίας; Έχει επιρροές από την εκπαιδευτική παράδοση της Τσεχίας;

Αυτό δεν μπορώ να το κρίνω. Η Τσεχία, όμως, είναι από τα μέσα του 19ου αιώνα μία βιομηχανική χώρα και ίσως αυτό να έχει σχέση με την κατεύθυνση του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Εγώ ο ίδιος είμαι απόφοιτος της βιομηχανικής κατεύθυνσης.

Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, θα λέγατε ότι τα βιβλία σας ταιριάζουν και για τα παιδιά άλλων χωρών;

Νομίζω πως ναι γιατί στα βιβλία μου δεν πραγματεύομαι μόνο τεχνικά θέματα αλλά κυρίως τη δύναμη της φιλίας, το θάρρος και τη δημιουργική δραστηριότητα.

Μπορείτε να μας πείτε από την εμπειρία σας τι είναι αυτό που φέρνει ένα παιδί κοντά στο παιδικό βιβλίο;

Εκτός από το ότι το παιδί πρέπει να έχει πρόσβαση στο βιβλίο, αυτό πρέπει να είναι και διασκεδαστικό. Αυτό είναι όλο, δεν πρόκειται για καμιά ιδιαίτερη επιστήμη. Μένει μόνο μία λεπτομέρεια, να γραφτεί και να εικονογραφηθεί το βιβλίο με τέτοιον τρόπο ώστε το παιδί να περάσει καλά και να διασκεδάσει.

Πιστεύετε πως τα θέματα που αναδεικνύονται μέσα από τα βιβλία σας είναι επίκαιρα και με ποιον τρόπο;

Θέλω να πιστεύω πως τα βιβλία μου είναι διαχρονικά και πως θα μπορούσαν να διασκεδάσουν και τους απογόνους μου.

Τι αισθανθήκατε όταν σας ενημέρωσε ο εκδοτικός σας οίκος στη Τσεχία ότι αγοράστηκαν τα δικαιώματα του βιβλίου σας για την ελληνική γλώσσα από εκδοτικό οίκο στην Ελλάδα;

Φυσικά και χάρηκα πάρα πολύ και ελπίζω η εμπιστοσύνη που μου δίνει ο ελληνικός εκδοτικός οίκος θα τον δικαιώσει…

The post Tα «τεχνικά παραμύθια» του Μάρτιν Σόντομκα τώρα και στην Ελλάδα appeared first on Enetpress.

Aυτή είναι η ιστορίας μιας αξιολάτρευτης φαλαινίτσας της Γκέρντα, όπως την εμπνεύστηκε ο Σλοβάκος συγγραφέας και γραφίστας Αντριάν Μάτσο και μετέφρασε στα ελληνικά για τις εκδόσεις Historical Quest η Άννα Τσακαλίδου.

Στο ταξίδι της, η Γκέρντα βρίσκει ένα σωρό φίλους, θαλάσσια πλάσματα, θαλάσσιους μονόκερους, χταπόδια, όρκες και πιγκουίνους που της λένε και από μία ιστορία. Παίζει μαζί τους, τούς γνωρίζει καλύτερα, άλλες φορές απογοητεύεται ενώ άλλες νιώθει τόση χαρά για αυτούς, παίρνει μαθήματα και τους δίνει μαθήματα αγάπης, φιλίας και ανάγκης για οικογενειακή ευτυχία.

Μέσα από την αναζήτηση αυτή, η Γκέρντα μεγάλωσε, απέκτησε εμπειρίες, έγινε σοφότερη. Δε φοβήθηκε τίποτε και συνέχισε να ψάχνει την οικογένειά της. Ήταν τόσο σίγουρη για τη δύναμη της αγάπης της. Για αυτή την αγάπη που κάποια στιγμή ίσως και να αποδώσει καρπούς…
Θα βρει άραγε η Γκέρντα μέσα στον απέραντο ωκεανό την αγαπημένη της οικογένεια; Τι λέτε;

Συντελεστές:

. Ο Aντριάν Μάτσο ζει κι εργάζεται στην Μπρατισλάβα Σλοβακίας. Από μικρός είχε κλίση στις τέχνες και στη δημιουργικότητα. Σπούδασε κεραμική στο Λύκειο της Modra. Εργάστηκε πολλά χρόνια ως γραφίστας για διάφορα γραφεία, κυρίως ως ελεύθερος επαγγελματίας. Το ταλέντο του αναδείχθηκε όμως όταν ασχολήθηκε με την εικονογράφηση.

Πολλά παιδικά βιβλία στη Σλοβακία με εικονογράφηση δική του έχουν γίνει best sellers και χαίρουν μεγάλης εκτίμησης από τους αναγνώστες. Το παιδικό βιβλίο «Gerda» ήταν το ντεμπούτο του ως συγγραφέας και δημοσιεύτηκε στην Τσεχία το 2018, και για το οποίο πραγματοποίησε την εικονογράφηση.

. Η Άννα Τσακαλίδου γεννήθηκε στην Οπάβα της Τσεχία. Απόφοιτος του Τμήματος Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Καρόλου της Τσεχίας από όπου απέκτησε και το Διδακτορικό της δίπλωμα στην Κλινική Ψυχολογία. Εργάστηκε για πέντε έτη στο Δημόσιο Ψυχιατρείο της Πράγας σε Τμήμα σεξουαλικών διαστροφών. Τα τελευταία είκοσι ένα έτη εργάζεται ως Κλινική Ψυχολόγος στο 424 Στρατιωτικό Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης.

