The post Yes, he can appeared first on Enetpress.

Ουάσιγκτον. Του Δ.Π. Δήμα (dpdimas29@gmail.com)

Αυτό ήταν το μήνυμα που, όπως λέγεται, είχε μεταφέρει στην Αθήνα τον Νοέμβριο ο, πρώην πλέον, Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες του είχε προβεί σε παραινέσεις για πρόοδο στις συνομιλίες του Κυπριακού.

Ο ερχομός του Ντόναλντ Τραμπ και η αβεβαιότητα ιεράρχησης των προτεραιοτήτων της νέας αμερικάνικης κυβέρνησης ήταν, καθ’ όλες τις ενδείξεις, η «κινητήρια δύναμη» πίσω από τη ροή των εξελίξεων του τελευταίου διμήνου στο Κυπριακό που τελικά οδήγησαν στην πραγματοποίηση της διάσκεψης της Γενεύης.

Για τους γνωρίζοντες, αλλά και για εκείνους εκ των αναλυτών που βλέπουν με ψυχραιμία τις εξελίξεις, δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία που να δικαιολογούν την καλλιέργεια αισιοδοξίας αυτήν την εποχή για την προώθησης λύσης στο από 10ετίες υφιστάμενο αυτό πρόβλημα.

Τουναντίον, δύσκολα υποστηριζόταν η καλλιεργηθείσα αισιοδοξία από τις επικρατούσες συνθήκες. Έτσι, ήταν εύλογες οι απορίες αναλυτών και λοιπών παραγόντων για τη χρονική στιγμή και τη φύση των συνομιλιών που κατέληξαν στο «σόου» της Γενεύης. Και, εν τέλει, σε τι αποσκοπούσαν αυτές οι συνομιλίες.

Κατ’ αρχήν και το σπουδαιότερο ίσως, η χρονική συγκυρία των γεγονότων συνέπεσε με τη μεταβατική περίοδο στην Ουάσινγκτον, από την κυβέρνηση Ομπάμα στην κυβέρνηση Τραμπ.

Η εμπειρία των τελευταίων 10ετιών έχει διδάξει πως, πέραν σημαντικών διεθνών ζητημάτων που απαιτούν άμεση αμερικάνικη προσοχή και παρέμβαση, είναι αδιανόητο να σκεφθεί κανείς πως η Ουάσινγκτον θα έδινε την προσοχή της σε αλλά χρονίζοντα ζητήματα, όπως το Κυπριακό, στη διάρκεια προεκλογικής χρονιάς. Πολύ, δε, λιγότερο όταν προ των θυρών, μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου, η κυβέρνηση εν αναμονή ήταν διαφορετικού κόμματος.

Περαιτέρω, την περίοδο αυτή, η Τουρκία βρίσκεται εν μέσω της μεγαλύτερης κρίσης στην ιστορία της και, εν γένει, η κατάσταση στο εσωτερικό της γείτονος είναι απολύτως ασταθής.

Οπότε, και αν ακόμη υποτεθεί πως το Κυπριακό ήταν πραγματικά στις προτεραιότητες του προέδρου Ερντογάν, και επίσης αν υποτεθεί πως και ο ίδιος θα επιθυμούσε πρόοδο, θα ‘ταν εξαιρετικά δύσκολο γι’ αυτόν να κάνει κινήσεις «καλής θελήσεως» λόγω των αναγκαίων για τον ίδιον συμμαχιών με ακροδεξιά και εθνικιστικά στοιχεία, τα οποία χρειάζεται για να ικανοποιήσει τις πολιτικές του επιδιώξεις – με στοιχεία, δηλαδή, που είναι αντίθετα σε οποιεσδήποτε παραχωρήσεις για την ανεύρεση λύσης.

Επίσης, ένα έτερο και άκρως ενδιαφέρον στοιχείο στην καταγραφή των δυσκολιών της χρονικής συγκυρίας σχετίζεται με το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι για πρώτη φορά εν χορώ δεν έχουν κρύψει την απέχθειά τους για τις κρατούσες στη γείτονα συνθήκες και, δικαιολογημένα, έχουν βάλει στο στόχαστρο προσωπικά τον κ. Ερντογάν. Η σημερινή Τουρκία και ο ηγέτης της είναι ανεπιθύμητοι στην Ευρώπη.

Παλαιότερα, οι Ευρωπαίοι ή τουλάχιστον μερικοί εξ αυτών τηρούσαν τα προσχήματα – πέραν βεβαίως εκείνων που ήσαν απολύτως υποστηρικτικοί προς την Άγκυρα, κυρίως Γερμανοί πολιτικοί. Τώρα έχουν «πέσει οι μάσκες» και, αντίθετα από το παρελθόν, οι Ευρωπαίοι έχουν συλλήβδην κάνει σαφείς τις διαθέσεις τους κατά της Άγκυρας και των εκεί τεκταινόμενων. Είναι γεγονός ότι και οι Τούρκοι από την πλευρά τους έχουν… «αμοιβαία αισθήματα» για τους Ευρωπαίους.

