Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας πήρε την χρονική παράταση που ήθελε για την εφαρμογή των μειώσεων σε συντάξεις και αφορολόγητο.

Η επιλογή της διετίας 2019-2020 αποτελεί κομβικό σημείο της πολιτικής σκακιέρας. Το 2019 είναι έτος εκλογών υπό φυσιολογικές συνθήκες,άρα δεν υπάρχει περίπτωση να συμπέσει και με έτος περικοπών.

Αν γίνει αυτό θα κινδυνεύει ο ΣΥΡΙΖΑ με καταποντισμό του ποσοστού του και θα προσφέρει την εξουσία στη ΝΔ. Το σχέδιο του Μαξίμου είναι να εκμεταλλευτεί το ενδιάμεσο διάστημα και να αιφνιδιάσει την αντιπολίτευση.

Η πρωτοβουλία εκλογών ανήκει στον πρωθυπουργό και θα ψάξει την κατάλληλη ευκαιρία. Η περίοδος Σεπτεμβρίου 2017 μέχρι τέλος του χρόνου είναι ελκυστική γιατί ανάλογα με το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών θα καθοριστεί η ημερομηνία των δικών μας εκλογών.

Ο Αλέξης το έχει δίπορτο και με τη Μέρκελ λόγω προσφυγικού και με τον Σουλτς λόγω της στροφής προς δικαιότερη Ευρώπη. Εκεί θα ζητήσει μπόνους που μπορεί να είναι πακέτο οικονομικής ενίσχυσης ή δέσμευση για το χρέος.

Ταυτόχρονα στο συνέδριο Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ άνοιξε τα χαρτιά του για προεκλογικές παροχές : με επιδότηση ενοικίου στους νέους, επιδότηση από το πρώτο παιδί, νέους παιδικούς σταθμούς, ολοήμερα σχολεία και γεύματα.

Στοχεύει εκεί που ήταν η υπεροχή της ΝΔ, τους νέους και ετοιμάζει το τελειωτικό χτύπημα με τις εξεταστικές επιτροπές για την υγεία και τα εξοπλιστικά. Αν έχει τα πορίσματα μέχρι το τέλος του καλοκαιριού και αποδείξει ευθύνες του παλιού πολιτικού συστήματος, θα αφοπλίσει το ηθικό πλεονέκτημα του Κυριάκου για «καινούργια» Νέα Δημοκρατία.

Στη χειρότερη των περιπτώσεων θα μειώσει τη διαφορά που έχει παγιωθεί το τελευταίο χρονικό διάστημα και θα εμποδίσει την δημιουργία κυβερνητικής πλειοψηφίας από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Το δίλημμα του Κυριάκου θα είναι:ή συγκυβέρνηση με Φώφη και όποιο άλλο μικρό κόμμα ή απλή αναλογική σε νέα κάλπη.

Επίσης η ατζέντα παροχών έχει ως απώτερο σκοπό να αφήσει εκτός Βουλής κάθε Αριστερή Φωνή( ΑΝΤΑΡΣΥΑ,ΛΑ.Ε. και Πλεύση Ελευθερίας)

The post Κέρδισε χρόνο ο Αλέξης Τσίπρας appeared first on Enetpress.

Της Ευρώπης Κοσμίδη*
Ακούγοντας προχθές τον υφυπουργό Κοινωνικών Ασφαλίσεων Τάσο Πετρόπουλο να λέει πως στο δρόμο, ούτε λίγο ούτε πολύ, ο κόσμος του λέει «μας έσωσες», δεν μπορώ να μη σκεφτώ τι έλεγαν μόλις πριν από δύο χρόνια οι σημερινοί κυβερνώντες, ξεσηκώνοντας τον κόσμο προς μία συνεχή και ατέρμονη διαμαρτυρία, η οποία κατέληξε άδοξα σε ένα τρίτο μνημόνιο.

