Tο Ιστορικό Μουσείο-Αρχείο Ύδρας και η δραστήρια Κινηματογραφική Λέσχη Ύδρας, μία από τις πρώτες πέντε λέσχες που πρωτολειτούργησαν στην Ελλάδα, το ερχόμενο Σάββατο 8 Αυγούστου (9 μ.μ.) θα παρουσιάσουν σε πανελλήνια πρεμιέρα, στον θερινό κινηματογράφο”Γαρδένια”, την ταινία “Interdependence”: έντεκα κινηματογραφιστές ενώνουν τις δυνάμεις τους για την ευαισθητοποίηση σχετικά με το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή.

Η ταινία, INTERDEPENDENCE (διάρκεια 1′ 38”), αποτελείται από έντεκα ιστορίες, οι οποίες λαμβάνουν χώρα στις πέντε ηπείρους κι αναδεικνύει τις αλληλένδετες σχέσεις μεταξύ της ανθρώπινης κοινωνίας και του φυσικού περιβάλλοντος που διαρκώς επιδεινώνονται απ’ την κλιματική αλλαγή σε πολλαπλές καταστάσεις.

Οι συμμετέχοντες κινηματογραφιστές, έχουν επιλεγεί τόσο για τις καθιερωμένες καλλιτεχνικές τους ιδιότητες, όσο και για την ισχυρή δέσμευσή τους για την αντιμετώπιση των θεμάτων που σχετίζονται με την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και την κλιματική αλλαγή.

Η ταινία INTERDEPENDENCE, είναι μια παραγωγή της ART for The World*, με την υποστήριξη, της Διεύθυνσης Ανάπτυξης και Συνεργασίας, του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελβετίας, του GAIL (Ινδία), του EFI/ITC/EU, του SESC Sao Paulo (Βραζιλία), του Fondazione Cariplo (Μιλάνο), του Fondazione Falck (Μιλάνο),του Café Lavazza, (Μιλάνο), μεταξύ άλλων. Χορηγός Επικοινωνίας είναι η EBU/Eurovision.

Μετά την Παγκόσμια Πρεμιέρα, στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης (Οκτώβριος 2019), η ταινία INTERDEPENDENCE, έχει προσκληθεί σε πλήθος Κινηματογραφικά Φεστιβάλ, ειδικές εκδηλώσεις, σχολεία και πανεπιστήμια, μουσεία και δημόσιους οργανισμούς και μεταδίδεται σε όλο τον κόσμο μέσω των δημόσιων τηλεοράσεων, χάρη στη συνεργασία: TAL-Televisiòn America Latina, Vox Africa, ABU-Asian Boradcasting Union, καθώς και της Eurovision.

Την ταινία θα προλογίσουν, η Παραγωγός, Adelina von Fürstenberg και ο Σκηνοθέτης, Θανάσης Ρεντζής.Ακολούθως, ο Δρ. των Γαιοεπιστημών, στο University College, London, Μιχάλης Τσαμαδός, θα μιλήσει για την Κλιματική Αλλαγή, ενώ ο Αρχιτέκτων, και εκλεγμένος σύμβουλος στην Περιφέρεια Αττικής, με την Οικολογική Συμμαχία, Γιώργος Δημητρίου, θα συζητήσει με το κοινό για το σύνολο των οικολογικών ζητημάτων που ανακύπτουν σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα.

*Η ART for The World, είναι Μη Κυβερνητικός Οργανισμός που συνδέεται με το Τμήμα Δημόσιας Πληροφόρησης των Ηνωμένων Εθνών (UNDPI), που ιδρύθηκε από την Adelina von Fürstenberg, με έδρα την Γενεύη και την Ιταλία, με ένα μεγάλο δίκτυο συνεργατών και ιδρυμάτων-εταίρων.

Περισσότερες πληροφορίες:  https://www.interdependencefilm.com/

Trailer:

Ένας ακόμα λόγος για να βρεθεί κανείς στο όμορφο νησί…

The post Πανελλήνια πρεμιέρα για την ταινία INTERDEPENDENCE στην Ύδρα appeared first on Enetpress.

