Του Δρ. Συμεών Σολταρίδη

Ο Κ. Μητσοτάκης είπε, στη συνέντευξη του στον Σκάι, ότι υπάρχουν άνθρωποι που έκαναν καριέρα με τα Eλληνοτουρκικά. Και δεν είχε άδικο. Όλοι γνωρίζουμε πολιτικούς και δημοσιογράφους που απλώνουν έναν τεράστιο χάρτη του Αιγαίου και περπατούν επάνω του φορώντας τσαρούχια.

Γράφει ο Κώστας Γιαννακίδης  στο protagon  στις  14/7 τον οποίο διαβάζω τακτικά αφού 30 χρόνια ήμουν συντάκτης στην Εφημερίδα Ελευθεροτυπία της Αθήνας και το γνωστικό μου αντικείμενο ήταν τα ελληνοτουρκικά και μειονοτικά των δύο χωρών.

Άφθονο αρχειακό υλικό, δημοσιεύματα έγκυρων και αντικειμενικών συναδέλφων καθώς και βιβλιογραφικές πηγές  αναφέρονται στην συμφεροντολογική πολιτική πατριδοκαπηλία με την οποία πορεύτηκαν επί χρόνια και ιδιαίτερα στην Θράκη, πρόβαλαν τον εαυτό τους ως τους αδιαφιλονίκητους γνώστες, πατριώτες, οπαδούς της άκρατης εθνικοφροσύνης που από την Θράκη πούλησαν και πουλούν την πραμάτια τους που διαλαλούν επί χρόνια.

Και τα πλασάρουν σε όλα τα επίπεδα, πείθουν τους πάντες για την προσφορά τους και επαγγέλλονται όλα όσα έμαθαν προ τριακονταετίας σήμερα εφαρμόζοντας ίδιες μεθόδους, πολιτικά παιχνίδια για να σώσουν δήθεν  την Θράκη χωρίς να σκέπτονται ακόμη και σήμερα, πόσο μάλλον χθες , τα προβλήματα που δημιούργησαν και  δημιουργούν. Δεν ανησυχούν όμως αφού θεωρούν ότι επιτέλεσαν  με το παραπάνω τις εθνικές τους επιταγές και υποχρεώσεις.

Είναι λυπηρό να επικαλούνται τα πάντα  και πολλές φορές με εκδικητική μανία να προσπαθούν όλους όσους σήκωσαν το κεφάλι και σχολίασαν ή έκριναν πολιτικές τους να προσπαθούν να τους συντρίψουν. Και όλοι αυτοί επιπλέουν γιατί δηλώνουν ισχυροί και ας έχουν έμμεσα στραφεί κατά της ανάπτυξης της Θράκης. Έκαναν το εθνικό τους καθήκον!! Όταν ανοίξουν τα αρχεία της Θράκης , όπως ανοίγουν,  τότε ο αναγνώστης θα διαβάσει για όλους αυτούς  που αναφέρθηκε ο Πρωθυπουργός της χώρας « ότι υπάρχουν άνθρωποι που έκαναν καριέρα με τα Eλληνοτουρκικά» και τότε «αμαρτωλοί που φύγωμεν»!!

The post Καριέρα με τα Ελληνοτουρκικά! appeared first on Enetpress.

Tης Μαρίας Ρουσοχατζάκη

Παρόλα αυτά που μας λένε, το πάθος είναι κάτι που ξεδιπλώνεται με την πάροδο του χρόνου. Ανακαλύπτεται μέσω των εμπειριών. Ούτε το ‘επάγγελμα των ονείρων σας’ δεν είναι ένας ακριβής προορισμός. Διαρκώς εξελίσσεται. Η ιδανική καριέρα όταν είσαι τριάντα χρονών, μπορεί να αποδειχθεί φτωχή όταν γίνεις σαράντα.

Τι θα κάνετε, λοιπόν, όταν δεν έχετε ιδέα ποιο είναι το πάθος σας;

Πρώτον, μην πανικοβάλλεστε. Η εύρεση του σκοπού σας δεν συμβαίνει σε μια νύχτα. Είναι περίπλοκο, χρονοβόρο, χρειάζεται επαναπροσδιορισμό, υπομονή και μια υγιή δόση αυτό-αντανάκλασης. Θα φτάσετε εκεί, αλλά χρειάζονται μικρά βήματα.

Αυτό ξεκινά με το να ρωτάτε τον εαυτό σας ερωτήσεις-κλειδιά για το πώς προηγούμενες εμπειρίες, εμπόδια και θρίαμβοι διαμόρφωσαν τον εαυτό σας.

