Εκκλήσεις αλληλεγγύης στις γυναίκες του Ιράν, από Ασγκάρ Φαρχάντι και Μπαχμάν Γκομπάντι

Του Νίνου Φένεκ Μικελίδη

Με τις πρόσφατες εκκλήσεις διάσημων σκηνοθετών όπως οι Ασγκάρ Φαρχάντι και Μπαχμάν Γκομπάντι προς τη διεθνή κοινότητα για υποστήριξη και αλληλεγγύη στον αγώνα των Ιρανών γυναικών για ελευθερία και επιλογή του δικού τους πεπρωμένου, αυξάνεται η διεθνής πίεση ενάντια στα πρόσφατα βάρβαρα μέτρα του ιρανικού κράτους ενάντια στις γυναίκες, που έφτασαν στο απόγειό τους με τη δολοφονία της 22χρονης Μάχσα Αμίνι επειδή δεν φορούσε «σωστά» το μαντήλι στο κεφάλι της!

Το μήνυμα του Φαρχάντι, που μεταδόθηκε σε βίντεο στα αγγλικά (επισυνάπτεται στο τέλος), αναφέρει:

«Θα είστε ενήμεροι των πρόσφατων ειδήσεων από το Ιράν και θα είδατε εικόνες των προοδευτικών και γενναίων γυναικών να ηγούνται, μαζί με άνδρες, διαμαρτυριών για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αναζητούν απλά αλλά βασικά δικαιώματα που το κράτος τους αρνείται εδώ και χρόνια. Αυτή η κοινωνία, ιδιαίτερα αυτές οι γυναίκες, έχουν διανύσει ένα σκληρό και οδυνηρό δρόμο μέχρις εδώ, και τώρα έχουν σίγουρα φτάσει σε ένα ορόσημο.

Τις έχω δει από κοντά αυτές τις νύχτες. Οι περισσότερες είναι πολύ νεαρές: δέκα επτά, είκοσι χρονών. Είδα οργή κι ελπίδα στα πρόσωπά τους και στον τρόπο που περπατούσαν στους δρόμους. Σέβομαι πολύ τον αγώνα τους για ελευθερία και το δικαίωμα να επιλέγουν το δικό τους πεπρωμένο παρά την ωμότητα στην οποία υπόκεινται. Αισθάνομαι υπερηφάνεια για τις δυναμικές αυτές γυναίκες της χώρας μου και ειλικρινά πιστεύω πως με τις προσπάθειες τους θα πετύχουν το στόχο τους.

Με το βίντεο αυτό καλώ όλους τους καλλιτέχνες, σκηνοθέτες, διανοούμενους, ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, από όλο τον κόσμο και όλες τις χώρες, και όλους όσους πιστεύουν στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την ελευθερία, να σταθούν αλληλέγγυοι με τις δυναμικές και θαρραλέες γυναίκες και τους δυναμικούς και θαραλλέους άνδρες του Ιράν, φτιάχνοντας βίντεο, γράφοντας ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο.

Αυτή είναι μια ανθρώπινη υπευθυνότητα και μπορεί να ενισχύσει περαιτέρω την ελπίδα του Ιράν να επιτύχει αυτό τον όμορφο και μνημειώδη στόχο που αναζητούν εδώ, στη χώρα όπου δεν έχω καμία αμφιβολία πως οι γυναίκες θα είναι οι πρωτοπόροι των πιο σημαντικών μεταλλαγών.
Για ένα καλύτερο αύριο, Ασκάρ Φαρχάντι»

Ενώ, στην επιστολή του προς την Αμερικανική Ακαδημία των Όσκαρ, ο Γκομπάντι αναφέρει: «Ως μέλος της γνωστού κύρους Ακαδημίας θα ήταν σημαντικό αν μεταδίδατε το μήνυμα αυτό στα 4.000 μέλη της Ακαδημίας: Ονομάζομαι Μπαχμάν Γκομπάντι και είμαι συνάδελφός σας. Σίγουρα έχετε πληροφορηθεί τι συμβαίνει στο Ιράν. Πρόσφατα το ιρανικό καθεστώς δολοφόνησε μια νεαρή γυναίκα, την Μάχσα Αμίνι επειδή δεν φορούσε «σωστά» το μαντήλι στο κεφάλι της. Ο ιρανικός λαός ξεχύθηκε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί ενάντια στο καθεστώς. Εμείς, ο λαός μου κι εγώ, χρειαζόμαστε την υποστήριξή σας να διαδώσουμε την είδηση και να υποστηρίξουμε τον ιρανικό λαό και τις νόμιμες διαμαρτυρίες τους. Σας παρακαλώ βοηθήστε μας να διαδώσουμε την είδηση. Με τις πιο θερμές μου ευχές, Μπαχμάν Γκομπάντι»

Το βίντεο του Asghar Farhadi:  https://t.me/Asgharfarhadi_official

The post Εκκλήσεις αλληλεγγύης στις γυναίκες του Ιράν από Ασγκάρ Φαρχάντι και Μπαχμάν Γκομπάντι appeared first on Enetpress.

Το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, το μακροβιότερο φεστιβάλ κινηματογράφου της Αθήνας, τριαντάρισε, ωρίμασε αλλά διατηρεί άσβεστη τη δίψα του για τις καλές ευρωπαϊκές ταινίες.

Πανέτοιμο να γοητεύσει και φέτος τους λάτρεις του καλού ευρωπαϊκού και ελληνικού κινηματογράφου, σηκώνει αυλαία  στις 18 Οκτωβρίου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Οι προβολές θα διεξαχθούν  19-25/10 στον κινηματογράφο «Ααβόρα» και 26/10 -1/11 στον κινηματογράφο «Έλλη».

Φετινοί προσκεκλημένοι του Φεστιβάλ ο βραβευμένος με Όσκαρ Ελληνοαμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός Αλεξάντερ Πέιν και ο Πολωνός σκηνοθέτης και μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, Κριστόφ Ζανούσι.

ΕΝΑΡΞΗ

Τετάρτη 18 Οκτωβρίου – Μέγαρο Μουσικής Αθηνών: Τελετή έναρξης (7.30 μ.μ.)   με  την προβολή του  βωβού αριστουργήματος του  D.W. Griffith  «Μισαλλοδοξία» με ζωντανή μουσική συνοδεία από τους Νίκο Πλάτανο, Τηλέμαχο Μούσα και Νίκο Γιούσεφ. Διατίθενται και εισιτήρια για το κοινό.

              ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Τα φετινά βραβεία θα απονείμουν οι επιτροπές της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI), της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (Π.Ε.Κ.Κ), ενώ το βραβείο κοινού, όπως κάθε χρόνο, επιτροπή αναγνωστών του περιοδικού «Αθηνόραμα».

Οι προβολές του διαγωνιστικού θα πραγματοποιηθούν στον κινηματογράφο Έλλη από τις 26 έως τις 31 Οκτωβρίου. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει εννιά επιλεγμένες ταινίες από την φετινή ευρωπαϊκή παραγωγή, οι οποίες διακρίθηκαν σε φεστιβάλ του εξωτερικού, ωστόσο δεν έχουν ακόμα παιχτεί στη χώρα μας: «Without name» του Lorcan Finnegan (Ιρλανδία), «Corporate» του Nicolas Silhol (Γαλλία), «Arrhythmia» του Boris Khlebnikov (Ρωσία, Φινλανδία, Γερμανία), «Μarita» του Cristi Iftime (Ρουμανία), «L’Intrusa» του Leonardo di Costanzo (Ιταλία, Eλβετία, Γαλλία), «Una Famiglia» του Sebastiano Riso (Ιταλία), «Re-Inventing Marvin» της Anne Fontaine (Γαλλία), «Η ιστορία της Πράσινης Γραμμής» Παννίκου Χρυσάνθου (Κύπρος).

Η έναρξη του Διαγωνιστικού προγράμματος θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου στην Έλλη (8.15 μ.μ.) με την προβολή, σε πανελλαδική πρεμιέρα, της ταινίας «Lines» του Βασίλη Μαζωμένου. Η ταινία άντλησε το θέμα της από τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα της κρίσης.

              ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΛΟΥΚΙΝΟ ΒΙΣΚΟΝΤΙ

Μια ρετροσπεκτίβα στο έργο του κορυφαίου Ιταλού δημιουργού που περιλαμβάνει από τις πρώτες και λιγότερο γνωστές του ταινίες μέχρι τα διεθνούς αναγνώρισης αριστουργήματά του. Το αφιέρωμα συνοδεύεται από ειδική έκδοση για τον Βισκόντι.

Θα προβληθούν οι ταινίες: Death in Venice («Θάνατος στη Βενετία»), Conversation Piece («Η γοητεία της αμαρτίας»), Bellissima, Ossessione («Διαβολικοί εραστές»), La terra trema («Η γη τρέμει»), Senso («Έτσι τέλειωσε μια μεγάλη αγάπη/Σένσο»), Rocco e sui fratteli («Ο Ρόκο και τ’ αδέλφια του»), Gatopardo(«Γατόπαρδος»), Notti Bianchi («Λευκές νύχτες»), l’ innocente («Ο αθώος»).

            Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΑΣΠΡΟΥ

Το Πανόραμα και η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου, μας προτείνουν ταινίες που σφράγισαν την αισθητική του μαυρόασπρου κινηματογράφου στην σύγχρονη ιστορία του. Το πρόγραμμα θα περιλαμβάνει κυρίως ελληνικές αλλά και κάποιες ευρωπαϊκές ταινίες:

1982 – Η κατάσταση των πραγμάτων, Β.Βέντερς

1986 – Down by Law, Τζ.Τζάρμους

1994 – Τέλος εποχής, Α.Κόκκινος

1997 – Αθώο σώμα, Ν. Κορνήλιος

1997 – No sympathy for the devil, Δ. Αθανίτης

1997 – No budget story, Ρ.Χαραλαμπίδης

1998 – Following, Κρ.Νόλαν

1999 – Juha, Α.Καουρισμάκι

2001 – Πες στη μορφίνη ακόμα την ψάχνω, Γ.Φάγκρας

2007 – Control, Α.Κόρμπιν

2010 – Μαχαιροβγάλτης, Γ.Οικονομίδης

2012 – Tabu, Μ.Γκομέζ

2015 – Μικρή άρκτος, Ε.Χρονοπούλου

2016 – Ρισάλτο, Β.Βαφέας

Στο πλαίσιο του αφιερώματος θα προβληθεί και η μικρού μήκους μαυρόασπρη   ταινία του κύπριου Μιχάλη Χαπέσιη «Η ασήμαντη ζωή της Ελένης Παυλή», που διακρίθηκε στο τελευταίο Φεστιβάλ Δράμας.