Το παρόν διάστημα τελεί χρέη Τμηματάρχη Τμήματος Ψυχολόγων. Ασχολείται με έργο διαγνωστικό, ψυχοθεραπευτικό, ερευνητικό και εκπαιδευτικό. Εξέδωσε επιστημονικές μελέτες που άπτονται κυρίως θεμάτων ψυχοδιαγνωστικής, τα τελευταία ανέπτυξε μία νέα πρωτοποριακή ψυχοδιαγνωστική μέθοδο. Από το 2020 ασχολείται με μεταφράσεις παιδικών βιβλίων αλλά και ιστορικών μυθιστορημάτων. Το παιδικό βιβλίο «Γκέρντα: Η ιστορία μιας φαλαινίτσας» είναι το πρώτο που μετάφρασε στα Ελληνικά και εκδόθηκε τον Ιούνιο του 2021.

Εκδόσεις: Historical Quest: Μαυρομιχάλη 51, Αθήνα, ΤΚ. 10680 – www.historical-quest.com

The post Γκέρντα – η ιστορία μιας αξιολάτρευτης φαλαινίτσας appeared first on Enetpress.

Η King εκμεταλλεύεται σε μεγάλο βαθμό τις φιλολογικές μαρτυρίες για την επιχειρηματολογία της, παραθέτοντας τόσο σύγχρονους όσο και μεταγενέστερους αρχαίους συγγραφείς. Η έρευνά της βασίζεται στην υλική τεκμηρίωση που προέρχεται από τα επιστημονικά πεδία της Αρχαιολογίας, της Επιγραφικής και της Νομισματικής. Τη μετάφραση αυτού του εξαιρετικού βιβλίου έκανε ένας βαθύς γνώστης της περιόδου αυτής, ο Κλεάνθης Ζουμπουλάκης, διδάκτωρ αρχαίας Ιστορίας, με τον οποίο το enetpress.gr είχε μια σύντομη συζήτηση.

– Το εν λόγω βιβλίο, θεωρείται ένα πολύτιμο εργαλείο για μελετητές της ιστορίας, σπουδαστές και ιστορικούς. Ωστόσο η γλώσσα του είναι κατανοητή και σε κάποιον ο οποίος δεν ανήκει στην επιστημονική κοινότητα. Η επιλογή αυτή έγινε συνειδητά ώστε να μπορεί να απευθυνθεί σε ένα ευρύτερο κοινό; Πως αντιλαμβάνεστε το ρόλο ενός ιστοριογράφου μέσα στη σύγχρονη κοινωνία;

Ο επιστημονικός κλάδος της Ιστορίας είναι ένας κλάδος ο οποίος αφορά όλους. Ωστόσο ως επιστημονικός κλάδος δεν παύει να υπόκειται σε κανόνες. Ειδικά η Ιστορία της Αρχαιότητας είναι ιδιαίτερα σύνθετη στη μελέτη της και προϋποθέτει τη συνδρομή μίας ποικιλίας επιστημονικών κλάδων, τα πορίσματα των οποίων ο ιστορικός οφείλει να συνθέσει προκειμένου να καταλήξει σε ένα αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα. Όπως εύστοχα έχει επισημάνει ένας παλαιότερος ιστορικός, ο Luis Robert, ο ιστορικός της Αρχαιότητας σε πολλές περιπτώσεις μοιάζει με το διευθυντή μίας συμφωνικής ορχήστρας, ο οποίος οφείλει να έχει στοιχειώδη γνώση για όλα τα όργανα που συντονίζει.

Στο εν λόγω βιβλίο υπήρξε η συνειδητή επιλογή ενός ρέοντος κειμένου με την παράθεση των επιστημονικών προβλημάτων και τις όποιες απόψεις του συγγραφέα, με την πρόθεση να υπάρξει η αντίθετη άποψη και τα υλικά για τη διαμόρφωσή της με παραπομπές στις πηγές και την τρέχουσα επιστημονική βιβλιογραφία. Και πάλι ειδικά για την Ιστορία της Αρχαιότητας, η δουλειά του σύγχρονου αρμόδιου επιστήμονα, όπως τουλάχιστον εγώ την αντιλαμβάνομαι, είναι να προφυλάξει το ευρύ κοινό από αναχρονισμούς και παρερμηνείες με την αρμόδια εκλαΐκευση των σχετικών θεμάτων και ιδίως των προβλημάτων της έρευνας.

– Ίσως να έχει υποπέσει στην αντίληψή σας η μεγάλη πολιτική κουβέντα γύρω από το μακεδονικό ζήτημα και τη συνθήκη των Πρεσπών, στην οποία υπάρχει ένας όρος σχετιζόμενος με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Ως ιστορικό, σας έχει προβληματίσει η εν λόγω επικαιρότητα, ποιες είναι οι σκέψεις σας γύρω από το θέμα;

Όπως έχει  επισημάνει ένας από τους θεμελιωτές της ιστορικής επιστήμης, ο Benedetto Croce, κάθε ιστορία είναι σύγχρονη ιστορία. Το Μακεδονικό Ζήτημα υπήρξε ένα φλέγον πολιτικό ζήτημα για την εθνογέννεση, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και άλλων Βαλκανικών χωρών κατά τους 18ο -20ο αιώνα. Η πολιτική διάσταση στα νεότερα χρόνια, αναπόφευκτα επηρέασε και τη ματιά στη αρχαιότητα. Όμως πλέον ζούμε σε περιόδους όπου η επιστημονική νηφαλιότητα πρυτανεύει και οφείλει να πρυτανεύει των πολιτικών παθών από όπου αυτά κι αν προέρχονται. Πιθανώς η ευσύνοπτη μορφή του εν λόγω βιβλίου να συμβάλει σε αυτό, καθώς επιθυμία του συγγραφέα είναι να γίνει προσβάσιμο στο ευρύ κοινό.