Γενικότερα, εκείνα που παρατηρούνται το διάστημα αυτό στη Γενεύη, αλλά και στις πρωτεύουσες των εμπλεκόμενων πλευρών (σ.σ. πλην της Ουάσινγκτον που βρίσκεται σε κυβερνητική αλλαγή), συνθέτουν ένα νεφελώδες περιβάλλον, ιδιαίτερα όταν ορισμένοι ομιλούν περί προόδου στις συνομιλίες.

Πολλές, λοιπόν, οι απορίες για τη χρονική συγκυρία των συνομιλιών και ως εκ τούτου γεννάται το βασικό και εύλογο ερώτημα: Προς τι όλα αυτά; Υπάρχει ουσία και σε τι συνίσταται αυτή;

Όταν ο πρόεδρος Ομπάμα μετέβη στην Αθήνα τον Νοέμβριο, φέρεται να προέβη σε κατ’ ιδίαν παραινέσεις για πρόοδο στις συνομιλίες του Κυπριακού, χωρίς, ωστόσο, να είναι πιεστικός ή να μεταφέρει πράγματα που θα μπορούσαν να ερμηνευθούν ως πίεση.

Όπως λέγεται, ο κ. Ομπάμα ήταν άκρως προσεκτικός σε αυτό, δεδομένου ότι το πρόγραμμά του δεν προέβλεπε και αντίστοιχη επίσκεψη στην Άγκυρα ούτως ώστε να έχει τη δυνατότητα να εξισορροπήσει τα πράγματα με τυχόν ανάλογες παραινέσεις στην άλλη πλευρά του Αιγαίου.

Μάλιστα, κατά τους γνωρίζοντες, στις συνομιλίες του με τον πρωθυπουργό Τσίπρα, ο κ. Ομπάμα… «ομολόγησε» πως δεν γνωρίζει το Κυπριακό σε βάθος και λέγεται πως συνέστησε στον συνομιλητή του να «μιλήσει με τον Τζο», τον αντιπρόεδρό του Τζο Μπάιντεν, για τον οποίο είπε πως γνωρίζει το θέμα «απ’ έξω και ανακατωτά» – εξ ου και οι πρόσφατες τακτικές συνομιλίες Τσίπρα και Μπάιντεν για το θέμα.

Οι παραινέσεις Ομπάμα είχαν ενσωματωμένο το διακριτικό μήνυμα του Αμερικάνου πρόεδρου πως η ελληνική πλευρά δεν θα πρέπει, επ’ ουδενί, να φύγει από τις διαπραγματεύσεις και πως «οπωσδήποτε θα πρέπει να βρει κάτι στο τραπέζι» η επόμενη αμερικάνικη κυβέρνηση – ούτως ώστε, τη δεδομένη στιγμή και ανάλογα με τις γεωπολιτικές προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης, όταν το Κυπριακό μπει εκ νέου στην αμερικάνικη ατζέντα, να βρει η κυβέρνηση Τραμπ «από κάπου ν’ αρχίσει, και όχι εκ του μηδενός»…

Να υπάρχει, δηλαδή, μια κάποια πρόοδος – που να συνίσταται έστω από το γεγονός ότι οι δυο πλευρές εξακολουθούν να κάθονται στο ίδιο τραπέζι και εξακολουθούν να συνομιλούν!…

Αποτελεί αυτή μια εύλογη ερμηνεία των τελευταίων εξελίξεων γύρω από το Κυπριακό και ίσως λύνει κάποιες απορίες, καθώς ο νέος Αμερικάνος πρόεδρος ετοιμάζεται να εισέλθει και επίσημα σήμερα στο Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου.

The post Φoβού τον Τραμπ και την αβεβαιότητα φέροντα… appeared first on Enetpress.

Ο πρόεδρος Ομπάμα παραχώρησε το βράδυ της Τετάρτης την τελευταία συνέντευξη Τύπου ως πρόεδρος των ΗΠΑ, ξεκινώντας με ένα τεράστιο ευχαριστώ από καρδιάς προς όλους τους δημοσιογράφους και στέλνοντας το μήνυμα προς την πλευρά Τραμπ, πως η ελευθερία του Τύπου είναι απαράβατος πυλώνας της Δημοκρατίας.

«Θα μιλήσω εάν απειληθούν θεμελιώδεις αξίες, συστηματικές διακρίσεις, εμπόδια στην άσκηση εκλογικού δικαιώματος, απόπειρες φίμωσης της διαφωνίας ή του Τύπου και απόπειρες να απομακρυνθούν από τη χώρα παιδιά μεταναστών που μεγάλωσαν σε αυτήν και αγαπούν την Αμερική» τόνισε ο απερχόμενος Αμερικανός πρόεδρος.

