Αντιτίθενται και οι υπάλληλοι του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου για το κυβερνητικό σχέδιο ανεξαρτητοποίησης κάποιων μεγάλων μουσείων της χώρας από την Αρχαιολογική Υπηρεσία.  Μετά τις επιστολές που έστειλαν στον πρωθυπουργό οι 82 από τους 120  υπαλλήλους του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, όπως και οι υπάλληλοι  του Μουσείου Ηρακλείου και  Θεσσαλονίκης, οι εργαζόμενοι στο Βυζαντινό Μουσείο στη δική τους επιστολή επισημαίνουν τους λόγους διαφωνίας τους με την δημιουργία μουσείων ΝΠΔΔ.

Και συγκεκριμένα αναφέρουν: 

«Το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο ιδρύθηκε το 1914, αποτελώντας την πρώτη κρατική πρωτοβουλία για την προστασία και ανάδειξη των βυζαντινών και μεταβυζαντινών αρχαιοτήτων της χώρας σε ένα μουσειακό οργανισμό. Οι συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνουν ανυπολόγιστης αξίας αρχαιότητες που συγκεντρώθηκαν από όλη τη χώρα, αλλά και από περιοχές εκτός αυτής. Είναι ένα μουσείο εθνικό, γνωστό σε όλο τον κόσμο ως μία κιβωτός βυζαντινών και μεταβυζαντινών θησαυρών.

Σε όλο το διάστημα λειτουργίας του το προσωπικό του Μουσείου έχει αγωνιστεί για την προστασία και ανάδειξη των αρχαιοτήτων του. Κορυφαίοι βυζαντινολόγοι, ανάμεσά τους ο Γεώργιος Σωτηρίου και ο Μανόλης Χατζηδάκης, υπηρέτησαν στο Μουσείο και το κατέστησαν σημείο αναφοράς για τις βυζαντινές σπουδές παγκοσμίως.

Η ολοκλήρωση της επανέκθεσης του Μουσείου το 2010 απέδειξε ότι ο τρόπος λειτουργίας του ως Ειδικής Περιφερειακής Υπηρεσίας του Υπουργείου είναι δόκιμος και αποτελεσματικός. Τα σύγχρονα εργαστήρια συντήρησης λειτουργούν υποδειγματικά, ανανεώνοντας τη μακρά παράδοση του πρώτου Κέντρου Συντήρησης Αρχαιοτήτων, που ιδρύθηκε εδώ και λάμπρυναν με την εργασία τους προσωπικότητες από τον Φώτη Kόντογλου και τον Γιάννη Kολέφα, μέχρι τον Τάσο Mαργαριτώφ και τον Σταύρο Mπαλτογιάννη.

Παράλληλα, οι δεκάδες περιοδικές εκθέσεις μεγάλης επισκεψιμότητας και ευρέος θεματικού φάσματος (από τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο και την Κίνα των Tang μέχρι τον Warhol και τον Dali), οι δωρεάν παρεχόμενες εκπαιδευτικές δράσεις για κάθε πληθυσμιακή κατηγορία, οι εκδόσεις και τα ερευνητικά προγράμματα, η πληθώρα επιστημονικών εκδηλώσεων και εξωστρεφών δράσεων, οι διακρατικές συνεργασίες και τα ευρωπαϊκά προγράμματα, οι καινοτόμες δράσεις σε κάθε τομέα της σύγχρονης μουσειολογικής συζήτησης, καθιστούν το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο ένα υπόδειγμα και πρότυπο λειτουργίας για την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, βραβευμένο και από την Ελληνική Πολιτεία με το “Βραβείο Ποιότητας και Αποδοτικότητας για τις Δημόσιες Υπηρεσίες”, επιτελεί στο ακέραιο, με την πολυσχιδή δράση του και τη συμβολή του προσωπικού του όλων των κλάδων και ειδικοτήτων, τον επιστημονικό, εκπαιδευτικό, πολιτιστικό και κοινωνικό του ρόλο.

Η πρόθεση της κυβέρνησης να εισηγηθεί την αλλαγή του τρόπου λειτουργίας τόσο του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου όσο και άλλων κορυφαίων κρατικών μουσείων, μας παρουσιάζεται ακατανόητη. Εκτιμούμε πως η προτεινόμενη αλλαγή δεν συνιστά ανεξαρτησία των μεγάλων-εθνικών μουσείων της χώρας, αλλά, αντιθέτως, υπονόμευση της μελλοντικής τους πορείας και υποταγή σε εξωυπηρεσιακούς παράγοντες και ιδιοτελή συμφέροντα.