           BLACK BEAUTY

Στο πλαίσιο του αφιερώματος «Η Γοητεία του Μαυρόασπρου» εντάσσεται η εικαστική έκθεση “Black Beauty” στη γκαλερί  “ΣτοART” στην Στοά Κοραή. Nέοι εικαστικοί καλλιτέχνες θα παρουσιάσουν πρωτότυπα έργα εμπνευσμένα από τον μαυρόασπρο κινηματογράφο. Επιμέλεια: Γιάννης Ψυχοπαίδης. Διάρκεια έκθεσης: 10 Οκτωβρίου -9 Νοεμβρίου.

              30 ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Το φετινό Πανόραμα γιορτάζει μαζί και τα 30 χρόνια από την ίδρυση της Eυρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου (EFA). Για τον εορτασμό αυτό έχει επιλεγεί ένας αριθμός βραβευμένων από την EFA ταινιών –ανάμεσά τους και το «Τοπίο στην Ομίχλη» του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Μαζί μας θα είναι και ο διάσημος πολωνός σκηνοθέτης και μέλος του ΔΣ της Ακαδημίας Κριστόφ Ζανούσι. Θα προβληθούν τα φιλμ:  «Amour» του Μίκαελ Χάνεκε, «Melancholia» του Λαρς Φον Τρίερ, «Riff Raff» του Κεν Λόουτς, «Τοπίο στην Ομίχλη» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, «Όλα για τη μητέρα μου» του Πέντρο Αλμοδόβαρ και «Gomorra» του Ματέο Γκαρόνε.

                   ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΙΚΟΝΑ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΠΡΟΒΟΛΗ

Το καθιερωμένο πρόγραμμα «Διεθνής Εικόνα σε Πρώτη Προβολή» θα παρουσιάσει και φέτος  πολυαναμενόμενες avant premieres απ’ όλο τον κόσμο: «Όταν ο Μαρξ συνάντησε τον Ένγκελς» του Raoul Peck (Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο), «Discreet» του Travis Mathews (HΠΑ), «Mπαϊ Mπαϊ Germany» του Sam Garbarski (Γερμανία, Λουξεμβούργο, Βέλγιο) και «Posoki» του Stephan Komandarev (Βουλγαρία, Γερμανία, ΠΓΔΜ).

            ΛΗΞΗ-ΤΙΜΩΜΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ

Η τελετή λήξης θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1 Νοεμβρίου στην Έλλη (8 μ.μ.) με την απονομή των βραβείων του διαγωνιστικού προγράμματος από τις επιτροπές της Fipresci, της Π.Ε.Κ.Κ  και των αναγνωστών του «Αθηνοράματος».

Συνεχίζοντας μια παράδοση τριών δεκαετιών, το Πανόραμα θα τιμήσει και φέτος προσωπικότητες με αναγνωρισμένη προσφορά στην 7η τέχνη. Φέτος τιμητικά βραβεία θα λάβουν οι: Αλεξάντερ Πέιν, Κριστόφ Ζανούσι,  Γιάννης Οικονομίδης και Βαγγέλης Μουρίκης.

Στην συνέχεια, θα προβληθεί σε αβαν πρεμιέρ η ταινία «Όταν ο Μαρξ συνάντησε τον Ένγκελς» του Raoul Peck (Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο). Το φιλμ είναι βασισμένο σε αληθινή ιστορία και εστιάζει στην γνωριμία του 26χρονου Καρλ Μαρξ με τον Ένγκελς στο Παρίσι, το 1844. Μεταξύ λογοκρισίας, καταστολής της αστυνομίας, ταραχών και πολιτικών αναταράξεων, μαζί θα οδηγήσουν το εργατικό κίνημα στη σύγχρονη εποχή.

Την κριτική επιτροπή της Fipresci απαρτίζουν οι: Ziva Emersic (Σλοβενία), κριτικός κινηματογράφου στην εθνική ραδιοτηλεόραση RTV Slovenija,  Anders Larsson (Σουηδία),  κριτικός κινηματογράφου στα ημερήσια Μέσα Norrbottens-Kuriren και Skanemedia και το μηνιαίο Film Score  και Χρήστος Σκυλλάκος (Ελλάδα), κριτικός κινηματογράφου στο εβδομαδιαίο ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ και την ιστοσελίδα toperiodiko.gr.

Τα μέλη της κριτικής επιτροπής της Π.Ε.Κ.Κ. είναι οι κριτικοί κινηματογράφου Ιφιγένεια Καλαντζή, Αλέξανδρος Ρωμανός Λιζάρδος και Κωνσταντίνος Μπλάθρας.

          ΜΑSTERCLASSES ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΤΕΡ ΠΕΪΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΡΙΣΤΟΦ ΖΑΝΟΥΣΙ

* Ο Αλεξάντερ Πέιν θα συνομιλήσει με το κοινό την Τρίτη 31 Οκτωβρίου, σε ώρα και χώρο που θα ανακοινωθεί σύντομα στο panoramafest.org

*  Ο Κριστόφ Ζανούσι θα δώσει το δικό του masterclass στον ΙΑΝΟ την Τετάρτη 1/11 (12 μ.μ.).

Η είσοδος είναι ελεύθερη και στα δύο event.

           ΜΙΝΙ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΝΙΚΟ ΚΟΥΝΔΟΥΡΟ

Θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του σημαντικού έλληνα δημιουργού που τον Φλεβάρη έφυγε από κοντά μας, το Πανόραμα θα προβάλλει ντοκιμαντέρ του Νίκου Καβουκίδη για την κινηματογραφική πορεία του Ν.Κούνδουρου, με αποσπάσματα και από τις 12 ταινίες του αλλά και με στιγμιότυπα από τα γυρίσματα.

            ΜΙΚΡΟΥ ΜΗΚΟΥΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΣΧΟΛΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

Το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου υποστηρίζει την μικρού  μήκους ταινία και δίνει βήμα στους σπουδαστές δύο φιλόδοξων κινηματογραφικών σχολών, του New York  College και της Horme Pictures, να δείξουν στο κοινό τις πρώτες τους κινηματογραφικές αναζητήσεις. Στην 30η διοργάνωσή του, το Φεστιβάλ θα προβάλλει δέκα ταινίες μικρού μήκους που αναδεικνύουν την μεγάλη θεματική αλλά και αισθητική γκάμα αναζητήσεων των νέων κινηματογραφιστών.

   30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΝΟΡΑΜΑ

Το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου είναι το παλαιότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Αθήνας, με καλλιτεχνικό διευθυντή το Νίνο Φένεκ Μικελίδη και διοργανώνεται κάθε χρόνο, το Φθινόπωρο,  με την υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου, της FIPRESCI, του Σπιτιού της Κύπρου, της Π.Ε.Κ.Κ και σε συνεργασία με το Δήμο Αθηναίων, Πολιτιστικά Ινστιτούτα και διάφορους άλλους φορείς.

Στόχος του είναι να αναδείξει σύγχρονα αλλά και παλιότερα αριστουργήματα του Ευρωπαϊκού και Ελληνικού κινηματογράφου αλλά και επιλεγμένους δημιουργούς από όλον τον κόσμο.

Στα 30  χρόνια της πορείας του, το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου έχει φιλοξενήσει και βραβεύσει, εκτός από μια μεγάλη μερίδα προσωπικοτήτων από τον χώρο του ελληνικού κινηματογράφου, και άλλες διακεκριμένες προσωπικότητες από το εξωτερικό όπως οι Φράνσις Φορντ Κόπολα, Μικελάντζελο Αντονιόνι, Χάρολντ Πίντερ, Άρθουρ Πεν, Κρίστοφερ Λι,  «Μόντι Πάιθον» (Τέρι Τζόουνς και Τέρι Γκίλιαμ), Κεν Λόουτς, Οτάρ Ιοσελιάνι,  Γιέρζι Σκολιμόφσκι, Χάριετ Άντερσον, Στίβεν Φρίαρς, Βιμ Βέντερς, Εμίρ Κουστουρίτσα, Αμπάς Κιαροστάμι, Κώστας Γαβράς, Φραντζέσκο Ρόσι, Έτορε Σκόλα, οι αδερφοί Ταβιάνι, Ανιές Βαρντά και Μαξ φον Σίντοφ.

            ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΙ

ΑΑΒΟΡΑ

Ιπποκράτους 180

(πλησ. σταθμός ΜΕΤΡΟ: Αμπελόκηποι)

Τηλ: 210-6423271, 210-6462253

ΕΛΛΗ

Ακαδημίας 64

(σταθμός ΜΕΤΡΟ: Πανεπιστήμιο)

Τηλ.: 210-363 2789

ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ

Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη

(σταθμός ΜΕΤΡΟ: Μέγαρο Μουσικής)

Τηλ.: 210 7282000, 210 7282333

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Γενική είσοδος: 5€ (εξαιρείται η έναρξη)| Κάρτα διαρκείας 5 προβολών: 15€

Όπως κάθε χρόνο, δίνουμε τη δυνατότητα σε ανέργους και ΑΜΕΑ να παρακολουθήσουν δωρεάν τις ταινίες του προγράμματός μας. Συγκεκριμένα, θα διατίθενται για κάθε προβολή 10 δωρεάν εισιτήρια, τα οποία οι ενδιαφερόμενοι θα προμηθεύονται από τα ταμεία των κινηματογράφων, 45 λεπτά πριν την έναρξη της προβολής, με σειρά προσέλευσης, μέχρι εξαντλήσεώς τους. Για την ελεύθερη είσοδο, είναι απαραίτητη η φυσική παρουσία του ενδιαφερομένου, η επίδειξη της επικυρωμένης και σε ισχύ κάρτα ανεργίας ή αναπηρίας, καθώς και η αστυνομική ταυτότητά του.

www.panoramafest.org

The post Το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου… τριανταρίζει appeared first on Enetpress.