Απαντώντας στα ερωτήματα των δημοσιογράφων ο Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε πως «η Τσέλσι Μάνινγκ, η οποία είχε διοχετεύσει στα WikiLeaks εκατοντάδες χιλιάδες διαβαθμισμένα διπλωματικά και στρατιωτικά έγγραφα των ΗΠΑ, εξέτισε σκληρή ποινή φυλάκισης» και πως «η απόφασή μου να μειώσω την ποινή κάθειρξης 35 ετών που της είχε επιβληθεί σε επτά χρόνια φυλάκισης δεν θα σηματοδοτήσει μια επιείκεια σε δράστες διαρροής μυστικών πληροφοριών της αμερικανικής κυβέρνησης. Έκρινα λογική την μείωση της ποινής της Μάνινγκ, επειδή η ίδια οδηγήθηκε σε δίκη και ανέλαβε την ευθύνη του αδικήματος που διέπραξε».

Ως προς το καυτό θέμα των σχέσεων με τη Ρωσία, ο Ομπάμα δήλωσε ακόμα είναι προς το συμφέρον της χώρας μου και ολόκληρου του κόσμου οι ΗΠΑ και η Ρωσία να διατηρούν μια εποικοδομητική σχέση, αλλά η στροφή της Ρωσίας σε ένα πνεύμα ανταγωνισμού υπό την προεδρία του Βλαντίμιρ Πούτιν, όπως τόνισε, το καθιστά αυτό δύσκολο.

«Αυτή ήταν η προσέγγισή μου σε αυτό το θέμα καθόλη τη διάρκεια της προεδρίας μου. Όπου συνέκλιναν τα συμφέροντά μας, συνεργαστήκαμε και είναι προς το συμφέρον των ΗΠΑ και όλου του κόσμου να έχουμε μια εποικοδομητική σχέση με τη Ρωσία. Μετά την επιστροφή του Πούτιν στην προεδρία το 2012 οι σχέσεις Ουάσινγκτον-Μόσχας έγιναν πιο ανταγωνιστικές και πιο δύσκολες».

«Οι προοπτικές ειρήνης στη Μέση Ανατολή στη βάση της λύσης των δύο κρατών εξανεμίζονται εξαιτίας της αυξανόμενης εποικιστικής δραστηριότητας του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη. Η απόφαση να μην μπλοκάρουν οι Ηνωμένες Πολιτείες το πρόσφατο ψήφισμα στον ΟΗΕ για τον ισραηλινό εποικισμό ήταν για να στείλει το μήνυμα ότι η διαρκής ενίσχυση των εποικισμών δημιουργεί μία πραγματικότητα επί του εδάφους που θα κάνει προοδευτικά αδύνατη τη λύση των δύο κρατών», ανέφερε ο απερχόμενος πρόεδρος.

The post Τέλος εποχής για τον Ομπάμα appeared first on Enetpress.

Η πρώτη μεγάλη μάχη Ρεπουμπλικανών – Δημοκρατικών θα γίνει για το πρόγραμμα υγείας των ΗΠΑ, την παρακαταθήκη του απερχόμενου προέδρου, το Obamacare.

O αντιπρόεδρος Μάικ Πενς σε συνέντευξη του ξεκαθάρισε πως η πρώτη προτεραιότητα είναι η απόσυρση και η αντικατάσταση του Obamacare. Αυτό χρειάζεται να γίνει και αποτελεί το μήνυμα των συναντήσεων με τους Ρεπουμπλικάνους στο Καπιτώλιο.

{source}
<object id=”flashObj” width=”480″ height=”270″ classid=”clsid:D27CDB6E-AE6D-11cf-96B8-444553540000″ codebase=”https://download.macromedia.com/pub/shockwave/cabs/flash/swflash.cab#version=9,0,47,0″><param name=”movie” value=”https://c.brightcove.com/services/viewer/federated_f9?isVid=1&isUI=1″ /><param name=”bgcolor” value=”#FFFFFF” /><param name=”flashVars” value=”videoId=5270348744001&playerID=1764219419001&playerKey=AQ~~,AAAAAETmrZQ~,EVFEM4AKJdRI6UgfPhFgV0s-3wZ2v95n&domain=embed&dynamicStreaming=true” /><param name=”base” value=”https://admin.brightcove.com” /><param name=”seamlesstabbing” value=”false” /><param name=”allowFullScreen” value=”true” /><param name=”swLiveConnect” value=”true” /><param name=”allowScriptAccess” value=”always” /><embed src=”https://c.brightcove.com/services/viewer/federated_f9?isVid=1&isUI=1″ bgcolor=”#FFFFFF” flashVars=”videoId=5270348744001&playerID=1764219419001&playerKey=AQ~~,AAAAAETmrZQ~,EVFEM4AKJdRI6UgfPhFgV0s-3wZ2v95n&domain=embed&dynamicStreaming=true” base=”https://admin.brightcove.com” name=”flashObj” width=”480″ height=”270″ seamlesstabbing=”false” type=”application/x-shockwave-flash” allowFullScreen=”true” allowScriptAccess=”always” swLiveConnect=”true” pluginspage=”https://www.macromedia.com/shockwave/download/index.cgi?P1_Prod_Version=ShockwaveFlash”></embed></object>
{/source}

Ισχυρίζεται πως όλες οι υποσχέσεις των Δημοκρατικών καταπατήθηκαν και οδήγησαν σε παράλυση την πρόνοια και την περίθαλψη από το κράτος. Χαμηλή ανταποδοτικότητα και υψηλά ασφάλιστρα έφεραν την αποτυχία και αυτή χρεώνεται μόνο στους Δημοκρατικούς.

