​
Άποψη πάνω στην θεατρική παράσταση «Η Παυσίλυπος χώρα της Αλισά», της καλλιτεχνικής ομάδας Άλμπατρος, στο θέατρο Φούρνος, σε κείμενο και σκηνοθεσία του Γιάννη Κόκα.

Το έργο «Η παυσίλυπος χώρα της Αλισά», είναι μία δυναμική καταγγελία για τον πόλεμο και τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, από την καλλιτεχνική ομάδα Άλμπατρος. Το κείμενο του Γιάννη Κόκα αποτελεί αντιπολεμική διασκευή του γνωστού παραμυθιού «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων» του Lewis Carroll, το οποίο διαδραματίζεται στις υπόγειες στοές της Λωρίδας της Γάζας, με τους βομβαρδισμούς σε συνεχή εξέλιξη.

Σκηνοθεσία:

Η σκηνοθετική οργάνωση του Γιάννη Κόκα κτίζει τον πυρήνα του θεατρικού συγγράμματος, άλλοτε με ρεαλιστικό ύφος και άλλοτε με υπερρεαλιστικό, χωρίς όμως να χάνεται και κάποια ποιητική νότα στην όλη παρουσίαση της ιστορίας. Το σύνολο των εικόνων, των εντυπώσεων, των ιδεών και των απορρεουσών συναισθημάτων, τονίζουν την ποιότητα, αλλά και την έμπνευση, οι οποίες γίνονται το ένδυμα της πρόθεσης του δημιουργού.

Υπογραμμίζεται η ευαισθησία της καλλιτεχνικής ομάδας απέναντι σε αυτό το νευραλγικό, επίκαιρο ζήτημα του πολέμου και της εξαθλίωσης ενός λαού, του παλαιστινιακού, αλλά και όποιου άλλου λαού, φανερώνοντας τη διαχρονικότητα του πονήματος. Τα αντιπολεμικά μηνύματα, το όραμα της ειρήνης και η αξία της ανθρώπινης ζωής, περνάνε στο θεατή στο πλαίσιο της δραματικότητας της πλοκής, ούτε ανάλαφρα, ούτε με βάρος, παρά μόνο με το απαραίτητο μέτρο. Αυτή η ισορροπία στις αισθήσεις ορίζει την παράσταση που εκτός των άλλων τη διακρίνουν ο ρυθμός, το πάθος και η αυθεντικότητα.

Ερμηνείες:

Παίζουν Μαριλένα Μπαρταλούτσι, Μαριαλένα Γαριού, Δήμητρα Παπουρτζή, Γιάννης Κόκας και Μαρίνος Ορφανός. Η διανομή των ηθοποιών είναι πετυχημένη, καθώς εκτός από το ταλέντο διαθέτουν και αφοσίωση στο σκοπό της θεατρικής συνθήκης, κάτι ολοφάνερο σε όλη τη διάρκεια της παράστασης. Όλοι τους είναι πηγαίοι, αληθινοί, αυθόρμητοι, άμεσοι και ευθύβολοι.

Συντελεστές:

Εξαιρετική μουσική Χρήστος Παπαδόπουλος, υπέροχες χορογραφίες Λιλιάνα Κρυσταλλίδου, λιτά σκηνικά και κατάλληλα κοστούμια Μαύρα Καζάκη, υπαινικτικοί φωτισμοί Απόστολος Τσατσάκος και τραγούδια Ιόλη Σιφονίου. Όλη η ομάδα στήριξε με συνέπεια και ευελιξία το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.

Συμπέρασμα:

«Η παυσίλυπος χώρα της Αλισά», της καλλιτεχνικής ομάδας Άλμπατρος, με συγγραφέα και σκηνοθέτη το Γιάννη Κόκα, είναι μία έντιμη θεατρική συνθήκη που πραγματεύεται τον προβληματισμό ενός οικουμενικού ζητήματος, όπως είναι ο πόλεμος με εντελή τρόπο, επηρεάζοντας συθέμελα το θυμικό του κοινού.

The post Άποψη πάνω στην θεατρική παράσταση «Η Παυσίλυπος χώρα της Αλισά», στο θέατρο «Φούρνος»  appeared first on Enetpress.