– Θα μπορούσε κάποιος διαβάζοντας το βιβλίο σας, να διαφωτιστεί ώστε να μπορέσει να βγάλει τα δικά του πρώτα συμπεράσματα σχετικά με το ζήτημα και γενικότερα για την Μακεδονία στη γέννεση της, πολιτισμικά και γεωγραφικά;

Δεδηλωμένος σκοπός του βιβλίου είναι το γεγονός ότι παρατίθενται όλες οι επιστημονικές απόψεις με βάση τις σχετικές πηγές ώστε να υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις  ώστε ο με σοβαρές προθέσεις μελέτης φίλος της Ιστορίας να κάνει τη δική του έρευνα και να διαμορφώσει την προσωπική του άποψη.

– Η μάχη της Χαιρώνειας σηματοδότησε την πτώση της κλασικής αρχαιότητας και την άνοδο της Μακεδονικής δύναμης, την έναρξη της ελληνιστικής περιόδου. Για αρκετά χρόνια θεωρούνταν μια μαύρη σελίδα της ιστορίας, το τέλος της ελληνικής πόλης κράτους και κατ΄ επέκταση το τέλος της ελευθερίας. Ως αντιδιαστολή στην προηγούμενη σκέψη, πως ο Μακεδονικός Ελληνισμός αποτέλεσε συνέχεια του πολιτισμού της κλασικής εποχής;

Για να χρησιμοποιήσω κάποιους στίχους του Άγγλου ποιητή Thomas Elliot και όταν βρίσκεσαι στο τέλος συνειδητοποιείς ότι βρίσκεσαι μπροστά σε μία καινούργια αρχή. Παρά την παλαιότερη αντίληψη ότι η ελληνική πόλη κράτος  πέθανε μετά τη Χαιρώνεια, η αρχαιολογική σκαπάνη και η ιστορική έρευνα δείχνουν το ακριβώς αντίθετο. Η ελληνική πόλη όχι μόνο απέκτησε νέο σφρίγος, αλλά παρέμεινε ο θεμέλιος λίθος για τη δημιουργία ενός νέου κόσμου. Στον κόσμο αυτό ο ρόλος της φυσικά διαφοροποιήθηκε, αλλά η αλληλεπίδρασή της με αυτόν σαφώς της έδωσε νέα χαρακτηριστικά ενισχύοντας την πρωτοτυπία της και την πολιτισμική προσφορά της.

– Πως η Μακεδονική ή Ελληνιστική αυτοκρατορία επηρέασε την μετέπειτα Ρωμαϊκή και κατ’  επέκταση το δυτικό πολιτισμό;

Ο όρος μακεδονική αυτοκρατορία δείχνει ακριβώς το μέτρο παρανόησης ορισμένων πραγμάτων στον δημόσιο λόγο σε σχέση με την ιστορία της περιόδου: Η ενωμένη μακεδονική αυτοκρατορία υπήρξε μόνο ένα εφήμερο όνειρο στο μυαλό του Αλεξάνδρου, ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στη δημιουργία της, αλλά ούτε λεπτό στην παγίωση και διαχείριση της.

Το περίοπτο του ιδανικού ηγεμόνα που άφησε ως ηγεμόνα, γέννησε άπειρες παραλλαγές τρόπων διακυβέρνησης στα μείζονα και ελάσσονα βασιλεία τα οποία προέκυψαν μετά τον θάνατό του, κάνοντας την Ιστορία της περιόδου ιδιαίτερα συναρπαστική. Η συμπλοκή της Ρώμη με τον ελληνιστικό κόσμο είναι ένα ακόμη συναρπαστικό νήμα έρευνας με παρακλάδια στον τρόπο που σκεφτόμαστε και λειτουργούμε σήμερα σε όλα τα επίπεδα. Η Ρώμη βρέθηκε μέσα από πολύπλοκες διαδικασίες να ρυθμίζει το εν πολλοίς άναρχο σύστημα που προέκυψε από τη δημιουργία των ελληνιστικών βασιλείων.

Το γεγονός αυτό χάρη σε μία σειρά πολιτικών και ιστορικών παραγόντων δεν άφησε την ίδια τη Ρώμη ανεπηρέαστη, μετατρέποντάς τη στην πρώτη παγκόσμια αυτοκρατορία η οποία ήλεγχε ταυτόχρονα την στο σύνολο του Μεσογειακού κόσμου. Σε μία εποχή που η παγκοσμιοποίηση είναι το ζητούμενο, πολλά μαθήματα θα μπορούσαν να αντληθούν από τη μακρά αυτή περίοδο σύνθεσης διαφορετικών στοιχείων. Αυτών της ελληνικής σκέψης, αυτών της ρωμαϊκής στιβαρότητας, και να μην το ξεχνάμε αυτό, της παλαιάς ανατολικής παράδοσης της κοσμοκρατορίας, η οποία ενσωματώθηκε στην πολιτική πραγματικότητα μετά τις κατακτήσεις του Αλεξάνδρου.

– Μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, οι επίγονοι δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν την πορεία του, η αυτοκρατορία διασπάστηκε κι εν τέλει επήλθε η πτώση. Σήμερα δεν υπάρχουν αυτοκρατορίες με την κλασική έννοια, ένα είδος πτώσης του δυτικού πολιτισμού – τρόπου ζωής έχει γίνει αισθητή τα τελευταία χρόνια. Κατά πόσο σήμερα έχουμε ανάγκη ηγετικές ιδιοφυΐες όπως αυτή του μεγάλου Μακεδόνα στρατηλάτη;