H μεγάλη γιορτή του ελληνικού κινηματογράφου το 58o Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης θα διεξαχθεί στις 2–12 Νοεμβρίου και θα φιλοξενήσει 33 μεγάλου μήκους ελληνικές ταινίες.

Την πρεμιέρα τους θα κάνουν νέα φιλμ καταξιωμένων σκηνοθετών όπως ο Σταύρος Τσιώλης και ο Τώνης Λυκουρέσης, αλλά και πολύ νεότερων όπως ο Αλέξανδρος Αβρανάς, η Ελίνα Ψύκου και ο Χρίστος Γεωργίου, ενώ με περιέργεια αναμένεται το κινηματογραφικό ντεμπούτο στην μεγάλου μήκους ταινία ταλαντούχων μικρομηκάδων όπως ο Γαβριήλ Τζάφκας.

Την επίσημη πρώτη τους στη Θεσσαλονίκη (καθώς την πρεμιέρα τους έκαναν αλλού) θα πραγματοποιήσουν μεταξύ άλλων το «Success Story» του Νίκου Περάκη (που εκείνες ακριβώς τις μέρες βγαίνει στις αίθουσες), το «Lines» του Βασίλη Μαζωμένου (που θα έχει κάνει μόλις μια προβολή στην Αθήνα, στο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου) και το «Ussak» του Κυριάκου Κατζουράκη.

O πολυσυζητημένος «Kαζαντζάκης» του Γιάννη Σμαραγδή πάντως απουσιάζει από τη λίστα –εικάζουμε διότι δεν είναι ακόμα έτοιμο το φιλμ- ενώ το «Τελευταίο σημείωμα» του Βούλγαρη θα προβληθεί μεν, αλλά σε προφεστιβαλική εκδήλωση την ερχόμενη Δευτέρα 16/10 καθώς η ημερομηνία εξόδου της ταινίας στις αίθουσες (26/10) προηγείται των ημερομηνιών του φεστιβάλ. Η δε νέα ταινία του Μπουλμέτη, το «1968», θα είναι έτοιμη του χρόνου.

Και βέβαια, όπως κάθε χρόνο, το φεστιβάλ θα προβάλλει τις (17 φέτος) βραβευμένες μικρού μήκους ταινίες από το πρόσφατο 40ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας.

Φέτος η προκριματική επιτροπή που ανέλαβε το έργο της προεπιλογής των ταινιών του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου αποτελούνταν από τους Σοφία Εξάρχου (σκηνοθέτιδα), Γιώργο Τσούργιαννη (παραγωγό) και Αντώνη Κοτζιά (VFX Supervisor, ιδιοκτήτης Yafka Studios).

Το Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου (όπως μετονομάστηκε το τμήμα ελληνικών ταινιών μετά τον διορισμό του Ορέστη Ανδρεαδάκη ως καλλιτεχνικού διευθυντή), διοργανώνεται από πέρυσι. Αν και δεν έχει διαγωνιστικό χαρακτήρα (ένα αίτημα που παραμένει επιτακτικό μετά την προ ετών σκανδαλώδη κατάργηση των κρατικών χρηματικών βραβείων), φιλοξενεί ωστόσο ορισμένα ανεξάρτητα βραβεία που ενισχύουν το ελληνικό σινεμά (βραβείο Κοινού FISCHER, χρηματικό βραβειο ΕΡΤ, FIPRESCI, ΠΕΚΚ, Βραβεία Νεότητας από επιτροπή φοιτητών). Για να δούμε όμως τι θα δούμε:

Επίσημη Πρώτη

Στο 58^ο ΦΚΘ θα παιχτούν σε πρώτη προβολή 19 φιλμ, τρία εκ των οποίων συμμετέχουν στο Διεθνές Διαγωνιστικό τμήμα της διοργάνωσης:

Αγκάθι του Γαβριήλ Τζάφκα: Οι νιόπαντροι Λίζα και Γιάκομπ ετοιμάζονται για το μήνα του μέλιτος στην επαρχία της Δανίας. Ο Γιάκομπ δεν γνωρίζει τον προορισμό, αφού η Λίζα σχεδίασε τα πάντα μυστικά. Σύντομα η αγάπη τους θα δώσει τη θέση της στον φόβο. Μια συμπαραγωγή Δανίας-Ελλάδας με δανούς ηθοποιούς (Νέελ Ρόνχολτ, Γιένς Σέττερ Λάσσεν), που συμμετείχε στα Works in Progress της Αγοράς του 57^ου ΦΚΘ, όπου απέσπασε το βραβείο Eurimages Lab Award.

Γυναίκες που περάσατε από δω του Σταύρου Τσιώλη: Ο σκηνοθέτης επιστρέφει με το απολαυστικό γνώριμο ύφος του. Δύο άντρες φυλάνε τσίλιες σε ένα σπίτι όπου παράνομα χτίζεται ένα δωμάτιο. Θα συναντήσουν πολλούς περαστικούς που προσποιούνται τους αθώους διαβάτες, θέλοντας να πετύχουν τη σύλληψή τους. Κι όμως υπάρχει κάτι που τους ενώνει όλους: η ανάγκη για ανθρώπινη επαφή. Με τους Κ. Τζούμα, Ε. Λίτση, Τ. Χρυσικάκο, κ.ά.

Επαφή του Τώνη Λυκουρέση: Άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι παγιδεύονται σε πέντε σταματημένα ασανσέρ στη διάρκεια ενός μπλακ άουτ. Δεν υπάρχει επικοινωνία, μόνο θυμωμένοι άντρες και γυναίκες. Μια κόλαση σε 4 τετραγωνικά. Με τους Ν. Mεντή, Ά. Σακελλαρίου, Χρ. Λούλη, Α. Aϊδίνη, Βασίλη Κουκαλάνι κ.ά. (συμμετοχή στα Works in Progress της Αγοράς του 57^ου ΦΚΘ).

Η επιφάνεια των πραγμάτων της Νάνσυς Μπινιαδάκη: Ένας αστικός μύθος μιλά για ένα κορίτσι που παρασύρθηκε τη δεκαετία του ’80 από ένα αρχαίο υπόγειο ποτάμι που κανείς δεν έχει δει. Σήμερα μια νεαρή ανθρωπολόγος συναντά τις τρεις καλύτερες φίλες της και μια καθηγήτριά τους για να μάθει τι πραγματικά συνέβη. Με τις Μ. Σκουλά, Μ. Καλλιμάνη, Θ. Μπαζάκα, Μ. Τριανταφυλλίδου (συμμετοχή στα Works in Progress του 57^ου ΦΚΘ).

Η μπλε βασίλισσα του Αλέξανδρου Σιπσίδη: Μια ληστεία γίνεται η αφετηρία για μια ανατρεπτική ιστορία με διαφορετικές εκδοχές, όσες και οι οπτικές γωνίες τεσσάρων χαρακτήρων που συναγωνίζονται σε απληστία, με «έπαθλο» τη «Μπλε Βασίλισσα», ένα από τα σπανιότερα διαμάντια του κόσμου. Με τους Ράσμι Σούκουλη, Μιχάλη Οικονόμου, Δημήτρη Ήμελλο, κ.ά.

Η τέχνη καταστρέφει του Νίκου Κορνήλιου: Ένας διάσημος ηθοποιός, μετά από ένα έμφραγμα, καλεί κοντά του τις δύο κόρες του που ζουν στο εξωτερικό, και τους ζητά να ανεβάσουν μαζί έναν «Μάκβεθ για τρεις». Στις πρόβες θα έρθουν στην επιφάνεια σκληρές αλήθειες και βαθιά τραύματα. Με τους Κώστα Αρζόγλου, Aurora Marion, Katia Leclerc O’ Wallis.

Ιερόσυλοι της Μάρσας Μακρή: Απομονωμένοι στο διαμέρισμά τους, μια όμορφη αεικίνητη γυναίκα και ένας κατάκοιτος άντρας μοιράζονται μια ζωή διόλου ειδυλλιακή, μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, όπου φόβος, οργή, ψευδαίσθηση, δέος και επιθυμία, εναλλάσσονται διαρκώς και με ταχύτητα. «Η Ωραία και το Τέρας», χωρίς τον Έρωτα. Με τους Λουκία Μιχαλοπούλου και Blaine L. Reininger.

Ιστορίες χωρίς χρόνο του Βασίλη Ραΐση: Ο Νίκος και η Έλενα γνωρίζονται από παιδιά. Τους βλέπουμε σε έξι διαφορετικές φάσεις της ζωής τους, σε καθεμιά από τις οποίες ωστόσο, κάτι τους εμποδίζει από το να γίνουν ζευγάρι. Ποιο θα είναι το φινάλε της ιστορίας τους; Με τους Ν. Δραγούμη, Δ. Καραναστάση, Κ. Καράντη, Ν. Αλεξίου, κ.ά.

Ο γιος της Σοφίας της Ελίνας Ψύκου: Ο 11χρονος Μίσα καταφθάνει από τη Ρωσία στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2004 για να ζήσει με τη μητέρα του, Σοφία, μετά από ένα διάστημα αποχωρισμού. Στην Αθήνα τον περιμένει ένας νέος πατέρας. Ο Μίσα θα αποδράσει από την καταπιεστική καθημερινότητά του μέσα από τη φαντασία του και τα αγαπημένα του παραμύθια. Με τους Θανάση Παπαγεωργίου, Βάλερι Τσεπλάνοβα, Βίκτορ Κόμουτ. Μεγάλο Βραβείο στο Φεστιβάλ Τραϊμπέκα.

Πολυξένη της Δώρας Μασκλαβάνου: Το 1955 ένα ζευγάρι επιφανών Κωνσταντινουπολιτών υιοθετούν την ορφανή 12χρονη Πολυξένη. Το κορίτσι, το οποίο αποχωρίζεται τον μικρότερο αδερφό της, θα μεγαλώσει με λαμπρές υποσχέσεις, αλλά θα δώσει και μάχες για να υπερασπιστεί όσα της ανήκουν (συμμετοχή στα Works in Progress της δράσης «Thessaloniki Goes to Cannes», Φεστιβάλ Καννών 2017). Με τους Κάτια Γκουλιώνη, Ozgur Emre Yildirim, Λυδία Φωτοπούλου, Ακύλλα Καραζήση.

