ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ… 26 Ιουνίου

Επιμέλεια: Σταύρος Χρονόπουλος, υπεύθυνος Μarketing «Εκδοτικός Οίκος Historical Quest» (https://www.historical-quest.com).

26 Ιουνίου 363

 Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ιουλιανός σκοτώνεται κατά την υποχώρησή του από την αυτοκρατορία των Σασσανιδών. Ο Ιουλιανός (Φλάβιος Κλαύδιος Ιουλιανός, Λατ. Flavius Claudius Julianus, 331 — 26 Ιουνίου 363), γνωστός ως Ιουλιανός ο Παραβάτης ή Ιουλιανός ο Αποστάτης, αλλά και Ιουλιανός ο Μέγας, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας κατά την πρωτοβυζαντινή περίοδο και αξιοσημείωτος φιλόσοφος και συγγραφέας στην ελληνική γλώσσα.

 Συμβασίλευσε, ως Καίσαρας, με τον Κωνστάντιο Β´ από το 355 ως το 360 και μόνος του, ως Αύγουστος, από το 361 ως το 363. Ο Ιουλιανός ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας της Κωνσταντίνειας δυναστείας και ο μοναδικός παγανιστής μετά τον Κωνσταντίνος Α΄.  Στις 26 Ιουνίου 363, σε αψιμαχία με τους Πέρσες κοντά στη σημερινή Σαμάρρα (Ιράκ), ο Ιουλιανός χτυπήθηκε πισώπλατα από δόρυ και πέθανε μετά από λίγες ώρες, στη σκηνή του. Παρ’ όλη τη μετέπειτα χριστιανική παράδοση ότι χτυπήθηκε από τον Άγιο Μερκούριο και τις κατηγορίες των Εθνικών, δεν φαίνεται να αληθεύει η εκδοχή της δολοφονίας από δικό του στρατιώτη. Ο Λιβάνιος, 14 χρόνια μετά το γεγονός, ανέφερε ότι το δόρυ εκτοξεύτηκε από Άραβα ενώ σε κείμενο του Φιλοστόργιου αναφέρεται η γνωμάτευση του γιατρού του Ιουλιανού Ορειβάσιου ο οποίος, εξετάζοντας τη θανάσιμη πληγή, είχε διαπιστώσει πως προήλθε από ακόντιο που χρησιμοποιούσαν οι Άραβες σύμμαχοι των Περσών.

 Ο διάδοχός του Ιοβιανός, για να περισώσει το εκστρατευτικό σώμα από τη δεινή θέση στην οποία βρισκόταν, συνθηκολόγησε με τους Πέρσες παραχωρώντας τους πέντε εξαιρετικά σημαντικές, από στρατιωτικής άποψης, συνοριακές επαρχίες καθώς και ισχυρά φρούρια της Μεσοποταμίας όπως η Νίσιβις και τα Σίνγκαρα. Η συνθήκη δεν ήταν απλώς μια επαναφορά στην προ Διοκλητιανού εποχή αλλά δημιούργησε το εφαλτήριο για τις μετέπειτα εισβολές των Περσών στο ρωμαϊκό έδαφος.

26 Ιουνίου 1483

 Ο Ριχάρδος Γ’ γίνεται βασιλιάς της Αγγλίας. Ο Ριχάρδος Γ΄ (Richard III of England, 2 Οκτωβρίου 1452 – 22 Αυγούστου 1485) ήταν βασιλιάς της Αγγλίας (1483 – 1485), ο τελευταίος βασιλιάς του Οίκου της Υόρκης και ο τελευταίος βασιλιάς της δυναστείας των Πλανταγενετών. Η ήττα του στη μάχη του Μπόσγουορθ αποτέλεσε καθοριστικό γεγονός στον πόλεμο των Ρόδων καθώς επέφερε την πτώση της δυναστείας των Πλανταγενετών από τον θρόνο της Αγγλίας. Στις 22 Αυγούστου 1485, αντιμετώπισε τις δυνάμεις του Ερρίκου Τυδώρ στη μάχη του Μπόσγουορθ, κατά την διάρκεια της οποίας εγκαταλείφθηκε από τον Τόμας Στάνλεϊ, 1ο κόμη του Ντέρμπι, τον Γουλιέλμο Στάνλεϊ και τον Ερρίκο Πέρσι.

 Οι δυνάμεις του διαλύθηκαν, η συντριβή του ήταν βέβαιη, αλλά ο Ερρίκος Τιδόρ τα βρήκε πολύ δυσκολότερα από ό,τι υπολόγιζε, αφού ο Ριχάρδος πολέμησε σκληρά με μεγάλη γενναιότητα, αν και ήταν χωρίς άλογο. Κατάφερε μόνος του να σκοτώσει τους ακολούθους του Ερρίκου Τιδόρ, ενώ ο ίδιος σκοτώθηκε λίγο πριν φτάσει στον ίδιο τον Ερρίκο. Το νεκρό σώμα του περιφέρθηκε στους δρόμους και τάφηκε στην εκκλησία του Λέστερ, όπου κατά μια παράδοση με την διάλυση του μοναστηριού τα οστά του ρίχτηκαν στον διπλανό ποταμό Σόαρ, ενώ με άλλη παράδοση βρίσκονταν ακόμα στο Λέστερ. Η δεύτερη παράδοση αποδείχτηκε αληθινή, όταν το 2012 βρέθηκε από αρχαιολόγους ένας ανθρώπινος σκελετός κάτω από ένα πάρκινγκ στο Λέστερ. Το 2013, επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Λέστερ ανακοίνωσαν μετά από τεστ DNA πως είναι βέβαιοι ότι έχουν βρει το κρανίο του βασιλιά. Ο Ριχάρδος Γ΄ παρουσιάζεται με μελανά χρώματα υπερβολής από τους διαδόχους του, Τιδόρ, πολλές φορές ψευδή, προκειμένου να δικαιολογήσουν την ανατροπή του.