Μια αδυσώπητη μάχη που ξεσπάει απρόσμενα ανάμεσα σε έναν διανομέα και έναν πελάτη είναι στο επίκεντρο της μαύρης κωμωδίας «Κατ΄οίκον παράδοση» που έγραψε και σκηνοθετεί ο Γιάννης Κόκας στο θέατρο Χώρος Κ4.

Πρωταγωνιστούν ο Δημήτρης Μπούρας και ο Κώστας Κουτρούλης. Το enetpress συνομίλησε με τον Δημήτρη Μπούρα για το έργο και τον ρόλο του αλλά και γιαν το θέατρο γενικότερα.

Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση καθώς και για τον ρόλο σας

Η παράσταση μας δεν είναι εύκολο να οριστεί σαν είδος, είναι κωμωδία ας πούμε με έντονο το στοιχείο θρίλερ αλλά και βαθιά κοινωνικό. Αφορά μια παραγγελία πίτσας που άργησε ιδιαίτερα πολύ και όλη τη διαμάχη που ξεκινά μεταξύ διανομέα και πελάτη.  Εγώ στη παράσταση είμαι ο εν λόγω διανομέας και προς αποφυγή σπόιλερ δεν θα πω κάτι παραπάνω, πιστέψτε με, δεν πρέπει.

Το «Κατ΄οίκον Παράδοση του Γιάννη Κόκα παρουσιάζεται για πρώτη φορά, πείτε μας τι συναισθήματα σας προκάλεσε η ανάγνωση του έργου;

Είναι ένα έργο πραγματικά πολλών επιπέδων και αναγνώσεων. Εκεί που γελούσα, ξαφνικά γέμιζα οργή η οποία οδηγούσε σιγά σιγά σε σοκ. Είναι πραγματικά απίστευτο με τη ταχύτητα όλα στη παράσταση μπορούν ξαφνικά να αλλάξουν και εσύ ξαφνικά γίνεσαι έρμαιο αυτής της τρέλας, αφήνεσαι να σε παρασύρει στο τρελό και πραγματικά εξοργιστικό της δρόμο.

Ποια είναι τα μηνύματα που περνάει η παράσταση;

Νομίζω αυτό είναι κάτι που σε μεγάλο βαθμό πρέπει ο θεατής να ανακαλύψει μόνος του. Αλλά αν είναι να πω ένα είναι ότι η δικαιοσύνη σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτη και είναι στο χέρι μας να διεκδικήσουμε και να διεκδικούμε κάθε μέρα να μην εκλείψει παντελώς.

Πως συνεργαστήκατε με τον συγγραφέα και σκηνοθέτη του έργου Γιάννη Κόκα καθώς και με τον συμπρωταγωνιστή σας Κώστα Κουτρούλη;

Όταν με μια ομάδα έχετε κοινούς στόχους, τρέλα και αισθητική, όρεξη για δημιουργία και απόλυτη πίστη σε αυτό που δημιουργείτε, δεν γίνεται να μην πάνε όλα καλά. Οι πρόβες και η δουλειά σαν σύνολο ήταν τόσο αποτέλεσμα συνεργασίας και ωραίας, καθαρής επικοινωνίας που καθρεφτίζεται απόλυτα και στο τελικό αποτέλεσμα.

Τι μας δίδαξε το κίνημα #metoo στη χώρα μας;

Ότι πρέπει να μιλάμε, να μην αφήνουμε να περάσει καμία παρεμβατική, παραβιαστική συμπεριφορά. Ότι πρέπει επιτέλους (και με τρελαίνει που αυτό είναι κάτι τόσο το αυτονόητο και παρόλα αυτά δεν έχει γίνει πραγματικότητα), το κακό να τιμωρείται και να μη κουκουλώνεται! Και είναι καθήκον μας να είμαστε όλοι και όλες μαζί σε αυτό, να αλληλοστηριζόμαστε και να μην σβήσει ποτέ η φωνή μας όσο μια κακοποιητική πράξη μένει ατιμώρητη.