Ρόζμαρι του Άδωνι Φλωρίδη: Έχοντας ξεμείνει από ιδέες, ο συγγραφέας μιας τηλεοπτικής σαπουνόπερας αρχίζει να παρακολουθεί τους «δυσλειτουργικούς» γείτονές του και να αντλεί έμπνευση από τις ζωές τους. Ίσως όμως η πραγματικότητα να ξεπερνά τις προσδοκίες ή τη φαντασία του. Με τους Νιόβη Χαραλάμπους, Γιάννη Κόκκινο, κ.ά.

Στην R΄ της Κινηματογραφικής Ομάδας «Στην R΄»: Ένα αγόρι κι ένα κορίτσι από διαφορετικούς κόσμους, ερωτεύονται. Όταν τελειώσει το καλοκαίρι, θα έρθουν αντιμέτωποι με την επιστροφή στην κανονικότητα, ανακαλύπτοντας τις διαφορές αλλά και τις (όποιες) ομοιότητές τους, σε αυτή την αμιγώς ανεξάρτητη, συλλογική παραγωγή.

Χρόνια πολλά του Χρίστου Γεωργίου: Βγαίνοντας από την αστυνομική κλούβα, ο Γιώργος έρχεται αντιμέτωπος με την έφηβη κόρη του, η οποία είναι ανάμεσα στους διαδηλωτές. Προκειμένου να βρουν τις χαμένες ισορροπίες μεταξύ τους, πατέρας και κόρη θα περάσουν μερικές μέρες μαζί στο εξοχικό της οικογένειας. Με τους Ν. Κουρή, Δ. Ήμελλο, Μ. Αλικάκη (συμμετοχή στα Works in Progress της δράσης «Thessaloniki Goes to Cannes», Φεστιβάλ Καννών 2017).

4 μέρες του Μιχάλη Γιαγκουνίδη: Αρκεί μια τυχαία –ή όχι και τόσο- συνάντηση για να σου αλλάξει τη ζωή. Ένα μυστηριώδες αγόρι παρακολουθεί μια μοναχική κοπέλα. Οι δυο τους διψούν για ένα happy end: σιγά-σιγά θα έρθουν κοντά και θα ανοιχτούν μεταξύ τους, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Με τους Κλαίρη Γραμματίκη, Γιάννη Παπαδόπουλο.

Do it Yourself του Δημήτρη Τσιλιφώνη: Ένας μικροαπατεώνας συμφωνεί να πρωταγωνιστήσει σε ένα βίντεο που θα κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο και έχει σκοπό να αποκαταστήσει την δημόσια εικόνα ενός παράνομου επιχειρηματία. Όταν όμως καταλάβει ότι θα είναι το επόμενο θύμα του, πρέπει να σώσει τη ζωή του μέσα σε λίγες μόνο ώρες, σε αυτή την απολαυστική ταινία δράσης. Με τους Κ. Ασπιώτη, Μ. Αλικάκη, Μ. Παπαδημητρίου, Α. Ξάφη, Θ. Πάνου, Χρ. Λούλη.

Love Me Not του Αλέξανδρου Αβρανά: Ένα ευκατάστατο ζευγάρι προσλαμβάνει μια νεαρή μετανάστρια ως παρένθετη μητέρα. Μια απρόσμενη φιλία ξεκινά ανάμεσα στις δυο γυναίκες της ιστορίας, ώσπου ένας αινιγματικός θάνατος θα τινάξει τα πάντα στον αέρα. Με τους Ελένη Ρουσσινού και Χρήστο Λούλη στους βασικούς ρόλους. Συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Σαν Σεμπαστιάν.

People του Παύλου Ιορδανόπουλου: Άνθρωποι καθημερινοί, της διπλανής πόρτας, μοιράζονται on camera τις αλήθειες τους, μας κάνουν μάρτυρες σε προσωπικές ιστορίες που συγκινούν και σοκάρουν, σκιαγραφώντας τη σύγχρονη πραγματικότητα. Με τους Στ. Μυλωνά, Στρ. Βουραζέρη, κ.ά.

The Ox του Γιώργου Νικόπουλου: Ένα πειραματικό animation χωρίς λόγια που διαδραματίζεται σε ένα φανταστικό τόπο. Οι ηλικιωμένοι κάτοικοί του, υποδουλωμένοι όλη τους τη ζωή στην εξουσία, πασχίζουν να μετατρέψουν τη γη τους σε «χρυσό βασίλειο» ρίχνοντας ένα λίπασμα χρυσού στα σπαρτά. Η σωτηρία τους θα έρθει από ένα γενναίο κορίτσι.

Too Much Info Clouding Over My Head του Βασίλη Χριστοφιλάκη: Μια ανατρεπτική κωμωδία με ήρωα έναν φιλόδοξο τριαντάρη σκηνοθέτη σε υπαρξιακή κρίση, ο οποίος μπαίνει σε περιπέτειες προσπαθώντας να μαζέψει χρήματα για μια ταινία που δεν θέλει να κάνει. Με τους Κίττυ Παϊταζόγλου, Νικολίτσα Ντρίζη, Ζήση Ρούμπο, Ελένη Ουζουνίδου.

Μια δεύτερη ματιά

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου του 58^ου ΦΚΘ θα προβληθούν επίσης 6 φιλμ που έχουν ήδη πραγματοποιήσει την πρεμιέρα τους αλλού:

Γραμμές του Βασίλη Μαζωμένου: Στη σημερινή Ελλάδα, επτά άνθρωποι φτάνουν στα όρια τους. Τους ενώνει η ίδια πράξη: ένα τηλεφώνημα σε ένα κέντρο ψυχολογικής υποστήριξης, στην «γραμμή ζωής». Με τους Α. Καλαϊτζίδου, Θ. Πάνου, Τ. Νούσια, κ.ά.

 Ληξούρι, αντίο του Μάκη Μωραΐτη: Ένας άγγελος κατεβαίνει στη γη και αφηγείται σε ένα αγόρι την παρελθούσα, την τωρινή και τη μελλοντική ζωή του, σε ένα νοσταλγικό κολάζ στιγμών και προσώπων. Με τους Κ. Καρβουνιάρη, Α. Βλησίδη, κ.ά.

Τέλειοι ξένοι του Θοδωρή Αθερίδη: Κατά τη διάρκεια ενός δείπνου, μια παρέα φίλων παίζει το παιχνίδι της αλήθειας, αποκαλύπτοντας το περιεχόμενο των κινητών τους τηλεφώνων. Τα μυστικά τους θα φέρουν τα πάνω κάτω. Με τους Σμ. Καρύδη, Θ. Αθερίδη, Μ. Ναυπλιώτου, κ.ά.

The Great Eastern των Λάκη και Άρη Ιωνά (The Callas): Σε ένα ερημικό νησί, πέντε άνθρωποι περιμένουν να επιβιβαστούν στο υπερωκεάνιο «The Great Eastern». Η απομόνωση, ο ερωτισμός και οι προσδοκίες τους κορυφώνονται, πυροδοτώντας τη μεγάλη έκρηξη. Με τους Ηρώ Σοφουλάκη, Δημήτρη Πολιτάκη κ.α.

Success Story του Νίκου Περάκη: Ένας ψυχίατρος γνωρίζει μια νεαρή ηθοποιό κι ανάμεσά τους γεννιέται, κόντρα στα προγνωστικά, ένας «άνισος» έρωτας. Όταν όμως περάσει το αρχικό πάθος, θα έρθει η σύγκρουση. Με τους Κ. Μαρκουλάκη, Τ. Σωτηροπούλου, Π. Μουζουράκη, κ.ά.

USSAK… χρόνια μετά του Κυριάκου Κατζουράκη: Σε μια χώρα κάπου στο κοντινό μέλλον μια κοινότητα περιθωριακών, βουτηγμένη στην παρακμή και την παράνοια, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της, κόντρα σε ένα απολυταρχικό καθεστώς. Με τους Κ. Γέρου, Γ. Τσορτέκη, Θ. Τζήμου, Δ. Πουλικάκο.

Ειδική προβολή

 Dolphin Man του Λευτέρη Χαρίτου: Το ντοκιμαντέρ ξετυλίγει τη συναρπαστική ζωή του θρυλικού δύτη Ζακ Μαγιόλ, από τον οποίο εμπνεύστηκε ο Λικ Μπεσόν το φιλμ Απέραντο γαλάζιο. Την αφήγηση κάνει ο γαλλοαμερικανός ηθοποιός Ζαν Μαρκ Μπαρ, που γνωρίσαμε από την ίδια ταινία. Το Dolphin Man συμμετείχε στα Works in Progress της δράσης «Thessaloniki Goes to Cannes» που παρουσιάστηκε στο φετινό Φεστιβάλ Καννών.

 Ξεπερνώντας τα σύνορα

Στην ενότητα «Ξεπερνώντας τα σύνορα» παρουσιάζονται σε πρεμιέρα τρεις ταινίες από σκηνοθέτες ή συντελεστές που είτε είναι ελληνικής καταγωγής και δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό είτε είναι ξένοι οι οποίοι δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα:

Στην περιπέτεια West of Sunshine του Jason Raftopoulos ένας άνδρας χωμένος στο τζόγο και τα χρέη, έχει λιγότερο από 24 ώρες για να ξεπληρώσει ό,τι χρωστά, μέχρι που η άφιξη του μικρού γιου του, θα ανατρέψει τα σχέδιά του.

Με φόντο τη Νέα Υόρκη, το Everything is Wonderful της Πία Μέχλερ εστιάζει στη φιλία μεταξύ δυο γυναικών μεταναστών, της Μαρίας (Τόνια Σωτηροπούλου) και της Λένα (Πία Μέχλερ), που κυνηγούν την ευτυχία και τεστάρουν σκληρά τα όρια της ελευθερίας τους.