26 Ιουνίου 1522

 Έναρξη της δεύτερης πολιορκίας της Ρόδου. Οι οθωμανικές δυνάμεις επιχειρούν να κατακτήσουν το νησί. Η πολιορκία και η επακολουθούμενη κατάκτηση της Ρόδου από τον σουλτάνο Σουλεϊμάν το Μεγαλοπρεπή τον χειμώνα του 1522, τερμάτισε τη μακρόχρονη κατοχή του νησιού από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ και εγκαινίασε την, επίσης μακρόχρονη, κατοχή του από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η πολιορκία κράτησε περίπου 5 μήνες, από το καλοκαίρι μέχρι τον χειμώνα του 1522 και έληξε με τη συνθηκολόγηση των δύο μερών. Οι Ιππότες εγκατέλειψαν το νησί και μετά από μερικά χρόνια εγκαταστάθηκαν στη Μάλτα και οι Τούρκοι κατέλαβαν την πόλη, το νησί ολόκληρο αλλά και τα γύρω νησιά, τα Δωδεκάνησα.

26 Ιουνίου 1794

 Πόλεμοι της Γαλλικής Επανάστασης: Η μάχη του Φλερίς σηματοδοτεί την πρώτη επιτυχημένη στρατιωτική χρήση αερόστατου. Η Μάχη του Φλερύς ήταν ένοπλη σύρραξη μεταξύ των στρατευμάτων της Πρώτης Γαλλικής Δημοκρατίας, υπό τον Ζαν-Μπατίστ Ζουρντάν και τον Στρατό του Συνασπισμού (Βρετανία, Αννόβερο, Ολλανδική Δημοκρατία, και Αψβουργική Μοναρχία), υπό την ηγεσία του Πρίγκιπα Ζοζιάς του Κομπούργκ, στην πιο σημαντική μάχη της Εκστρατείας της Φλάνδρας στις Κάτω Χώρες κατά τους Πολέμους της Γαλλικής Επανάστασης.

 Και οι δύο πλευρές είχαν δυνάμεις περίπου 80.000 ανδρών στην περιοχή αλλά οι Γάλλοι είχαν την δυνατότητα να συγκεντρώσουν τα στρατεύματα τους και να επικρατήσουν του Πρώτου Συνασπισμού. Η ήττα των Συμμάχων σήμανε την οριστική απώλεια των Αυστριακών Κάτω Χωρών και την διάλυση της Ολλανδικής Δημοκρατίας. Η μάχη αποτέλεσε σημείο καμπής για τον Γαλλικό στρατό, ο οποίος παρέμεινε κυρίαρχος για το υπόλοιπο του Πολέμου του Πρώτου Συνασπισμού. Η χρήση εκ μέρους των Γάλλων του αεροστάτου αναγνώρισης  Entreprenant αποτέλεσε την πρώτη στρατιωτική χρήση αεροσκάφους που επηρέασε την έκβαση μιας μάχης.

26 Ιουνίου 1906

 Πραγματοποιείται το 1ο Grand Prix αγώνων αυτοκινήτων, στο Γκίλφορντ της Αγγλίας.

26 Ιουνίου 1945

Υπογράφεται στο Σαν Φρανσίσκο ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών.

The post Ματιές στο παρελθόν appeared first on Enetpress.

Ο Bρετανός οδηγός της Mercedes Λούις Χάμιλτον πήρε την έκτη του pole στην Αυστραλία, ισοφαρίζοντας την επίδοση του Άιρτον Σένα.

Ο Λούις Χάμιλτον έχρισε από νωρίς τον εαυτό του φαβορί για το φετινό τίτλο στην F1. Μετά από μια συναρπαστική περίοδο κατατακτήριων δοκιμών, ο Βρετανός εξασφάλισε την pole position για το Grand Prix της Μελβούρνης.

Πίσω του ακριβώς βρέθηκε με διαφορά 268 χιλιοστά του δευτερολέπτου ο Σεμπάστιαν Φέτελ με την ανανεωμένη δυνατή Ferrari SF70H. Στην τρίτη θέση θα βρεθεί ο νέος teamate του Χάμιλτον, Βάλτερι Μπότας, ενώ πίσω του βρέθηκαν οι Κίμι Ραϊκόνεν (Ferrari) και Μαξ Φερστάπεν (Red Bull).

Την πρώτη δεκάδα του γκριντ συμπλήρωσαν οι Ρομέν Γκροζάν (Haas), Φελίπε Μάσα (Williams), Κάρλος Σάινθ (Toro Rosso), Ντάνιελ Κβίατ (Toro Rosso) και Ντάνιελ Ρικιάρντο (Red Bull), με τον τελευταίο να έχει έξοδο στις μπαριέρες στην τελευταία φάση των κατατακτήριων. Αυτό έδωσε τέλος στην προσπάθειά του, και εκκινεί 10ος.

Εκτός από την Q1 έμειναν οι Τζόλιον Πάλμερ (Renault), Λανς Στρολ (Williams), Στόφελ Βαντούρνε (McLaren), Κέβιν Μάγκνουσεν (Haas) και Αντόνιο Τζοβινάτσι (Sauber), ενώ από τη Q2 δεν επιβίωσαν οι Μάρκους Έρικσον (Sauber), Εστέμπαν Οκόν (Force India), Φερνάντο Αλόνσο (McLaren), Νίκο Χούλκενμπεργκ (Renault) και Σέρχιο Πέρες (Force India).

Ο πρώτος αγώνας της σεζόν θα αρχίσει την Κυριακή στις 8:00 (ώρα Ελλάδος).

The post Έβαλε πλώρη… για την πρώτη νίκη της χρονιάς appeared first on Enetpress.

Ο σταρ Bernd Rosemeyer και η περίεργη ιστορία του Manfred von Brauchitsch

Κείμενο-φωτ.: Κώστας Κουφογιώργος

Σήμερα η πολιτική και οι αγώνες αυτοκινήτου δεν έχουν καμιά σχέση. Η Formula 1 αδιαφορούσε για το απαρτχάιντ, διοργανώνοντας αγώνες στο Κιάλαμι της Ν. Αφρικής και κλείνει τα μάτια στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που γίνονται σε πολλές διοργανώτριες χώρες.