Η προτεινόμενη αλλαγή αγνοεί επιδεικτικά την ίδια την ασθμαίνουσα πολιτική και μουσειακή πραγματικότητα εν μέσω της πανδημίας, τον ρόλο των Μουσείων στη συνοχή της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας και την ειδική ιστορία του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου. Άραγε, η πρόθεση αυτή συντονίζεται με πολιτικές απαξίωσης του Βυζαντίου, κάτι που έχει καταφανεί στην περίπτωση των βυζαντινών αρχαιοτήτων στον Σταθμό Βενιζέλου της Θεσσαλονίκης; Ή, ακόμη χειρότερα, η ίδια αυτή πρόθεση αποσκοπεί στη διάλυση της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, της οποίας αναπόσπαστο τμήμα συνιστούν τα κορυφαία μουσεία της χώρας;»

Και καταλήγουν: «Η αλλαγή του διοικητικού καθεστώτος των Μουσείων θα αποδειχθεί καταστροφική για την Αρχαιολογική Υπηρεσία και την εθνική αξία των αρχαιοτήτων. Εκφράζουμε την απερίφραστη αντίθεσή μας στην παραπάνω εξαγγελία, πίσω από την οποία αναγνωρίζουμε την εξίσωση των βυζαντινών και μεταβυζαντινών θησαυρών με αντικείμενα μίας οικονομικής-αγοραίας αντίληψης για τον πολιτισμό. Για τους Έλληνες πολίτες οι βυζαντινές και μεταβυζαντινές αρχαιότητες αντιπροσωπεύουν ανώτερες αξίες, συνυφασμένες με την ιστορία του τόπου. Και αυτή η πραγματικότητα πρέπει να είναι σεβαστή από όλους».

Οι υπογράφοντες είναι: Αλεξανδρή Ιωάννα (ιστορικός τέχνης, Αλεξίου Αναστασία (αρχαιοφύλακας), Απέργη Ελένη (εργατοτεχνικό προσωπικό), Αποστολίδου Κωνσταντίνα-Στέλλα (συντηρήτρια), Αρβανίτη Μάρθα (συντηρήτρια), Αρμενιάκου Κωνσταντίνα (διοικητικός), Αρμπιλιάς Ευάγγελος (συντηρητής), Βενιζέλου Μαρία (αρχαιοφύλακας), Γερογιώργη Σοφία (αρχαιολόγος), Γιαννίκου Αντωνία (αρχαιοφύλακας), Γιαννούλος Γεώργιος (αρχαιοφύλακας), Γκότσης Στάθης (ιστορικός),Γονιός Ιωάννης (ηλεκτρολόγος) Γρηγοριάδη Μαρία (διοικητικός),  Γρηγοριάδης Μιχαήλ (διοικητικός), Ευθυμιοπούλου Νικολέττα (αρχαιοφύλακας), Ζαρίκου Ελένη (συντηρήτρια), Θεοδωρόπουλος Παναγιώτης (αρχαιοφύλακας), Θεχάρης Ιωάννης (αρχαιολόγος), Θεοχαροπούλου Ειρήνη (αρχαιολόγος), Ιωάννου Στυλιθανή (λογίστρια), Καβάσης Αθανάσιος (συντηρητής), καλαμίτση Αγγελική (συντηρήτρια), Καλαφάτη Φαίδρα (αρχαιολόγος), Καλόφωνος Πέτρος (εργατοτεχνίτης), Καλλιανάτσου Ιωάννα (διοικητικός), Καμπουράκη Αρτεμις (συντηρήτρια), Καραντινός Σπυρίδων (αρχαιοφύλακας), Καρδάρα Μαρία (αρχαιοφύλακας), Καρδάρα Σπυριδούλα (διοικητικός), Καρτσώνα Φωτεινή (αρχαιοφύλακας), Καστανιώτης Παναγιώτης (αρχαιοφύλακας), Καστρινάκης Νίκος (αρχαιολόγος), Καστρούνης Στυλιαν΄λος (αρχαιοφύλακας), Κατσαρός Θωμάς (συντηρητής),  Κατσή Δήμητρα (αρχαιοφύλακας), Κολέφα Ολγα (συντηρήτρια),