Η εποχή των αυτοκρατοριών, όπως και των συγκεντρωτικών δομών εξουσίας, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί, ή τουλάχιστον θα έπρεπε να θεωρούμε ότι έχει παρέλθει. Όπως επισημάνθηκε και πιο πάνω, η λεγόμενη αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου υπήρξε κάτι ιδιαίτερα αφηρημένο και εφήμερο, ακόμα και την εποχή που αυτή υφίστατο. Ο κόσμος έχει προχωρήσει από τότε. Η τεχνολογία και η δημοκρατία, με την πολιτική έννοια την οποία έδωσε σε αυτή η σύγχρονη πολιτική σκέψη, μας προσφέρουν άλλες εναλλακτικές λύσεις. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι σε μία πρόσφατη μελέτη για την ελληνιστική βασιλική οικογένεια, ένα σύγχρονο παράλληλο που δόθηκε, ήταν η συμπεριφορά της οικογένειας του δικτάτορα της Βόρειας Κορέας…

–  Έχει διατυπωθεί στη συλλογική μνήμη και κυρίως στην ελληνική, πως ο Μέγας Αλέξανδρος εκτός από μεγάλος στρατηλάτης με όση βία συνεπάγεται αυτό, υπήρξε μεταλαμπαδευτής του αρχαίου ελληνικού πνεύματος στην Ανατολή. Ήταν εκείνος που πάντρεψε την κλασική φιλοσοφία του Αριστοτέλη με τον μυστικισμό και τις ανατολικές θρησκευτικές δοξασίες π.χ. Greco-Buddhism. Κατά πόσο αυτό η αίσθηση συνάδει με την επιστημονική ιστορική πραγματικότητα;

Αυτές οι ιστορικές αντιλήψεις οι οποίες δυστυχώς επιμένουν στον δημόσιο λόγο, είναι προϊόντα μιας παλαιότερης ιστορικής αντίληψης περί της «ανωτερότητας» του δυτικού λεγόμενου πολιτισμού η οποία προέβαλε την αποικιακή ορμή της Ευρώπης κατά τη νεότερη περίοδο στην εκστρατεία του Αλεξάνδρου. Η ιστορική πραγματικότητα σύμφωνα με την τρέχουσα έρευνα είναι πιο σύνθετη και θα τολμούσα να πω πιο ενδιαφέρουσα.

Στη νέα λογική της λεγόμενης μετα- αποικιοποιημένης Ιστορίας, η εν λόγω εκστρατεία υπήρξε καταλύτης για διαμόρφωση πιο δυναμικών πολιτισμικών φαινομένων προσέγγισης οπωσδήποτε. Αλλά ούτε πριν τον Αλέξανδρο, και οπωσδήποτε και μετά από αυτόν, υπήρξαν στεγανά ανάμεσα στην ελληνική σκέψη και τους διάφορους πολιτισμούς της Ανατολής. Πόσο μάλλον κατά τη μακρά διαδικασία αλληλεπίδρασης υπό την αιγίδα της Ρώμης πολύ αργότερα.

– Γνωρίζουμε πως είστε ιστορικός, αλλά θα σας ζητήσουμε να προσθέσετε λίγη φαντασία στα ιστορικά δεδομένα. Σε ένα υποθετικό σενάριο, αν ο Μέγας Αλέξανδρος δεν είχε πεθάνει σε ηλικία 32 ετών, ποια θα μπορούσε να είναι η εξέλιξη της Μακεδονικής αυτοκρατορίας και ίσως της παγκόσμιας ιστορίας;

 Αντιλαμβάνομαι ότι το παρακλάδι της ιστορικής σκέψης που φέρει τη διεθνή ονομασία counter-factual, όπερ μεθερμηνευόμενο στα καθ’ ημάς συνοψίζεται στο ερώτημα «Τι θα γινόταν αν», παραμένει ελκυστικό για το ευρύ κοινό. Θα περιοριστώ να επισημάνω ότι άνθρωποι της εποχής του δεν αισθάνονταν ότι τόσο η παρουσία  όσο και ο θάνατός του θα άλλαζαν τον τότε γνωστό κόσμο ανεπιστρεπτί. Αυτή η πολύτιμη εκ των υστέρων αντίληψη είναι το προνόμιο της επιστήμης της Ιστορίας. Ειδικά για τον επιστήμονα της Ιστορίας της Αρχαιότητας μία από τις ελάχιστες ηθικές ικανοποιήσεις όταν ακολουθεί ένα δύσκολο επιστημονικό αντικείμενο. Η διατύπωση τέτοιων υποθέσεων δείχνει περισσότερο το ποιον αυτού που τις διατυπώνει παρά φωτίζει τη συγκεκριμένη εποχή.

–  Όταν μιλάμε για πολιτισμό που άνθισε στην αυτοκρατορία της αρχαίας Μακεδονίας, μιλάμε επίσης για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Υπάρχουν σημεία διαχωρισμού, διαφοροποίησης, η γεωγραφική έκταση επηρεάζει τον χαρακτηρισμό αυτό;

Ο πολιτισμός της αρχαίας Μακεδονίας δεν μπορεί να διαχωριστεί  από τον αρχαίο ελληνικό. Δεν πρόκειται για δύο διακριτές έννοιες. Όσο για τη γεωγραφική έκταση του πολιτισμού αυτού, μία βόλτα στο κέντρο της Αθήνας θα σας πείσει για την εξάπλωση και τη δύναμή του. Πολλοί έχουν επισκεφθεί το μνημείο του Φιλοπάππου στην Αθήνα.

Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι πρόκειται για έναν επιφανή πολίτη της Αθήνας της αυτοκρατορικής περιόδου της Ρώμης, οποίος περηφανευόταν για την καταγωγή του από τους Αχαιμενίδες από την πλευρά του πατέρα του, από τον Αλέξανδρο από την πλευρά της μητέρας του και ήταν ο τελευταίος εκπρόσωπος μίας βασιλικής δυναστείας που κυβερνούσε μία περιοχή της σημερινής Συρίας, την Κομμαγηνή;  Εάν το συγκεκριμένο παράδειγμα με τις προφανείς διακλαδώσεις του δεν συνιστά ένα δείγμα της δημιουργίας ενός παγκόσμιου πολιτισμού, τότε δεν μπορώ να φανταστώ τι άλλο θα μπορούσε να ειπωθεί για το θέμα αυτό.