Όμως αυτό δεν είναι πάντα ο κανόνας. Οι αγώνες και το αυτοκίνητο γενικότερα έχουν χρησιμοποιηθεί για λόγους προπαγάνδας και οδηγοί αγώνων έχουν εμπλακεί σε καταστάσεις που δημιουργήθηκαν από τις πολιτικές συνθήκες της εποχής, όπως η περίοδος του Ψυχρού Πολέμου.

Δύο ιδιαίτερες περιπτώσεις αποτελούν οι Γερμανοί Bernd Rosemeyer της Auto Union και Manfred Von Brausitsch της Mercedes. Η ναζιστική Γερμανία, αλλά και η φασιστική Ιταλία χρησιμοποίησαν πάρα πολύ το αυτοκίνητο και τους αγώνες για λόγους προπαγάνδας. Τα γερμανικά αγωνιστικά είχαν τη σβάστικα στο αμάξωμα, υπήρξε αγώνας στην Τρίπολη της Λιβύης για να δείξει ο Μουσολίνι τις νέες του κτήσεις και οι οδηγοί αναγκάζονταν να χαιρετίσουν ναζιστικά. Είναι άλλωστε γνωστό ότι το καθεστώς χρηματοδοτούσε τις εταιρείες Auto Union και Mercedes, οι οποίες μαζί με την Alfa Romeo είχαν εκτοξεύσει τον ανταγωνισμό σε πολύ υψηλά επίπεδα. Φυσικά ήταν λογικό να χρησιμοποιηθεί και η φήμη των οδηγών για προπαγανδιστικούς λόγους. Μια τέτοια περίπτωση ήταν ο Bernd Rosemeyer.

Το σημείο όπου σκοτώθηκε ο Rosemeyer έξω από τη Φρανκφούρτη

Ευπαρουσίαστος, γοητευτικός, νέος και απίστευτα γρήγορος, ο Rosemeyer δεν ήταν μόνο το αντίπαλον δέος στον Rudi Caracciola της Mercedes, αλλά και δημοφιλής στον απλό κόσμο σαν κινηματογραφικός αστέρας. Oι ναζί δεν άφησαν την ευκαιρία χαμένη και προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν τη φήμη του. Ο γάμος του το 1936 με την πρωτοπόρο γυναίκα πιλότο Elly Beinhorn έγινε πρώτο θέμα στην επικαιρότητα της εποχής με τις ευλογίες του καθεστώτος. Σκοτώθηκε την 28η Ιανουαρίου του 1938 στην Autobahn 5 προς τη Φρανκφούρτη, προσπαθώντας να κάνει ρεκόρ ταχύτητας.

Εκείνη την ημέρα ο Rosemeyer, με ένα ειδικά διαμορφωμένο Auto Union με κινητήρα 16 κυλίνδρων και 500 ίππων, είχε ξεπεράσει τα 420 χλμ./ω. και ήθελε να κάνει ένα ακόμα πέρασμα. Λόγω πλάγιων ανέμων, το όχημα έχασε την επαφή με το έδαφος και απογειώθηκε, εκτοξεύοντας τον Rosemeyer έξω από το αυτοκίνητο -σκοτώθηκε ακαριαία. Ο θάνατός του ήταν όχι μόνο εθνικό γεγονός, αλλά και η κηδεία έγινε με κρατική οργάνωση και μεγαλοπρέπεια. Για την ιστορία, η χήρα του Elly Beinhorn όταν παρέδωσε το δίπλωμα πιλότου σε ηλικία 72 ετών είχε 5.500 ώρες πτήσης.

Bernd Rosemeyer, Manfred von Brauchitsch

O οδηγός που κατηγορήθηκε για κατασκοπεία

Ο Manfred Von Brauchitch ήταν ένα από τα αστέρια της προπολεμικής Mercedes, μαζί με τον Hermann Lang και τον Rudolf Caracciola. Γόνος μεγάλης οικογένειας με στρατιωτική παράδοση, ο Von Brauchitsch απαιτούσε (και του επιφυλάσσονταν και από το καθεστώς της εποχής) αντιμετώπιση διασημότητας. Από αυτόν βγήκε και το παρατσούκλι «Ασημένια Βέλη» που έχουν σήμερα τα αγωνιστικά της Mercedes. To 1934 και με το καθεστώς της Formula των 750 κιλών, το μονοθέσιο του von Brauchitch ήταν πριν από κάποιον αγώνα 2 κιλά υπέρβαρο. Ο διευθυντής της ομάδας αποφάσισε να ξύσουν το χρώμα από το αμάξωμα για να μειωθεί το βάρος, αφήνοντας γυμνή τη λαμαρίνα. Την άλλη μέρα μια εφημερίδα από το Βερολίνο έγραφε: «Ο von Brauchitsch γρήγορος σαν ασημένιο βέλος (Silberpfeil)».

Σημείωσε νίκες μέχρι το 1939, αλλά δεν πήρε ποτέ πρωτάθλημα λόγω των πολλών ατυχιών που είχε, κάτι που του χάρισε το παρατσούκλι «Pechvogel» (σε ελεύθερη μετάφραση: γκαντέμης). Σε έναν αγώνα έμεινε στην κυριολεξία με το τιμόνι στο χέρι, ενώ σε κάποιον άλλον τερμάτισε με… τις ζάντες, αφού τα λάστιχα είχαν καταστραφεί.

Μεταπολεμικά, έπεσε σε δυσμένεια λόγω της συνεργασίας του με το ναζιστικό καθεστώς. Έπειτα από αποτυχημένες απόπειρες να στήσει μια δουλειά, πήγε στην Ανατολική Γερμανία αλλά ξαναγύρισε στη Δυτική (μέχρι το 1961 που χτίστηκε το Τείχος τα ταξίδια ανάμεσα στις δύο χώρες δεν είχαν πολλούς περιορισμούς) όπου το 1954 κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία και για ενδείξεις κατασκοπείας.