Κουκόρεμπα Θεοδώρα (αρχαιοφύλακας),  Κουλούρη Χριστίνα (αρχαιοφύλακας), Κουμπουρά Χρυσούλα (αρχαιοφύλακας), Κουτσουρής Χρήστος (αρχαιοφύλακας), Κοψίδα Δέρσποινα (Αρχαιοφύλακας), Κρασσάκη Ιωάννα (αρχαιοφύλακας),  Κωνστάντιος Νικόλαος (αρχαιολόγος), Λάμπος Ευάγγελος (νυχτοφύλακας), Μανωλέσσου Ελένη (αρχαιοφύλακας), Μαραγκάκης Εμμανουήλ (συντηρητής),  Μαργαριτώφ Δημ’ητρης (συντηρητής), Μαρίτσα Νίκη (αρχαιοφύλακας), Μεραμβελιωτάκη Εφη (αρχαιολόγος), Μέρμηγκα Αριστούλα (συντηρήτρια), Μπακάλης Βασίλειος (συντηρητής), Μπακογιάννη Σοφία (αρχαιολόγος), Μπάστα Εβελυν (διοικητικός), Μπεκιάρης Αντώνης (αρχαιολόγος), Μπίθα Μαρία (διοικητικός), Μυλωνάς Νίκος (συντηρητής),  Νάνου Μαρία (αρχαιοφύλακας), Νίτης Φραντζέσκος (αρχαιοφύλακας), Παπαθεολόγου Χαράλαμπος  (συντηρητής), Παπακώστα Βασιλική (συντηρήτρια), Παπαντωνίου  Μαρία (αρχαιοφύλακας), Περδικάρη Ευγενία (συντηρήτρια), Πέττα Ελένη *διοικητικός),  Πιανάλτο Αννα (αρχαιολόγος), Σανδραβέλη Ιωάννα (αρχαιολόγος), Σκλείδα Μαρία (αρχαιολόγος), Σούπιος Γεώργιος (γραφίστας), Σταματοπούλου Ετγενία (συντηρήτρια) Σταμούλη Ευαγγελία (συντηρήτρια),  Σταυρινός Ιωάννης (γραφίστας), Στεφανή Ιωάννα (συντηρήτρια),  Στεφάνου

The post Υπάλληλοι του Βυζαντινού Μουσείου κατά της ανεξαρτητοποίησης των μεγάλων μουσείων appeared first on Enetpress.

Μετά το κρούσμα κορονοϊού που βρέθηκε σε υπάλληλο του Βυζαντινού Μουσείου αποφασίστηκε σε συνεννόηση της Yπουργού Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνας Μενδώνη, με τη Διευθύντρια του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθηνών, Κατερίνα Δελλαπόρτα, να παραμείνουν κλειστά ως την Τρίτη 6 Οκτωβρίου τόσο το Μουσείο, όσο το καφέ.

Στη σχετική σύσκεψη συμμετείχε ο υπηρεσιακός γραμματέας του ΥΠΠΟΑ και η αρμόδια επιτροπή που έχει οριστεί να παρακολουθεί τα θέματα κορονοϊού . Μέχρι τότε  θα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία των τεστ στο σύνολο του προσωπικού (45 άτομα).

Στο μεταξύ πραγματοποιήθηκε ήδη  στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο εκτεταμένη απολύμανση, όπως ορίζουν τα πρωτόκολλα ασφαλείας. 

The post Κλειστό ως την Τρίτη το Βυζαντινό Μουσείο και το Καφέ του appeared first on Enetpress.

Η Λυδία Κονιόρδου θριαμβολογεί για το ηλεκτρονικό εισιτήριο που εφαρμόζεται εδώ και λίγο καιρό πιλοτικά σε λίγους αρχαιολογικούς χώρους, αδιαφορώντας για το γεγονός ότι καθημερινά στην Ακρόπολη σχηματίζεται ουρά εκατοντάδων μέτρων στα εκδοτήρια εισιτηρίων (χθεσινή φωτό).

Ασχολείται μόνο με τις επιχορηγήσεις θεατρικών και χορευτικών σχημάτων και κάνει τον ανήξερο για οτιδήποτε άλλο συμβαίνει σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία εν μέσω θέρους με εκατομμύρια τουρίστες στη χώρα μας.  Απόδειξη ότι έκρυβε πάνω από 15 μέρες την φθορά που υπέστησαν στις 28 Ιουλίου περίπου 100 εικόνες και άλλα εκθέματα από δύο γυναίκες οι οποίες ράντιζαν επί δίωρο ανενόχλητες με λάδι και παραφινέλαιο ό,τι έβρισκαν μέσα στο Χριστιανικό και Βυζαντινό Μουσείο. 