Διαβεβαίωσε πως την πρώτη μέρα ανάληψης των καθηκόντων από τον Τραμπ θα υπογραφούν τα ανάλογα νομοθετικά διατάγματα, αλλά δεν αποκάλυψε το περιεχόμενό τους.

Από την πλευρά του ο Μπαράκ Ομπάμα κάλεσε τους Δημοκρατικούς να υπερασπιστούν το σύστημα γιατί «διακυβεύονται πραγματικές ζωές». Ο επικεφαλής  της Δημοκρατικής ομάδας στη Γερουσία Τσακ Σούμερ είπε πως δεν θα βοηθήσουν και κατηγόρησε τον Τραμπ πως δεν έχει κανένα σχέδιο. «Η Αμερική θα αρρωστήσει ξανά», υπογράμμισε, παραφράζοντας το κεντρικό σύνθημα του Τραμπ.

The post Μάικ Πενς: Ο πόλεμος για το Obamacare αρχίζει (vid) appeared first on Enetpress.

O Μπαράκ Ομπάμα ανακοίνωσε νέες κυρώσεις προς τη Ρωσία ως διπλωματικά αντίποινα, αλλά η πραγματική αιτία φαίνεται να είναι οι κυβερνοεπιθέσεις και η παρέμβασή τους στις προεδρικές εκλογές, όπως επιμένει ο Λευκός Οίκος.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ απελαύνει 35 Ρώσους διπλωμάτες και κλείνει δύο ρωσικές κτηριακές εγκαταστάσεις στη Νέα Υόρκη και στο Μέριλαντ, σε αντίποινα για μια σειρά παρενοχλήσεων στη Ρωσία εναντίον Αμερικανών διπλωματών στη Μόσχα, δήλωσε κυβερνητικός αξιωματούχος.

Ο Αμερικανός αξιωματούχος είπε ότι οι Ρώσοι διπλωμάτες έχουν 72 ώρες να εγκαταλείψουν τη χώρα. Δεν θα επιτρέπεται η πρόσβαση στις δύο εγκαταστάσεις από το μεσημέρι αύριο Παρασκευή, σύμφωνα με τον ίδιο αξιωματούχο.

«Οι ενέργειες αυτές αναλήφθηκαν σε αντίδραση στη ρωσική παρενόχληση Αμερικανών διπλωματών και τις ενέργειες διπλωματών που θεωρήσαμε ότι δεν συνάδουν με τη διπλωματική πρακτική», είπε ο ίδιος αξιωματούχος.

Η ρωσική απάντηση

Η ρωσική πλευρά αρνείται κάθε ανάμειξη στις αμερικανικές εκλογές και πρόσφατα ψήφισε την ανταπόδοση της τιμωρίας από τις ΗΠΑ. «Ειλικρινά κουραστήκαμε από τα ψέματα των Αμερικανών για Ρώσους χάκερ» διαμήνυσε η εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών.

The post Απέλαση Ρώσων διπλωματών από τον Ομπάμα appeared first on Enetpress.

Επιχειρηματίας, πρώην υποψήφιος κυβερνήτης της Νέας Υόρκης και συμπρόεδρος της προεκλογικής εκστρατείας του Ντόναλντ Τραμπ στην Πολιτεία αυτή, προκάλεσε σάλο καθώς για το 2017 «ευχήθηκε» το θάνατο του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, ενώ έκανε και ρατσιστικά σχόλια σε βάρος της πρώτης κυρίας των ΗΠΑ.

Όταν ρωτήθηκε ποιες είναι οι ελπίδες του για την επόμενη χρονιά, ο Καρλ Παλαντίνο απάντησε ότι εύχεται «να κολλήσει (ο Μπαράκ Ομπάμα) την ασθένεια των τρελών αγελάδων αφού αποκαλυφθεί ότι είχε σχέσεις με μια Χέρεφορντ» (σ.σ. προφανώς εννοούσε τη ράτσα βοοειδών Χέρεφορντ) και «να πεθάνει πριν από τη δίκη του».

Στην ερώτηση τι θα ήθελε να εξαφανιστεί το 2017, ο πρώην υποψήφιος κυβερνήτης με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα απάντησε: «Η Μισέλ Ομπάμα».

«Θα ήθελα να ξαναγίνει άνδρας και να την αφήσουν ελεύθερη στη σαβάνα της Ζιμπάμπουε για να ζήσει άνετα σε μια σπηλιά με τον Μάξι τον γορίλα» είπε ο Παλαντίνο στο περιοδικό «Artvoice» που έθεσε τις ίδιες ερωτήσεις σε διάφορες προσωπικότητες ενόψει του νέου έτους.