Η ανακατασκευασμένη Horch 853 Manuela, προσωπικό αυτοκίνητο του Rosemeyer

Την ίδια χρονιά ξαναγυρίζει στην Ανατολική Γερμανία, όπου έμεινε μέχρι την ένωση των δύο Γερμανιών. Εκεί εργάστηκε σαν μέλος μιας επιτροπής για την προώθηση των Ολυμπιακών ιδεωδών και είχε πολύ ευνοϊκή αντιμετώπιση από το καθεστώς, με δικαίωμα να ταξιδεύει στο εξωτερικό. Είναι ίσως η μοναδική φορά που οδηγός έχει εμπλακεί τόσο έντονα με πολιτικά καθεστώτα, αλλά έχει κατηγορηθεί και για προδοσία. Πέθανε πλήρης ημερών, σχεδόν 100 χρόνων, το 2003.

Τέλος, μια άλλη χαρακτηριστική περίπτωση είναι και η απαγωγή του Αργεντινού οδηγού Juan Manuel Fangio από ανθρώπους του Fidel Castro στην Κούβα, με αποτέλεσμα το Grand Prix της Αβάνας, που προσπάθησε να οργανώσει ο δικτάτορας Batista, να μη γίνει ποτέ.

The post Όταν η πολιτική εμπλέκεται με τα Grand Prix appeared first on Enetpress.

Ο Βρετανός παγκόσμιος πρωταθλητής επέστρεψε στις νίκες στο Όστιν, μείωσε τη διαφορά από τον Νίκο Ρόσμπεργκ, που ήρθε δεύτερος, στους 28 βαθμούς και έμεινε ζωντανός στη μάχη του τίτλου.

O Λιούις Χάμιλτον διατήρησε ακέραιες τις ελπίδες του για την κατάκτηση του τίτλου στη Formula 1. Ο Βρετανός παγκόσμιος πρωταθλητές κατέκτησε εύκολα το Grand Prix των ΗΠΑ για πέμπτη φορά στην καριέρα του και τρίτη συνεχή χρονιά, φτάνοντας τις 50 νίκες στην καριέρα του. Πάντως ο ομόσταβλός του στη Mercedes και πρωτοπόρος Ρόσμπεργκ έδειξε ικανοποιημένος με τη δεύτερη θέση. Το πόντιουμ συμπλήρωσε ο Ντάνιελ Ρικιάρντο με Red Bull.

Ο Σεμπάστιαν Φέτελ με Ferrari και ο Φερνάντο Αλόνσο (στο καλύτερο φετινό του πλασάρισμα) με McLaren συμπλήρωσαν την πεντάδα, ενώ στις υπόλοιπες θέσεις της δεκάδας βρέθηκαν οι Σάινθ, Μάσα, Πέρες, Μπάτον και Γκροζάν.

Στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος, ο Άγγλος υπερασπίστηκε εύκολα τη pole που είχε κερδίσει, σε αντίθεση με τον Ρόσμπεργκ που είδε τον Ρικιάρντο να κινείται έξυπνα και να του παίρνει τη δεύτερη θέση.

Ο Χούλκενμπεργκ ήταν ο μεγάλος χαμένος της εκκίνησης, καθώς το μονοθέσιο της Force India «πληγώθηκε» ανεπανόρθωτα από σύγκρουση με τον Φέτελ και υποχρεώθηκε λίγο μετά να εγκαταλείψει. Το ίδιο έκανε με μερικούς γύρους καθυστέρηση ο Γκουτιέρες με πρόβλημα στα φρένα. Στον 28ο γύρο ο Φερστάπεν μπήκε στα πιτς χωρίς να τον έχουν καλέσει, χάνοντας πολύτιμο χρόνο, αλλά τέσσερις γύρους μετά αποσύρθηκε από τον αγώνα με μηχανική βλάβη.

Ο Ρόσμπεργκ δεν χρειάστηκε προσπέραση για να ανακτήσει τη δεύτερη θέση, καθώς η τακτική της Mercedes τον έβγαλε μπροστά από τον Ρικιάρντο μετά από πιτ στοπ. Ο Γερμανός, δε, δεν έδειξε διατεθειμένος να πιέσει για τη νίκη, μιας και του αρκεί να τερματίζει δεύτερος στα εναπομείναντα Grand Prix για να πάρει τον τίτλο.

Στα αξιοσημείωτα του αγώνα συγκαταλέγεται η απόσυρση του Ραϊκόνεν στον 39ο γύρο, όταν μετά από πιτ στοπ ξέχασαν να κουμπώσουν καλά το δεξί ελαστικό του, με αποτέλεσμα να υποχρεωθεί σε εγκατάλειψη.

Απομένουν τρεις αγώνες για το φινάλε, με τον επόμενο να διεξάγεται την επόμενη Κυριακή στο Μεξικό.

The post Νίκη-«ανάσα» για τον Χάμιλτον appeared first on Enetpress.

Κείμενο-φωτογραφίες: Κώστας Κουφογιώργος

Ο καιρός εξαιρετικός και χωρίς υποψία βροχής, πράγμα κάπως σπάνιο στην περιοχή αυτή, πλήθος κόσμου και μια συλλογή κλασσικών αυτοκινήτων κάθε τύπου και εποχής που ήρθαν να αγωνιστούν σε μια από τις ιστορικότερες πίστες στον κόσμο.

Τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν, ενώ στα πέριξ της πίστας έγινε ένα πολύ όμορφο μποτιλιάρισμα από αυτοκίνητα που ήθελαν να συμμετάσχουν στην εκδήλωση αλλά και από αυτούς που περίμεναν την σειρά τους για να μπουν στο Nordschleife , την παλιά χάραξη της πίστας που είναι σχεδόν πάντα ανοιχτή για ιδιώτες που θέλουν να δοκιμάσουν την τύχη τους στις αμέτρητες στροφές, τις ανηφόρες και τις κατηφόρες της “πράσινης κόλασης”.

Η πίστα εγκαινιάστηκε την δεκαετία του ’20 και αν και δεν είναι η παλιότερη είναι μακράν η ιστορικότερη στην Γερμανία και από τις σημαντικότερες στον κόσμο. To όνομά της το πήρε από το ερειπωμένο κάστρο του Nuerburg που βρίσκεται στην περιοχή και ήταν γνωστή για την δυσκολία της. Ο προπολεμικός πρωταθλητής των Grand Prix Rudolf Caracciolla είχε πει ότι μια νίκη στο Nuerburgring ισοδυναμεί με 5 στη Monza. 