Αν δεν είχε αποκαλύψει το γεγονός η Γιώτα Συκκά στην Καθημερινή το γεγονός θα έμενε στην αφάνεια κι ίσως κανείς να μην νοιαζόταν για το ξέφραγο αμπέλι σε ένα από τα πιό σημαντικά μουσεία του κέντρου της Αθήνας. Την ώρα πάντως της δράσης των δύο γυναικών εργάζονταν στο μουσείο 25 φύλακες.

Το 90% αυτών ήταν έκτακτοι, αποφαίνεται ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Υπαλλήλων Φύλαξης Αρχαιοτήτων Γιάννης Μαυρικόπουλος για να πει ότι δεν είναι εκπαιδευμένοι, αποσιωπώντας βέβαια το γεγονός ότι όφειλαν οι μόνιμοι φύλακες να πάρουν σταδιακά την καλοκαιρινή τους άδεια έτσι ώστε να μην  αφήσουν το μουσείο στους «ανεκπαίδευτους» έκτακτους. Απεδείχθη ότι στις αίθουσες που οι φύλακες αντελήφθησαν ότι οι δύο γυναίκες πήγαιναν να αγγίξουν τα εκθέματα  και τους έκαναν παρατήρηση, οι περίεργες αυτές επισκέπτριες, δεν συνέχισαν το έργο τους παρά μόνο εκεί που δεν τους έβλεπε κανείς. Ούτε οι κάμερες μπορούν να βοηθήσουν στην αναγνώριση των προσώπων τους καθώς οι εικόνες απεδείχθη πως ήταν θολές. 

Ετσι, κατάφεραν να λαδώσουν έναν παλαιοχριστιανικό άμβωνα, κιβωτιόσχημους τάφους, τοίχους, βιτρίνες και κυρίως εικόνες ανεκτίμητης αξίας και να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη ζημιά σε έναν σταυρό κοπτικής τέχνης, καθώς το ξύλο ποτίστηκε με το υλικό σε βάθος.  Η έκταση της δράση τους που έφθασε μέχρι τη βίλα Ιλίσια όπου γίνονται οι περιοδικές εκθέσεις, αποκαλύφθηκε την επομένη μέρα.

Κανείς από το ΥΠΠΟΑ και πρωτίστως η υπουργός Λυδία Κονιόρδου, ενδιαφέρθηκε να επισκεφθεί το μουσείο για να διαπιστώσει από κοντά το μέγεθος της ζημιάς. Μετά την αποκάλυψη του βανδαλισμού από την εφημερίδα, πήγε στο ΧΒΜ η νέα γεν. διευθύντρια Τζένη Βελένη προκειμένου να ενημερωθεί από την διευθύντρια του Μουσείου Αικατερίνη Δελαπόρτα.   Ηδη είχε επιληφθεί της υπόθεσης η Γενική Ασφάλεια και το Υπουργείο διέταξε Ενορκη Διοικητική Εξέταση, όπου ως συνήθως δεν θα φταίει κανείς.

Eν τω μεταξύ το σωματείο των αρχαιοφυλάκων, η ΠΕΥΦΑ με σημερινή ανακοίνωσή του δηλώνει ότι “η ευθύνη δεν βαραίνει μόνο τους Αρχαιοφύλακες, αλλά και την διεύθυνση του Μουσείου. Όλοι γνωρίζουμε ότι για να λειτουργήσει ένα σύστημα ασφάλειας, προϋποθέτει συγκεκριμένους κανόνες, δηλαδή υποδομές όπως π.χ. μια ιματιοθήκη όπου ο επισκέπτης υποχρεωτικά πρέπει να αφήσει τσάντες, σακίδια κλπ, τα οποία θα μπορούσαν εν δυνάμει να κρύβουν αντικείμενα πιθανού βανδαλισμού.

Σας ενημερώνουμε λοιπόν ότι το Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο καθώς και η συντριπτική πλειονότητα των Μουσείων, δεν διαθέτει τέτοιους ανάλογους χώρους όπου υποχρεωτικά στην παρούσα φάση, οι συγκεκριμένες επισκέπτριες θα είχαν αφήσει τις μεγάλες τσάντες που κουβαλούσαν μαζί τους με τα διάφορα σύνεργα που χρησιμοποίησαν.

Αυτό όμως μόνο φταίει; Όχι βέβαια! Και σταματάμε εδώ, διότι δεν θέλουμε να αναφέρουμε πιο πολλά σχετικά με την φύλαξη Μουσείων & Αρχ/κων Χώρων.