– Αν σας ζητούσαν να χαρακτηρίσετε το διάστημα από την άνοδο ως  των πτώση της Μακεδονικής δύναμης, ποια ήταν τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά αυτής της 500ετούς μοναρχίας;

 Πολύ εύστοχα το έχει διατυπώσει η ποιητική πένα του Κ. Καβάφη, ο οποίος σημειωτέον υπήρξε και ένας ερασιτέχνης ιστορικός με αξιοσημείωτη ικανότητα αντίληψης για τα δεδομένα της εποχής του: «με την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών»…

– Όπως γνωρίζουμε η ιστορία επαναλαμβάνεται. Τι μπορεί να μας διδάξει η ιστορία της αρχαίας Μακεδονίας για τη σημερινή χρονική περίοδο της ιστορίας της ανθρωπότητας.

Η μακεδονική περιπέτεια πέραν της συναρπαστικής εξέλιξης, βρίσκεται στην καρδιά πολλών νημάτων στοχασμού για την ιστορική εξέλιξη Από μία γωνιά των σημερινών Βαλκανίων ξεχύθηκε μία δύναμη που κατέκτησε τον κόσμο. Αυτό φυσικά δεν το πέτυχε χωρίς να αλλάξει η ίδια στην πορεία. Εάν κάτι πρέπει να υπογραμμιστεί στη σφυρηλάτηση ενός νέου κόσμου, είναι η δύναμη ανατροπής που κρύβει η ανθρώπινη ιστορική εξέλιξη. Τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει είτε το θέλουμε είτε όχι.

– Ποια η συνταγή πίσω από την επιτυχία της μακεδονικής στρατιάς; Πως εξελίχθηκε σε μια αήττητη μηχανή πολέμου;

Όσες φορές έπεσε, και ήταν πολλές, ακόμη περισσότερες σηκώθηκε και διεκδίκησε τη νίκη. Για να χρησιμοποιήσω και πάλι κάποιους στίχους του ποιητή Κ. Καβάφη για έναν Μακεδόνα βασιλέα της Ανατολής, τον Δημήτριο Α΄ Σωτήρα των Σελευκιδών: Και μες τη μαύρη απογοήτευσί του ένα μονάχα λογαριάζει πια με περηφάνειαν∙ που, κ’ εν τη αποτυχία του την ίδιαν ακατάβλητην ανδρεία στον κόσμο δείχνει. Δεν μπορώ να βρω κάτι πιο ταιριαστό για έναν γενικό χαρακτηρισμό του μακεδονικού τρόπου πολέμου.

– Κατά πόσο είναι γνωστή η ιστορία της αρχαίας Μακεδονίας, σε παγκόσμιο επίπεδο;

Δεδομένου ότι η βάση της μακράς ελληνιστικής περιόδου είναι η ιστορία της Αρχαίας Μακεδονίας, και δεδομένου ότι ελληνιστική περίοδος με τη σειρά της είναι η βάση της ρωμαϊκής ιστορίας και κατ’ επέκταση της ιστορίας της πολιτιστικής συγκρότησης της σημερινής δυτικής Ευρώπης, το ενδιαφέρον για τη μελέτη της παραμένει σταθερό σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μάλιστα υπάρχουν πανεπιστήμια πέραν των ευρωπαϊκών τα οποία έχουν δημιουργήσει σχολές αφιερωμένες στη μελέτη της Αρχαίας Μακεδονίας. Ο  Καναδάς από τον οποίο προέρχεται η συγγραφέας του εν λόγω βιβλίου είναι ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα. Αντίστοιχοι θύλακες υπάρχουν και στην Αυστραλία και την Αμερική, ενώ η Ευρώπη σταθερά επιδίδεται στη μελέτη της. Μία επισκόπηση μόνο των εκδόσεων σε παγκόσμιο επίπεδο και των επιστημονικών συνεδρίων που διεξάγονται κάθε χρόνο αρκεί για καταστεί αυτό ξεκάθαρο.

– Συνήθως η ιστορία γράφεται με ονόματα στρατηγών, αυτοκρατόρων κι άντε των γυναικών αυτών. Ποια ήταν όμως τα αφανή πρόσωπα πίσω από την ιστορία της Αρχαίας Μακεδονίας, πάνω σε ποιες πλάτες δομήθηκε, ποια χέρια «έχτισαν» αυτό για το οποίο μιλάμε ακόμα και σήμερα;

 Ακόμα και κατά την ίδια την αρχαιότητα υπήρχε η αίσθηση ότι η Μακεδονία ήταν πολλά περισσότερα πράγματα από τον Αλέξανδρο. Παρά τη σημαντική απώλεια πηγών για την εξέλιξή της, έχουμε νύξεις για αυτό. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ένας ιστορικός της ρωμαϊκής περιόδου ο Πομπήιος Τρώγος (μέσω της επιτομής της βυζαντινής περιόδου από τον Ιουστίνο):

Ποτέ πριν πράγματι η Μακεδονία ή κάποια άλλη χώρα είχε τόσο πλήθος αξιόλογων ανδρών. Τους οποίους  ο Φίλιππος πρώτα και έπειτα ο Αλέξανδρος είχαν διαλέξει με τέτοια επιδεξιότητα, ώστε ότι είχαν επιλεγεί όχι μόνο για να συνδράμουν στον πόλεμο αλλά για να τους διαδεχθούν στον θρόνο. Ποιος λοιπόν μπορεί να αναρωτηθεί γιατί ο κόσμος κατακτήθηκε από τέτοιους στρατηλάτες όταν ο στρατός των Μακεδόνων φαινόταν να διοικείται όχι από στρατηγούς αλλά από άνδρες βασιλικής γενιάς; Άνδρες που δεν θα μπορούσαν να βρουν άξιους αντιπάλους εάν δεν συγκρούονταν μεταξύ τους. Τότε η Μακεδονία θα είχε πολλούς Αλεξάνδρους και όχι μόνο έναν, εάν η Μοίρα δεν τους έκανε μέσω της ισοδυναμίας τους να πετύχουν την αμοιβαία καταστροφή τους.

