Τα ευαίσθητα χρώματα στα έργα της αρχαιότητας, από τους ξύλινους πίνακες που βρέθηκαν στο σπήλαιο Πιτσά Κορινθίας ως τις λευκές ληκύθους και τα πήλινα ειδώλια, είναι το θέμα που θα παρουσιαστεί την Πέμπτη στις 25 Μαΐου 2017 και ώρα 12.00 στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο (Πατησίων 44) στο πλαίσιο της δράσης «Ανοιχτό Μουσείο». 

Το κοινό καλείται να γνωρίσει τι γίνεται στα δαιδαλώδη υπόγεια αυτού του μουσείου, από την έρευνα και τη συντήρηση ως την παρουσίαση και ανάδειξη των αντικειμένων. Κύριος σταθμός μέχρι να βγουν στον εκθεσιακό χώρο είναι τα εργαστήρια συντήρησης. Αυτή την Πέμπτη το κοινό θα δει τα εκθέματα, θα παρακολουθήσει με powerpoint τις τεχνικές των συντηρητών, τη χρήση ειδικών επιστημονικών οργάνων και θα καταλήξει στα ίδια τα εργαστήρια.

Η περιήγηση θα ξεκινήσει από τον πρώτο όροφο του Μουσείου όπου εκτίθενται οι ξύλινοι πίνακες του Πιτσά, μοναδικοί μάρτυρες για τις τεχνικές και τη χρωματική παλέτα που οι Κορίνθιοι καλλιτέχνες χρησιμοποιούσαν στη μεγάλη ζωγραφική. Λίγες αίθουσες παρακάτω, οι επισκέπτες μπορούν να θαυμάσουν τις λευκές ληκύθους με τις πολύχρωμες παραστάσεις, που συνόδευαν τους νεκρούς στην τελευταία τους κατοικία.

Ακολουθούν τα πήλινα ειδώλια των ιστορικών χρόνων, που όπως και τα γλυπτά των αρχαίων Ελλήνων ήταν ζωγραφισμένα, δημιουργώντας έναν ζωντανό και χαρούμενο κόσμο. Κάθε μία από αυτές τις κατηγορίες αντικειμένων, υλικών και τεχνικών (ξύλο, επίθετα χρώματα, επιχρύσωση κ.ά.) θέτει ειδικές απαιτήσεις στους συντηρητές, τόσο κατά τη στιγμή της εύρεσης, όσο και μετέπειτα ως προς τις συνθήκες ασφαλούς καθαρισμού, φύλαξης, έκθεσης ή μεταφοράς των αρχαιοτήτων.

Μετά την παρουσίαση στους εκθεσιακούς χώρους, θα ακολουθήσει επίσκεψη στο εργαστήριο συντήρησης αγγείων και μικροτεχνίας.

Για την παρακολούθηση απαιτείται δήλωση συμμετοχής μια μέρα πριν στα τηλέφωνα 213 2144817. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας για 30 μόνο άτομα. Απαραίτητη είναι και η προμήθεια εισιτηρίου εισόδου στο μουσείο.

The post Πώς συντηρείται το αρχαίο χρώμα στο Εθνικό Μουσείο appeared first on Enetpress.

Οι αρχαίοι θαύμαζαν τα γλυπτά και ως έργα ζωγραφικής γιατί δεν ήταν λευκά όπως τα βλέπουμε σήμερα, αλλά πολύχρωμα.

Μάλιστα, όταν κάποτε ρώτησαν τον μέγιστο των αρχαίων γλυπτών Πραξιτέλη, ποια γλυπτά του θεωρεί τα καλύτερα, εκείνος απάντησε: αυτά που έχει ζωγραφίσει ο Νικίας.

Σε αυτόν τον άγνωστο κόσμο των πολύχρωμων αγαλμάτων επιθυμεί να μυήσει το κοινό το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο το οποίο στο πλαίσιο των εκδηλώσεών του «Ανοικτό Μουσείο» οργανώνει επιτόπιες ξεναγήσεις σε συγκεκριμένα έργα που διαθέτουν ίχνη χρώματος.