Οι απαντήσεις του Παλαντίνο, ο οποίος στις αρχές του μήνα είχε συναντηθεί με τον εκλεγμένο πρόεδρο στον Πύργο Τραμπ της Νέας Υόρκης, προκάλεσαν σωρεία αντιδράσεων στους ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης. Ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Άντριου Κουόμο, που τον κέρδισε στις εκλογές του 2010, χαρακτήρισε τα σχόλιά του «ρατσιστικά, αποκρουστικά και αξιοκατάκριτα». «Ο Παλαντίνο έχει μακρύ παρελθόν ρατσιστικών και εμπρηστικών δηλώσεων. Τα σχόλιά του δεν αντικατοπτρίζουν τα αισθήματα ή τις απόψεις κανενός αληθινού Νεοϋορκέζου», πρόσθεσε.

Ο Τραμπ δεν αντέδρασε ο ίδιος, όμως μια εκπρόσωπός του είπε, σύμφωνα με την εφημερίδα «New York Times», ότι οι δηλώσεις του Παλαντίνο είναι «αξιοκατάκριτες και δεν έχουν θέση στη δημόσια συζήτηση».

Μετά τις αντιδράσεις αυτές, ο Παλαντίνο έδωσε στη δημοσιότητα μια ανοιχτή επιστολή στην οποία υποστηρίζει ότι τα σχόλιά του δεν είναι ρατσιστικά. Με την ευκαιρία αυτή επιτέθηκε και πάλι στο προεδρικό ζεύγος χαρακτηρίζοντας τον Μπαράκ Ομπάμα «άνανδρο φοβιτσιάρη» και λέγοντας ότι η Μισέλ Ομπάμα πρέπει «να πάει κάπου όπου θα είναι ευτυχισμένη».

The post Συνεργάτης του Τραμπ ευχήθηκε το θάνατο του Ομπάμα! appeared first on Enetpress.

Σε συνεχή επικοινωνία φαίνεται να είναι η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ με τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα όσον αφορά τη χθεσινή επίθεση στο Βερολίνο, με αποτέλεσμα 12 νεκρούς και 48 τραυματίες.

Ο εκπρόσωπος της Μέρκελ, Στέφεν Ζάιμπερτ, αναφέρει στην ανακοίνωσή του πως «ο πρόεδρος Ομπάμα διαβεβαίωσε τη Γερμανίδα καγκελάριο ότι οι ΗΠΑ θα στηρίξουν τη Γερμανία στην έρευνά της».

Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν χαρακτήρισε «σοκαριστική» την επίθεση, ενώ έστειλε τα συλλυπητήριά του στη Γερμανία.
«Αυτό το έγκλημα με θύματα φιλήσυχους πολίτες είναι σοκαριστικό μέσα στον άγριο κυνισμό του» έγραψε ο Πούτιν στη Γερμανίδα καγκελάριο.

The post Πούτιν: «Σοκαριστική η επίθεση στο Βερολίνο» appeared first on Enetpress.

Παραγωγικός ενημερωτικά ο φετινός μέσος Νοέμβριος και παράπονα εκ μέρους των επιχειρήσεων θεάματος δεν δικαιολογούνται: Μπαράκ Ομπάμα, Πολυτεχνείου επέτειος, Κωστής Στεφανόπουλος και μαζί τροϊκανοί σε συσκευασία «θεσμοί»… Πλούσια τα ελέη!

Του

Πάνου Τσούμα*

Παίχτηκαν όμως κομμάτι αποκομμένα μεταξύ τους οι εν λόγω «παραγωγές», οπότε έμεινε τροφή και για το… φτωχό συγγενή! Στεφανόπουλος, λοιπόν, Ομπάμα, στη γωνία τροϊκανοί, από κάτω Πολυτεχνείο και να δούμε πώς προκύπτει η «ωδή στον Κωστή».

Λυπούμαι, αλλά με «κατεδάφιση», σχετική με την ιδέα «πολυτεχνείο», θα γίνει η αρχή. Οτιδήποτε οικοδομήθηκε εκ των υστέρων πάνω στο καθαυτό γεγονός το ονομάζω «ιδέα». Ήτις εξ αντικειμένου ανήκει στην κατηγορία «αέρα πατέρα».

Όπως κάθε γεγονός, ακόμα και αν αυτό προσλάβει χροιά ιστορική, το Πολυτεχνείο ανήκει μόνο στο χρόνο του. Αυτό διότι το προκάλεσαν συγκεκριμένες συνθήκες. Τις οποίες αφορούσαν, αποκλειστικά, και τα όποια «ιδανικά» του.

Από αυτή τη σκοπιά το Πολυτεχνείο δεν κληρονομείται ούτε μεταφέρεται. Σαν συλλογική ενέργεια, μάλιστα, ούτε τεμαχίζεται για να ανήκει στον καθένα ξεχωριστά. Όπως και δεν εξαγνίζει επίσης τον καθένα εκ των συμμετεχόντων.