Τη δυσκολία της πίστας χειροτέρευε και το κλίμα της περιοχής με την πολύ βροχή και την ομίχλη.Η πίστα σταμάτησε να χρησιμοποιείται στην Formula 1 την δεκαετία του ’70 , μετά το ατύχημα του Niki Lauda που λίγο έλειψε να του στοιχίσει την ζωή.

Η σύγχρονη χάραξη εγκαινιάστηκε το 1984 και επικοινωνεί με την παλιά. Είναι η σημαντικότερη πίστα στην Γερμανία μαζί με αυτή του Hockenheim. O απόλυτος χρόνος στην παλιά χάραξη ανήκει εδώ και 23 χρόνια στον Steffan Bellof.

Πολλά και ενδιαφέροντα υπήρχαν για να δει κάποιος το Σαββατοκύριακο 13 και 14 Αυγούστου που έγινε η εκδήλωση. Στα παλιά Padddocks που κάθε Box έχει το όνομα ενός γνωστού οδηγού, ήταν σταθμευμένα πολλά ιστορικά αυτοκίνητα, από την περίοδο 1930/1950, τα οποία αργότερα βγήκαν για μια γρήγορη βόλτα στο Nordschleife.

Από διάφορες προπολεμικές SS Jaguar, Lagonda και Bentley μέχρι Mercedes SSK που την δεκαετία του ’20 ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένες στους αγώνες με το παρατσούκλι “λευκός Ελέφαντας”. Μιά Maserati Bird Cage και μιά Bugatti δέχονται τις περιποιήσεις των ιδιοκτητών τους πριν τον αγώνα ενώ λίγο πιο πέρα μία Jaguar E type που έχει μετατραπεί σε …νεκροφόρα τραβάει τα βλέμματα.

Το Σάββατο ξεκίνησε μεταξύ άλλων με δοκιμές πρωτοτύπων από τις δεκαετίες ΄60 και ΄70.Πιο πληθωρική η παρουσία της Lola T70 και τον ήχο του οχτακύλινδρου μοτέρ της Chevrolet , ενώ ξεχωριστές παρουσίες ήταν και οι Can Am McLaren από το ομώνυμο πρωτάθλημα της Βόρειας Αμερικής. Από τους αγώνες αντοχής δεν μπορεί να λείπει και η Porsche με τις 906 και 904.

Η συνέχεια άνηκε στην Opel η οποία έκανε μερικές βόλτες επίδειξης με κάποια από τα κλασσικότερα αγωνιστικά της ιστορίας της.Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιστορία ενός από αυτά, του Calibra DTM 4X4 από το 1995. Τα πρώιμα ηλεκτρονικά, όπως και το ABS που τότε επιτρεπόταν στο συγκεκριμένο πρωτάθλημα, ήταν πολύ δύσκολο να επαναλειτουργήσουν αφού πολλά από τα τσιπ είχαν καταστραφεί με τον καιρό.

Στην επίδειξη συμμετείχαν και δύο Ascona που οδήγησε ο Walter Roehrl, η μία, η κιτρινόμαυρη ήταν αυτή που του έδωσε την νίκη στο Ακρόπολις του 1975 και η δεύτερη στα χρώματα της Rothmans αυτή που του έδωσε το δεύτερο του πρωτάθλημα τo 1982.

Πλησιάζοντας το μεσημέρι οι εξέδρες είχαν αρχίσει να γεμίζουν και το πρόγραμμα έλεγε κάτι για αργές πλαγιολισθήσεις κάνοντάς μας να νομίζουμε ότι θα ήτανε κάποια επίδειξη Drift. Αντί όμως κάποιων Ιαπωνικών “τουρμπισμένων” πισωκίνητων , βγήκε από τα πίτς ένα κονβόι ιστορικών ράλι αυτοκινήτων με πρώτο ένα Audi Sport Quattro στα χρώματα της HB από το 1982.

Η υπόλοιπη παρέα αποτελούνταν από τα MG Metro 6R4 Group B, Ford RS200 Group B, Renault 5 Turbo, Ford Escort WRC, Skoda Octavia WRC, Porsche 911 Rally, Renault Alpine II, Ford Escort Mk1, Ford RS2000, Alfa Romeo GTV Turbodelta, Opel Ascona 400 και το κλασικό Saab 96 V4.

{source}
<iframe width=»640″ height=»360″ src=»https://www.youtube.com/embed/d62_UbB6M5s» frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}

Την παράσταση έκλεψε όμως το πλήρωμα της Mercedes SLC 500 από το Ράλι Ακτής Ελεφαντοστού του 1980 το οποίο σε κάθε στροφή έδωσε ρεσιτάλ πλαγιολίσθησης που έκλεισε με donuts και burn out ξεσηκώνοντας τους θεατές.

Ενδιαφέρουσα είναι πάντα και η βόλτα στα Padocks, ο χώρος δηλαδή που οδηγοί και μηχανικοί προετοιμάζουν τα αυτοκίνητα τους, , ενώ υπάρχουν και κιόσκια εταιριών αυτοκινήτων και πλήθος εκθετών που πωλούν από μοντέλα αυτοκινήτων μέχρι βιβλία και ρούχα. Ανάμεσα στο πλήθος των επισκεπτών περνάνε και διάφορα αυτοκίνητα που κατευθύνονται στα πιτς ή στην πίστα.

Μέσα σε αυτό το “πανηγύρι” διακρίναμε τα Audi 90 IMSA, Ferrari 512 BB Lemans, De Tomaso Pantera, Zackspeed Ford Escort Turbo DRM GR5, Rover Vitesse DTM, ISO Grifo Bizzarini, ΒΜW M1, Ford Gt40, μία Porsche 936 που κάποτε είχε οδηγήσει ο Steffan Bellof και τέλος τη σπάνια Lancia 037 Stradale.

Ταυτόχρονα διάφορα μονοθέσια από την κατηγορία Junior ζεσταίνουν τους κινητήρες τους ενώ ο επισκέπτης μπορεί να δει και τα αυτοκίνητα από το πίσω μέρος των πιτς. Εκεί είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τον ήχο του κλασικότερου κινητήρα στην ιστορία της Formula 1, του Ford Cosworth DFV ο οποίος στην περίπτωση αυτή κινούσε μία Tyrell.