Τις ξεναγήσεις αναλαμβάνει το ειδικευμένο προσωπικό του μουσείου στη  συντήρηση. Το ραντεβού είναι την Πέμπτη 20 Απριλίου 12 μ. και το θέμα συζήτησης εστιάζεται στα «Πολύχρωμα και επιχρυσωμένα: ο κόσμος των αγαλμάτων αλλιώς».

Τα αρχαία χρώματα είναι σήμερα δισδιάκρητα από τη μακροχρόνια παραμονή των γλυπτών στο έδαφος. Σε μερικές περιπτώσεις ωστόσο έχουν παραμείνει αχνά υπολείμματα  τα οποία αν και δεν είναι όλα ορατά με γυμνό οφθαλμό, μπορούν να ανιχνευτούν με τη σύγχρονη τεχνολογία.

Οι συντηρητές του ΕΑΜ, σημειώνουν πως «χρησιμοποιώντας μη καταστροφικές τεχνικές είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε σε μεγάλο βαθμό την αρχική πολύχρωμη ή και επιχρυσωμένη εικόνα των αρχαίων αγαλμάτων».

Οι ενδιαφερόμενοι θα παρακολουθήσουν  επιτόπια παρατήρηση των εκθεμάτων, παρουσίαση με powerpoint, επιδείξεις τεχνικών με χρήση ειδικών επιστημονικών οργάνων, καθώς και επίσκεψη στα εργαστήρια συντήρησης.

Το μόνο αρνητικό είναι ότι για την παρακολούθηση των παρουσιάσεων απαιτείται η προμήθεια εισιτηρίου εισόδου στο μουσείο καθώς και η δήλωση συμμετοχής στις Πληροφορίες του μουσείου. Έναρξη δηλώσεων μισή ώρα πριν την παρουσίαση.

Στοιχεία επικοινωνίας:

Ώρες λειτουργίας (θερινό ωράριο): Δευτέρα 13:00-20:00, Τρίτη-Παρασκευή 08:00-20:00, Σάββατο-Κυριακή 09:00-16:00

Διεύθυνση: Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, Πατησίων 44, Αθήνα 10682

Τηλ: 213214 4891 Fax: 210 8213573

Email: eam@culture.gr , Ιστότοπος: www.namuseum.gr

The post Η ζωγραφική των αγαλμάτων στο Αρχαιολογικό Μουσείο appeared first on Enetpress.

Το δημαρχείο της Αθήνας φωτίστηκε με τα χρώματα της τουρκικής σημαίας, αποτίνοντας φόρο τιμής στα δεκάδες θύματα των πρόσφατων βομβιστικών επιθέσεων στη γείτονα χώρα.

Με αυτό το τρόπο ο δήμαρχος της Αθήνας, με μια καθαρά συμβολική κίνηση, θέλησε να υποδηλώσει τη συμπαράσταση της χώρας μας στον τουρκικό λαό που δοκιμάζεται από τρομοκρατικές επιθέσεις, όπως αυτή στην Κωνσταντινούπολη, που στοίχισε τη ζωή σε 44 άτομα, ενώ οι τραυματίες έφτασαν τους 150.

The post Φωτισμός-φόρος τιμής του δημαρχείου Αθήνας στα θύματα της Τουρκίας appeared first on Enetpress.

Του Γιάννη Παγουλάτου

Από τις 10 Ιουνίου μέχρι τις 10 Ιουλίου ζούσαμε ημέρες Euro και για τους απανταχού ποδοσφαιρόφιλους, το κέντρο του κόσμου ήταν η Γαλλία.

Στα γήπεδα της χώρας κυριαρχούσε μια «ευρωπαϊκή πολυχρωμία», καθώς κάθε κράτος που συμμετείχε έβαζε τη δική του πινελιά με τη σημαία του και τις εμφανίσεις της εθνικής του ομάδας. Αυτά τα χρώματα όμως έχουν προκαλέσει κατά καιρούς κάποιες απορίες, οι οποίες για πολλούς παραμένουν εκνευριστικά αναπάντητες.