Υπερηφάνεια και καμάρι τους, όσοι συμμετείχαν, ναι. Όχι όμως εσαεί πιστοποιητικό εξαγνισμού των υπόλοιπων πεπραγμένων του βίου τους. (Όσο σημαντική και να είναι μια στιγμή της ζωής μας, ακόμα και αν χαρακτηριστεί «ηρωική», δεν καθιστά ικανό τον ανίκανο, έξυπνο το βλάκα, ισορροπημένο τον ανισόρροπο, ειδικό τον αδαή, ικανό τον ανίκανο κ.ο.κ.)

Να προσλαμβάνεται σαν συμβολικό γεγονός, καμία αντίρρηση. Με κάποιο μίνιμουμ διατίμησης όμως, όσον αφορά τη διαφύλαξη της δημοκρατίας και του σεβασμού των βασικών αρχών που τη διέπουν. Και όχι με μάξιμουμ λαστιχοποίηση που υποτιμά και κανιβαλίζει τα μέτρα και τις αξίες του πολιτεύματος.

__Ενδεχομένως αυτά να κυκλοφορούν μόνο στο δικό μου τσερβέλο, και σε κανενός άλλου, βεβαίως. Εκτιμώ όμως πως θα συμφωνήσουν πολλοί ότι, επειδή ακριβώς δεν υπήρξε εξ αρχής μια τέτοια συλλογιστική, το Πολυτεχνείο, σαν τροφοδοτικό ψευδών συνειδήσεων, συνέβαλε αποφασιστικά στην εκσκαφή του λάκκου, όπου τώρα έχουμε παγιδευτεί πιθανόν ανεπίστρεπτα.

Συνέβαλε πρωτίστως στο κουκούλωμα της αλήθειας, ότι ευρύτερο λαϊκό αίσθημα καταδίκης της χούντας -και πολύ περισσότερο αντίστασης- δεν υπήρξε.

Έχοντας υπηρετήσει την περίοδο 1967-73 διαδοχικά σε Βόλο, Θεσσαλονίκη, Καστοριά, Αθήνα, Λάρισα, το λέω μετά λόγου γνώσεως αυτό. Γνωρίζω επίσης από πρώτο χέρι ότι το λούμπεν «λαϊκό» στοιχείο που κυριάρχησε μεταπολιτευτικά υπό την σκέπη «μη προνομιούχοι», κάθε άλλο παρά με αντίσταση πορεύτηκε επί χούντας.

Οι λαϊκές κατακτήσεις: «κάθε πόλη με πέντ΄-έξι σκυλάδικα», «κάθε χωριό με… κουνελάκια» και «παντού ζάρια, κούκος, χαρακίρι, είκοσι ένα…», τότε θεμελιώθηκαν.

Ότι αποθεώθηκαν μετά είναι το λιγότερο κακό. Το απείρως χειρότερο είναι πως το δημοκρατικά αναλφάβητο «μη προνομιούχοι» φόρεσε αντιχουντικούς μανδύες και περικεφαλαίες… δημοκρατικού φρονήματος! Αίφνης τα δύο τρίτα του ενήλικου πληθυσμού βρέθηκαν «αγωνιστές» και με πιστοποιητικά αναμφισβήτητης… δημοκρατικότητας!

Εκτός από σαθρό υπόβαθρο, το λες και «ντενεκέδες που βρόνταγαν» όλο αυτό. Πολιτικά διακομματικό και κοινωνικά διαστρωματικό το τενεκεδένιο και σαθρό κρατήθηκε όρθιο χάρη σε κάποια ακριβά μέταλλα, τύπου Κωστή Στεφανόπουλου. Που έρχονταν όμως από αλλού.

Από θυλάκους ποιότητας, να το πω έτσι. Ποιότητας και καλλιέργειας ενός κάποιου εμπεδωμένου αστισμού, όσον αφορά την παιδεία, την αγωγή, την τιμιότητα, τη μη αυτοεξαπάτηση.

Σπάνια, ούτως ή άλλως, τα μέταλλα αυτά, περνώντας ο χρόνος εξέλιπαν. Καινούργια δεν βρέθηκαν και επόμενο ήταν να αναλάβουν οι αγάνωτοι τενεκέδες. Το σαθρό του πάτου δηλαδή, του οποίου την επιτομή έζησε ο Ομπάμα με τα, αλά Τσίπρα, γκρίκλις.

Θέτοντας τα προς Ομπάμα γκρίκλις απέναντι στα ελληνικά που άκουσε ο Κλίντον από τον Κωστή, κατανοείς, πιστεύω, σύντροφε από το πουθενά, γιατί από μόνη της η αντιπαραβολή συνιστά ωδή για τον εκλιπόντα «δεξιό» που κατάφερνε «μεγαλώνοντας να γίνεται καλύτερος».

Κάποιος φίλος του το είπε αυτό και το προσθέτω στην αντιπαραβολή. Προϋποθέτει δύναμη ανατροπής του εαυτού να γίνεσαι καλύτερος μεγαλώνοντας. Μαζί δε και επίγνωση ότι μόνο ανατρέποντας συνεχώς τον εαυτό σου μεγαλώνεις πραγματικά.