Βασισμένη σε πραγματική ιστορία, η ταινία Νύφη του ISIS του Μορτέζα Τζαφαρί αφηγείται την ιστορία της Αμινέ, που δραπετεύει από την αιχμαλωσία της ISIS και βρίσκεται φυλακισμένη στο σπίτι της από τον πατέρα της που θεωρεί ντροπή την εγκυμοσύνη της. Τελικά, θα βρει καταφύγιο στην Ελλάδα.

Καθολικά προσβάσιμες προβολές

Φέτος το φεστιβάλ παρουσιάζει δύο κλασικές κι αγαπημένες ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου με όρους καθολικής προσβασιμότητας για όλους τους θεατές: Το προξενιό της Άννας του Παντελή Βούλγαρη (1972) και Θου – Βου φαλακρός πράκτωρ, Επιχείρησις: Γης Μαδιάμ του Θανάση Βέγγου (1969). Οι ταινίες θα προβληθούν με ακουστική περιγραφή [AD: Audio Description] για τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης και με υπότιτλους για Κ/κωφούς και βαρήκοους [SDH: Subtitles for the Deaf or hard of Hearing] με την επιμέλεια και πιστοποίηση της Κίνησης Καλλιτεχνών με Αναπηρία.

Χορηγός προσβασιμότητας: Ίδρυμα Ωνάση , Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση

Η χαμένη λεωφόρος του ελληνικού σινεμά: Εξώστης Α΄και Β΄

Δύο παλιές και σπάνιες ελληνικές ταινίες θα προβληθούν σε κόπιες 35 mm στο 58^ο ΦΚΘ, στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Η Χαμένη Λεωφόρος του Ελληνικού Σινεμά: Εξώστης Α΄ και Β΄», που πραγματοποιείται σε συνεργασία με την ΕΣΠΕΚ (Ένωση Σκηνοθετών-Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου). Πρόκειται για τις ταινίες Ανοιχτή επιστολή του Γιώργου Σταμπουλόπουλου (1967) και Προμηθέας σε δεύτερο πρόσωπο του Κώστα Φέρρη (1975).

Film Forward

Στο τμήμα >>Film Forward, όπου παρουσιάζονται ταινίες που σπάνε τα όρια της φόρμας και πειραματίζονται με την κινηματογραφική γλώσσα, θα προβληθούν μεταξύ άλλων, και 5 μικρού μήκους ταινίες ελλήνων δημιουργών: Η 8^η ήπειρος του Γιώργου Ζώη, A Manifesto for the Un-communal του Σύλλα Τζουμέρκα και οι 3 ταινίες της Εύας Στεφανή, Ακρόπολη, O ναός της παρθένου και Χειρόγραφο.

Και τα ελληνικά της Αγοράς

Η Αγορά του 58^ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, πολύτιμο εργαλείο όλων των επαγγελματιών του κινηματογραφικού χώρου θα πραγματοποιηθεί φέτος από τις 4 έως τις 11 Νοεμβρίου 2017, στην Αποθήκη Γ΄ (Λιμάνι Θεσσαλονίκης). Θα φιλοξενήσει, μεταξύ άλλων, τις εξής ελληνικές παραγωγές:

 13^ο Φόρουμ Συμπαραγωγών Crossroads:

1. Avanos, Σκηνοθεσία: Παναγιώτης Χαραμής, Παραγωγή: Κώστας Μπαλιώτης – 2D2R, Ελλάδα
2. Girl without Clothes (Κορίτσι χωρίς ρούχα), Σκηνοθεσία: Γιάννης Κορρές, Παραγωγή: Αλέξης Πηλός – Zero-Zero Productions, Ελλάδα
3. Un Peu De Chaos Inexplicable (Ένα μικρό ανεξήγητο χάος), Σκηνοθεσία, Παραγωγή: Γιώργος Γκικαπέππας – Film Society, Ελλάδα
4. We Kiss in Dark Nightclubs and I Explain, Σκηνοθεσία: Δάφνη Χαιρετάκη, Παραγωγή: Jasmina Sijercic – Bocalupo Films, Συμπαραγωγή: Γιώργος Τσούργιαννης – Horsefly Production, Γαλλία-Ελλάδα

Agora Works in Progress:

1. The Waiter, Σκηνοθεσία: Στιβ Κρικρής, Παραγωγή: Στιβ Κρικρής – Filmiki Productions, Συμπαραγωγή: Νικόλας Αλαβάνος, Ελλάδα
2. Unpleasant (Δε Θέλω να Γίνω Δυσάρεστος), Σκηνοθεσία: Γιώργος Γεωργόπουλος, Παραγωγή: Γιώργος Γεωργόπουλος – Multivision, Συμπαραγωγή: Αντώνης Κοτζιάς – Yafka, Ελλάδα
3. Zizotek, Σκηνοθεσία: Βαρδής Μαρινάκης, Παραγωγή: Κωνσταντίνος Βασσίλαρος – StudioBauhaus, Συμπαραγωγή: Red Carpet Films, Ελλάδα, Βουλγαρία – Η ταινία συμμετείχε στο Crossroads Co–production Forum 2012

The post Οι ελληνικές ταινίες που θα προβληθούν στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης appeared first on Enetpress.

Με σταρ οπως οι Ματ Ντέιμον, Τζορτζ Κλούνι, Μισέλ Φάιφερ, Μάικλ Σάνον,Τζένιφερ Λόρενς, Ίθαν Χοκ, Σάρλοτ Ράμπλινγκ, Γούντι Χάρελσον, Χέλεν Μίρεν, να παρελαύνουν στο κόκκινο χαλί του Μεγάρου του φεστιβάλ στο Λίντο της Βενετίας.

Στο φετινό προγράμμα και δυο Έλληνες, ο Παύλος Ιορδανόπουλος, με την 11λεπτη ταινία του, “8η ήπειρος”, που θα προβληθεί στους “Ορίζοντες”, τμήμα στο οποίο παρουσιάζονται ταινίες με τις πιο πρόσφατες αισθητικές και εκφραστικές τάσεις, καθώς και ο Έλληνας της Αυστραλίας, Τζέισον Ραυτόπουλος, με τη μεγάλου μήκους  ταινία “West of Sunshine”, με πρωταγωνιστές τους Ντέμιαν Χιλ, Τάι Πέραμ και Τόνι Νικολακόπουλος.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει και το τμήμα “Εκτός Συναγωνισμού”, στο οποίο συμμετέχουν με ταινίες τους οι Στίβεν Φρίαρς (“Βικτώρια και Αμπντούλ”, με τη Τζούντι Ντεντς), Γουίλιαμ Φρίντκιν (“Ο διάβολος και ο πατήρ Αμόρθ”), Έιμπελ Φεράρα (“Piazza Vittorio”), Τακέσι Κιτάνο (“Outrage Coda”), Τζέιμς Τόμπακ (“Η ιδιωτική ζωή μιας διάσημης γυναίκας”, με τη Σιένα Μίλερ) και ο διάσημος ντοκιμαντερίστας Έρολ Μόρις με την 400 λεπτών τηλεοπτική σειρά, “Wormwood”.

Επίσημο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα

 – HUMAN FLOW του Άι Γουέι-Γουάι

Γερμανία/ΗΠΑ, 140’Germany, 140’

 – MOTHER! Του Ντάρεν Αρονόφσκι

ΗΠΑ, 120’, με τους Τζένιφερ Λόρενς, Χαβιέ Μπαρντέμ, Μισέλ Φάιφερ, Εντ Χάρις

– SUBURBICON του Τζορτζ Κλούνι

ΗΠΑ, 104’, με τους Ματ Ντέιμον, Τζουλιάν Μουρ, Όσκαρ Άιζακ

– THE SHAPE OF WATER (Το σχήμα του νερού) του Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο

ΗΠΑ, 119’, με τους Σάλι Χόκινς, Μάικλ Σάνον, Ρίτσαρντ Τζένκινς, Ντάγκ Τζόουνς, Οκτάβια Σπένσερ.

– L’INSULTE (Η προσβολή) του Ζίαντ Ντούειρι

Γαλλία/Λίβανος, 110’, με τους Αντέλ Καράμ, Καμίλ Σαλαμέχ, Κάμελ Ελ Μπάσα

– LA VILLA (Η έπαυλη) του Ρομπέρ Γκεντιγκιάν

Γαλλία, 107’, με τους Αριάν Ασκαρίντ, Ζαν-Πιέρ Νταρουσέν, Ζεράρ Μεϊλάν, Ζακ Μπουντε, Αναϊς Ντεμουστιέρ.

– LEAN ON PETE (Στηρίξου στον Πιτ) του Άντριου Χέιγκ

Βρετανία, 121’, με τους Τσάρλι Πλάμερ, Στίβ Μπουσέμι, Κλόε Σεβινί

– MEKTOUB, MY LOVE: CANTO UNO του Αμπτουλαντίφ Κεσίς

Γαλλία/Ιταλία, 180’, με τους: Σεν Μπουμεντίν, Οφελί Μπόφλ, Σαλίμ Κεσιούς

– SANDOME NO SATSUJIN (THE THIRD MURDER/Ο τρίτος φόνος) του Κορεέντα Χιροκάζου

Ιαπωνία, 124’, με τους Φουκουγιάμα Μασαχάρπυ, Γιακούσο Κότζι, Χιρόσε Σούζου

– JUSQU’À LA GARDE του Ξαβιέ Λεγκράν

Γσλλία, 90’, με τους Ντενί Μενοσέ, Λεά Ντρικέρ, Τομά Τζιοριά

– AMMORE E MALAVITA των αδελφών Μανέτι

Ιταλία, 133’, με τους Τζιανπάολο Μορέλι, Σερένα Ρόζι, Κλαούντια Τζερίνι

Giampaolo Morelli, Serena Rossi, Claudia Gerini, Carlo Buccirosso

– FOXTROT του Σάμιουελ Μαόζ

Ισραήλ/Γερμανία/Γαλλία/Ελβετία 113’, με τους: Λίορ Ασκενάζι, Σάρα Άντλερ, Γιονατάν Σίρεϊ

– THREE BILLBOARDS OUTSIDE EBBING, MISSOURI του Μάρτιν ΜακΝτόνα

Βρετανία, 110’, με τους Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, Γούντι Χάρελσον, Σάμ Ρόσγουελ, Άμπι Κόρνις, Τζον Χοκς