Η τακτική από την πλευρά τότε του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μία «επίθεση» κατά πάντων, με επικοινωνιακά χαρακτηριστικά τη σπίλωση της αντίθετης άποψης και πολλές φορές την προπαγάνδα δίχως όριο. Τότε όμως ήταν αντιπολίτευση. Σήμερα, παρά το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις ακολουθεί την ίδια τακτική, κάνοντας το μαύρο άσπρο, όπως στην περίπτωση του κ. Πετρόπουλου, έχει έναν αντίπαλο που δεν μπορεί να τον νικήσει.
Είναι η ίδια η πραγματικότητα.

Με αυτό κατά νου, ο οποιοσδήποτε Πετρόπουλος θα έπρεπε να σκεφτεί χίλιες φορές περισσότερο πριν μιλήσει, καθώς υπάρχουν χιλιάδες κόσμου και ειδικά οι ελεύθεροι επαγγελματίες που βουλιάζουν καθημερινά και βλέπουν την «ελπίδα» να εξανεμίζεται οριστικά.

Ο ρόλος της σημερινής κυβέρνησης δεν είναι να συνεχίζει την ίδια αποτυχημένη, όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος, επικοινωνιακή τακτική. Οι ίδιοι άλλωστε έχουν παραδεχθεί πως ήταν άπειροι σε πολλά πράγματα. Ο ρόλος της είναι να δει την αλήθεια και να σταματήσει να στέκεται αυτάρεσκα μπροστά σε έναν καθρέφτη που λέει ψέματα.

Η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει από την άλλη να μην πέσει στην ίδια παγίδα. Όπως ακριβώς λέει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκος Μητσοτάκης, στόχος πρέπει να είναι η αλήθεια. Η «συμφωνία αλήθειας», αν μπορέσει και γίνει μεταξύ του κόμματος και των Ελλήνων πολιτών, μπορεί να αποτελέσει την πραγματική ήρεμη επανάσταση που χρειάζεται η χώρα μας για να βγει από το αδιέξοδο.

Η επανάληψη του ίδιου έργου, με την αντιπολίτευση να λέει πράγματα που όταν γίνεται κυβέρνηση δεν μπορεί να τα κάνει πράξη, δεν μπορεί και δεν πρέπει να επαναληφθεί. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πως είναι ο πολιτικός εκείνος που έχει τη διάθεση να δει έξω από τον παραμορφωτικό καθρέφτη που κοιτάνε πάντα οι πολιτικοί.

* Η Ευρώπη Κοσμίδη είναι πολιτικός μηχανικός και πολιτευτής της Ν.Δ. στην Περιφέρεια Αττικής

The post Αντίπαλος του κ. Πετρόπουλου, η πραγματικότητα appeared first on Enetpress.

Του Συμεών Σολταρίδη
Βρισκόμαστε περίπου μια εβδομάδα πριναπό το Πάσχα. Παλαιότερα, γίνονταν προετοιμασίες, οι νονοί και οι γονείς αγόραζαν κάποιο δώρο στα παιδιά τους και ξεκινούσαν ψυχικά και πνευματικά να ζούνε την ερχόμενη Ανάσταση του Χριστού.

Τα τελευταία χρόνια ο Έλληνας ξέχασε αυτή την όμορφη περίοδο και ζει με το καθημερινό άγχος και το φόβο, μήπως απολυθεί, μήπως περικοπεί και πάλι η σύνταξή του, μήπως εκ νέου φορολογηθεί, μήπως ξεσπάσει και πάλι μια νέα οικονομική κρίση και συμπληρώσει την ήδη υπάρχουσα.

Πριν από μερικές μέρες βρισκόμουν σε κάποια ορεινά χωριά της περιοχής μου. Συνάντησα μεροκαματιάρηδες ανθρώπους, κτηνοτρόφους, ξυλοκόπους, καπνοκαλλιεργητές. Όλοι τους προβληματισμένοι για την κατάσταση που βιώνουν, για τα «μπρος – πίσω» και τα «ψέματα» που αράδιασε προεκλογικά η κυβέρνηση, για τις υποσχέσεις που έδωσε και δεν υλοποίησε και τέλος μήπως η ανικανότητα της κυβέρνησης οδηγήσει τους πολίτες σε νέα περιπέτεια.