Αξίζει πάντως να αναφερθεί ότι το συγκεκριμένο μοτέρ κέρδισε τίτλους και αγώνες με τις Lotus,Tyrell, Brabham, Williams, Shadow, Penske, March, Ligier, McLaren, Matra κυριαρχώντας στο θεσμό από το 1967 μέχρι το 1982. 

Αφήνουμε τα Paddock για να γυρίσουμε στην πίστα μιάς και σειρά έχουν τα μονοθέσια της Formula 1 μέχρι το 1960 για κατατακτήριες δοκιμές. Συχνά δαγκώνεσαι βλέποντας τους πιλότους να πιέζουν στο όριο τα πολύτιμα μονοθέσια όπως μία Ferrari Dino του 1958 , αλλά και μία σπάνια δωδεκακύλινδρη Maserati 250, παραλλαγή της κλασσικής εξακύλινδρης 250F που συμμετείχε επίσης στον αγώνα και κέρδισε δύο πρωταθλήματα οδηγών του 1954 κασι του 1957 στα χέρια του Juan Manuel Fangio.

Ο Αργεντινός έγραψε με αυτό το αυτοκίνητο ιστορία στο Nordschleife το 1957 κερδίζοντας στον τελευταίο γύρο τον Mike Hawthorn έχοντας ξεκινήσει με μειονέκτημα 22 δευτερολέπτων!

Άλλη μιά σπάνια παρουσία είναι και η Tec Mec, μιά μικρή ομάδα που δεν ευτύχησε στην Formula 1 συμμετέχοντας σε ένα μόνο Grand Prix το 1959. H Tec Mec χρησιμοποιούσε κινητήρες της Maserati.Ούτε όμως η Αμερικανική Scarab και η Αγγλική Aston Martin κατάφεραν τίποτα στα σιρκουϊ εκείνης της εποχής αλλά αυτό δεν τις εμποδίζει να μπαίνουν “βολίδα” στην πρώτη φουρκέτα μετά την εκκίνηση.

Πιο νωχελικά κινούνται δύο προπολεμικά αγωνιστικά της Αlfa Romeo, της Talbot-Lago και της Αγγλικής ERA λόγω ηλικίας και …δυσκολίας όπως φανερώνει η μάχη των οδηγών με τα τεράστια τιμόνια.

{source}
<iframe width=»640″ height=»360″ src=»https://www.youtube.com/embed/Urc8k0FbNUk» frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}

Στη συνέχεια σειρά είχαν μονοθέσια της Formula 1 από την δεκαετία του ΄70 αλλά και από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80 , όλα με κινητήρες της Ford όπως Williams, Brabham, Shadow, Tyrell, Lotus και Surtees. Αυτή η περίοδος της Formula 1 ήταν η πλέον ανταγωνιστική αφού τα μονοθέσια ήταν απλά κατασκευασμένα, το κόστος χαμηλό, άρα ο καθένας είχε ελπίδα για την νίκη. Άλλες εποχές.

Όσο πλησίαζε το απόγευμα επικρατούσε το αδιαχώρητο στις εξέδρες, στα πιτς και στα Paddocks αλλά και γύρω από την πίστα.Ουρές ιστορικών αυτοκινήτων είχαν πλημμυρίσει τους γύρω δρόμους , ενώ τα παρκινγκ είχαν γεμίσει από μικρά επιβατικά και τροχόσπιτα. Στο τριήμερο της εκδήλωσης εμφανίστηκαν αυτοκίνητα από το 1930 μέχρι σύγχρονα και από μονοθέσια μέχρι λιμουζίνες.

Ταυτόχρονα και μιας και η πίστα βρίσκεται σε μία απομονωμένη περιοχή , ο στενός δρόμος που συνδέει τις εγκαταστάσεις του Nuerburgring με την Εθνική οδό είχε ένα σχετικό μποτιλιάρισμα κάτι που ίσως και να ήταν και καλό αφού πολλοί θα έμπαιναν σε πειρασμό να μιμηθούν αυτά που μόλις είδαν στην πίστα με ίσως άσχημες συνέπειες…

Επεξηγήσεις Φωτογραφιών:

1. Εκδήλωση κλασσικού αυτοκινήτου χωρίς 911 δεν γίνεται.
2. Μία Lotus και μία Brabham από το παρελθόν.
3. Το Κάστρο που έδωσε το όνομα του στην πίστα.
4. Στο Nuerburgring επιτρέπεται το κάπνισμα.
5. Πάνω: Ford RS 200 -Porsche 911 Rally. Κάτω: Skoda Octavia WRC
6. Παρούσα και η Opel
7. Πάνω δεξιά μια Alfa Romeo του 1935.Πάνω αριστερά μία Ferrari F1 Dino 1958. Κάτω αριστερά μία Lister Jaguar του 1957. Κάτω δεξιά μία Maserati 250 F του 1957 και μια ERA του 1935.
8. Paddocks με ονόματα διασήμων οδηγών. Δύο Maserati και μία Bugatti δέχονται τις περιποιήσεις των ιδιοκτητών τους.
9. Πάνω αριστερά η Porsche του Bellof. Πάνω δεξιά: Zackspeed Ford Escort Turbo. Κάτω αριστερά: Mercedes 500SSK. Κάτω δεξιά: Iso Grifo Bizzarrini

Eπεξηγήσεις Βίντεο:

Μία Mercedes SLC500 δίνει Show στο Nuerburgring
https://youtu.be/d62_UbB6M5s
O ήχος του Ford Cosworth V8.
https://www.youtube.com/watch?v=Urc8k0FbNUk

The post Nuerburgring Oldtimer Grand Prix 2016 appeared first on Enetpress.

Στον τελευταίο του γύρο, ο Ρόσμπεργκ έκλεψε στην κυριολεξία την pole από τον ομόσταβλό του, Λουίς Χάμιλτον.