– HANNAH του Αντρέα Παλαόρο

Ιταλία/Βέλγιο/Γσλλία, 95’, με τους Σάρλοτ Ράμπλινγκ, Αντρέ Βιλμς

– DOWNSIZING του Αλεξάντερ Πέιν

ΗΠΑ, 140’, με τους Ματ Ντέιμον, Κρίστοφ Γουόλτζ, Χονγκ Τσάου, Κρίστεν Γουίκ

– JIA NIAN HUA (ANGELS WEAR WHITE/Οι άγγελοι φορούν άσπρα) της Βίβιαν Κου

Κίνα/Γαλλία, 107’, με τους: Γουέν Κι, Ζουν Μεϊτζούν, Σι Κε, Γκενγκ Λε

Wen Qi, Zhou Meijun, Shi Ke, Geng Le, Liu Weiwei, Peng Jing

– UNA FAMIGLIA (Μια οικογένεια) του Σεμπαστιάνο Ρίζο

Ιταλία, 105’, με τους Μικαέλα Ραματσότι, Πατρίκ Μπρουέλ

Micaela Ramazzotti, Patrick Bruel

– FIRST REFORMED του Πολ Σρέιντερ

ΗΠΑ, 108’, με τους Ίθαν Χοκ, Αμάντα Σίφριντ, Σέντρικ Κάιλς

– SWEET COUNTRY του Γουόρικ Θόρντον

Αυστραλία, 112’, με τους Σάμ Νιλ, Μπράιαν Μπράουν, Χάμιλτον Μόρις

– THE LEISURE SEEKER του Πάολο Βίρζι

Ιταλία, 112’, με τους Χέλεν Μίρεν, Ντόναλντ Σάδερλαντ

– EX LIBRIS. THE NEW YORK PUBLIC LIBRARY του Φρέντερικ Γουάιζμαν

ΗΠΑ, 197’

The post Mεγάλα ονόματα στο 74ο Φεστιβάλ Βενετίας appeared first on Enetpress.

Της Ευάννας Βενάρδου

«GreekFilmakersinBerlin». Έτσι τιτλοφορείται ένα από τα βασικά αφιερώματα του πρώτου Φεστιβάλ Ελληνικών Ταινιών στο Βερολίνο, του φιλόδοξου GreekFilmboxBerlin που ξεκινά την Πέμπτη (21-24/1) στην ιστορική αίθουσα «Babylon» της γερμανικής πρωτεύουσας προβάλλοντας 71 ταινίες.

Oι Γερμανοί θα δούν από τη «Μικρά Αγγλία» και το «Chevalier», μέχρι την ανεξάρτητη lowbudget «Zenaida». Και από μια επιλογή ελληνικών ταινιών μικρού μήκους πρόσφατης παραγωγής (ανάμεσά τους και μια επιλογή από το γκεϊ φέστιβαλ Outview), μέχρι ντοκιμαντέρ των Αυγερόπουλου, Κούλογλου και Χατζηστεφάνου.

Το φεστιβάλ, με διευθυντή τον Αστέρη Κούτουλα, φιλοδοξεί να εξοικειώσει τους Γερμανούς με την Ελλάδα μέσω της ελληνικής κινηματογραφίας που τα τελευταία χρόνια έχει προσελκύσει το διεθνές ενδιαφέρον. Βοηθώντας έτσι να ξεπεραστούν μερικές προκαταλήψεις που συνοδεύουν την φήμη των Ελλήνων στη Γερμανία. Στόχος του φεστιβάλ άλλωστε, που επιχειρεί «να δώσει μια απάντηση στα αρνητικά γερμανικά δημοσιεύματα για την Ελλάδα», είναι «η σύσφιγξη των ελληνογερμανικών σχέσεων, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν τεταθεί ιδιαίτερα, λόγω της οικονομικής κρίσης».

Μια καλή ευκαιρία, να κάνουμε μια κουβέντα με τρείς αξιόλογους Έλληνες σκηνοθέτες οι οποίοι ζουν μόνιμα στη Γερμανία. Θα έχουμε άλλωστε κι εμείς στην Αθήνα την ευκαιρία να γνωρίσουμε την δουλειά τους, σε ένα άλλο αφιέρωμα του φεστιβάλ, που θα πραγματοποιηθεί τον Μάρτιο.

Τα ερωτήματά μας αυτονόητα:

Γιατί αποφάσισαν να ζήσουν στη Γερμανία; Πώς βλέπουν σήμερα την κατάσταση στην Ελλάδα και πώς τις τελευταίες εξελίξεις στον πολιτισμό; Πώς τους αντιμετωπίζουν οι Γερμανοί; Είναι (πολύ) ευκολότερο να κάνεις σινεμά στο Βερολίνο; Ποια είναι η στάση των Γερμανών απέναντι στο ναζισμό και στους πρόσφυγες (μετά και τα γεγονότα στην Κολονία); Οι ίδιοι τι θα συμβούλευαν ένα νέο παιδί που σκέφτεται να φύγει από την Ελλάδα; Και βέβαια τι νέο ετοιμάζουν;

ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΖΙΤΖΗΣ

* Έχω εγκατασταθεί μόνιμα στο Βερολίνο από το 2004. Ήθελα πάντα να φύγω από την Ελλάδα, αλλά οι προηγούμενες μου απόπειρες απέτυχαν. Δεν ήμουν αρκετά απελπισμένος, φαίνεται. Η απελπισία μου για τη χώρα έφτασε στο απροχώρητο το 2004, ενώ αυτή θριαμβολογούσε για τους (ντοπαρισμένους) Ολυμπιονίκες της.

* Η κατάσταση των κινηματογραφικών πραγμάτων σήμερα στην Ελλάδα είναι πιο άθλια από ποτέ. Παρατεταμένη διοικητική ανωμαλία στο ΕΚΚ και παντελής απουσία πόρων – μετά την κατάργηση του ειδικού φόρου για τον κινηματογράφο – καθιστούν αδύνατη την παραγωγή ταινιών υπό κανονικές συνθήκες. Ακανόνιστα μπορούν να γίνονται, βέβαια, αλλά αποκλείεται να βιοποριστεί κάποιος με αυτές.

* Το χειρότερο που συμβαίνει σε αυτή τη χώρα δεν είναι η οικονομική πτώση όσο η ηθική κατάπτωση. Μέσα σε ένα καθεστώς γενικευμένης απαξίωσης, κανείς δεν πιστεύει σε κανέναν και επικρατεί το «ο σώζων εαυτόν σωθείτο». Έτσι, δεν μπορείς να χτίσεις τίποτε. Δεν υπάρχει μέλλον και προοπτική. Η απουσία του μέλλοντος χρόνου σαν χρόνου δημιουργίας είναι ανυπόφορη για τον άνθρωπο. Μπορεί να τον τρελάνει. Γι’ αυτό τόσοι πολλοί έχουν σαλτάρει στην Αθήνα. Πάλι καλά, που δεν βγαίνουν στο δρόμο κρατώντας μαχαίρι. Φαίνεται ότι, ως λαός, έχουμε ακόμη αρκετό «λίπος ψυχραιμίας» να κάψουμε. Ευτυχώς.

* Δεν έχω εισπράξει ποτέ από κανέναν Γερμανό οποιασδήποτε μορφής ρατσισμό που είμαι Έλληνας. Έχω δει αντίθετα Έλληνες να φέρονται και να μιλούν ρατσιστικά εναντίον των Γερμανών, αποκαλώντας τους συστηματικά ναζί. Οι σημερινοί Γερμανοί κυνηγούν αλύπητα οτιδήποτε ναζιστικό τολμάει να εμφανιστεί στη χώρα τους, ενώ οι Έλληνες έχουν στείλει στη βουλή με 6% ένα καθαρά νέοναζιστικό κόμμα.

* Ο κύριος όγκος των προσφύγων έχει τελικό προορισμό τη Γερμανία. Πάνω από 1 εκατομμύριο ήρθαν σε λίγους μήνες. Η υποδοχή τους μέχρι τώρα ήταν ιδιαίτερα φιλική, τόσο από το κράτος όσο και από τον κόσμο. Βέβαια, υπήρχαν και εξαιρέσεις από κάποιους που κινητοποιήθηκαν εναντίον τους (όπως αυτοί του PEGIDA), όμως, δεν μπόρεσαν μέχρι τώρα να αλλάξουν το φιλόξενο κλίμα. Τα γεγονότα στην Κολωνία θα παίξουν σίγουρα αρνητικό ρόλο, αλλά, πιστεύω ότι στο τέλος θα υπερισχύσει η γερμανική μετριοπάθεια και δεν θα υπάρξει μεγάλο πρόβλημα.

* Έχω τελειώσει πρόσφατα την τέταρτή μου ταινία, την «Καύση», στην Αθήνα. Είναι βασισμένη στο θεατρικό που ανέβασα πριν δύο χρόνια στο OLVIO, με αφορμή την ελληνική κρίση. Η αλήθεια είναι ότι είμαι άρρηκτα συνδεδεμένος με την Ελλάδα μέσω της γλώσσας και της εμπειρίας, οπότε θα ήταν ψέματα να πω ότι δεν με απασχολεί το δράμα της χώρας ή η κωμωδία της. Μάλλον, η κωμωδία θα έλεγα.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

* Στο Βερολίνο βρέθηκα τον Φεβρουάριο του 1983. Είχα πάρει το πτυχίο της Αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα κι είχα επισκεφθεί τον τότε Γερμανό φίλο μου που ζούσε σε μία αδιάφορη επαρχιακή πόλη της Δυτικής Γερμανίας . Eξουθενωμένη από τους τσακωμούς, αποφάσισα να ρίξω μαύρη πέτρα πίσω μου.

Έτσι ξαφνικά ένα βράδυ πήρα το τρένο για το Δυτικό   Βερολίνο. Όταν έφθασα στο σταθμό της πόλης, μετά από τη νυχτερινή πολύωρη διαδρομή με ένα απίστευτα απαρχαιωμένο τρένο της Ανατολικής Γερμανίας, ερωτεύθηκα την πόλη εκείνη την πρώτη μέρα με την πρώτη ματιά. Κάτι που δεν μου είχε συμβεί με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις .

Την επόμενη χρονιά κι ύστερα από σκληρές εξετάσεις άρχισα να σπουδάζω στην Ακαδημία Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του τότε Δυτικού Βερολίνου (DFFB). Είχα την τύχη να ζήσω στο Δ. Βερολίνο κάποια χρόνια πριν την πτώση του τείχους το Νοέμβρη του 1989.

Είναι μια μοναδική εμπειρία ζωής. Ποτέ δεν το μετάνιωσα που ήρθα από την Αθήνα με ένα βαλιτσάκι στο χέρι… μέσα στο μαύρο χειμώνα, και ξεκινώντας από το μηδέν πήρα αποφάσεις για μία καινούργια αρχή σε μία συγκλονιστικά ενδιαφέρουσα πόλη. Το Βερολίνο τότε ήταν διαφορετικό από σήμερα , που έχει τουριστικοποιηθεί . Τότε το έψαχναν ιδιαίτεροι άνθρωποι, αγνοώντας τις δύσκολες και ιδιόμορφες συνθήκες της πόλης που αποτελούσε εξαίρεση σε όλη την Ευρώπη.

Από τότε μέχρι σήμερα είμαι μόνιμος κάτοικος Βερολίνου αλλά μοιράζω το χρόνο μου και τη ζωή μου και στην Αθήνα που την αγαπώ εξ ίσου.

* Μετά την πτώση του Τείχους είχα την ανάγκη να το αποτυπώσω σε δύο ταινίες μου: στο ντοκιμαντέρ «Χοροί της νύχτας» και στην ταινία μυθοπλασίας, «VERSPIELTENÄCHTE” (Xαμένες Νύχτες).Τώρα που το σκέφτομαι…. Και οι δύο τίτλοι εμπεριέχουν τη λέξη «Νύχτα». Το Βερολίνο   κυρίως τη νύχτα το ανακάλυπτες και το ερωτευόσουνα. Την μαγεία του και την μοναδική, ατμόσφαιρά του.

* Η ταινία μου «Χαμένες νύχτες» που προβάλλεται στις 23 Ιανουαρίου στο HELLASFILMBOXBERLIN, είναι μία ταινία που χωρίζει και ενώνει την Ελλάδα με τη Γερμανία, την Αγγελική της Αθήνας με την Αγγελική του Βερολίνου. Είναι επίσης μία γέφυρα κι ένα μωσαϊκό συναισθημάτων όπως τα βίωσα έχοντας φύγει σαν νέα γυναίκα από την Ελλάδα, επιλέγοντας να ζήσω στην σημερινή πρωτεύουσα του Γερμανικού Βορρά. Ίσως σηματοδοτεί και την αποκάλυψη όσων δεν επιτρεπόταν να δούμε ή να κάνουμε τότε στο συντηρητικό ελληνικό νότο αλλά και τις προκλήσεις, τους κινδύνους και τις παγίδες που ελλόχευαν στην τότε underground πόλη του Βερολίνου.

* Το να κάνεις ταινίες και να βιοπορισθείς από αυτές ήταν, είναι και θα είναι, πάντα και παντού δύσκολο. Επίσης το να ζεις και να εργάζεσαι στη Γερμανία σαν σκηνοθέτης δεν είναι ευκολότερο από οπουδήποτε αλλού. Πρέπει να πείσουν οι ιδέες σου, εσύ ο ίδιος, και να κουβαλάς στη βαλίτσα σου μια πειστική σκηνοθετική δουλειά, για σε εμπιστευθούν και να σε υποστηρίξουν οικονομικά.

Τα πράγματα γενικά έχουν δυσκολέψει. Ο ανταγωνισμός είναι απίστευτος και το κινηματογραφικό τοπίο θα κρατήσει όσους πραγματικά στρωθούν στη σκληρή δουλειά, αντέξουν να πάρουν ρίσκα, διαθέσουν χρόνο και   είναι έτοιμοι να ξανασηκωθούν όταν θα πέφτουν από τις αρνήσεις που θα εισπράττουν.

* Δεν με έδιωξε η Ελλάδα. Η περιέργεια για το άγνωστο, η ανακάλυψη του διαφορετικού αλλά και η όρεξη για περιπέτεια ήταν ο λόγος που έφυγα από την Ελλάδα. Την οποία συνεχίζω να πονάω και να αγαπώ. Ακόμη και σήμερα που έχουμε κρίση, μνημόνια κλπ, υπάρχουν ένα σωρό λόγοι για να παραμείνει κάποιος στην χώρα του και να κάνει αυτό που θέλει να κάνει . Κι έχει πολλά να μας προσφέρει η Ελλάδα, αρκεί να μην τα περιμένουμε όλα από αυτή και το κράτος που δεν λειτουργεί…και επιτέλους να πάρουμε απόφαση να ανασκουμπωθούμε και να την «ξανακτίσουμε» όπως οι γυναίκες των ερειπίων ξανακτίσανε το βομβαρδισμένο Βερολίνο μετά το β’ παγκόσμιο πόλεμο, όταν η πόλη είχε γίνει κουρνιαχτό.

* Αυτή τη στιγμή είμαι στην Αθήνα σε έρευνα και γυρίσματα ενός ντοκιμαντέρ που έχω στα σκαριά, περιμένοντας επιτέλους να εξετασθεί η πρόταση για την επόμενη ταινία μου με τον τίτλο «ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ» (βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Ε. Φακίνου) που η πραγματοποίηση της κλυδωνίζεται από τις απίστευτες εξελίξεις του ελληνικού κινηματογραφικού και τηλεοπτικού πεδίου… Ναι, είναι απίστευτη η τιμωρία των Ελλήνων κινηματογραφιστών από τη μεριά του «ανώριμου πολιτιστικά» ελληνικού κράτους.

* Προφανώς και με εμπνέει η Ελλάδα και η θεματολογία της-όσο κι αν με έχει εμποδίσει κατά καιρούς στην πραγματοποίηση των ταινιών μου… Με έναν υπόγειο και μεταφορικό τρόπο διατρέχει όλα τα κινηματογραφικά μου πονήματα.

* Αναφορικά με τις πρόσφατες αλλαγές προσώπων στον χώρο του ελληνικού πολιτισμού: Θα ήταν επιπολαιότητα να αναφερθώ στην ουσία πραγμάτων που πραγματικά δεν γνωρίζω. Το μόνο που μπορώ να πω γενικότερα είναι ότι η εκπροσώπηση του πολιτισμού θα έπρεπε πάντα να γίνεται χωρίς κομματικά κριτήρια παρά μόνο βάση των γνώσεων και της αξιοσύνης. Δεν γίνεται κάθε φορά που αλλάζει μια κυβέρνηση να πετιούνται άξιοι άνθρωποι και να διορίζονται οι πλέον ελεγχόμενοι.

* Τι θα συμβούλευα ένα παιδί που θα με ρωτούσε αν θα πρέπει να εγκαταλείψει την Ελλάδα; Όταν ήμουνα νέα δεν μου άρεσε να μου δίνουν συμβουλές. Έτσι λοιπόν το μόνο που μπορώ να πω χωρίς να θέλω να νουθετήσω κανέναν, είναι το τόσο μπανάλ αλλά και τόσο σωστό, «το ταξίδι έχει αξία, όχι ο προορισμός». Όταν ο νέος άνθρωπος ταξιδέψει μέσα του κι έξω του ίσως καταφέρει να συνειδητοποιήσει ποιος είναι πραγματικά και τι θέλει από τη ζωή του και όχι τι θέλουν οι άλλοι απ’ αυτόν… η μαμά του, ο μπαμπάς του, ο δάσκαλός του, το κράτος κ.λπ.

Να ξεπερασθεί επιτέλους αυτή η νοοτροπία που είναι ένα ακανθώδες κομμάτι της σύγχρονης- ακόμη και σήμερα- συντηρητικής ελληνικής κοινωνίας και της ελληνικής οικογένειας και που εγωκεντρικά επιμένει στο να εμποδίζει τα νέα παιδιά να απαγκιστρωθούν και να πετάξουν με τα δικά τους φτερά. Αυτό έχει αντανάκλαση και ολέθριες συνέπειες στην πολιτική, την οικονομία και γενικά σε όλη τη λειτουργία της Ελλάδας.

ΝΙΚΟΣ ΛΥΓΓΟΥΡΗΣ

* Στην Γερμανία βρέθηκα από καθαρά προσωπικούς λόγους. Σπούδασα σινεμά στην Ανώτατη Σχολή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης του Μονάχου, και αργότερα ήρθα στο Βερολίνο όπου και ζω μόνιμα εδώ και χρόνια. Όταν σπούδαζα στο Μόναχο, δούλευα παράλληλα τα βράδια γκαρσόνι σε ελληνικές ταβέρνες. Εμπειρίες, βιώματα και κάποια πρόσωπα που γνώρισα σ´ εκείνες τις ταβέρνες τα έβαλα στην ταινία μου «Έρεβος“ που προβάλλεται στο φεστιβάλ.

* Στην ερώτηση πώς θα ήταν τα πράγματα για μένα αν είχα παραμείνει στην Ελλάδα, δεν μπορώ να απαντήσω. Μου λείπουν οι σχετικές εμπειρίες. Μπορώ να μιλήσω μόνο για την Γερμανία. Κι αυτό που βιώνω εδώ, είναι ότι στην Γερμανία γίνεται γενικά όλο και πιο δύσκολο να χρηματοδοτηθούν αλλά και να διανεμηθούν ταινίες. Μιλάω για ανθρωποκεντρικές ταινίες κι όχι για τον κινηματογράφο του ποπ κορν. Είναι πολύ άσχημα τα πράγματα. Σαν να τελειώνει μια εποχή. Οι λόγοι είναι πολλοί.

* Για τους νέους ανθρώπους που εγκαταλείπουν την Ελλάδα νιώθω λύπη. Αισθάνομαι τυχερός που δεν έχω παρόμοια προβλήματα. Από την άλλη, ο αγώνας για επιβίωση μακριά από την γενέθλια θαλπωρή μπορεί καμιά φορά να έχει παραγωγικά αποτελέσματα. Ένα νέο άνθρωπο που θα με ρώταγε αν πρέπει να εγκαταλείψει την Ελλάδα η όχι θα τον συμβούλευα να ρωτήσει το μυαλό του και την καρδιά του. Όχι εμένα.

