The post Η ψηφιακή Δημόσια Διοίκηση, το νέο στοίχημα της κυβέρνησης appeared first on Enetpress.

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών ολοκληρώνει την εξαιρετική φετινή της συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, στο πλαίσιο του θεματικού κύκλου μουσικής δωματίου «Μουσικοί περίπατοι στα μουσεία», με τη συναυλία «Έργα για κοντραμπάσο και πιάνο»,  τη Δευτέρα 15 Μαΐου, στις 20.30 στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης.

Ως είθισται πλέον, πριν από τη συναυλία (19.30), ένας εκ των επιμελητών του Μουσείου και εν προκειμένω η επιμελήτρια της Ισλαμικής Συλλογής Μίνα Μωραϊτου, θα προσφέρει στο κοινό τη δυνατότητα να γνωρίσει τη συλλογή μέσα από μια θεματική ξενάγηση*.

Τιμή εισιτηρίου: € 7

Εισιτήρια προπωλούνται στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης.

*Περιορισμένος αριθμός συμμετοχών στις ξεναγήσεις (έως 35 άτομα). Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ Τ 210 3671 014, Δευτέρα-Πέμπτη, 10.00 – 14.00.

Πληροφορίες για τις συναυλίες: Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Τ 210 7257601-3, www.koa.gr

Η παρακολούθηση της συναυλίας είναι ελεύθερη με την προμήθεια εισιτηρίου εισόδου στο Μουσείο.

Αναλυτικά το πρόγραμμα έχει ως εξής:

ΜΟΥΣΕΙΟ ΙΣΛΑΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Αγίων Ασωμάτων 22 και Διπύλου 12, Κεραμεικός, Τ 210 3251311

ΔΕΥΤΕΡΑ 15 Μαΐου 2017

19:30

Ξενάγηση στην συλλογή του Μουσείου Ισλαμικής Τέχνης από τη Μίνα Μωραϊτου, Επιμελήτρια της Ισλαμικής Συλλογής.

20:30 Έργα για κοντραμπάσο και πιάνο

Lowell Lieberman (γεν.1961)

Σονάτα για κοντραμπάσο και πιάνο

Zoltan Kodály (1882-1967)

Επιγράμματα (Epigrams)

L.V Beethoven (1770-1827)

Σονάτα αρ. 5 για πιάνο και βιολοντσέλο σε ρε μείζονα

Σολίστ:

Νίκος Τσουκαλάς, κοντραμπάσο

Μαριάννα Τσίκα, πιάνο

Με τη λεπτότητα και την ομορφιά που έχουν τα ανοιξιάτικα βράδια στην Αθήνα, η τελευταία συναυλία μουσικής δωματίου συνόλου της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών για την τρέχουσα σεζόν, φέρνει στο Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης ένα εκλεκτό ντούο κοντραμπάσο-πιάνο.

Ο σπουδαίος κοντραμπασίστας της Κ.Ο.Α. Νίκος Τσουκαλάς και η διακεκριμένη πιανίστα Αναστασία-Μαριάννα Τσίκα επιλέγουν να ερμηνεύσουν την Πέμπτη σονάτα για βιολοντσέλο και πιάνο του Μπετόβεν, τα «Επιγράμματα» του Ούγγρου συνθέτη, παιδαγωγού, εθνομουσικολόγου και φιλοσόφου Ζόλταν Κόνταλυ καθώς και τη Σονάτα για κοντραμπάσο και πιάνο του Λόουελ Λίμπερμαν, ενός από τους δημοφιλέστερους σύγχρονους Αμερικανούς συνθέτες.

ΝΙΚΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΑΣ

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του το 1997 στο κοντραμπάσο με τον Τάκη Καπογιάννη και στα θεωρητικά με τούς Βασίλη Φόστερ και Ιωσήφ Παπαδάτο στο Ωδείο Φ.Νάκας. Το 2000 πήρε το πτυχίο ειδικού αρμονίας με βαθμό ‘άριστα’ και το 2002 το δίπλωμα κοντραμπάσου με βαθμό ‘άριστα παμψηφεί’.

Το 2003 απέσπασε από το Ι.Κ.Υ. υποτροφία για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό. Τον Σεπτέμβριο του 2004 έγινε δεκτός από τη Βασιλική Ακαδημία του Λονδίνου στο πρόγραμμα Masters of Music in performance με καθηγητές τούς Dunkan McTier, Corin Long και Graham Mitchel στο κοντραμπάσο, αλλά και τους Neil Heyde, Peter Sheppard στα ακαδημαϊκά μαθήματα. Έδωσε το τελικό του ρεσιτάλ τον Οκτώβριο του 2006 αποφοιτώντας με τον υψηλότερο δυνατό βαθμό (‘distinction’), καθώς και το τιμητικό βραβείο ‘Diploma of the Royal Academy of Music for an outstanding final recital’.

Έχει συμμετάσχει σε σεμινάρια-master classes με πολλούς σημαντικούς εκτελεστές του οργάνου, όπως οι Duncan McTier, Τhomas Martin, Petya  Bagovska, Jοrma Katrama, Dan Styffe, Thierry Barbe.

Στο Λονδίνο είχε πλούσια καλλιτεχνική δραστηριότητα και έχει παίξει σε μερικά από τα σπουδαιότερα συναυλιακά κέντρα της πόλης (Royal Albert Hall, Covent Garden, Hamstead Parish Church, Hellenic Centre κ.ά.), υπό την μπαγκέτα σημαντικών αρχιμουσικών όπως οι Sir Colin Davies, Sir Charles Macheras, Hugh Wolf, Jan Pascal Tortelier, Danielle Gatty.