Πέραν της αριστοκρατικής τάξης που στελέχωνε τη διοίκηση, η αρχαιολογική σκαπάνη δείχνει ότι η μακεδονική κατάκτηση επέδρασε ουσιαστικά στην πολιτισμική άνοδο της ίδιας της Μακεδονίας με την εισροή πλούτου. Αλλά ακόμη και πριν από αυτή η γενικότερη εικόνα που αντλούμε από τις διάφορες πηγές είναι αυτή ενός σκληροτράχηλου λαού, ικανού για προσαρμογή στις πιο δύσκολες συνθήκες. Χωρίς την αναγκαία και ικανή αυτή συνθήκη ουδέποτε πιθανώς θα μπορούσε ο Αλέξανδρος να εμφανιστεί στη Μακεδονία.

Το βιβλίο η «Αρχαία Μακεδονία της Carol J. King κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Historical Quest

The post Κλεάνθης Ζουμπουλάκης: Η Αρχαία Μακεδονία και η παγκοσμιοποίηση του πολιτισμού appeared first on Enetpress.

-Κα Σαραντινού είστε από τους ελάχιστους συγγραφείς στην Ελλάδα που ασχολείται με τη μεσαιωνική λογοτεχνία, μια περίοδο που στους περισσότερους είναι άγνωστη καθώς δεν καλύπτεται από την περίοδο της ιστορίας που διδάσκεται στα σχολεία. Πως προέκυψε η ενασχόληση αυτή;

Προέκυψε καθαρά μέσα από την ανάγνωση της ίδιας της ιστορίας. Από πριν ακόμη σπουδάσω ιστορία ο Δυτικός Μεσαίωνας με γοήτευε ιδιαίτερα ως ιστορική περίοδος και ας μην μας αφορούσε ως λαός τόσο άμεσα όσο, για παράδειγμα, η βυζαντινή ιστορία. Πιστεύω βέβαια ακράδαντα πως για τη σωστή μελέτη μιας συγκεκριμένης περιόδου της ιστορίας πρέπει πάντοτε να γνωρίζουμε και τα γεγονότα που συνέβαιναν ταυτόχρονα σε άλλα μέρη του κόσμου την ίδια εποχή, διότι αλλιώς δεν μπορούμε να αποκτήσουμε ολοκληρωμένη θεώρηση των γεγονότων. Δεν μπορούμε επομένως να αγνοούμε τις εξελίξεις στη Δυτική Μεσαιωνική Ευρώπη αν θέλουμε να κατανοήσουμε καλύτερα και το δικό μας ιστορικό παρελθόν ως Έλληνες.

-Μιλήστε μας λίγο για τα βιβλία που έχετε εκδώσει και τι πραγματεύονται.

Τα δύο από τα τρία ιστορικά μυθιστορήματα που έχω γράψει αποτελούν μέρος μιας τριλογίας για τις τελευταίες σταυροφορίες. Το πρώτο μέρος, «Χαμσίν ο άνεμος της ανατολής» διαδραματίζεται κατά τον 13ο και 14ο αιώνα. Μέσα από τα μάτια των δύο πρωταγωνιστών, ενός Ιωαννίτη ιππότη, του Φουλκβέ του Βιλλαρέ, και ενός Ναΐτη ιππότη, του Φιλίπ ντε Ριντφόρντ, παρουσιάζονται αναλυτικά οι ύστερες σταυροφορίες, γίνεται αναδρομή σε όλες τις σταυροφορίες και αποτυπώνεται η αμηχανία των σταυροφορικών ταγμάτων μετά την πτώση της Άκρας, του τελευταίου χριστιανικού προπυργίου που έπεσε στα χέρια των μουσουλμάνων το 1291.

Το βιβλίο τελειώνει με την αφήγηση των γεγονότων που αφορούν την καταστροφή του τάγματος των Ναϊτών και την εγκατάσταση του τάγματος των Ιωαννιτών ιπποτών στη Ρόδο. Το δεύτερο μέρος της τριλογίας, «Οι σταυροί της Ρόδου», πραγματεύεται τις δύο πολιορκίες της Ρόδου από τους Οθωμανούς το 1480 και το 1522 μέσα από μία οικογενειακή ιστορία.

Μεγάλο μέρος του βιβλίου όμως διαδραματίζεται όμως και στην οθωμανική Κωνσταντινούπολη. Ο τρίτος τόμος της τριλογίας θα αφορά την πολιορκία της Μάλτας από τους Οθωμανούς το 1565. Το «Λέων και Ημισέληνος» αφηγείται τα γεγονότα του Κρητικού Πολέμου(1645-1669), όπως και τα τελευταία χρόνια της Ενετοκρατίας στην Κρήτη, αλλά και τα πρώιμα οθωμανικά, πάλι μέσα από την ιστορία μιας αρχοντικής οικογένειας του Ρεθύμνου.

Όσον αφορά την παιδική λογοτεχνία, οι «Φρουτοφίλοι» αποτελούν μια σειρά ιστοριών με φρούτα για μικρά παιδιά και «Οι θεοί του Ολύμπου και η γέννησή τους» τον πρώτο τόμο μιας σειράς για μια ιδιαίτερη και με μεγάλη βιβλιογραφία προσέγγιση της Ελληνικής Μυθολογίας.