Την 26η pole position στην καριέρα του εξασφάλισε ο Νίκο Ρόσμπεργκ στο Χουνγκαρόρινγκ κι έτσι θα εκκινήσει από θέση ισχύος στο Grand Prix της Κυριακής (15:00). Με τη βροχή να παίζει δραματικό ρόλο στις κατατακτήριες του Σαββάτου για το Ουγγρικό GP, και με τη διαδικασία να διαρκεί σχεδόν δύο ώρες και να βγαίνουν πέντε κόκκινες σημαίες στο Q1 (!), η Mercedes του Γερμανού πιλότου ήταν τελικά η ταχύτερη στην πίστα του Χουνγκαρόρινγκ.

Το Q3 βρήκε όλους τους οδηγούς να δίνουν μάχη με το χρόνο χρησιμοποιώντας στεγνά ελαστικά και συγκεκριμένα την πολύ μαλακή γόμα της Pirelli. Ταχύτερος όλων στην πρώτη προσπάθεια ήταν ο Χαμιλτον. Στην τελευταία του προσπάθεια -και ενώ ήταν ταχύτερος από την προηγούμενη- ο Αλόνσο έχασε τον έλεγχο με τη McLaren και σπίναρε μπροστά του. Η κίτρινη σημαία υποχρέωσε τον Χάμιλτον να κόψει και ο χρόνος χάθηκε. Έτσι ο Ρόσμπεργκ άρπαξε την ευκαιρία και πήρε την pole με ελάχιστη διαφορά.

Όπως ήταν αναμενόμενο, πίσω από τις Mercedes, που έκαναν ένα ακόμη 1-2, βρέθηκαν οι Red Bull, των Ντάνιελ Ρικιάρντο και Μαξ Φερστάπε, με μεγάλη διαφορά όμως. Πέμπτος ήταν με Ferrari ο Σεμπάστιαν Φέτελ. Τη δεκάδα συμπλήρωσαν οι Σάινθ (Toro Rosso), Αλόνσο, Μπάτον (McLaren), Χούλκενμπεργκ (Force India) και Μπότας (Williams).

The post H βροχή χάρισε την pole στον Ρόσμπεργκ στο Ουγγρικό GP! appeared first on Enetpress.

Με αυτή την ατάκα, αφιερωμένη στον Μοχάμεντ Άλι, ο Βρετανός οδηγός της Mercedes πανηγύρισε τη 2η συνεχόμενη φετινή του νίκη και πέμπτη στην καριέρα του στον Καναδά.

Την 45η νίκη στην καριέρα του και πέμπτη στο συγκεκριμένο Grand Prix πανηγύρισε ο Λιούις Χάμιλτον στον Καναδά. Αν και παρά την pole position του έχασε από την εκκίνηση την πρωτοπορία από τον Σεμπάστιαν Φέτελ, κατάφερε χάρη στη σωστή στρατηγική της Mercedes να πάρει τη νίκη αφήνοντας δεύτερο τον Γερμανό πιλότο της Ferrari και τρίτο τον Βαλτέρι Μπότας με Williams.

Ο Νίκο Ρόσμπεργκ στάθηκε άτυχος, καθώς στην εκκίνηση είχε μια επαφή τροχό με τροχό με τον Χάμιλτον, βγήκε εκτός πίστας και όταν επέστρεψε ήταν πλέον ένατος. Στη συνέχεια, παρά τις προσπάθειές του, δεν κατάφερε να τερματίσει παραπάνω από την πέμπτη θέση. Σαν να μην του έφταναν όλα τα άλλα προβλήματα, ο Γερμανός αναγκάστηκε να μπει στα πιτ στον 53ο γύρο λόγω ενός κλαταρίσματος στο πίσω δεξιό ελαστικό, με αποτέλεσμα να βρεθεί από την τέταρτη θέση πίσω στην έβδομη. Στον τελευταίο γύρο, πάνω που κατάφερε να προσπεράσει τον Μαξ Φερστάπεν και να σκαρφαλώσει τέταρτος, γλίστρησε και βγήκε εκτός πίστας, αλλά για καλή του τύχη δεν έπεσε σε μπαριέρες, αλλά σε έναν κενό χώρο.

Οι Ραϊκόνεν, Ρικιάρντο, Χούλκενμπεργκ, Σάινθ και Πέρες συμπλήρωσαν τη βαθμολογούμενη δεκάδα. Οι αποχωρήσεις δεν έλειψαν, με τη McLaren του Τζένσον Μπάτον να παίρνει φωτιά και τη Williams του Φελίπε Μάσα να έχει πρόβλημα στον κινητήρα, ενώ μια διαρροή υγρού έθεσε νωρίτερα εκτός αγώνα τη Renault του Τζόλιον Πάλμερ.

Ο επόμενος αγώνας θα γίνει στο Αζερμπαϊτζάν την Κυριακή 19 Ιουνίου.

{source}
<iframe width=»560″ height=»315″ src=»https://www.youtube.com/embed/JI4tZRnwANs» frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}

The post «Πέταξε σαν πεταλούδα, κέντρισε σαν μέλισσα» ο Χάμιλτον (vid) appeared first on Enetpress.

Ομάδες, πιλότοι και μηχανικοί βρίσκονται στο Άλμπερτ Παρκ της Μελβούρνης για την πρώτη μάχη της χρονιάς, που θα μεταδοθεί αυτή την Κυριακή στις 14.00 από την ΕΡΤ.

Toυ Βαγγέλη Σπυράκη (elefenet@gmail.com)

Την Κυριακή στο Άλμπερτ Παρκ της Μελβούρνης θα δοθεί η πρώτη εκκίνηση της χρονιάς για το παγκόσμιο πρωτάθλημα στη F1. Είναι η 21η φορά που φιλοξενείται αγώνας στο Άλμπερτ Παρκ. Από το 1996 που γίνεται ο αγώνας στο Άλμπερτ Παρκ μόνο δυο φορές (2006, 2010) δεν συνδυάστηκε με την πρεμιέρα του πρωταθλήματος.