Το 2005 ήταν μέλος της Royal Philharmonic Orchestra του Λονδίνου ενώ από τον Οκτώβριο του 2006 εώς τον Σεπτέμβριο του 2008, οπότε και προσελήφθη ως μόνιμος μουσικός της Κ.Ο.Α., ήταν μέλος της ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Πέραν των ορχηστρικών του δραστηριοτήτων, έχει συμπράξει ως σολίστ με την Κ.Ο.Α., με την ΑΣΟΝ, με την ορχήστρα του δήμου Ψυχικού κ.ά., ενώ έχει πραγματοποιήσει ρεσιτάλ σε Λονδίνο και Αθήνα έχοντας στο ενεργητικό του πολλές πρώτες εκτελέσεις έργων για κοντραμπάσο.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ-ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΤΣΙΚΑ

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε πιάνο στο ωδείο του Πειραϊκού Συνδέσμου με καθηγήτριες τις Μ.Κουτούβαλη και Ι.Rozenkranz Mαργαρίτη, απ΄ όπου και αποφοίτησε το 1993, παίρνοντας το δίπλωμα της με το βαθμό «Άριστα Παμψηφεί και Πρώτο Βραβείο Παμψηφεί». Παράλληλα, παρακολούθησε σεμινάρια πιάνου και ανώτερων θεωρητικών με διακεκριμένους καθηγητές όπως οι Κonstantin και Julia Ganevi, Dimo Dimov, Stella Dimitrova και Αlexander Raichev. Συμμετείχε σε πολλά Master Classes, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, υπό τη διδασκαλία των Κ.Randalu και P.Badura Skoda.

Εργάστηκε ως korrepetitor στην τάξη τραγουδιού της καθηγήτριας Μechtild Σταματάκη και παρακολούθησε σεμινάρια ερμηνείας για lied από τον Α. Κοντογεωργίου.

Ως σολίστ και μέλος συνόλων μουσικής δωματίου, εμφανίστηκε σε πολλά φεστιβάλ στην Αθήνα(Παρνασσός, Αthenaeum, ίδρυμα Ωνάση, Μουσείο Μπενάκη κ.ά.), αλλά και εκτός Αθηνών (Πάρο, Νάξο, Κύθηρα, αρχαίο θέατρο της Κώ κ.α)

Το 2005 κυκλοφόρησε το cd της σε συνθέσεις για σόλο πιάνο του Κ.Μυλωνά από την εταιρεία Φαληρέα.

Ήταν μέλος του Trio Naiades (πιάνο, φωνή, φλάουτο) ενώ από το 2012 συνεργάζεται στην παράσταση «Yambambo» μια ιστορία για χορό, φωνή και πιάνο.

‘Εχει λάβει μέρος σε συναυλίες με έργα νέων Ελλήνων συνθετών και από το 2012 είναι μέλος του Trio Eclipsis (πιάνο, φωνή, φλάουτο).

Από το 2015 διδάσκει στο «Αττικό Ωδείο».

The post Η Κ.Ο.Α. στο Μουσείο Μπενάκη appeared first on Enetpress.

Ολα τα εκθέματα είναι σχεδιασμένα από επώνυμους καλλιτέχνες , όπως οι Αlfons Mucha, Hector Guimard,  Emile Gallé, Peter Behrens, Richard Riemerschmid, Josef Hoffmann, Josef Maria Olbrich, Koloman Moser, Henry van de Velde, Archibald Knox.

Η έκθεση αυτή που θα διαρκέσει ως τις 21 Μαΐου 2017 αποτελεί έμπρακτη επιβεβαίωση της συνεργασίας μεταξύ του Υπουργείου Πολιτισμού και του Κρατικού Μουσείου της Βάδης (Badisches Landesmuseum) που ξεκίνησε μετά τον επαναπατρισμό δύο κλεμμένων αρχαιοτήτων (επεστράφησαν στην Ελλάδα από τη Γερμανία τον Ιούνιο του 2014), και θα συνεχισθεί με τη διοργάνωση ενός αρχαιολογικού συνεδρίου στη Χαϊδελβέργη το φθινόπωρο του 2017 και μιας έκθεσης με θέμα τον Μυκηναϊκό Πολιτισμό στην Καρλσρούη στα τέλη του 2018.

Το Μουσείο της Καρλσρούης επέλεξε να μας στείλει αντιπροσωπευτικά έργα Art Nouveau για να μυηθεί το ευρύ κοινό σε ένα καλλιτεχνικό κίνημα και στυλ, που διαδίδεται και αναπτύσσεται κυρίως στην Ευρώπη στα τέλη του 19ου αιώνα. Σήμερα πλέον κερδίζει και πάλι το ενδιαφέρον του κοινού για τον συμβολισμό του αλλά και για τις τάσεις ενοποίησης τον διαφόρων μορφών τέχνης. Η συλλογή του Badisches Landesmuseum είναι από τις πιο εντυπωσιακές της Ευρώπης, και φανερώνει τις πολλαπλές εκφάνσεις της Art Nouveau που οφείλονται στις τοπικές παραλλαγές και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε χώρας.

Τα αντικείμενα που παρουσιάζονται στην έκθεση επιλέχθηκαν από τους υπευθύνους του γερμανικού μουσείου και καλύπτουν μια ευρεία γκάμα αντιπροσωπευτικών κατηγοριών. Η έκθεση φιλοδοξεί να προσφέρει μία καλειδοσκοπική εικόνα του διεθνούς και σύνθετου χαρακτήρα του κινήματος Art Nouveau, παρουσιάζοντας σημαντικά εκθέματα από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αυστρία, την Αγγλία και το Βέλγιο.

The post Αrt Nouneau στο Μουσείο Μπενάκη appeared first on Enetpress.

Το (κοινό αλλά και ιδιαίτερα διαφορετικό) βλέμμα δύο κορυφαίων φωτογράφων του 20ού αιώνα στις ταραγμένες εποχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και της ανασυγκρότησης στην Ελλάδα παραβάλλει η έκθεση «Πορτρέτα Ιστορίας», που συνδιοργανώνει από την ερχόμενη Πέμπτη 6 Απριλίου το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης με τα Φωτογραφικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.

Η έκθεση αποτελεί ανθολογία εικόνων των φωτογράφων Βούλας Παπαϊωάννου και Δημήτρη Χαρισιάδη, όπου αποτυπώνεται η Ελλάδα κατά το κρίσιμο διάστημα 1940-1960 (Γερμανική κατοχή, Α’ μεταπολεμική περίοδος, ανασυγκρότηση).

Στην έκθεση παρουσιάζονται περίπου 200 έργα, καθώς και άλλο πρωτότυπο ιστορικό υλικό, μαζί με δύο πορτρέτα των φωτογράφων από την τηλεοπτική εκπομπή «Παρασκήνιο» της ΕΡΤ.