-Από αντλείτε τις πηγές και αποδίδετε με τόσες λεπτομέρειες τις υποθέσεις και τα πρόσωπα των έργων σας;

Από ιστορικά βιβλία ξένων κυρίως, αλλά και Ελλήνων, μελετητών που έχουν ασχοληθεί με τα συγκεκριμένα θέματα. Απαιτείται όμως ενδελεχής μελέτη και επακριβής διασταύρωση πληροφοριών προκειμένου να αποτυπωθούν σωστά τα ιστορικά γεγονότα. Όσον αφορά το κομμάτι του μύθου και τα πρόσωπα που δεν είναι αληθινά, εκεί παίρνει η φαντασία τη σκυτάλη.

-Υπάρχουν ξένοι ή και έλληνες συγγραφείς που να αποτελούν πρότυπα για σας;

Φυσικά, πάντα υπάρχουν πρότυπα. Θεωρώ ότι ο συγγραφέας πρέπει να διαβάζει το δεκαπλάσιο αυτών που γράφει προκειμένου να μπορεί να βελτιώνει και να εξελίσσει διαρκώς τον λόγο του. Θα αναφέρω εδώ ενδεικτικά μερικούς μόνο κολοσσούς της παγκόσμιας λογοτεχνίας που θεωρώ μεγάλους δάσκαλους στον λόγο, όπως ο Τολστόι, ο Ντοστογιέφσκι, ο Ουγκώ, ο Καζαντζάκης, ο Θεοτοκάς κ.α.

-Ενετοκρατία, ιππότες, χριστιανοί και μουσουλμάνοι, πως ήταν κατάσταση στην περιοχή μας κατά τον ύστερο μεσαίωνα και την πρώιμη νεωτερική εποχή;

Από το 1204 και μετά, μετά από την πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Λατίνους, η χώρα μας γνώρισε τον πολιτικό κατακερματισμό από πληθώρα κατακτητών. Όλα αυτά φυσικά δεν έγιναν αναίμακτα, οπότε ο ελληνικός λαός πλήρωσε το τίμημα από τους συνεχείς πολέμους μεταξύ Βυζαντινών και Λατίνων, Βενετών και Τούρκων, χριστιανών και μουσουλμάνων μέχρι και τον 18ο αιώνα, οπότε και σημειώνεται ο τελευταίος πόλεμος μεταξύ Βενετών και Οθωμανών.

-Υπάρχει ενδιαφέρον του ελληνικού αναγνωστικού κοινού για το είδος αυτό του ιστορικού μυθιστορήματος;

Το ιστορικό μυθιστόρημα θεωρώ ότι βρίσκεται γενικά σε ανοδική πορεία στη χώρα μας και αυτό είναι, αναμφισβήτητα καλό, διότι νομίζω ότι αποτελεί τον καλύτερο τρόπο για να μάθει κανείς ιστορία με ευχάριστο τρόπο. Θεωρώ ότι το ιστορικό μυθιστόρημα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο και από τους εκπαιδευτικούς στα σχολεία, προκειμένου τα παιδιά να προσεγγίσουν την ιστορία με πιο ευχάριστο τρόπο.

The post Λεύκη Σαραντινού: Ιστορίες με ιππότες και σταυροφόρους στη Μεσόγειο appeared first on Enetpress.

«14 Ιανουαρίου 1941. Κλεισμένοι σε ένα βρώμικο δωμάτιο, ένα μακάβριο και τρομακτικό θέαμα, εμφανίζεται στα έκπληκτα μάτια μας. Το δωματιάκι είναι γεμάτο από τραυματισμένους ή άρρωστους αιχμαλώτους. Ξαπλωμένα ανάσκελα στο γυμνό πάτωμα, εγκαταλειμμένα και μόνα τους, εκείνα τα ακρωτηριασμένα σώματα κακοποιημένα από τα τραύματα της γάγγραινας κείτονται ανάμεσα στα σκουπίδια, χωρίς καμία βοήθεια, μην μπορώντας να κινηθούν…

Μαστιζόμενη από τη δίψα, το κρύο, τον πόνο, εκείνη η ανθρώπινη μάζα σε αποσύνθεση, ανυψώνει εν χορώ στον ουρανό ένα παράπονο που σου ξεσχίζει τη ψυχή. Μερικοί ζητούν την μητέρα τους. Άλλοι παραληρούν. Αδύναμος να κάνω κάτι, επιθεωρώ εκείνα τα άθλια σώματα…Μερικοί με αναγνωρίζουν. Με φωνάζουν. Δεν μου μένει να κάνω τίποτε άλλο από το να ανάψω τα λίγα τσιγάρα που μου έχουν μείνει και να τα χαρίσω στους λιγότερο τραυματισμένους αλλά τα τσιγάρα γρήγορα σβήνουν σε εκείνα τα χείλη που ψήνονται από τον πυρετό…Εδώ, περισσότερο από το μέτωπο, ο πόλεμος μου εμφανίζεται με όλη του τη τραγικότητα».

Το μικρό απόσπασμα από το έξοχο βιβλίο του Ιταλού ιστορικού Giorgio Rizzo «Ο Πικρός Πόλεμος – Η Ελληνοϊταλική Σύγκρουση 1940-41» καταδεικνύει τη φρίκη του πολέμου. Κάθε πολέμου. Ο Giorgio Rizzo, ένας ακούραστος και παθιασμένος ερευνητής, φέρνει στην επιφάνεια πολλές άγνωστες πτυχές της σύγκρουσης αυτής:

Ανασύρει από την αχλή του χρόνου ημερολόγια φασιστών αξιωματούχων και Ιταλών στρατιωτών, μελετά εξονυχιστικά μέρα προς μέρα τα γεγονότα και την κατασκευή των αιτίων που οδήγησαν στην εισβολή, ξεσκεπάζει τις ψευδαισθήσεις της φασιστικής κυβέρνησης για μία εύκολη νίκη κατασκευάζοντας ένα λεπτομερές χρονολόγιο από την αρχή του πολέμου ως την πτώση της Κρήτης, εστιάζει στους αμείλικτους αριθμούς των νεκρών, των τραυματιών και των αιχμαλώτων, τη δράση της αεροπορίας και του ναυτικού, τους ψυχολογικούς και ηθικούς παράγοντες που επέδρασαν στον πόλεμο αυτό, τα αισθήματα των Ελλήνων και των Ιταλών στρατιωτών, τη σύγκριση ποσοτικών και ποιοτικών στοιχείων και αναλύσεων μεταξύ των δύο πλευρών.