Οι αλλαγές στο φετινό πρωτάθλημα είναι πολλές, καταρχάς έχουμε 21 αγώνες για πρώτη φορά. Ένας νέος προορισμός προστίθεται ο λόγος για το GP του Αζερμπαϊτζάν που θα διεξαχθεί στους δρόμους του Μπακού. ‘Εχουμε νέα διαμόρφωση στις κατατακτήριες δοκιμές. Έχουμε νέους κανονισμούς για τα ελαστικά. Σε κάθε αγώνα θα υπάρχουν 3 διαθέσιμες γόμες και οι οδηγοί έχουν επιλέξει τι σετ θα χρησιμοποιήσουν καιρό πριν.

Αυτά όμως είναι τα διαδικαστικά… Αγωνιστικά ο αγώνας ξεκίνησε επίσημα την Παρασκευή (18/2) με τις ελεύθερες δοκιμές. Σε αυτές ο πρωταθλητής με τη Mercedes, Λουίς Χάμιλτον, έδειξε ξεκάθαρα τις προθέσεις του ότι θέλει να ξεκινήσει με το δεξί τη χρονιά και να παραμείνει στην κορυφή. Από την άλλη ο Νίκο Ρόσμπεργκ με την άλλη Mercedes είχε μια επαφή με τον τοίχο όπου έσπασε την αεροτομή της W07. Απογοήτευση από τις Ferrari.

Παρά τη βροχή που επηρέασε τόσο την 1η όσο και τη 2η περίοδο ελεύθερων δοκιμών του πρώτου αγώνα της φετινής σεζόν ο Χάμιλτον έφερε τη Mercedes στην κορυφή των χρόνων και στις δυο περιόδους εκμεταλλευόμενος τα κενά ανάμεσα σε διαστήματα βροχής. Ο χρόνος που σημείωσε είναι εφάμιλλος του αντίστοιχου περσινού στην ίδια περίοδο από το Ρόσμπεργκ (1:29.557). Η διαφορά του όμως από τη Red Bull του Κβιάτ που βρίσκονταν στη 2η θέση ήταν στα 4 δέκατα. Στο γκαράζ της Ferrari υπήρξε προβληματισμός ο Φέτελ δε σημείωσε χρόνο ενώ ο Ράικονεν ήταν μακριά από την κορυφή. Μάλιστα ο Φινλανδός είχε μια έξοδο στην στροφή 13. Στην αρχή όλοι οι οδηγοί χρησιμοποίησαν για το πρώτο αναγνωριστικό γύρο τα βρόχινα ελαστικά της Pirelli.

Στη δεύτερη περίοδο ελεύθερων δοκιμών ο Χάμιλτον δεν επιχείρησε πολλούς γύρους καθώς η πίστα ήταν βρεγμένη. Παρότι έκανε μόνο 7 γύρους ήταν ταχύτερος όλων με διαφορά μισού δευτερολέπτου από τον Χούλκενμπεργκ. Συνολικά δεν υπήρχε μεγάλη δραστηριότητα στην πίστα λόγω βροχής. Είναι χαρακτηριστικό πως ο πρώτος που επιχείρησε γύρο, ενώ απέμεναν 70 λεπτά, ήταν ο τοπικός ήρωας Ντάνιελ Ρικιάρντο. Η δράση διακόπηκε μετά από λίγο καθώς ο Ρόσμπεργκ έχασε τον έλεγχο της Mercedes, στη στροφή 7. Ο Γερμανός έσπασε την εμπρός πτέρυγα και αναγκάστηκε να σταματήσει καθώς αυτή έμεινε κολλημένη κάτω από το μονοθέσιο.

Ο Χάμιλτον εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην πίστα ενώ απέμεναν 25 λεπτά χρησιμοποιώντας ενδιάμεσα ελαστικά και αμέσως βρέθηκε στην κορυφή των χρόνων. Το φινάλε των δοκιμών έγινε υπό βροχή έτσι στη 2η περίοδο δε χρησιμοποιήθηκαν καθόλου ελαστικά για στεγνό οδόστρωμα.

Σίγουρα μετά τόσους μήνες αναμονή, δεν ήταν το καλύτερο δυνατό ξεκίνημα υπό βροχή για τη F1. Οι κατατακτήριες δοκιμές θα διεξαχθούν αύριο στις 08:00 ώρα Ελλάδος.

{source}
<iframe width=»420″ height=»315″ src=»https://www.youtube.com/embed/g65_3ppNZ4M» frameborder=»0″ allowfullscreen></iframe>
{/source}

The post F1-GP Αυστραλίας: το πρωτάθλημα ξεκίνησε… (vid) appeared first on Enetpress.

Ο Νίκο Ρόσμπεργκ ήταν ο μεγάλος νικητής στο ιστορικό Grand Prix του Μεξικού, καθώς ήταν το πρώτο μετά το 1992 που έγινε στην χώρα της Κεντρικής Αμερικής. Ένα ακόμα άνετο 1-2 για την Mercedes.

Ο Γερμανός «πιλότος» ξεκίνησε την κούρσα από τη pole position και κατάφερε να μείνει επικεφαλής του αγώνα, παρά την προσπάθεια του έτερου οδηγού της ομάδας, Λιούις Χάμιλτον, ο οποίος πριν από λίγες μέρες στο Τέξας εξασφάλισε τον 3ο τίτλο στην καριέρα του και δεύτερο συνεχόμενο.

Στην 3η θέση ήταν ο Μπότας με Williams και ακολούθησαν οι δύο Red Bull των Κβιάτ και Ρικιάρντο. Την βαθμολογούμενη 10άδα συμπλήρωσαν οι Μάσα με Williams, Χούλκενμπεργκ και Πέρες με Force India, Φερστάπεν με Renault και Γκροζάν με Lotus.

Καταστροφικός ήταν ο αγώνας για τις δύο Ferrari, καθώς ο Ραϊκόνεν αποχώρησε στον 26ο γύρο έπειτα από επαφή με τον Μποτάν, ενώ ο Σεμπάστιαν Φέτελ είχε έξοδο στην μπαριέρες στον 53ο γύρο. Αποχώρηση και για τον Φερνάντο Αλόνσο.

Β.Σπ.

The post GP Μεξικό: Άλλαξε μόνο ο νικητής appeared first on Enetpress.