Ακόμη, παρουσιάζονται σε πλήρη μορφή τα δύο σπάνια κατοχικά λευκώματα («Μαύρο Λεύκωμα» της Βούλας Παπαϊωάννου και «Σούπα του παιδιού και ΙΚΑ Πειραιώς» του Δημήτρη Χαρισιάδη), όπου αντανακλάται το σκληρό πρόσωπο του πολέμου και ο αγώνας για επιβίωση.

Η έκθεση «”Πορτρέτα Ιστορίας” – Βούλα Παπαϊωάννου – Δημήτρης Χαρισιάδης 1940-1960, Έργα από τα Φωτογραφικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη» εγκαινιάζεται στις 6 Απριλίου στις 20.00 στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (Αποθήκη Α’, 1ος όροφος, Λιμάνι) και θα είναι ανοιχτή για το κοινό ώς και τις 10 του ερχόμενου Σεπτεμβρίου. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης το Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης θα διοργανώσει παράλληλες δράσεις (προβολές, εκδηλώσεις λόγου κ.ά.).

Πηγή φωτογραφιών: Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης

The post Οι φωτογράφοι που κατέγραψαν την Ιστορία appeared first on Enetpress.

Για τον Μάρτιο, το μουσικό ραντεβού δίνεται τη Δευτέρα 6 του μηνός, στις 20.30, στο Μουσείο Μπενάκη-κτήριο της οδού Πειραιώς (138).

Cellibitum: Είναι ένα; Όχι. Δύο; Ούτε. Είναι δέκα. Δέκα τσέλα. Ή για την ακρίβεια είναι σχεδόν σύσσωμοι οι σπουδαίοι τσελίστες της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών που συνυπογράφουν αυτή την ιδιαίτερη συναυλία.

Διότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια συνύπαρξης μέσα στην ορχήστρα, οι τσελίστες της ΚΟΑ αποφάσισαν να εκφραστούν ομαδικά με επίκεντρο το αγαπημένο τους μουσικό όργανο. Τα έργα της συναυλίας (Εϊτόρ Βίλα-Λόμπος, Σάμιουελ Μπάρμπερ, Σεργκέι Προκόφιεφ, Τζούλιους Κλένγκελ κ.ά.), άλλοτε γραμμένα για ορχήστρα βιολοντσέλων και άλλοτε ως μεταγραφές από άλλα σύνολα, τους δίνουν το έναυσμα να εξερευνήσουν τις απεριόριστες δυνατότητες του οργάνου και να χαρίσουν στο κοινό μια βραδιά γεμάτη από τον τόσο ξεχωριστό ήχο του τσέλου επί 10!

Το πρόγραμμα της βραδιάς
Δευτέρα 6 Μαρτίου, 20.30
Μουσείο Μπενάκη-Κτήριο οδού Πειραιώς
Βιολοντσέλα:
Γιάννης Τσιτσελίκης, Αστέριος Πούφτης, Μαρίνα Κισλίτσινα, Νίκος Κοτζιάς, Χριστίνα Κούτρου, Βάνια Παπαδημητρίου, Ήβη Παπαθανασίου, Ισίδωρος Σιδέρης, Όλγα Στρατηγοπούλου, Δημήτρης Τραυλός

Τιμή εισιτηρίου: € 7
• Εισιτήρια προπωλούνται στο Μουσείο Μπενάκη-Κτήριο οδού Πειραιώς
(Πειραιώς 138 & Ανδρονίκου, τηλ. 210-3453111)
Πληροφορίες για τις συναυλίες: Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, τηλ. 210-7257601-3, www.koa.gr

The post Το Cellibitum της ΚΟΑ στο Μπενάκη appeared first on Enetpress.

Τρεις από τους σημαντικότερους συνθέτες του γερμανικού Ρομαντισμού, οι Σούμαν, Σούμπερτ και Μπραμς, αναδεικνύουν τη βιόλα ως ισότιμο συνοδοιπόρο του πιάνου με έργα που διεθνώς αναγνωρίζονται ως σταθμοί στο ρεπερτόριο και των δύο οργάνων. Ο Μάνος Γουβέλης (βιόλα) και ο Βασίλης Ρακιτζής (πιάνο) αναλαμβάνουν να μας ταξιδέψουν σε ένα μουσικό περιβάλλον τόσο όμορφο και «εκλεκτικό» όσο και ο μουσειακός χώρος που το φιλοξενεί…

Το πρόγραμμα της βραδιάς
19:30
Ξενάγηση στην οικία και το εργαστήρι του ζωγράφου Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα από επιμελητή της Πινακοθήκης Ν. Χατζηκυριάκου-Γκίκα

20:30
Συναυλία
ΦΡΑΝΤΣ ΣΟΥΜΠΕΡΤ(1797-1828), Σονάτα σε Λα ελάσσονα, per Arpeggione, D. 821
ΡΟΜΠΕΡΤ ΣΟΥΜΑΝ (1810–1856), Marchenbilder (Παραμυθένιες Εικόνες) για βιόλα και πιάνο, έργο 113
ΓΙΟΧΑΝΕΣ ΜΠΡΑΜΣ (1833–1897), Σονάτα αρ.1 για βιόλα και πιάνο, έργο 120 αρ.1

Μάνος Γουβέλης, βιόλα
Βασίλης Ρακιτζής, πιάνο

Βιογραφικά
Ο Μάνος Γουβέλης (μόνιμος μουσικός στις βιόλες της ΚΟΑ) γεννήθηκε στην Αθήνα. Δάσκαλοί του στο βιολί ήταν η Μαρία Καλλιοντζή και ο Ιωάννης Τζουμάνης, ενώ στη βιόλα ο Ηλίας Σδούκος, ο Sven Arne Tepl και η Nobuko Imai. Σπούδασε με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών.

Ο Βασίλης Ρακιτζής είναι διδάκτορας του Πανεπιστημίου City του Λονδίνου και απόφοιτος της Βασιλικής Ακαδημίας του Λονδίνου και των Ωδείων Αθηνών και Άμστερνταμ. Υπήρξε μαθητής της Πόπης και της Μαρίας Ευστρατιάδη, του Martin Roscoe, του Naum Grubert, και της Caroline Palmer, και έχει συμμετάσχει σε σεμινάρια των Paul Badura-Skoda, Boris Berman, Martino Tirimo και Λεωνίδα Καβάκου. Έχει συμπράξει ως σολίστ με τις Κρατικές Ορχήστρες Αθηνών και Θεσσαλονίκης, με την Εθνική Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ και με τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Αθηναίων. Εμφανίζεται τακτικά σε ρεσιτάλ και συναυλίες μουσικής δωματίου στην Ελλάδα και το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ έχει επίσης εμφανιστεί στην Ολλανδία, τη Γερμανία και την Ιταλία.