Σε διαφορετική περίπτωση, είτε δηλώσεις δεξιός είτε αριστερός, μένεις και πεθαίνεις… τενεκές!

* Τεχνικός υπ/κός- αξ/κός της Π.Α. (1963-1990 ). Περιφερειακός ανταποκριτής-αρθρογράφος της «Ελευθεροτυπίας» (1991-2011). Διευθυντής-δημιουργός της εφημερίδας «εμπρός» Ναυπάκτου (1998-2011)

The post Ωδή στον Κωστή, με αντιπαραβολή appeared first on Enetpress.

Μεγάλη περιοδεία στη Β’ Πειραιά πραγματοποίησε σήμερα ο Παναγ. Λαφαζάνης, γραμματέας του Π.Σ. της ΛΑΕ και καυτηρίασε τη λατρεία προς τον απερχόμενο πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα.

Ο Παναγ. Λαφαζάνης στη διάρκεια της περιοδείας έκανε τις παρακάτω δηλώσεις σε δημοσιογράφους:

«Η επιχείρηση ”Ομπαμανία” που ζήσαμε τις προηγούμενες μέρες δείχνει τα ανυπέρβλητα αδιέξοδα της κυβέρνησης και του μνημονιακού μπλοκ.

Ο Ομπάμα ήρθε στην Ελλάδα περισσότερο για να βελτιώσει την δική του εικόνα ως απερχόμενος και στην ουσία ηττημένος, πρόεδρος των ΗΠΑ και όχι για να βοηθήσει την Ελλάδα, την οποία επί οκτώ χρόνια στην Προεδρία των ΗΠΑ ”χαντάκωνε” , στηρίζοντας τη μνημονιακή θηλιά στο λαιμό της πατρίδας μας και υποστηρίζοντας την παραμονή της στη Γερμανική φυλακή του ευρώ.

Όσα ο Ομπάμα, για λόγους ανούσιων δημοσίων σχέσεων, μας είπε για τη μείωση του χρέους στην Αθήνα, ξεχάστηκαν στη διαδρομή προς το Βερολίνο και αποσιωπήθηκαν εκεί που θα έπρεπε να ειπωθούν: στις συναντήσεις Ομπάμα – Μέρκελ.

Αυτό που έμεινε στον τόπο για άλλη μια φορά, μετά την αποχώρηση Ομπάμα, είναι η δουλοφροσύνη και η απεριόριστη υποτέλεια των μνημονιακών υπαλλήλων της χώρας μας απέναντι στις ΗΠΑ, δουλοφροσύνη και υποτέλεια, οι οποίες συνιστούν την πραγματική γάγγραινα για τον τόπο.

Ο σατράπης Σόιμπλε

Αν ο Ομπάμα δεν προσέφερε τίποτα, παρά μόνο ευχολόγια χωρίς αντίκρισμα στη χώρα, την οποία έσπρωξε από το 2010 άρον – άρον στη μνημονιακή περιπέτεια, έδωσε, όμως, αφορμή στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε να εξαπολύσει μύδρους σε βάρος του τόπου και του λαού μας και να κλείσει κάθε χαραμάδα για οποιαδήποτε μέτρα ”ελάφρυνσης” στο ελληνικό χρέος, έστω και αν αυτά που συζητούνται ούτε για ασπιρίνη δεν μπορούν να εκληφθούν.

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι ο Β. Σόιμπλε, σε ένα ρόλο που θα τον ζήλευε και ο χειρότερος αλαζόνας αποικιοκράτης, ουσιαστικά κατάγγειλε αδίστακτα και με περιφρόνηση τους ”δουλοπάροικους” της ελληνικής αποικίας, που δυσπραγούν και πένονται, για ”ασωτία” και σπατάλες, συνεχίζοντας, όπως είπε, να παίρνουν υψηλές συντάξεις και κοινωνικές παροχές και γενικώς ”να ζουν πέρα από τις δυνατότητές τους”.

Στην ουσία οι καταγγελίες Σόιμπλε αποτελούν εντολές στην ελληνική μνημονιακή τάξη για συνέχιση και κλιμάκωση της σκληρής λιτότητας.

Και, όμως, αντί να ξεσηκωθούν και οι πέτρες σε αυτή χώρα απέναντι στην ιταμή αυτή νοοτροπία σατραπίσκου και αποικιοκράτη, που επέδειξε ο Β. Σόιμπλε, κυβέρνηση και μνημονιακή πολιτική τάξη συνεχίζουν το ”γλείψιμο” και το προσκύνημα της Γερμανίας και της Γερμανικής Ευρώπης και βεβαίως των ΗΠΑ και της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

Αυτόνομη πορεία της χώρας

H Ελλάδα δεν έχει κανένα απολύτως μέλλον όσο δεν αποφασίζουμε να προχωρήσουμε στο δρόμο της ανεξαρτησίας, αποτινάσσοντας την υποτέλειας και τα μνημόνια της λιτότητας και του ξεπουλήματος και όσο δεν αποφασίζουμε, επίσης, να στηριχτούμε πρώτα απ’ όλα στις δυνάμεις μας για να ανασυγκροτήσουμε τη χώρα και όχι σε ανύπαρκτα δεκανίκια κηδεμόνων.