Ερωτήσεις για να ανακαλύψεις τον σκοπό σου

• Ονομάτισε τις τρεις πιο σημαντικές εμπειρίες της ζωής σου. Ποιο είναι το κοινό τους σημείο; Τι φανερώνουν για τον εαυτό σας;
• Αν τα χρήματα δεν αποτελούσαν πρόβλημα, σε τι θα τα ξοδεύατε καθημερινά;
• Τι όνειρα έχετε παρατήσει; Γιατί; Έπαιξε ρόλο ο φόβος; Μήπως άλλαξαν οι αξίες σας; Πως μπορείτε να αναζωπυρώσετε ξεχασμένα ενδιαφέροντα.
• Ποιο είναι το πιο δύσκολο πράγμα που χρειάστηκε να ξεπεράσετε; Πως σας επηρέασε αυτό;
• Με ποιες δραστηριότητες καταπιάνεστε όταν νιώθετε ότι ο χρόνος περνάει;

Αυτές οι ερωτήσεις θα σας βοηθήσουν περιορίσετε τις απόψεις σας και να βρείτε το πραγματικό πάθος, το οποία βρίσκεται στ’ αλήθεια σημαντικό. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα είναι εύκολο αλλά θα σας ανταμείψει.

Στο τέλος της ημέρας, η ενδοσκόπηση δεν είναι αρκετή. Πρέπει να κάνετε ειλικρινή προσπάθεια για να πραγματοποιήσετε τα όνειρα σας. Ωστόσο, όταν προβείτε σε αυτό-εξέταση, μπορεί να εκπλαγείτε με αυτά που θα ανακαλύψετε. Το πάθος σας μπορεί να περίμενε εκεί για πολύ καιρό, μέχρι εσείς να ανάψετε τη θρυαλλίδα.

Επιμέλεια: Melody Wilding και Μαρία Ρουσοχατζάκη

The post Γιατί το να βρεις το πάθος σου είναι ένας μύθος; appeared first on Enetpress.

Το τέλος της καριέρας του ανακοίνωσε ο Μλάντεν Πέτριτς μέσω του Facebook!

Ο 35χρονος επιθετικός, μέσω της προσωπικής του σελίδας στο Facebook, ανακοίνωσε το «αντίο» στους αγωνιστικούς χώρους ευχαριστώντας τον Αντρέα Στραματσόνι για την πρόταση που του έκανε να συνεχίσει στον Παναθηναϊκό! 

Ο Μλάντεν Πέτριτς στη διάρκεια της πλούσιας καριέρας του αγωνίστηκε σε Βασιλεία, Γκρασχόπερς, Ντόρτμουντ, Αμβούργο, Φούλαμ, Γουέστ Χαμ, πριν μετακομίσει στην Ελλάδα και στον Παναθηναϊκό το 2014. 

Ο Κροάτης κατάφερε να κερδίσει μία θέση στις καρδιές των οπαδών του «τριφυλλιού» και σίγουρα είναι ένας από τους παίκτες που οι φίλοι των «πράσινων» θα θυμούνται με ευχάριστες αναμνήσεις.

Αναλυτικά η δήλωση του Μλάντεν Πέτριτς:

«Κάποιες φορές μία φωτογραφία λέει περισσότερα από χίλιες λέξεις… Αλλά σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να πω κάτι. Δεν έχει σημασία πόσο πονάει, αλλά αύριο (29/5) θα είναι το τελευταίο μου παιχνίδι στη Λεωφόρο. Θέλω να πω ευχαριστώ στον προπονητή μου, Αντρέα Στραματσόνι, για την εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του και την πρόταση να συνεχίσω την καριέρα μου, αλλά έπειτα από 19 χρόνια ως επαγγελματίας ήρθε η ώρα να πω αντίο!!! Πρώτα από όλα θέλω να ευχαριστήσω την όμορφη γυναίκα μου, Δέσποινα Πέτριτς, που ήταν στο πλευρό μου και με υποστήριξε τα τελευταία 13 χρόνια! Ευχαριστώ την οικογένειά μου. Ευχαριστώ τους φίλους μου, τους εκπροσώπους μου και όλους τους οπαδούς για τις αξέχαστες στιγμές. Θα μου λείψετε εσείς και το όμορφο παιχνίδι!!».

The post Κρεμάει τα παπούτσια του ο Πέτριτς! appeared first on Enetpress.

Με μια ιδιαίτερα συναισθηματικά φορτισμένη ανακοίνωση, ο Μιχάλης Κακιούζης γνωστοποίησε ότι στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου θα αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Ένας από τους κορυφαίους Έλληνες μπασκετμπολίστες και αρχηγός της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ του 2005 ανακοίνωσε τη συγκεκριμένη απόφαση ανατρέχοντας παράλληλα στις κορυφαίες στιγμές της καριέρας του.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του Μιχάλη Κακιούζη:

«Φεύγω…

»Αυτός που έχει τη συνήθεια να ταξιδεύει, ξέρει να φτάνει πάντα τη στιγμή που πρέπει να φύγει.