Πληροφορίες
Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου, 20.30
Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα
Κριεζώτου 3, Κολωνάκι, τηλ.: 210-3615702
Τιμή εισιτηρίου: € 7
• Η παρακολούθηση της συναυλίας είναι ελεύθερη με την προμήθεια εισιτηρίου εισόδου στο Μουσείο
• Εισιτήρια προπωλούνται στην Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα
Πληροφορίες για τις συναυλίες: Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, τηλ.: 210-7257601-3, www.koa.gr

The post Μουσικοί περίπατοι της ΚΟΑ στα μουσεία appeared first on Enetpress.

Στη νοσταλγική ατμόσφαιρα της δεκαετίας του ’60, με τα παιδιά της εποχής μπροστά στο μεγάλο ξύλινο ραδιόφωνο να ταξιδεύουν με τη φαντασία τους στον παραμυθένιο κόσμο της θείας Λένας, μας μετέφερε χθες η εγγονή της, η γνωστή κινηματογραφίστρια Μαρία Ηλιού με τη νέα ταινία της, την αφιερωμένη στη μοναδική αυτή προσωπικότητα.

Στο γεμάτο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη στην οδό Πειραιώς, παρόλο που έβρεχε καταρρακτωδώς, συγκεντρώθηκαν πολλά από εκείνα τα παιδιά που είχαν ακόμη στα αυτιά τους τη φωνή της θείας Λένας, κατά κόσμον Αντιγόνης Μεταξά (1905-1971), η ανάμνηση της οποίας ανακαλούσε στον καθένα εικόνες από το παλιό σπίτι στην επαρχία, στο νησί ή σε μια γειτονιά της Αθήνας όπου έζησαν τα παιδικά τους χρόνια.

Πάνω από ένα εκατομμύριο παιδιά άκουγαν τότε τη θεία Λένα. Πολύ λιγότεροι βέβαια είχαν κάποιο από τα βιβλία της, καθώς δεν είχαν όλοι την οικονομική δυνατότητα να τα αποκτήσουν. Δύσκολες εποχές για τη μέση ελληνική οικογένεια τότε, που έδινε αγώνα επιβίωσης.

Από την ταινία της Μαρίας Ηλιού μάθαμε πως το όνειρο της Αντιγόνης Μεταξά ήταν να γίνει ηθοποιός, μια άλλη Μαρίκα Κοτοπούλη. Διέθετε όπως φαίνεται και το ταλέντο. Αλλά ο πατέρας της Γεώργιος Μεταξάς από την Κεφαλονιά, καθηγητής και ιδρυτής της Σχολής Μεταξά (1904) στον Πειραιά (μεταφέρθηκε το 1908 στην Αθήνα στην οδό Δραγατσανίου και αργότερα στη Λεωφόρο Κηφισίας, Βας. Σοφίας σήμερα, απέναντι από τον Εθνικό Κήπο), την ήθελε παιδαγωγό. Ωστόσο, ο Γ. Μεταξάς ήταν ένας πολύ προοδευτικός άνθρωπος. Έτσι, παρόλο που την έστειλε μετά το σχολείο στο Παρίσι να σπουδάσει παιδαγωγικά, όταν του είπε επιστρέφοντας ότι θέλει να ασχοληθεί με το θέατρο, δεν την εμπόδισε. Την ενθάρρυνε να φοιτήσει στη Δραματική Σχολή του του Ελληνικού Ωδείου με διευθυντή τον Μανώλη Καλομοίρη και δάσκαλο τον Ευτύχιο Βονασέρα και τον Νίκο Παπαγεωργίου.

Η Αντιγόνη Μεταξά είχε μεγαλώσει μέσα στο σχολείο του πατέρα της όπου ήταν και το σπίτι τους και σκαρφάλωνε ως παιδί τη μάντρα για να δει τι γινόταν δίπλα στο θερινό θέατρο της Κυβέλης. Είχε παρακολουθήσει πώς στήνονται τα σκηνικά και πώς προετοιμάζεται μια παράσταση ώσπου να ανοίξουν τα φώτα για το κοινό. Επίσης είχε σπουδαίους δασκάλους, όπως τον Γεράσιμο Σαλβάνο και τον Δημήτρη Ζήση και στην απαγγελία τον Μάρκο Σιγάλα, δάσκαλο και της Κυβέλης. Ήταν μοιραίο να στραφεί στο θέατρο. Έκανε το ντεμπούτο της στο θεατράκι του Ελληνικού Ωδείου. Έπαιξε στο «Κουρέλι» και στη «Νόρα».

Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος όταν την είδε στη «Στέλλα Βιολάντη» είπε πως είναι «ο νέος αστήρ, ο γλυκολάμπων τώρα εις τον ορίζοντα».

Της Αντιγόνης όμως της αρέσει να γράφει. Ασχολείται παράλληλα με τη δημοσιογραφία. Το 1923, η Αντιγόνη αποφοιτά από το Ελληνικό Ωδείο με «χρυσούν αριστείον». Παίρνει μέρος στο θίασο Σπύρου Μελά, στο Θέατρο Τέχνης. Εν τω μεταξύ έχει γνωρίσει το συμφοιτητή και μελλοντικό σύζυγό της, τον άνθρωπο που της αφοσιώθηκε ολόψυχα, τον Κώστα Κροντηρά, απόφοιτο της Νομικής που σπούδαζε επίσης θέατρο. Ο πατέρας της δεν έβλεπε καλά αυτό το γάμο, να υπάρχουν δύο ηθοποιοί σε ένα σπίτι. Γι΄ αυτό ανέθεσε στον Κ. Κροντηρά τη διεύθυνση του σχολείου.