Γιατί να έρθει κανείς να δει την παράσταση «Κατ’ οίκον παράδοση»;

Γιατί είναι μια παράσταση που προκαλεί ποικίλα συναισθήματα σε γρήγορο χρόνο, γιατί θα προβληματιστεί και θα ψυχαγωγηθεί.

Θεωρώ πως δεν φεύγει κάποιος/α εύκολα παραπονεμένος από αυτό.

Πηγαίνετε συχνά θέατρο; Ποια παράσταση θα μπορούσατε να προτείνετε από τις παραστάσεις που παίζονται αυτήν την εποχή;

Δυστυχώς λόγω δουλειάς δεν προλαβαίνω σχεδόν καθόλου αλλά έχω ακούσει και ξέρω οτι υπάρχουν πολλές πάρα πολύ αξιόλογες δουλειές. Σίγουρα θα πρότεινα το “η μάνα είναι μάνα ρε” στο χώρο HGW, από μια φανταστική ομάδα που είναι μια κωμωδία για το θέατρο και όχι μόνο, θα πρότεινα τη νέα δουλειά του σκηνοθέτη μας και σεναριογράφου Γιάννη Κόκα που ξεκινά πολύ σύντομα στο Θέατρο Φούρνος, το “Η παυσίλυπος χώρα της Αλισά” που ξεκινάει 24/1 και για να κάνω λίγη παραπάνω διαφήμιση σε μας, παίζει και ο  “Ιππόκαμπος” στο χώρο Κ4 κάθε Τρίτη στις 21:00, ένα love story σε σκηνοθεσία Κώστα Κουτρούλη και Θύμιου Διαμάντη όπου παίζω μαζί με τη Βερόνικα Μπακόλα και με μουσικό επί σκηνής τον Βασίλη Ράλλη με την υπέροχη μουσική του.

Καλά είναι όλοι και όλες υπέροχες παντού, σε όλες αυτές τις δουλειές που ανέφερα και θεωρώ ότι αυτό είναι που κάνει και το τελικό αποτέλεσμα μαγικό.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Σύντομα ξεκινάω πρόβες και για νέες δουλειές που αισθάνομαι πως είναι κάπως νωρίς να ανακοινώσω και παράλληλα είμαι και υπερβολικά ενθουσιασμένος για αυτές, κάτι που το κάνει ακόμα πιο δύσκολο το να μη βγω να τις βροντοφωνάξω. Αλλά θα μείνω σε αυτό, έρχονται υπέροχα πραγματάκια.

The post Δημήτρης Μπούρας: Στο χέρι μας να διεκδικούμε κάθε μέρα δικαιοσύνη appeared first on Enetpress.

«Στέλιο Ξύπνα», ένα έργο της ομάδας «Άλμπατρος», βασισμένο σε αληθινή ιστορία, αναφέρεται στη δυσκολία της κοινωνίας και ιδιαίτερα των καλλιτεχνών, κατά τη διάρκεια της καραντίνας του κορονοϊού. Η θεατρική παράσταση στελεχώθηκε από ηθοποιούς των Σεμιναρίων Υποκριτικής Άλμπατρος.

Σκηνοθεσία:

«Στέλιο Ξύπνα», είναι μία πολύχρωμη θεατρική περιπέτεια, απλή μέσα στην πολυπλοκότητά της, τόσο ερμηνευτικά , όσο και συναισθηματικά. Η δυναμική της νιότης και η τρυφερότητα καθιστούν αυτό το εγχείρημα αξιοπρόσεκτο, καθώς στηρίζεται σε προσωπικές προσπάθειες σε όλα τα επίπεδα της δράσης και της δημιουργίας.

Και είναι επίτευγμα από το σκηνοθέτη Γιάννη Κόκα, το να δοθεί αναλυτικά η γκάμα των αισθήσεων, χωρίς όμως το όλο περιβάλλον να αγγίξει κάτι το μελοδραματικό ή το περίεργα υπερβολικό.