Θα θέλαμε πάντως πάρα πολύ να μας πει η λαλίστατη διευθύντρια του εν λόγου Μουσείου, τι έχει κάνει για την θωράκιση του χώρου που διευθύνει; Έχει ενδιαφερθεί για την ασφαλή λειτουργία της φύλαξης ή το μοναδικό της ενδιαφέρον ήταν οι καθημερινές εκδηλώσεις παντός τύπου;”

The post Το ΥΠΠΟΑ αλλού τυρβάζει appeared first on Enetpress.

Στη συναυλία  με τίτλο «Το Μηδέν και το Άπειρο», στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, υποβαλλόμαστε στην ατμόσφαιρά του. Στη συγκίνηση, που εντείνεται από το συγκλονιστικό ντοκουμέντο εγκλεισμού του Ηλία Βενέζη, «Το Νο 31328» αλλά και εδάφια της Αποκάλυψης, πηγή έμπνευσης για το Κουαρτέτο.

Πράξη εκδίκησης

Η εφημερίδα του στρατοπέδου συγκέντρωσης «13 Α» στο Γκέρλιτς στη Σιλεσία, όπου παίχθηκε για πρώτη φορά το Κουαρτέτο για το τέλος του Χρόνου, δημοσίευσε την 1η Απριλίου 1941 μία κριτική υπογεγραμμένη από έναν ακροατή της ιστορικής εκείνης πρεμιέρας, ο οποίος υπέγραψε μόνο με τα αρχικά του V.M. Μεταξύ άλλων σημείωσε: «Το έργο αυτό είναι μία πράξη εκδίκησης.

Και πράγματι, ήταν μία εκδίκηση απέναντι στην αιχμαλωσία, στη μετριότητα και πάνω από όλα απέναντι στους ίδιους μας τους εαυτούς. Και μπορεί άραγε να υπάρξει μεγαλύτερο εγκώμιο για το έργο από αυτή την εκ βαθέων και συγχρόνως κρίσιμη σκέψη; Το κομβικής σημασίας θέμα παρακολουθώντας μία τέτοια μουσική δεν είναι να αναλογιστεί κανείς το πού βρίσκεται αλλά να στοχαστεί το ποιος είναι…»

Χαρακτηριστικό της συγκινησιακής φόρτισης, το γεγονός ότι οι μουσικοί αυτοί δεν ξαναβρέθηκαν ποτέ μαζί. Ο βιολιστής εγκατέλειψε το μουσικό του όργανο, και έγινε ηθοποιός. Music Trivia: Ποιος ήταν εκεί, κοντά στους μουσικούς, οι οποίοι είχαν ελαφρώς καλύτερη μεταχείριση; Ένας νεαρός, άσημος τότε Γάλλος δικηγόρος ονόματι Φρανσουά Μιτεράν…

Το πρόγραμμα με μια ματιά:

ΟΛΙΒΙΕ ΜΕΣΣΙΑΝ (1908–1992) Κουαρτέτο για το Τέλος του Χρόνου

Συμμετέχουν οι:

Απόλλων Γραμματικόπουλος, βιολί

Ήβη Παπαθανασίου, βιολοντσέλο

Κώστας Τζέκος, κλαρινέτο

Κώστας Χάρδας, πιάνο

Αφήγηση: Θανάσης Κουρλαμπάς

Εισιτήρια

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη μέχρι να συμπληρωθούν οι θέσεις (έως 120 άτομα).

Τηλ. Επικοινωνίας

213 213 95 72 και 213 213 95 17

The post Συναυλία: «Το Μηδέν και το Άπειρο» στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο appeared first on Enetpress.

Τη διαπίστωση αυτή κάνουν εξετάζοντας τα από διαφορετική σκοπιά  δύο κορυφαίοι ερευνητές των προϊστορίας των Κυκλάδων οι καθηγητές Χρήστος Ντούμας και Κόλιν Ρένφριου.

Μιλώντας χτες  στο Συνέδριο για τις Κυκλάδες που γίνεται στο Χριστιανικό και Βυζαντινό Μουσείο, ο ανασκαφέας του Ακρωτηρίου Θήρας Χρ. Ντούμας είπε: “Κάνουμε λάθος να εξετάζουμε τα ειδώλια ως έργα τέχνης ανεξάρτητα από τον ρόλο που έπαιζαν στην κοινωνία. Μελετώντας την εξέλιξη των πρωτοκυκλαδικών κοινοτήτων, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ειδώλια δημιουργούνταν μέχρι λίγο πριν από την εμφάνιση οργανωμένων οικισμών. Πιστεύω πως ήταν έργα λαϊκής τέχνης, προφανώς τσομπάνηδων και μεμονωμένων γεωργοκτηνοτρόφων”.