Η Αντιγόνη μπαίνει για τα καλά στο θέατρο. Πάει σε περιοδεία με τον Αιμίλιο Βεάκη, αλλά σε λίγο γεννιέται το παιδί τους, η Λήδα Κροντηρά. Το θέατρο παραμένει η μεγάλη αγάπη της, αλλά αποφασίζει να σταματήσει προσωρινά. Είναι η εποχή που κυοφορείται η πνευματική άνθηση της γενιάς του ’30, με όλες τις πνευματικές και καλλιτεχνικές προσωπικότητες που βλέπουν στην Ευρώπη κρατώντας την ελληνική ιθαγένεια, όπως λέει χαρακτηριστικά στην ταινία της Μαρίας Ηλιού ο Κώστας Γεωργουσόπουλος.

Κάτι νέο γεννιέται στη χώρα μας. Η Αντιγόνη Μεταξά ιδρύει το 1933 το «Θέατρο του Παιδιού», δηλαδή το πρώτο παιδικό θέατρο στην Αθήνα. Δίνει τον πρώτο ελληνικό θίασο για παιδιά. Δίνει παραστάσεις, εκδίδει τα πρώτα βιβλία της και το 1938 αρχίζει να εργάζεται στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών του τότε ΕΙΡ. Η γνωστή σε όλους μας θεία Λένα γίνεται από το 1942 που έχει την ευθύνη της εκπομπής «Η ώρα του παιδιού». Η εκπομπή δεν σταματάει στην περίοδο της Κατοχής. Η θεία Λένα μιλάει στα παιδιά για τις ελληνικές παραδόσεις, εμψυχώνοντάς τα κατά τη ζοφερή εκείνη περίοδο. Μια μέρα μάλιστα συλλαβάνεται από τους Γερμανούς γιατί δεν ανέφερε σε μία εκπομπή της ότι υπάρχει στη Γερμανία μια παιδική σκηνή του Χίτλερ.

Οργανώνει παιδικές γιορτές στη ραδιοφωνία με τη συμμετοχή παιδιών που την ακούνε. Στις «Χαρούμενες Κυριακές» προσκαλεί εκατοντάδες παιδιά στις αίθουσες των ραδιοφωνικών θαλάμων του ΕΙΡ στο Ζάππειο για να ακούσουν παιδικές χορωδίες και να παρακολουθήσουν χορούς, κουκλοθέατρο του Μπάρμπα Μυτούση, παιχνίδια κ.ά. Επίσης, οργανώνει μαθήματα και διαγωνισμούς ζωγραφικής με τον Σπύρο Βασιλείου και μουσικής με τον Μίνω Δούνια. Δούλευε 24 ώρες το εικοσιτετράωρο παράγοντας δουλειά για 48 ώρες, όπως επισημαίνει η Μαρία Ηλιού στην ταινία.

Στα 38 χρόνια που εργάστηκε στο ραδιόφωνο, έκανε 4.500 ζωντανές εκπομπές («Η Θεία Λένα στα Μικρά Παιδιά», «Καλημέρα Παιδάκια» καθημερινά 9 π.μ. για παιδιά προσχολικής ηλικίας). Μέσα από το υλικό αυτό βγήκαν 18 δίσκοι με παραμύθια και εκδόθηκαν 53 βιβλία για παιδιά και μία παιδική εγκυκλοπαίδεια. Το 1967 περνάει στην τηλεόραση και φτιάχνει την πρώτη παιδική τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο «Συντροφιά με τη Θεία Λένα». Μέχρι την παραμονή του θανάτου της στον Ευαγγελισμό από καρκίνο έγραφε κείμενα για τις εκπομπές της.

Τη συνέχεια ανέλαβε η κόρη της, Λήδα Κροντηρά, τιμώντας την πολύτιμη κληρονομιά που άφησε στον τόπο η μητέρα της. Όλη αυτή η ζωή παρουσιάζεται στο ντοκιμαντέρ της Μαρίας Ηλιού με τον τίτλο «Η Αγαπημένη Θεία Λένα. Η ζωή και το έργο της Αντιγόνης Μεταξά» μέσα από τις αφηγήσεις του ιστορικού Αλ. Κιτροέφ, του ποιητή και συμμαθητή της Λήδας Κροντηρά στο σχολείο Μεταξά Τίτου Πατρίκιου, του Κώστα Γεωργουσόπουλου, του δημοσιογράφου Νίκου Βατόπουλου, του ιστορικού ραδιοφωνίας Γ. Χατζηδάκη, της σκηνοθέτιδας Κάρμεν Ρουγγέρη, της ραδιο-παραγωγού Κάτιας Καλιτσουνάκη και της αρχιτέκτονα Ελένης Σαλουβάρδη.

Προβάλλονται επίσης φιλμάκια από την ιδιωτική ζωή της Αντιγόνης Μεταξά και του Κώστα Κροντηρά, δύο κοινωνικών ανθρώπων που έζησαν αγαπημένοι με πολλούς καλούς φίλους. Η παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε όταν μια μέρα αποφάσισε η εγγονή της Αντιγόνης να ανοίξει ένα κλειστό από χρόνια ντουλάπι στο υπέροχο παραθαλάσσιο σπίτι τους, στην Κινέττα. Εκεί βρήκε συγκεντρωμένες φωτογραφίες και το βασικό υλικό το οποίο αναβίωνε μια ξεχασμένη εποχή. Η Μαρία Ηλιού θεώρησε χρέος της να αξιοποιήσει αυτό το υλικό, προσφέροντας σε όλους μας την ευκαιρία να ξαναζωντανέψουμε τρυφερές προσωπικές αναμνήσεις και εικόνες που συνοδεύονται από τραγούδια και παραμύθια της θείας Λένας.

Η ταινία θα προβάλλεται στο κεντρικό κτήριο του Μουσείου Μπενάκη (Κουμπάρη 1) από 20/1-12/3/2017, όσο θα διαρκεί και η φωτογραφική έκθεση που εγκαινιάζεται την Πέμπτη (19/1) στις 6 μ.μ.

The post Η θεία Λένα στο Μουσείο Μπενάκη appeared first on Enetpress.

Μόνο η φωνή έλειπε από τα αντικείμενα που εκτίθενται σε μερικά καλοστημένα μουσεία, όπως είναι το Μουσείο Μπενάκη. Τώρα, αποκτούν και φωνή. Το Μουσείο Μπενάκη εγκαινιάζει συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο σε μια ενδιαφέρουσα δράση.