21 χρόνια επαγγελματικής διαδρομής. Έχοντας πλήρη επίγνωση των συνθηκών ανακοινώνω, ότι έφτασε η στιγμή ν’ αποχωρήσω. Φεύγω στο τέλος της αγωνιστικής περιόδου από τη μάχιμη δραστηριότητα ως αθλητής. Διότι στη μάχιμη δραστηριότητα από άλλο πόστο θα παραμείνω. Αυτό επιβάλλει μια ανώτερη εσωτερική ανάγκη. Αυτό υπαγορεύει η φυσική νομοτέλεια της ζωής.

21 χρόνια επαγγελματικής διαδρομής, ή περισσότερα από 30 αν συνυπολογίσει κανείς τη στιγμή, που βρέθηκα με μια μπάλα στα χέρια όντας αθλητής στα Τμήματα Υποδομής του Ιωνικού στη Νέα Φιλαδέλφεια, έδωσα και την ψυχή μου. Σε ένα μεγάλο ταξίδι, που είχε κυρίως μπουνάτσες, αλλά και φουρτούνες. Που είχε τίτλους. Που είχε και ατυχίες.

Εκτιμώ, ότι ο Φάρος αποτελεί και σημειολογικά για μένα το τελευταίο λιμάνι της καριέρας μου. Το πρώτο, στην ΑΕΚ της καρδιάς μου, σαν να ήταν χθες. Τότε, που μου έπεσε το τηλέφωνο από τα χέρια. Καλοκαίρι του 1994. Ο κυρ-Χρήστος (ο πατέρας μου) με έπαιρνε από καρτοτηλέφωνο στην οδό Τρυπιά για να μου «ανακοινώσει» ότι έκλεισα στη «Βασίλισσα». Εγώ σπίτι. Δεν άντεξα. Έκλαψα. Από χαρά. Στην ΑΕΚ έκλαψα και στη συνέχεια. Βίωσα και προδοσία και πίκρα. Τα άφησα όμως πίσω. Οικογένειά μου είναι. Το «3-2» επί του Ολυμπιακού. Βαρκελώνη. Λωζάννη. Αλησμόνητα.

Ένιωσα την πρώτη μεγάλη ικανοποίηση ανεβαίνοντας στο ψηλότερο βάθρο του Κόσμου με την Εθνική Εφήβων, το 1995, όταν αμούστακα παιδιά ακόμα νιώσαμε ανατριχίλα από χιλιάδες κόσμου στο ΟΑΚΑ. Όταν ως αρχηγός της Εθνικής σήκωσα το 2005 το τιμημένο, στο Ευρωπαϊκό του Βελιγραδίου ένιωσα την απόλυτη ικανοποίηση, όταν έβαλα και το δικό μου λιθαράκι μαζί με τους συμπαίκτες μου ώστε να διατηρηθεί η «επίσημη αγαπημένη» στο υψηλότερο επίπεδο.

Ένιωσα ικανοποίηση και το 2006 στη Σαϊτάμα στη νίκη σαν παγκόσμιος τίτλος επί των ΗΠΑ, αλλά και ανείπωτη στενοχώρια μετά την ήττα στον Τελικό με Ισπανία.

Καθεμιά ομάδα απ’ όσες αγωνίστηκα, σε Ελλάδα ή εξωτερικό, ήταν για μένα σημαντική, και είμαι υποχρεωμένος να ευχαριστήσω όλους όσοι μου έδωσαν την ευκαιρία να προσφέρω.

Υπήρξαν και άνθρωποι τους οποίους στενοχώρησα, με πράξεις ή λόγια μου. Είναι εγωιστικό, αλλά ζητώ να με συγχωρέσουν ή κατανοήσουν.

Ευχαριστώ τους προπονητές, που συνέβαλαν στην αγωνιστική μου ανέλιξη. Ευχαριστώ τους συμπαίκτες μου. Ευχαριστώ τους φιλάθλους, που με στήριξαν σε όλη αυτή τη διαδρομή. Ευχαριστώ τους εκπροσώπους του Τύπου, οι οποίοι τις περισσότερες φορές υπήρξαν γενναιόδωροι μαζί μου. Ευχαριστώ την οικογένειά μου για την στήριξη διαρκείας. Ευχαριστώ και τον Θεό, διότι με αξίωσε να είμαι γερός και μου έδωσε απλόχερα όλες αυτές τις χαρές, αλλά κυρίως επειδή τα παιδιά μου με είδαν να αγωνίζομαι.

Ένα άλλο ταξίδι στον μαγικό κόσμο του αθλήματος, που όλοι αγαπάμε, θα αρχίσει από το καλοκαίρι του 2016.

Προχωράμε…

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ».

The post Το συγκινητικό «αντίο» του Μιχάλη Κακιούζη appeared first on Enetpress.