Ο κ. Ντούμας θεωρεί πως ο δημιουργός των ειδωλίων είχε ασφαλώς μια καλλιτεχνική φλέβα, κάτι που συμβαίνει και σήμερα στους δημιουργούς έργων λαϊκής τέχνης.  Εχει δει άλλωστε τεχνίτη από τις Κυκλάδες, να διαμορφώνει χωρίς καμία σπουδή ή εξειδικευμένη γνώση ένα αγαλματίδιο με σμύριδα και οψιανό, δηλαδή με εργαλεία που χρησιμοποιούσαν και οι αρχαίοι.

Η κατασκευή των ειδωλίων ήταν κάτι ανάλογο με τις γκλίτσες που λαξεύουν σήμερα οι τσομπάνοι. Πιθανώς κάποιοι στον ελεύθερο χρόνο τους, να έφτιαχναν έργα που σήμερα θεωρούνται η απαρχή της ανθρώπινης δημιουργίας και ο μακρινός πρόγονος των έργων σύγχρονης τέχνης.

Την 3η χιλιετία π.Χ. η ανθρώπινη μορφή “κυριολεκτικά αποθεώθηκε στα χέρια των μαρμαρογλύφων» σύμφωνα με τον κ. Ντούμα. Τα ευρήματα δείχνουν πως υπήρξε τυποποίηση κανόνων και μορφών. Ωστόσο, η τέχνη αυτή εξυπηρέτησε επί μία χιλιετία  τις ανάγκες και εξέφρασε τις πνευματικές ανησυχίες της κυκλαδικής κοινωνίας με αριστουργήματα που αποτέλεσαν σταθμό στην ιστορία της παγκόσμιας τέχνης. Κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού (2000- 1650π.Χ.) εγκαταλείπεται το μάρμαρο και οι άνθρωποι εστιάζουν στον εντυπωσιασμό που ασκούσε η πολύχρωμη διακόσμηση των αγγείων Στην Υστερη Εποχή του Χαλκού, μεσουράνησαν οι τοιχογραφίες.

Στο ερώτημα ποιά ήταν η χρήση των κυκλαδικών, ο Βρεταννός αρχαιολόγος Κόλιν Ρένφριου, που ασχολείται ερευνητικά με τα προϊστορικά ευρήματα της Κέρου από το 1963, όταν πήγε για πρώτη φορά στο νησί ως φοιτητής κληθείς από τον Χρήστο Ντούμα μετά την μεγαλύτερη λαθρασκαφή του 20ού αιώνα, δίνει μια πειστική εξήγηση.

Τους αρχαιολόγους απασχολούσε πάντα τι ήταν ο λάκκος απ΄όπου είχαν αφαιρεθεί τα αναρίθμητα ειδώλια από τους λαθρανασκαφείς. Ηταν νεκροταφείο, εμπορικό κέντρο, εργαστήριο, ήταν λάκκος απόθεσης, ιερός βόθρος; Τι ακριβώς ήταν;  Σκάβοντας σε απόσταση 150 μέτρων από την ήδη ανεσκαμμένη θέση εντόπισε ένα δεύτερο, ασύλητο χώρο απόθεσης της Κυκλαδικής περιόδου.

Πρόκειται για έναν αρχαιολογικό θρίαμβο: Εκτός από χιλιάδες όστρακα αγγείων από πηλό και μάρμαρο ήρθαν στο φως και εκατοντάδες ειδώλια, στο σύνολό τους σπασμένα. Ανθρώπινα οστά δεν βρέθηκαν σε αυτό τον ειδικό χώρο απόθεσης στα νότια του νησιού, γεγονός που αποκλείει την περίπτωση να ήταν νεκροταφείο.

Καθίσταται, πλέον, προφανές ότι για τους ανθρώπους της κυκλαδικής εποχής τα ειδώλια δεν αποτελούσαν αντικείμενα τέχνης, αλλά λατρείας. Τα αγαλματίδια αυτά, λοιπόν, είχαν καταστραφεί από τους ίδιους τους δημιουργούς τους. Τα περισσότερα από τα ειδώλια είχαν κατακερματιστεί προηγουμένως σε άλλα μέρη, κυρίως στη Νάξο, και στη συνέχεια οι νησιώτες τα μετέφεραν με πλοιάρια στην Κέρο, έναν τόπο μεγίστης λατρευτικής σημασίας για το Αρχιπέλαγος των Κυκλάδων.