Συγκεκριμένα, κάθε Τρίτη από τις 8 Νοεμβρίου 2016 έως τις 28 Μαρτίου 2017 το κοινό θα παίρνει μέρος σε μια μουσειακή περιήγηση, στην οποία τα εκθέματα θα αφηγούνται πτυχές της ιστορίας τους, με οδηγό δραματοποιημένα από τους ηθοποιούς κείμενα.

Οι εμπνευστές αυτής της δράσης θεωρούν πως τα αντικείμενα, καθώς παρουσιάζονται αποσπασμένα από την αρχική τους συνάφεια, χρειάζονται πρόσθετα βοηθητικά μέσα προκειμένου να μεταδώσουν στον επισκέπτη το σύνθετο πλέγμα των πληροφοριών που μεταφέρουν. Τα κείμενα που θα τα συνοδεύουν δεν θα είναι κατ’ ανάγκη θεατρικά. Μπορεί να είναι γραμμένα κοντά στο χρονολογικό ορίζοντα των αντικειμένων, να φωτίζουν όψεις που δεν γίνονται αμέσως αντιληπτές, αποκαλύπτοντας το συναισθηματικό φορτίο που θα συνόδευε τη χρήση τους ή και την ίδια τη δημιουργία τους.

Όπως καταλαβαίνετε, προγραμματίζονται κάποιες παραστάσεις σε σκηνοθετική επιμέλεια Στρατή Πανούριου και ενδυματολογική επιμέλεια Μάιρας Βαζαίου. Οι παραστάσεις θα αφορούν αντικείμενα του κεντρικού κτηρίου (Κουμπάρη 1). Κάθε φορά το έναυσμα για τη θεατρική δράση θα δίνει ένα αντικείμενο κάθε συλλογής. Θα προηγείται σύντομη παρουσίαση του εκάστοτε εκθέματος από τον αρμόδιο επιμελητή της συλλογής, έτσι ώστε να γίνεται ομαλά η μετάβαση από τη θεματολογία του αντικειμένου στο δραματοποιημένο λόγο.

Η πρώτη παράσταση έχει τίτλο «Νεοπτολέμου μύησις» (8, 15, 22, 29 Νοεμβρίου και 6 Δεκεμβρίου 2016 και ώρα 20:30) και θα εστιάσει στη διαδικασία της εφηβικής μύησης του Νεοπτόλεμου από τον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή. Ο Οδυσσέας, ως δάσκαλος των νεοφύτων, καθοδηγεί στον πρώτο του άθλο τον νεαρό, ο οποίος θα ενηλικιωθεί, αφού πρώτα κυνηγήσει με δόλιους τρόπους το αγρίμι που ονομάζεται «Φιλοκτήτης».

Η παράσταση σχολιάζει τη σκηνή που κοσμεί ένα αττικό ερυθρόμορφο αγγείο των μέσων του 5ου αιώνα π.Χ. Εδώ εικονίζεται έφηβος τη στιγμή που αναχωρεί για τον πόλεμο. Πρόκειται άραγε για τη ρεαλιστική απόδοση ενός καθημερινού στιγμιότυπου; Ή μήπως για υπαινικτική αναφορά στο θεσμό της εφηβείας, μιας μυητικής διαδικασίας με καθοριστική σημασία πριν από την ενηλικίωση των Αθηναίων πολιτών;

Παίζουν: Δημήτρης Ήμελλος, Στάθης Κόικας, Έλενα Μαρσίδου, Στρατής Πανούριος.

Το αντικείμενο του Μουσείου θα παρουσιάσει η Ειρήνη Παπαγεωργίου, επιμελήτρια της Προϊστορικής, Αρχαίας Ελληνικής και Ρωμαϊκής Συλλογής.

Θα ακολουθήσουν:

«Σκόρδα κεφάλια δώδεκα, κρομμύδια δεκαπέντε» (13, 20, 27 Δεκεμβρίου 2016 και 10, 17 Ιανουάριου 2017, ώρα 20:30)

Τα Πτωχοδρομικά ποιήματα διεκτραγωδούν με σατιρική διάθεση την πείνα και τα δεινά που έζησε ο Βυζαντινός ποιητής του 12ου αιώνα Θεόδωρος Πρόδρομος ή Πτωχοπρόδρομος. Γραμμένα στη γλώσσα του λαού, αποτελούν ένα από τα πρώτα κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Με αφορμή τα Πτωχοδρομικά ποιήματα, ασημένια πιάτα με μυθολογικά θέματα και κουτάλια με ρήσεις αρχαίων σοφών, κεραμικά πιάτα με δρακοντομαχίες και χιουμοριστικές απεικονίσεις συμποσίων φωτίζουν όψεις της καθημερινής ζωής στο Βυζάντιο και δίνουν το έναυσμα για μια ασυνήθιστη γευσιγνωστική παράσταση.

Παίζουν: Νέστορας Κοψιδάς, Νίκος Γιαλελής, Έλενα Μαρσίδου, Στρατής Πανούριος.

Τα αντικείμενα του Μουσείου θα παρουσιάσει η Αναστασία Δρανδάκη, επιμελήτρια της Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής Συλλογής.

«Ερωφίλης κέντημα» (24, 31 Ιανουαρίου και 7, 14, 21 Φεβρουαρίου 2017, ώρα 20:30)

Ποια δύναμη κινεί τα νήματα στην «Ερωφίλη» του Γεωργίου Χορτάτση; Ο άδολος έρωτας των δύο νέων αντιμάχεται τη δύναμη του άπληστου βασιλιά. Τελικοί νικητές στη σκληρή αναμέτρηση αναδεικνύονται ο θάνατος και το πεπρωμένο, που κατευθύνει τους ανθρώπους σαν άβουλες μαριονέτες.

Ένα πολύπτυχο κεντητό φουστάνι από την Κρήτη του 17ου αιώνα, σπάνιο κατάλοιπο της αναγεννησιακής επίδρασης που άφησε η ενετική κατάκτηση στο νησί (1211-1669), μας μεταφέρει στην εποχή του Χορτάτση και της ακμής της κρητικής λογοτεχνίας.

Παίζουν: Ανδρομάχη Δαυλού, Νικόλας Αναστασόπουλος, Έλενα Μαρσίδου, Στρατής Πανούριος.