Τι δουλειά έχει, ας πούμε, το πορτοκαλί στις εμφανίσεις της Ολλανδίας, αφού η σημαία της είναι μπλε, λευκή και κόκκινη;

Ή επίσης, ποιος ο λόγος που η εθνική Ιταλίας είναι ντυμένη στα μπλε και όχι σε πράσινο, λευκό και κόκκινο;

Πώς προέκυψαν οι περιπτώσεις όπου χρώματα σημαίας και φανέλας δεν ταυτίζονται; Οι απαντήσεις, ευθύς αμέσως.

Ολλανδία

Χρώματα σημαίας: Κόκκινο, λευκό, μπλε

Εμφάνιση εθνικής ομάδας: Πορτοκαλί

Κατά το 16ο αιώνα, οι περιοχές που αργότερα αποτέλεσαν τη σημερινή Ολλανδία βρίσκονταν υπό την κυριαρχία της Ισπανικής Αυτοκρατορίας. Οι κάτοικοί τους εξεγέρθηκαν το 1568 και μετά από έναν αιματηρό πόλεμο που κράτησε 80 χρόνια, κατάφεραν να κερδίσουν την ελευθερία τους. Ο σημαντικότερος ηγέτης αυτής της επανάστασης ήταν ο Γουλιέλμος Α΄, πρίγκιπας της Οράγγης, γνωστός και ως Γουλιέλμος ο Σιωπηλός. Ακόμα και σήμερα στην Ολλανδία τον αποκαλούν «πατέρα της πατρίδας», ενώ ο εθνικός ύμνος της χώρας έχει τίτλο το όνομά του (Wilhelmus).

Ο επαναστάτης πρίγκιπας έγινε ο ιδρυτής της βασιλικής δυναστείας της Ολλανδίας, η οποία έμεινε γνωστή ως οίκος της Οράγγης. Η ονομασία αυτή προέρχεται από την ομώνυμη περιοχή της Νοτιοδυτικής Γαλλίας, που κυβερνιόταν κατά το Μεσαίωνα από την οικογένεια του Γουλιέλμου. Η Οράγγη λέγεται Orange στα γαλλικά και Oranje στα ολλανδικά, λέξεις που αμφότερες σημαίνουν «πορτοκαλί». Έτσι, εξαιτίας αυτής της γλωσσικής και νοηματικής σύμπτωσης, το συγκεκριμένο χρώμα αντιπροσώπευε ανέκαθεν τους μονάρχες των Κάτω Χωρών και τον οίκο καταγωγής τους. Με το πέρασμα των χρόνων το πορτοκαλί έφτασε να συμβολίζει την ίδια την Ολλανδία και όχι μόνο τη βασιλική δυναστεία της, κάτι το οποίο αποτυπώνεται και στις εμφανίσεις της εθνικής της ομάδας.

Ιταλία

Χρώματα σημαίας: Πράσινο, λευκό, κόκκινο

Εμφάνιση εθνικής ομάδας: Μπλε

Για πολλούς αιώνες η σημερινή Ιταλία ήταν χωρισμένη σε διάφορα ανεξάρτητα κρατίδια, ενώ κάποια από τα εδάφη της βρίσκονταν υπό την κατοχή των Αυστριακών. Η διαδικασία ενοποίησης της χώρας, που ξεκίνησε το 1815 περίπου, αποδείχθηκε μακρά και επίπονη. Το 1861, μετά από δεκαετίες πολέμων και διπλωματικών ενεργειών, ιδρύθηκε το Βασίλειο της Ιταλίας. Η ολοκλήρωση όμως της ενοποίησης θα γινόταν το 1870, με την κατάληψη της Ρώμης από τα ιταλικά στρατεύματα. Την επόμενη χρονιά, η πόλη ορίστηκε επίσημα πρωτεύουσα του νεοσύστατου κράτους.