Ο αριθμός των ευρημάτων είναι τεράστιος: 580 περίπου σπασμένα ειδώλια καταμετρήθηκαν στο χώρο απόθεσης του νότου, ενώ σ’ αυτά πρέπει να προστεθούν και τα 500 της λεηλατημένης περιοχής. Συνεπώς,  η καταστροφή των ειδωλίων δεν οφείλεται στην αρχαιοκαπηλία, όπως απέδειξαν με βεβαιότητα οι τελευταίες ανασκαφές (2006 – 2008).

Οι αναμνήσεις από την πρώτη επίσκεψη αρχαιολόγου στην ακατοίκητη Κέρο είναι συγκλονιστικές: «Ο πρώτος αρχαιολόγος που επισκέφτηκε την Κέρο το 1963 δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά του. Φήμες για λαθρανασκαφές και αρχαιοκαπηλία στις Μικρές Κυκλάδες, νότια της Νάξου, είχαν φτάσει στην ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία και ο νεαρός τότε αρχαιολόγος Χρίστος Ντούμας εστάλη στο ακατοίκητο νησί για να επιθεωρήσει τη λεηλατημένη περιοχή του Κάβου, στο βορειοδυτικό άκρο του ανεμόδαρτου αγαιοπελαγίτικου νησιού.

Το θέαμα που αντίκρισε ήταν τρομακτικό: αναμοχλευμένα χώματα, θρυμματισμένα αγγεία από πηλό και μάρμαρο, κατακερματισμένα μαρμάρινα ειδώλια – ό,τι είχε, προφανώς, απομείνει από τη σύληση και την καταστροφή ενός κυκλαδικού νεκροταφείου της πρώιμης Εποχής του Χαλκού».

Η αρχική εκτίμηση ότι επρόκειτο για ευρήματα νεκροταφείου, με τα νέα δεδομένα  ανατρέπεται. Θα χρειαστούν όμως κι άλλες αποδείξεις για να επιβεβαιωθεί ότι  ήταν όντως λατρευτικά αντικείμενα.

The post Λαϊκή τέχνη τα κυκλαδικά ειδώλια για λατρευτική χρήση; appeared first on Enetpress.

Στον υπέροχο κήπο του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου γιορτάζεται απόψε στις 20:30 η Ευρωπαϊκή Ημέρα Μουσικής, με το ποικίλο μουσικό πρόγραμμα της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων.

Θα ερμηνευθούν μουσικές από τις παγωμένες στέπες της Ρωσίας και τις όχθες του Βόλγα, τραγούδια από τη Σουηδία των ABBA, συνθέσεις από την κλασική Βιέννη, την Ιταλία της καντσονέτας και του μπελκάντο και τη Γαλλία της Εντίθ Πιάφ, κι ακόμα ήχοι από την Αμερική της τζαζ και της σόουλ και ρυθμοί από τη Βραζιλία της σάμπα και την Αργεντινή του Πιατσόλα, συνθέτουν ένα πολύχρωμο μελωδικό οδοιπορικό στην Ευρώπη και την Αμερική. Τη Φιλαρμονική θα διευθύνει ο Δημήτρης Μίχας

Η συναυλία διοργανώνεται από τον Οργανισμό Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων σε συνεργασία με το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.

The post Μουσική στον κήπο του Βυζαντινού Μουσείου appeared first on Enetpress.

Αύριο Σάββατο 23 Απριλίου στις 11:30 π.μ. θα πραγματοποιηθεί στο Βυζαντινό & Χριστιανικό Μουσείο μουσική εκδήλωση με θέμα «Άξιον Εστί» από τη Χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Μικρασιατών Νέας Εφέσου «Ο Ηράκλειτος» (Πιερία).

Η εκδήλωση είναι βασισμένη σε ύμνους και μοιρολόγια της ελληνικής μουσικής παράδοσης καθώς και στο κείμενο «Θυμάται μια μικρασιάτισσα μάνα» από το βιβλίο «Κοινός Λόγος» της Έλλης Παπαδημητρίου, αποσπάσματα του οποίου θα διαβάσει η καθηγήτρια μουσικής, μαέστρος και ηθοποιός κ. Μαρίκα Φωτοπούλου.