Τα αντικείμενα του Μουσείου θα παρουσιάσει η Ξένια Πολίτου, επιμελήτρια της Συλλογής Νεοελληνικού Πολιτισμού και Νεοελληνικής Τέχνης.

«Το είπε ο Γέρος» (28 Φεβρουαρίου και 7, 14, 21, 28 Μαρτίου 2017, ώρα 20:30)

Μια παράσταση βασισμένη στα Απομνημονεύματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Η «Διήγησις Συμβάντων της Ελληνικής Φυλής από τα 1770 έως τα 1836» φωτίζει άγνωστες πτυχές του αγώνα της ελληνικής ανεξαρτησίας, όπως αυτές τις εμπιστεύθηκε ο Γέρος του Μοριά στον Γεώργιο Τερτσέτη.

Το πρότυπο του Έλληνα αγωνιστή, που εικονίζει η ελαιογραφία του Μουσείου, θα μπορούσε –ακόμη και σήμερα ίσως– να ενσαρκώνει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (1770-1843). Οι ηγετικές αρετές του Γέρου του Μοριά και η αίσθηση ασφάλειας που δημιουργούσε στους συμμαχητές του εξακολουθούν να τον καθιστούν το ιστορικό πρόσωπο με τον υψηλότερο συμβολισμό ως προς τον αγώνα της ελληνικής ανεξαρτησίας.

Παίζουν: Έλενα Μαρσίδου, Στρατής Πανούριος.

Τα αντικείμενα του Μουσείου θα παρουσιάσει ο Τάσος Σακελλαρόπουλος, επιμελητής των Ιστορικών Αρχείων.

Φωτ.: Πάτροκλος Σκαφίδας

The post Παραστάσεις στο Μουσείο Μπενάκη δίνουν φωνή στα εκθέματα appeared first on Enetpress.

Ήταν θέμα χρόνου. Ο νέος διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη Ολιβιέ Ντεκότ εξωθήθηκε σε παραίτηση από τη θέση του μετά τη διαπίστωση ότι δεν υπάρχουν πολλά κοινά σημεία με το Διοικητικό Συμβούλιο και την πρόεδρό του Αιμιλία Γερουλάνου.

Η είδηση για την παραίτησή του δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία στους πολιτιστικούς κύκλους. Εδώ και δέκα μέρες είχε κυκλοφορήσει η φήμη ότι έχει επέλθει ρήξη και επίκειται συναινετικό διαζύγιο. Είναι αλήθεια πως από την πρώτη ημέρα η επιλογή τού, άνεργου εκείνη τη στιγμή, πρώην διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Αθήνα, για το τιμόνι ενός πολυ-μουσείου, όπως το Μπενάκειο, με ραχοκοκαλιά τον ελληνικό πολιτισμό από την αρχαιότητα μέχρι τα νεότερα χρόνια, δεν φαινόταν η καλύτερη.

Επιπλέον, η σύγκριση με τον Άγγελο Δεληβορριά, τον οποίο ερχόταν να αντικαταστήσει, έναν πολυτάλαντο άνθρωπο, έναν βαθύ γνώστη της αρχαίας ελληνικής τέχνης, με μεγάλη ικανότητα και ως μάνατζερ, ήταν εκ προοιμίου άνιση.

Δεν είχε ενοχλήσει τόσο το γεγονός ότι δεν ήταν Ελληνας. Πολλοί ξένοι γνωρίζουν πολύ καλύτερα από Έλληνες τη διαχρονία της ελληνικής ιστορίας. Ο συγκεκριμένος όμως άρχισε στους επτά μήνες της θητείας του στο Μουσείο Μπενάκη να κάνει περίεργες επιλογές, όπως για παράδειγμα να βάλει ως χορηγό σε εκδηλώσεις τις Τουρκικές Αερογραμμές.

Οι διαφωνίες ανάμεσα στον Ολιβιέ Ντεκότ και τη διοίκηση του Μουσείου εντάθηκαν τελευταία και αφορούσαν τις επιλογές του για εκθέσεις, όπως και το γενικότερο προγραμματισμό για μελλοντικά σχέδια. Επί της ουσίας όμως ο Ντεκότ δεν μπορούσε ποτέ να γίνει Δεληβορριάς ούτε να φέρει πόρους σε ένα μουσείο που αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα.

Έτσι επήλθε η ρήξη και έγινε γνωστή με μια λιτή ανακοίνωση που αναφέρει ότι:

«O Διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη κύριος Olivier Descotes και η Διοικητική Επιτροπή του Μουσείου Mπενάκη αποφάσισαν από κοινού τη λύση της συνεργασίας τους. Εκ μέρους του Μουσείου Μπενάκη, η Πρόεδρος της Διοικητικής Επιτροπής κυρία Αιμιλία Γερουλάνου θα ήθελε να ευχαριστήσει τον κύριο Descotes για τις υπηρεσίες του και να του ευχηθεί ό,τι καλύτερο για το μέλλον».

The post Παραιτήθηκε ο Ολιβιέ Ντεκότ από το Μουσείο Μπενάκη appeared first on Enetpress.

Tης Ισιδώρας Ζαννίκου

Σε μια απόπειρα μονολεκτικής περιγραφής της Μεθόδου Abramovic, η περισσότερο γνώριμη προς το κοινό έννοια που θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε είναι: διαλογισμός.

Μέσω του προγράμματος «As One», ο Οργανισμός ΝΕΟΝ και το Marina Abramovic Institute προσφέρουν στο αθηναϊκό κοινό μια πρωτόγνωρη εμπειρία, που μυεί τους επισκέπτες του Μουσείου Μπενάκη στη μαγεία της άυλης τέχνης και αποσκοπεί στην επανασύνδεσή τους με τον εαυτό τους, όπως και στην πιο ουσιώδη επαφή με τους γύρω τους, χωρίς τους αντιπερισπασμούς της καθημερινότητας.

Με όραμα την εξοικείωση όσο το δυνατόν ευρύτερου κοινού με την τέχνη της performance, το «As One» παρουσιάζει έως τις 24 Απριλίου ένα εκτεταμένο πρόγραμμα. Αυτό ξετυλίγεται σε όλους τους χώρους του μουσείου και αποτελείται από τη συμμετοχική performance «Μέθοδο Abramovic», 27 performances με τη συμμετοχή 29 καλλιτεχνών, ενώ πλαισιώνεται επίσης από σειρά ομιλιών και προβολών ντοκιμαντέρ που σχετίζονται με την ιστορία και την εξέλιξη αυτής της σύγχρονης μορφής τέχνης.