Οι Εκδόσεις Historical Quest μετέφρασαν από την ιταλική στην ελληνική το βιβλίο του Giorgio Rizzo «Grecia-La Guerra Subdola» το οποίο έχει ήδη εκδοθεί στην Ιταλία από το ινστιτούτο ιστορικών ερευνών ΙSTLIB του (Pordenone) Πορντενόνε. Η ακριβής μετάφραση του τίτλου στην ελληνική είναι «Ελλάδα – Ο Ύπουλος Πόλεμος». Όμως, ο τίτλος που επιλέχθηκε για την ελληνική έκδοση «Ο Πικρός Πόλεμος – Η Ελληνοϊταλική Σύγκρουση 1940-41» ίσως αναδεικνύει μία άλλη πλευρά αυτού του πολυσήμαντου γεγονότος. Την πικρία και την αμηχανία που προκάλεσε ο πόλεμος αυτός σε Έλληνες και Ιταλούς, δύο λαούς, με μακροχρόνιους δεσμούς και πολιτισμική συγγένεια..

Η έκδοση του βιβλίου αυτού στην ελληνική γλώσσα φιλοδοξεί να ανοίξει ακόμη ένα παράθυρο στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό από το οποίο μπορεί να δει πιο καθαρά πως είδαν τότε οι Ιταλοί τον πόλεμο με την Ελλάδα και τον τρόπο με τον οποίο τον μελετούν, τον κατανοούν και τον προσεγγίζουν σήμερα. Πλαισιώνεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό που προέρχεται τόσο από ελληνικά όσο και ιταλικά αρχεία.

Τίτλος: Ο ΠΙΚΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ–Η ΕΛΛΗΝΟΪΤΑΛΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ 1940-41

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

Συγγραφέας: Giorgio Rizzo / Μετάφραση: Μιχάλης Παπαποστόλου

Εκδόσεις Historical Quest: Χρυσηΐδος 66, Ίλιον, Αθήνα, ΤΚ. 131 22

Τηλ: 210 26 11 832

Kεντρική Διάθεση: Χρυσηΐδος 66, Ίλιον, Αθήνα, ΤΚ. 114 72

ΣΕΙΡΑ: ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (1940-41)

Υπεύθυνος ‘Έκδοσης: Γιάννης Χρονόπουλος

Επιμέλεια Έκδοσης: Γιάννης Χρονόπουλος

Σελίδες: 430, χαρτί chamois 85 gr, 64 ασπρόμαυρες και 20 έγχρωμες εικόνες.

Αρχική Τιμή: 18,80 €

Διαστάσεις: 17×24

ISBN: 978-618-5088-05-7

Έτος Έκδοσης: Αθήνα, Οκτώβριος 2014

The post Ο Πικρός Πόλεμος – Η Ελληνοϊταλική Σύγκρουση 1940-41 appeared first on Enetpress.

Στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο πλευρό των στρατιωτών, των ναυτών και των αεροπόρων της Βρετανίας βρέθηκαν επιστήμονες από όλους τους κλάδους. Χωρίς την ανεκτίμητη βοήθειά τους δεν θα είχαν επικρατήσει οι Σύμμαχοι σε κείνο τον τιτάνιο και αποφασιστικό αγώνα για την ελευθερία.

Με όπλα τους την ευφυΐα τους, τις μαθηματικές εξισώσεις, τους διαβήτες, τους χάρακες και τα μοιρογνωμόνια και πάνω από όλα την ηθική ευσυνειδησία τους οι επιστήμονες της Βρετανίας ανέπτυξαν αποτελεσματικές πολεμικές μεθόδους και τακτικές, συνέβαλαν στη χάραξη της στρατηγικής, εξέλιξαν την πολεμική τεχνολογία σε υψηλά επίπεδα.

Στο παρόν βιβλίο παρουσιάζεται η συμβολή των επιστημονικών Τομέων Επιχειρησιακής Έρευνας των βρετανικών Διοικήσεων των Ενόπλων Δυνάμεων σε τρία καθοριστικά γεγονότα – σταθμούς του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου: τη Μάχη της Αγγλίας, τη Μάχη του Ατλαντικού και τον Στρατηγικό Αεροπορικό Βομβαρδισμό της Γερμανίας.

Τίτλος: Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΟΝ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ

Συγγραφέας: Γιάννης Χρονόπουλος

Εκδόσεις Historical Quest: Χρυσηΐδος 66, Ίλιον, Αθήνα, ΤΚ. 131 22

Τηλ: 210 26 11 832

ΣΕΙΡΑ: Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Υπεύθυνος ‘Έκδοσης: Γιάννης Χρονόπουλος

Επιμέλεια Έκδοσης: Γιάννης Χρονόπουλος

Σελίδες: 204, χαρτί chamois 85 gr.,

1 έγχρωμη & 63 ασπρόμαυρες εικόνες,

Αρχική Τιμή: 12,60€,

Διαστάσεις: 14×20,

ISBN: 978-618-5088-36-1

Έτος Έκδοσης: Αθήνα, Σεπτέμβριος 2017

The post Η Επιχειρησιακή Έρευνα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο appeared first on Enetpress.