Το πρόγραμμα της συναυλίας περιλαμβάνει την Α’, Β’ και Γ’ στάση των εγκωμίων της Μ. Παρασκευής (Η ζωή εν τάφω, Άξιον Εστί, Αι γενεαί αι πάσαι) και τα μοιρολόγια Άγιε μου Γιάννη (Σμύρνη), Σήμερον οι Αρχάγγελοι (Κύπρος), Σήμερον μαύρος ουρανός (Θράκη), Κι η Δέσποινα ως τ’ άκουσε (Κρήτη).

Συμμετέχουν 20 χορωδοί και οι μουσικοί:
Κώστας Καψάλης (ούτι), Παναγιώτης Σάκκουλας (λαούτο), Γιάννης Γραίκος (μπεντίρ) & Ζήσης Παπαδόπουλος (βιολί). Την καλλιτεχνική επιμέλεια έχει η κ. Μαρίκα Φωτοπούλου.

Η Χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου Μικρασιατών Νέας Εφέσου «Ο Ηράκλειτος» έχει λάβει μέρος σε πολλά χορωδιακά φεστιβάλ και συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Έχει εμφανιστεί στο Διεθνές χορωδιακό φεστιβάλ του Δήμου Σελτσούκ (Έφεσος) στην Τουρκία όπου και διακρίθηκε.

Έχει συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη Κώστα Κουτσομύτη για την τηλεοπτική σειρά «Ματωμένα χώματα» και με σημαντικούς Έλληνες ηθοποιούς σε μουσικοθεατρικές συναυλίες. Επίσης, έχει συμμετάσχει στα γυρίσματα της εκπομπής της ΕΡΤ-3 «Κάθε τόπος και τραγούδι».

The post Πασχαλινή μουσική εκδήλωση στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο appeared first on Enetpress.

Τη μνήμη του Φώτη Κόντογλου 50 χρόνια μετά τον θάνατό του τιμά το Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο στις 23 Δεκεμβρίου 7μ.μ. με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση των έργων του με τίτλο «Φωτίου Κόντογλου Κυδωνιέως. Φαντασία και χειρ» (θα διαρκέσει ως τις 8 Μαΐου 2016).
Θα παρουσιαστεί όχι μόνο το ζωγραφικό του έργο, κοσμικό και θρησκευτικό, αλλά και η πολυσχιδής προσωπικότητά του ως λογοτέχνη, κριτικού, ερευνητή των βυζαντινών χρωμάτων και συντηρητή.

Η έκθεση παρακολουθεί τον καλλιτέχνη από το Αϊβαλί, όπου γεννήθηκε, στο Παρίσι όπου μαθήτευσε, σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, όπου ταξίδεψε, αλλά και στην Αθήνα, όπου έζησε μέχρι και το τέλος της ζωής του. Περιλαμβάνει 150 έργα και περισσότερα από 100 τεκμήρια (εκδόσεις, φωτογραφίες, χειρόγραφα, συμβόλαια, επιστολές) από τα Ιστορικά και Φωτογραφικά Αρχεία του Βυζαντινού Μουσείου και από αρχεία ιδιωτικών συλλογών.

Τα περισσότερα τεκμήρια προέρχονται από το προσωπικό αρχείο του Φώτη Κόντογλου. Το αρχείο Φ. Κόντογλου δωρήθηκε το 2014 στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο από τους εγγονούς του καλλιτέχνη, Παναγιώτη και Φώτη Μαρτίνο, και αποτελεί πλέον διακριτό μέρος των Ιστορικών και Φωτογραφικών Αρχείων του ΒΧΜ.

Από το πολύτιμο αυτό αρχείο εκτίθενται φωτογραφίες, επιφυλλίδες του στον ημερήσιο τύπο της εποχής, χειρόγραφα αδημοσίευτων κειμένων του, σημαντικά τεκμήρια από την αλληλογραφία του, συμβόλαια που αφορούν δημόσιες εκκλησιαστικές και ιδιωτικές παραγγελίες αγιογραφικών συνόλων, σημειώσεις και προσωπικές μελέτες σχετικές με θεολογικά και καλλιτεχνικά θέματα, δημοσιευμένα και αδημοσίευτα κείμενα αλλά και μελέτες άλλων συγγραφέων για τον Φ. Κόντογλου.

Τα εγκαίνια θα κάνει ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.

The post Τιμητική έκθεση για το Φώτη Κόντογλου appeared first on Enetpress.