Από όλες τις ανεξάρτητες ιταλικές ηγεμονίες, η Σαρδηνία ήταν αυτή που διαδραμάτισε το βασικότερο ρόλο στο σχηματισμό ενιαίου κράτους. Έτσι, ο μονάρχης της, Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄, έγινε και ο πρώτος βασιλιάς της Ιταλίας. Ήταν ένα είδος ανταμοιβής για τις επίπονες προσπάθειες που είχε καταβάλει η Σαρδηνία όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ο Βίκτωρ Εμμανουήλ και οι διάδοχοί του ανήκαν στον οίκο της Σαβοΐας, δυναστεία η οποία είχε υιοθετήσει το μπλε ως το αντιπροσωπευτικό της χρώμα. Όταν το 1910 ιδρύθηκε η εθνική ομάδα της Ιταλίας, οι εμφανίσεις της προσαρμόστηκαν αναλόγως. Ξεκίνησε έτσι μια μακρά παράδοση η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Παρά το γεγονός ότι η μοναρχία καταργήθηκε το 1946, οι παίκτες της εθνικής Ιταλίας εξακολουθούν να είναι ντυμένοι στα μπλε του οίκου της Σαβοΐας.

Γερμανία

Χρώματα σημαίας: Μαύρο, κόκκινο, κίτρινο

Εμφάνιση εθνικής ομάδας: Λευκό και μαύρο

Όπως η Ιταλία, έτσι κι η Γερμανία παρέμενε για αρκετές εκατονταετίες κατακερματισμένη σε πολλά ανεξάρτητα κρατίδια. Ένα από αυτά ήταν το βασίλειο της Πρωσίας, με πρωτεύουσα το Βερολίνο. Επρόκειτο για μια μάλλον αδύναμη χώρα, στηριζόμενη στην αγροτική της παραγωγή και στον σκληρά εκπαιδευμένο στρατό της. Από το 18ο αιώνα η Πρωσία, που κυβερνιόταν από τον οίκο των Χοεντσόλερν, άρχισε να ισχυροποιείται ολοένα και περισσότερο, επεκτείνοντας την εδαφική της επικράτεια. Το 1871 έφτασε στο απόγειο της δύναμής της, επιβάλλοντας την ένωση όλων των γερμανικών χωρών –πλην της Αυστρίας– σε ένα ενιαίο κράτος. Επικεφαλής της νεοσύστατης αυτοκρατορίας δεν ήταν άλλος από τον Πρώσο μονάρχη, τον επονομαζόμενο «Κάιζερ».

Η εθνική Γερμανίας ιδρύθηκε το 1908, υιοθετώντας μια εμφάνιση που διατηρεί μέχρι τις μέρες μας. Το λευκό και το μαύρο ήταν τα χρώματα της πρωσικής σημαίας και του οίκου των Χοεντσόλερν.

Σλοβενία

Χρώματα σημαίας: Λευκό, μπλε, κόκκινο

Εμφάνιση εθνικής ομάδας: Πράσινο και λευκό

Η Σλοβενία έγινε ανεξάρτητη μόλις το 1991, με τη διάλυση του γιουγκοσλαβικού κράτους. Τρία χρόνια μετά, η ποδοσφαιρική της ομοσπονδία έγινε μέλος της UEFA και της FIFA. Αρχικά η εθνική Σλοβενίας αγωνιζόταν ντυμένη σε λευκό, μπλε και κόκκινο, τα χρώματα δηλαδή που υπάρχουν και στη σημαία της χώρας. Το 1994, όμως, η ποδοσφαιρική ομοσπονδία έλαβε μια απόφαση που προκάλεσε έντονες συζητήσεις. Σύμφωνα με αυτήν, η εθνική ομάδα θα υιοθετούσε στο εξής το πράσινο και το λευκό, τα παραδοσιακά χρώματα της Λιουμπλιάνας, πρωτεύουσας της Σλοβενίας. Η συγκεκριμένη αλλαγή δυσαρέστησε μια μεγάλη μερίδα φιλάθλων. Κατά καιρούς έγιναν προσπάθειες επαναφοράς του τρίχρωμου συνδυασμού, ενώ προτάθηκε και η καθιέρωση του μπλε και του λευκού. Παρόλα αυτά η επιλογή του πράσινου χρώματος κατάφερνε πάντα να επικρατήσει, κυριαρχώντας μέχρι σήμερα στις εμφανίσεις της εθνικής Σλοβενίας.

The post Τα παράδοξα στις εμφανίσεις ευρωπαϊκών εθνικών ομάδων appeared first on Enetpress.