Tου Βασίλη Κ. Καλαμαρά [vasillis.kalamaras@gmail.com]

Αρχίζει αύριο στην Ύδρα διήμερο αφιερωμένο στον ποιητή Μίλτο Σαχτούρη, ο οποίος γεννήθηκε πριν από 100 χρόνια ακριβώς (1919- 2005). Τις εκδηλώσεις οργανώνουν ο Δήμος Ύδρας (Κ.Ε.Δ.Υ.) μαζί με το ηλεκτρονικό περιοδικό «Ο Αναγνώστης» και το εργοτάξιο τέχνης Ύδρας του ζωγράφου Αλέξη Βερούκα για να τιμήσουν τον ποιητή με πολλαπλές εκδηλώσεις.

Το αφιέρωμα αυτό περιλαμβάνει ομιλίες για το έργο του ποιητή και την θέση του στην ιστορία της ελληνικής ποιητικής τέχνης αλλά και αναμνήσεις ανθρώπων που γνώρισαν από κοντά τον ποιητή.Οι εκδηλώσεις αυτές είναι προπομπός ευρύτερων και πιο πλούσιων εκδηλώσεων που θα γίνουν στις αρχές του επόμενου καλοκαιριού στην Ύδρα με σκοπό να τιμηθεί παντοιοτρόπως το έργο του Υδραίου ποιητή.

Οι εισηγήσεις που θα παρουσιαστούν: Βερονίκη Δαλακούρα, «Η ιδέα ως εικόνα στην ποίηση του Μίλτου Σαχτούρη», Έφη Κατσουρού, «Μίλτος Σαχτούρης: κατωφλιακοί χώροι της δυστοπίας», Κωνσταντίνα Κορρυβάντη. «Μίλτος Σαχτούρης: η Μαρία Σκεφτική», Λευτέρης Ξανθόπουλος, «Ο Σαχτούρης όπως τον γνώρισα», Αργύρης Παλούκας, «Από τον Μίλτο Σαχτούρη στον Γιάννη Κοντό: Μαθητείες αλλαγής ζωής», Λίνα Τσουκαλά, «Πώς να σταθώ σε ένα παράλογο σύμπαν», Βαγγέλης Χατζηβασιλείου, «Το δραματικό παιχνίδι των χρωμάτων».
Στο διήμερο θα παραβρεθεί και η κόρη της Γιάννας Περσάκη, συντρόφου του ποιητή. Θα ακουστούν ανέκδοτα ποιήματα του Μίλτου Σαχτούρη.

Θα προβληθούν δύο ταινίες του σκηνοθέτη Λευτέρη Ξανθόπουλου για τον Μίλτο Σαχτούρη γυρισμένες σε δύο διαφορετικές εποχές. Η πρώτη με τίτλο «Ποιος είναι ο τρελός λαγός» γυρισμένη το 1992 και η δεύτερη με τίτλο «Κληρονόμος πουλιών» του 2004, όπου ο ποιητής, καταβεβλημένος από τον χρόνο και ολιγόλογος, επιχειρεί να συνοψίσει την ζωή του, λίγο πριν την οριστική του αναχώρηση.

Δισέγγονος του υδραίου αγωνιστή του 1821 Γεωργίου Σαχτούρη, ο Μίλτος Σαχτούρης (1919-2005) γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Προερχόμενος από πλούσια σχετικά οικογένεια, μπόρεσε να αφιερωθεί στη λογοτεχνία χωρίς να είναι αναγκασμένος να απασχολείται με το βιοπορισμό.

Άρχισε να γράφει ποιήματα στη διάρκεια της Κατοχής, οπότε και γνώρισε το Νίκο Εγγονόπουλο και ήρθε σε επαφή με τον υπερρεαλισμό. Το 1944 δημοσίευσε ποιήματα στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα και ένα χρόνο αργότερα εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Η λησμονημένη». Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση έργων του Μπέρτολτ Μπρεχτ και του Φραντς Κάφκα και συνεργάστηκε με πολλά περιοδικά, «Τα Νέα Γράμματα», «Τα Νέα Ελληνικά», «Τραμ», «Το Τετράδιο», «Η Λέξη», «Νέα Εστία».

Στα ποιήματα του Σαχτούρη, ο κόσμος είναι ενιαίος και κλειστός, απαράλλαχτος και εχθρικός και εντός του ο άνθρωπος διακατέχεται από αγωνία και ασφυκτιά. Έμμεσα αλλά σαφώς πολιτικός, ο λόγος του είναι υπερβολικά απλός και λιτός, αντλεί τη δύναμή του από την καίρια χρήση της λέξης και του συμβόλου, που αυτονομείται και αποκτά τη δική του, ξεχωριστή οντότητα, καθώς σημαίνει το αναπόδραστο.

Τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο Νέοι Ευρωπαίοι Ποιητές από την ιταλική ραδιοφωνία και τηλεόραση για την συλλογή του «Όταν σας μιλώ», 1956, το Β’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του «Τα στίγματα», 1962, έλαβε τη χορηγία του ιδρύματος Φορντ, 1972, το Α’ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, 1987, για τη συλλογή «Εκτοπλάσματα» και το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο για το σύνολο του έργου του, 2003.

Τα έργα του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Κέδρος

The post Μίλτος Σαχτούρης: Εκατό χρόνια από τη γέννησή του στην ‘Υδρα των προγόνων appeared first on Enetpress.

Ένας (ακόμα) καλός λόγος να επισκεφθείτε την Υδρα αυτό το καλοκαίρι, είναι η αναδρομική έκθεση με έργα του Νίκου Στεφάνου που εγκαινιάστηκε  το περασμένο  και θα διαρκέσει έως τις 18 Σεπτεμβρίου.

Φιλοξενούνται στον χώρο του πρώην Hydra Workshop αλλά και στο λιμάνι του νησιού, όπου τοποθετήθηκαν τρεις, μεγάλης κλίμακας, κατασκευές του. Τόσο στην ζωγραφική όσο και στην σκηνογραφία, ο Νίκος Στεφάνου ξέρει πως να φτιάχνει, με τα ίδια του τα χέρια και με απλά υλικά, έναν μαγικό κόσμο για τον θεατή. Αυτήν την διαχρονική του ικανότητα θα απολαύσουμε στην ΄Υδρα.

Το αφιέρωμα, που περιλαμβάνει περίπου 40 ζωγραφικά έργα, ισάριθμες μακέτες σκηνογραφιών, ένα μεγάλο σύνολο κατασκευών, παιχνιδιών και μικρών γλυπτών, διοργανώνεται από την Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου ΄Υδρας, με την φροντίδα και την επιμέλεια του ζωγράφου Αλέξη Βερούκα, φίλου του καλλιτέχνη. Η έκθεση έχει τίτλο «Τα Παιχνίδια της Ζωής μας. Το Μυστικό Εργαστήρι του Νίκου Στεφάνου», καθώς θα περιέχει πολλά από τα ζωγραφικά του σύνεργα, μεταφέροντας στην ΄Υδρα ένα τμήμα του ατελιέ του από την Αθήνα.

Τα εγκαίνια της έκθεσης «προλόγισε» με τον καλύτερο τρόπο συναυλία του Σταμάτη Κραουνάκη (επίσης φίλου του καλλιτέχνη) και της ομάδας Σπείρα-Σπείρα.

Νίκος Στεφάνου στην ΄Υδρα: ΄Εργα από τη δεκαετία του 1950 μέχρι σήμερα

Τα έργα του Στεφάνου που θα δούμε στην ΄Υδρα, προήλθαν από ιδιωτικές συλλογές με το παλαιότερο να έχει γίνει την δεκαετία του 1950 και τα νεότερα – οι μεγάλες κατασκευές – να ολοκληρώνονται αυτές τις ημέρες από τον καλλιτέχνη. Μέσα σε αυτές τις σχεδόν επτά δεκαετίες, ο ζωγράφος και σκηνογράφος κατάφερε να ισορροπήσει ανάμεσα στον μύθο και τον ρεαλισμό. Παράλληλα δεν έχασε ποτέ την παιδική χαρά της χειροτεχνικής κατασκευής, την διάθεση να μοιραστεί τα «παιχνίδια» που φτιάχνει.

Ετσι οι επισκέπτες του νησιού θα δουν σε ένα σημείο του λιμανιού το ομοίωμα του πρωτοπόρου ανεμοπλάνου-υδροπλάνου με το οποίο ο Δημήτριος Καμπέρος το 1912 πέταξε από το Νέο Φάληρο και προσγειώθηκε στην θέση Μανδράκι της Ύδρας. Λίγο μακρύτερα θα βρίσκεται το σύμπλεγμα δυο «Αρχαίων Πύργων», γνώριμου στοιχείου των ζωγραφικών έργων του καλλιτέχνη, με επισκέψιμο εσωτερικό χώρο που επιφυλάσσει εκπλήξεις για μικρούς και μεγάλους. Στον μικρό εξώστη στην άκρη της προβλήτας του λιμανιού, θα «αγκυροβολήσει» το «Ποστάλι», ξύλινη επιχρωματισμένη κατασκευή του ζωγράφου, που αναπαριστά το πρώτο μικρό φορτηγό και επιβατηγό ατμόπλοιο στην ιστορία.