«Μέθοδος Abramovic»

«Ζούμε σε έναν κόσμο με συνεχείς αντιπερισπασμούς, όπου το να αφιερώνουμε χρόνο για να συνδεθούμε με τον εαυτό μας γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο». Αυτή η φράση της Marina Abramovic, δημιουργού και εμπνεύστριας της ομώνυμης μεθόδου, περιγράφει μια παγκόσμια πραγματικότητα του σύγχρονου κόσμου, που ωστόσο περιέχει ακόμα μεγαλύτερη αλήθεια για την Ελλάδα της κρίσης.

Η συμμετοχική performance «Μέθοδος Abramovic» προσφέρει ένα αναζωογονητικό διάλειμμα από αυτή την πραγματικότητα και επιτυγχάνει εξ ολοκλήρου το σκοπό για τον οποίο δημιουργήθηκε, καθώς, μέσα από τη βιωματική εμπειρία και από μια σειρά ασκήσεων, καθαρίζει το «πολυάσχολο» ανθρώπινο μυαλό από κάθε σκέψη. Ο χώρος που εκτυλίσσεται αυτή η παράσταση χωρίς σενάριο εκτείνεται σε πέντε μεγάλα, διαχωρισμένα μεταξύ τους δωμάτια στο ισόγειο του μουσείου. Οι επισκέπτες πριν από την είσοδό τους παρακαλούνται να αφήσουν προσωπικά αντικείμενα, όπως κινητά και ρολόγια, σε ειδικό χώρο φύλαξης και στη συνέχεια, με τη βοήθεια διαμεσολαβητών, ακολουθούν μια σειρά ασκήσεων προθέρμανσης στα πρώτα τρία δωμάτια, προκειμένου να «ξυπνήσουν» οι αισθήσεις, να τεντωθεί το σώμα και να επικεντρωθεί το μυαλό σε αυτό που θα ακολουθήσει.

Η περιήγηση στο τέταρτο δωμάτιο προϋποθέτει τη χρήση ηχομονωτικών ακουστικών που είναι υπεύθυνα σε μεγάλο βαθμό για την απερίγραπτη εμπειρία που έπεται. Ο συμμετάσχων επικεντρώνεται πλέον μόνο στον ήχο της αναπνοής και της καρδιάς του και σε συνδυασμό με ειδικές ασκήσεις εισέρχεται σε μια πραγματικότητα πολύ διαφορετική από αυτή που έχει συνηθίσει. Αποκομμένος από τα εξωτερικά ερεθίσματα, έρχεται σε επαφή με το είναι του, με μια ανεξερεύνητη πλευρά του εαυτού του και βιώνει έντονα το παρόν, χάνοντας ταυτόχρονα την αίσθηση του χρόνου.

Performance μακράς διαρκείας- Interventions

Η πρωτόγνωρη εμπειρία συνεχίζεται στο δεύτερο επίπεδο του μουσείου με τα performance μακράς διαρκείας, όπως και τα performance interventions, τα οποία αποτελούνται από ανθρώπινα εκθέματα. Νέοι, πρωτοπόροι καλλιτέχνες, που συνεχίζουν την «κληρονομιά» της M. Abramovic, σπουδαιότερης εκπροσώπου του performance, γίνονται οι ίδιοι εκθέματα πραγματοποιώντας επαναλαμβανόμενες πράξεις για 8 συνεχόμενες ώρες κάθε μέρα, δημιουργώντας έτσι στον εαυτό τους σωματικό ή ψυχικό πόνο. Μέσα από τον πόνο αυτόν, που δημιουργείται κυρίως λόγω της διάρκειας των «παραστάσεών» τους, οι καλλιτέχνες εκπαιδεύονται πνευματικά και διδάσκουν την υπεροχή του μυαλού έναντι του σώματος.

Η τέχνη που εκπροσωπούν, μεταφέρει την ουσία της από το υλικό στο άυλο και καταφέρνει αναμφίβολα να κεντρίσει το ενδιαφέρον. Κάθε μέρα πραγματοποιείται και μια νέα παράσταση, καθώς τα εκθέματα είναι ανθρώπινοι οργανισμοί που δοκιμάζονται σε δύσκολες συνθήκες και επηρεάζονται από το περιβάλλον τους και φυσικά το κοινό.

Ομιλίες M. Abramovic

Το ταξίδι της γνωριμίας με αυτή τη σύγχρονη μορφή τέχνης θα ολοκληρωθεί με τις ομιλίες τις ίδιας της

δημιουργού, Marina Abramovic, που θα πραγματοποιηθούν αύριο 19 και στις 23 Μαρτίου.

Η καλλιτέχνις από τη Σερβία, από την αρχή της καριέρας της στο Βελιγράδι, στις αρχές της δεκαετίας του ΄70 υπήρξε πρωτοπόρος της τέχνης που εκπροσωπεί. Έχει τιμηθεί με το Χρυσό Λέοντα Καλύτερου Καλλιτέχνη το 1997, με τον αυστριακό Commander Cross για τη συμβολή της στην Ιστορία της Τέχνης το 2010, ενώ παρουσίασε την πρώτη αναδρομική της έκθεση στις ΗΠΑ, όπου πραγματοποίησε την επί τουλάχιστον 700 ώρες συνεχόμενη performance με τίτλο «The artist is Present» στο MoMA της Νέας Υόρκης.

Η M. Abramovic ίδρυσε το Marina Abramovic Institute (MAI), μια πλατφόρμα άυλης και μακράς διάρκειας τέχνης, με σκοπό τη δημιουργία δυνατοτήτων συνεργασίας με διανοητές όλων των τομέων. Το πρόγραμμα «As One» προσφέρει μια μοναδική εμπειρία που εντείνει την αγωνία για τα επόμενα καλλιτεχνικά βήματα της πρωτοπόρου M. Abramovic.

The post Εμπειρία ζωής η Μέθοδος Abramovic στο Μουσείο Μπενάκη appeared first on Enetpress.