Η αφήγηση συμβαδίζει με την κίνηση και την χορογραφία, προσδίδοντας πλεονέκτημα στη δομή του παραστατικού προϊόντος. Λόγος και έκφραση συνταιριασμένα εικονοποιούν την διαμορφωμένη ατμόσφαιρα, με τους νοηματικούς άξονες να καθαρογράφουν την δραματική ακρίβεια των χαρακτήρων.

Το ύφος εμπεριέχει και σαρκαστικά δείγματα, αναδεικνύοντας τον κίνδυνο για την υγεία που ελλοχεύει, αλλά και τη διαπίστωση της απόγνωσης και του αδιέξοδου, από την ανυπαρξία της εργασίας που αφορά στους δύο νεαρούς καλλιτέχνες. Και αυτή η συνθήκη σε αρκετά σημεία της σκηνικής πράξης παράγει και ένα κωμικό στοιχείο με το διστακτικό γέλιο να γίνεται λυτρωτικό. Τα μηνύματα, η αισθητική και οι συμβολισμοί, περνάνε στο θεατή αβίαστα και αληθινά.

Συνοπτικά το κείμενο του Γιάννη Κόκα είναι ρέον και καθαρό, δομημένο σε θεατρική φόρμα υποβλητική και ευφάνταστη. Η σκηνοθετική κατασκευή εμπνευσμένη και εύγλωττη, συντονίζει την εξέλιξη της πλοκής και τον χαοτικό ψυχισμό που προκύπτει, με αίσθημα ευθύνης και πνεύμα ελευθερίας.

Ερμηνείες:

Ο Σταύρος Καραμπάτσος είναι ο Στέλιος που βρίσκεται σε κώμα, μετά τη λοίμωξη του κορονοϊού και σύντροφος της Αριάδνης, την οποία υποδύεται η Ντορίτα Μπακατσέλου.
Και οι δύο ηθοποιοί εξαιρετικοί, υπηρετούν το κείμενο με λιτό ρυθμό και υποκριτικό εύρος, με επιδεξιότητα και λυρικό ύφος.

Ο Σταύρος Καραμπάτσος πολύ καλός, ευέλικτος, άμεσος και μεστός στην ερμηνεία του.
Η Αριάδνη της Ντορέτας Μπακατσέλου, αφοπλιστική, πηγαία, σαρώνει τη σκηνή, ιδιαίτερα χαρισματική και ταλαντούχα, αν σκεφτεί κανείς πως είναι η πρώτη της επαγγελματική δουλειά.

Και τα δυο νεαρά παιδιά υποστηρίζουν με ήθος και συνέπεια τον εύθραυστο νοηματικά πυρήνα του πονήματος. Μέσα από τη δυσκολία, τον πόνο και το φόβο του θανάτου, στο αλλόκοτο και πρωτόγνωρο κλίμα της καραντίνας, διακρίνεται και μία εύρωστη τάση ενηλικίωσης.

Συντελεστές:

Χορογραφία Ελεάνα Νικολοπούλου, κινησιολογία Λιλιάνα Κρυσταλλίδου, βοηθός σκηνοθέτη Κατερίνα Μπησάρα, σκηνική πάλη Γιώργος Βόγλης, μουσική Χρήστος Παπαδόπουλος, φώτα/ήχος Κώστας Κουτρούλης, γραφιστική επιμέλεια Άγγελος Μπάλας και εταιρεία παραγωγής ΚΑΠΠΑ 4 ΑΜΚΕ. Επικοινωνία / δημόσιες σχέσεις Γιώτα Δημητριάδη. Η ομάδα των συντελεστών υπογραμμίζει με τη συμμετοχή της, τη δύναμη της συλλογικότητας, αλλά και τη σφιχτοδεμένη γεωμετρία του έργου.

Αξιολόγηση:

«Στέλιο Ξύπνα», σε κείμενο και σκηνοθεσία του Γιάννη Κόκα, με Ντορίτα Μπακατσέλου και Σταύρο Καραμπάτσο, αποτελεί μια εύφορη δημιουργία, ρεαλιστική, με νεύρο και φαντασία.

The post Σκέψεις πάνω στην παράσταση «Στέλιο Ξύπνα», σε κείμενο και σκηνοθεσία Γιάννη Κόκα appeared first on Enetpress.