* Οι Γερμανοί με αντιμετώπισαν πάντα με αγάπη και φιλία. Με κάποιες λίγες εξαιρέσεις, οι καλύτεροί μου φίλοι εδώ στην Γερμανία δεν είναι Έλληνες αλλά Γερμανοί. Ποτέ και πουθενά δεν έζησα κάποιου είδους προκατάληψη. Ούτε για το πρόσωπό μου ούτε για το γεγονός ότι είμαι Έλληνας. Το αντίθετο. Παντού συνάντησα και συναντώ συμπάθεια κι ανοιχτές αγκαλιές.

Τώρα, το πως αντέδρασε τα τελευταία χρόνια ένα μέρος της γερμανικής κοινής γνώμης στο φαινόμενο της ελληνικής κρίσης, αυτό είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο και περίπλοκο κεφάλαιο, με πολλές σελίδες, δίκαιες αλλά και άδικες. Ειδικά οι άδικες αντιδράσεις προκαλούν απορία, ιδιαίτερα για μια χώρα σαν την Γερμανία που προσπάθησε μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο να ξεπεράσει πολλές κακές πλευρές του προπολεμικού παρελθόντος της.

* Μη ζώντας στην Ελλάδα εδώ και χρόνια, δεν είμαι κατάλληλος να απαντήσω σε πολλά για την εκεί κατάσταση. Με μια εξαίρεση: Η παραίτηση του Δημήτρη Ειπίδη από το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με λυπεί. Όπως και παλιότερα με είχε λυπήσει η απομάκρυνση του Μισέλ Δημόπουλου από το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Ειμαι υπέρ της άποψης ότι ναι μεν στην κοινωνία και στην πολιτική αρμόζει η δημοκρατία, στην τέχνη όμως αρμόζει η κυριαρχία των αξιότερων, δηλαδή η αριστοκρατία. Η σφαίρα της τέχνης, που η καταγωγή της είναι παλιότερη από την γέννηση της δημοκρατίας, δεν έχει ουδεμία σχέση με αυτήν, το αντίθετο. Αλλά κι αυτό είναι μια άλλη ιστορία, που χρειάζεται ώρες για να συζητηθεί.

* Σχετικά με την δουλειά μου: από το περασμένο καλοκαίρι βρίσκομαι σε γυρίσματα ενος ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους που έχει τον τίτλο «Ο ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ». Μια ελληνογερμανική παραγωγή μεταξύ του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, εμού, του γερμανού συμπαραγωγού μου JostHering και της βερολινέζικης εταιρίας Cine +.

Το θέμα της ταινίας είναι το Βερολίνο κοιταγμένο από ελληνικά μάτια κατά την διάρκεια ενός χρόνου. Μια ταινία-ποταμός‚ όπου η καθημερινότητα της πόλης εναλλάσσεται με θραύσματα από την ιστορία της Γερμανίας, με ιστορίες ανθρώπων που ζουν στο Βερολίνο και με ελληνικές μνήμες. Η ταινία, ξεκινώντας από το φαινόμενο της ελληνολατρίας των παλιών Γερμανών που δεν υπάρχει πια, αγγίζει θέματα όπως το μυστήριο του χρόνου, η συσσώρευση του ιστορικού πόνου, η πολιτιστική μνήμη και ο θάνατος του ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Σαν είδος, σαν φόρμα και σαν στιλ θέλω η ταινία να είναι κάτι σαν ένα κινηματογραφικό “Περί Γερμανίας“, εννοώ το βιβλίο που έγραψε τον 19ο αιώνα για την χώρα που ζω η Γαλλίδα συγγραφέας μαντάμ ντε Σταλ.

The post Έλληνες σκηνοθέτες που ζουν στο Βερολίνο appeared first on Enetpress.

Σε πείσμα των πρωτόγνωρα δύσκολων καιρών, το μακροβιότερο κινηματογραφικό φεστιβάλ της Αθήνας επιστρέφει για 28η συνεχή χρονιά, δίνοντας όπως πάντα στο κοινό τη δυνατότητα να δει πρώτο, νέες ταινίες που θα αφήσουν το ηχηρό αποτύπωμά τους στην τρέχουσα κινηματογραφική σεζόν, αλλά και διαχρονικά αριστουργήματα της 7ης Τέχνης, λιγότερο ή περισσότερο γνωστά, ακόμη και στους πλέον μυημένους σε αυτή.

Από τις 26 Νοεμβρίου έως και τις 2 Δεκεμβρίου 2015, οι κινηματογράφοι Ααβόρα και Λαΐς – Ταινιοθήκη της Ελλάδος μετατρέπονται στο απόλυτο meeting point για τους λάτρεις του καλού σινεμά, με περισσότερες από 50 ταινίες από την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια κινηματογραφία να υπόσχονται ανεπανάληπτες εμπειρίες θέασης.

Όπως κάθε χρόνο, στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ, καταξιωμένοι αλλά και πρωτοεμφανιζόμενοι Ευρωπαίοι κινηματογραφιστές διεκδικούν ένα από τα βραβεία, με 11 νέες ταινίες οι οποίες δεν έχουν εξασφαλίσει ακόμα κινηματογραφική διανομή: The Treasure του Corneliu Porumboiu, The Wednesday Child της Lili Horvathova, Babai του Visar Morina, Home Care του Slavek Horak, L’ ombre des femmes του Philippe Garrel, The Violators της Helen Walsh, Enclave του Doran Radovanovic, και The Reaper του Zvonimir Juric, ενώ την Ελλάδα εκπροσωπούν δύο πολυαναμενόμενες ταινίες, το Invisible του Δημήτρη Αθανίτη, και το Κυπαρίσσι του Βυθού του Νίκου Κορνήλιου.

Τέλος η συμμετοχή της Κύπρου στο Διαγωνιστικό Τμήμα, θα είναι Οι Εντυπώσεις Ενός Πνιγμένου του Κύρου Παπαβασιλείου. Tο Βραβείο FIPRESCI θα δώσει τριμελής κριτική επιτροπή, αποτελούμενη από μέλη της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου, ενώ φέτος, για πρώτη φορά, η Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου θα δώσει το δικό της βραβείο, το οποίο θα απονείμει τριμελής επιτροπή. Όπως κάθε χρόνο, το κριτήριο του κοινού θα αποτυπωθεί από την πενταμελή επιτροπή αναγνωστών του περιοδικού Αθηνόραμα.

Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ συμπληρώνουν ταινίες σε πρώτη προβολή από τον παγκόσμιο κινηματογράφο, αφιερώματα σε καταξιωμένους σκηνοθέτες (από τον Orson Welles και τον Bertrand Tavernier, μέχρι τον Τζον Κασσαβέτη και τον Βασίλη Βαφέα), ένα πρωτότυπο αφιέρωμα για τα 40 χρόνια της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου, με 8 επιφανή μέλη της να προτείνουν και να προλογίζουν την αγαπημένη τους ευρωπαϊκή ταινία. Το καθιερωμένο αφιέρωμα στο ελληνικό σινεμά θα παρουσιάσει φέτος τους Αιγυπτιώτες Κινηματογραφιστές που σφράγισαν με τις ταινίες τους τον εγχώριο κινηματογράφο. Για περισσότερα, μείνετε συντονισμένοι, καθώς τις επόμενες ημέρες θα ανακοινωθούν οι ταινίες των αφιερωμάτων, οι ταινίες της έναρξης και λήξης, το ωρολόγιο πρόγραμμα, οι διεθνείς προσκεκλημένοι και τα τιμώμενα πρόσωπα του 28ου Πανοράματος.

Όπως κάθε χρόνο, με μια εξαιρετικά απλή διαδικασία, δίνουμε τη δυνατότητα σε ανέργους να παρακολουθήσουν δωρεάν τις ταινίες του προγράμματός μας, προσφέροντας συνολικά περισσότερα από 500 εισιτήρια. Συγκεκριμένα, θα διατίθενται για κάθε προβολή 10 δωρεάν εισιτήρια, τα οποία οι ενδιαφερόμενοι θα προμηθεύονται από τα ταμεία των κινηματογράφων, 45 λεπτά πριν την έναρξη της προβολής, με σειρά προσέλευσης, μέχρι και εξαντλήσεώς τους. Για την ελεύθερη είσοδο, είναι απαραίτητη η φυσική παρουσία του ενδιαφερομένου, η επίδειξη της επικυρωμένης και σε ισχύ κάρτα ανεργίας, καθώς και η αστυνομική ταυτότητά του.

Στα 28 χρόνια της πορείας του, το Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου έχει φιλοξενήσει και βραβεύσει διακεκριμένες προσωπικότητες από το χώρο της τέχνης όπως οι Φράνσις Φορντ Κόπολα, Χιου Χάντσον, Μικελάντζελο Αντονιόνι, Χάρολντ Πίντερ, Άρθουρ Πεν, Κρίστοφερ Λι, οι «Μόντι Πάιθον» (Τέρι Τζόουνς και Τέρι Γκίλιαμ), Αλέν Κορνό, Κλοντ Σοτέ, Ντούσαν Μακαγιέβεφ, Κεν Λόουτς, Οτάρ Ιοσελιάνι, Γιέρζι Σκολιμόφσκι, Χάριετ Άντερσον, Στίβεν Φρίαρς, Βιμ Βέντερς, Εμίρ Κουστουρίτσα, Αμπάς Κιαροστάμι, Κάρελ Ράις, Κώστας Γαβράς, Ρότζερ Κόρμαν, Φραντζέσκο Ρόζι, Έτορε Σκόλα, οι αδερφοί Ταβιάνι, Ανιές Βάρνα και Μαξ φον Σίντοβ, μεταξύ άλλων.

Ιnfo

28ο ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
www.panoramafest.org
26 Νοεμβρίου – 2 Δεκεμβρίου 2015
Στους κινηματογράφους ΑΑΒΟΡΑ και ΛΑΪΣ – ΤΑΙΝΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Γενική Είσοδος: 5 ευρώ
Διαρκείας 10 προβολών: 25 ευρώ

The post Ξεκινά το 28ο Πανόραμα Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου appeared first on Enetpress.