Καθώς μιλούσαμε συχνά έφερνα στο μυαλό μου τη λέξη «ανικανότητα» και πρόσθετα τη λέξη «τακτική», για να μπορέσω να δώσω κάποιες απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτω «γιατί η παρούσα κυβέρνηση συνεχώς αποτυγχάνει», παρά τους «φανφαρονισμούς» και τις «μεγαλοστομίες» που τα γνωστά παπαγαλάκια της παρουσιάζουν και παραθέτουν.

Συνεχώς διαβάζουμε ότι η κυβέρνηση επιτυγχάνει περίτρανες νίκες και μετά υπογράφει νέα μνημόνια! Ακούμε ότι «ήγγικεν η ώρα» για υπογραφή συμφωνίας και στη συνέχεια λαμβάνονται νέα μέτρα! Βλέπουμε χαμόγελα και φιλιά να «πηγαινοέρχονται» και στη συνέχεια κάνουμε παραγγελίες «τσίγκινων εσωρούχων»!

Διερωτώμαι τελικά η κυβέρνηση ποιον εκπροσωπεί; Μάλλον τον εαυτό της, γιατί αν εκπροσωπούσε το λαό, μόλις είχε εκλεγεί τον Ιανουάριο του 2015 θα συνομιλούσε, θα διαλεγότανε, θα αποφάσιζε, θα υπέγραφε και η χώρα θα έμπαινε σε μια νέα πορεία ανάπτυξης. Εκείνη προτίμησε να ακολουθήσει τις εμμονές της, να μην προδώσει τα «ιδανικά» της, να μην παρακούσει τις ιδεολογικές συνιστώσες της και να παραμείνει στην εξουσία την οποία αναζητούσε επί χρόνια.

Τελικά η κυβέρνηση εμφανίζεται «μικρότερη» των περιστάσεων και «ανίκανη» να κυβερνήσει. Επί πλέον ο «τακτικισμός» της είναι άτσαλος, απρογραμμάτιστος και βασισμένος σε τεθλασμένη γραμμή. Βέβαια τα επίθετα που χρησιμοποίησα ανήκουν στην πολιτική που εφαρμόζει για τους πολίτες. Αν τη δούμε κάτω από το πρίσμα της εσωκομματικής τακτικής που ακολουθεί, μάλλον είναι «πετυχημένη», αφού με τον εκβιασμό των εκλογών πείθει τους βουλευτές της και ψηφίζουν νόμους, τροπολογίες, μέτρα που σε άλλους καιρούς όλοι αυτοί δεν θα μπορούσαν ούτε να τα διανοηθούν.

Η επίλεκτη ομάδα λοιπόν υπό τον πρωθυπουργό αρέσκεται στη σύγκρουση και τις αλλαγές τακτικών. Μόνο που θα πρέπει να γνωρίζει ότι πάντοτε δεν πείθουν και δεν εισακούονται. Ο Αλέξης Τσίπρας, μέχρι σήμερα, έχει την ανοχή κάποιας μερίδας του λαού και όλων αυτών που βρίσκονται στις τάξεις του από «μεταγραφές». Μέχρι πότε όμως;

Τελειώνοντας τη συνομιλία που είχα στα ορεινά, ακούγοντας τους συνομιλητές μου να λένε ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ τέλειωσε για αυτούς», πρόσθεσα τις δύο λέξεις «ανικανότητα + τακτικισμός» και έβγαλα ένα άθροισμα μηδενικό.

Το κακό είναι όμως ότι το άθροισμα αυτό αντανακλάται στο λαό και όχι στους κυβερνώντες. Οι εκλογές, όποτε και να γίνουν, δεν δίνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Ο πρωθυπουργός δεν θα «πέσει» έτσι εύκολα. Για το λόγο αυτό οι πολίτες πρέπει να σκεφθούν και να εμπεδώσουν για τα καλά τα όσα άκουσαν και δεν εφαρμόστηκαν, και οι πολιτικοί και πολιτευτές να σχεδιάσουν το νέο σχήμα της Σοσιαλοδημοκρατίας που θα οδηγήσει τη χώρα σε νέους χώρους ανάπτυξης και προόδου.

The post «Ανικανότητα και τακτικισμός» appeared first on Enetpress.