Ζούμε μια περίοδο όπου ευρωζώνη και ΕΕ βρίσκονται σε παρακμή και κλυδωνίζονται, ενώ η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση αντιμετωπίζει κρίση και απειλείται με ανατροπή.

Σε μια τέτοια φάση η Ελλάδα μπορεί, περισσότερο από πριν, να διασφαλίσει την κυριαρχία της και να χαράξει έναν ανεξάρτητο δρόμο έξω από την ευρωζώνη, σε σύγκρουση με τη νεοφιλελεύθερη ΕΕ, με διαγραφή του χρέους, με σεισάχθεια στα ιδιωτικά χρέη, εθνικοποίηση των τραπεζών, παραγωγική ανασυγκρότηση, ενίσχυση μισθών και συντάξεων κλπ.

Μόνο μια Ελλάδα όπου , με πρωτοπόρο ένα μεγάλο πολιτικό μέτωπο όλων των αντιμνημονιακών δυνάμεων, ο λαός της θα επιλέξει με τους αγώνες του να πάρει τις τύχες του στα χέρια του και να αποτινάξει την ιδιόμορφη μνημονιακή κατοχή, θα κατορθώσει να βρει ισχυρά ευρωπαϊκά και διεθνή ερείσματα για να στηρίξει το δρόμο της ασφάλειας της, της διεξόδου από την κρίση και της ανασυγκρότησής της».

The post Λαφαζάνης: Η Ομπαμανία δεν βοηθά τη χώρα appeared first on Enetpress.

Της Ματίνας Ρασσιά
Στη χώρα των μεγάλων ευκαιριών, στις ΗΠΑ, απονέμεται το «Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας» σε εξαιρετικούς καλλιτέχνες ή ηγέτες για την «ιδιαίτερη συνεισφορά τους στα εθνικά ιδεώδη των Ηνωμένων Πολιτειών, στην παγκόσμια ειρήνη, σε πολιτιστικές και άλλες σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές προσπάθειες». Πρόκειται για τη μεγαλύτερη τιμή που προσφέρεται από τον Λευκό Οίκο από το 1963. Το έχουν λάβει μέχρι σήμερα 21 διεθνείς προσωπικότητες.

Την περασμένη Τετάρτη, όταν ο Μπαράκ Ομπάμα βρισκόταν στην Αθήνα, ανακοινώθηκε από τον Λευκό Οίκο ότι οι φετινοί παραλήπτες του «Προεδρικού Μεταλλίου της Ελευθερίας» είναι οι αρχιτέκτονες Frank Gehry και Maya Lin, για τη μεγάλη τους προσφορά στην ακτινοβολία του αμερικανικού έθνους.

Όπως δήλωσε ο πρόεδρος Ομπάμα, «το Μετάλλιο αυτό είναι ένας φόρος τιμής στην ιδέα ότι όλοι μας, ανεξάρτητα από πού ερχόμαστε, έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε τη χώρα μας προς το καλύτερο. Επιστήμονες, επιχειρηματίες, δημόσιοι υπάλληλοι, ακτιβιστές, αθλητές και καλλιτέχνες, οι βραβευμένοι μέχρι σήμερα, έχουν βοηθήσει την Αμερική στο βηματισμό της προς τα εμπρός και έχουν εμπνεύσει εκατομμύρια ανθρώπους απο όλο τον κόσμο προς αυτό το δρόμο».

Ο Αμερικανός αρχιτέκτονας Frank Gehry βραβεύθηκε για το ρόλο του στον καθορισμό της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, όπως και για τα πασίγνωστα έργα του, το Μέγαρο Μουσικής Walt Disney στο Λος Άντζελες, το Dancing House στην Πράγα και το Μουσείο Guggenheim στο Μπιλμπάο της Ισπανίας.

Η Αμερικανίδα Maya Lin έλαβε έπαινο για το έργο της στην αρχιτεκτονική, τη γλυπτική και το σχεδιασμό τοπίου, ιδίως για το Μνημείο Βετεράνων του Βιετνάμ στην Ουάσιγκτον (κάτι που ολοκλήρωσε στα 21 της χρόνια κερδίζοντας διεθνή φήμη), αλλά και για τους πρόσφατους περιβαλλοντικούς της σχεδιασμούς.

Το ίδιο βραβείο έχουν λάβει ώς τώρα διάσημοι αρχιτέκτονες, όπως ο Mies van der Rohe (1963), ο Buckminster Fuller (1983) και ο Ι.Μ. Pei (1993).

Στη λίστα των βραβευθέντων είναι επίσης ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ο Τομ Χανξ, ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο Μπρους Σπρίνγκστιν, η Νταιϊάνα Ρος και ο Μάικλ Τζόρνταν.

The post Ο Ομπάμα απένειμε το Μετάλλιο Ελευθερίας στον αρχιτέκτονα Φρανκ Γκέρι appeared first on Enetpress.