Αυτές οι τρεις κατασκευές είναι περίπου 9 μέτρων η καθεμιά, από υλικά όπως κόντρα πλακέ, πανί, χαλκοσωλήνες και επιζωγραφισμένο χαρτί του μέτρου. Το «Ποστάλι» έχει ήδη δωρηθεί στον Δήμο ΄Υδρας από τον Αλέξη Βερούκα,(ο οποίος εκτός από ζωγράφος είναι και συλλέκτης), όπως θα γίνει και με το ανεμοπλάνο, το οποίο θα τοποθετηθεί σε δημοτικό παιδότοπο του νησιού.

Αλέξης Βερούκας: «Ο ζωγράφος Στεφάνου είναι πάντα ένα παιδί, που δεν χόρτασε το παιχνίδι»

Στο κείμενο του επιμελητή της έκθεσης Αλέξη Βερούκα διαβάζουμε: «Στην περίπτωση του Στεφάνου, ισχύει ξεκάθαρα η φράση του Ηράκλειτου, ότι ο χρόνος στη ζωή του ανθρώπου είναι ένα παιδί, που πεισματικά ρίχνει τα ζάρια. Ο ζωγράφος Στεφάνου είναι πάντα ένα παιδί, που δεν χόρτασε το παιχνίδι. Πότε δεν κοιμάται πολύ. Ακόμα και σήμερα δίνει τις νύχτες την μάχη με τον χαμένο χρόνο που αφιέρωσε στην διαδρομή του για τον βιοπορισμό. Και όταν σηκώνεται πια – πάντα αξημέρωτα – προσδοκά από την δημιουργική περιπέτεια στο εργαστήρι να του φανερώσει το έργο εκείνο που θα δικαιώσει όλες τις μέρες, όλα τα βάσανα, που περάσανε από τη ζωή του. Το ‘’Αξιον Εστί’’ των χαμένων ονείρων του.

Δουλεύει ατελείωτες ώρες στο καταφύγιο του, στους πρόποδες του Υμηττού, υλοποιώντας σχέδια και πολύπλοκους υπολογισμούς που έχει κάνει με τον πρωινό καφέ και σβήνει το φως το βράδυ αφήνοντας πίσω σκαριά πλοίων, θεατρικές σκηνές και έργα, που τα αστραφτερά τους ντουκοχρώματα μισοφέγγουν ανεξίτηλα στο σκοτάδι. Η δουλειά του Στεφάνου αποπνέει την ίδια ατμόσφαιρα που μπορεί να βρει κανείς μόνον στη μελαγχολική μεταφυσική του Ντε Κίρικο ή τη στιλπνή ευγένεια του Τανγκί, αποκαλύπτοντας τον τόσο πραγματικό ονειρικό τόπο όπου παίζεται το δικό του έργο. Πάντα κρατάει ανοιχτή στο θεατή την πόρτα της μυστικής αυλής με τα παιχνίδια του».

Ο Νίκος Στεφάνου γεννήθηκε το 1933 στον Πειραιά. Σε ηλικία μόλις 17 ετών ξεκίνησε να φτιάχνει σκηνικά για το θέατρο, μαθητεύοντας έτσι και στην τέχνη του χρωστήρα, στο πλάι πολλών σπουδαίων Ελλήνων ζωγράφων και σκηνογράφων. Μελέτησε την αγιογραφία, αντιγράφοντας εικόνες και ψηφιδωτά από την Μονή Δαφνίου και το Αγιο Ορος. Σπούδασε, με υποτροφία, λιθογραφία και σκηνογραφία στο Παρίσι, μετεκπαιδεύτηκε στην Βιέννη. Συνεργάστηκε αδιάλειπτα με τους μεγαλύτερους θιάσους, ξεκινώντας από την Εθνική Λυρική Σκηνή και το Εθνικό Θέατρο μέχρι το ΚΘΒΕ, τα ΔΗΠΕΘΕ και ιδιωτικούς θιάσους. Υπήρξε δραστήριος και στο εξωτερικό ως σκηνογράφος στο Λονδίνο, το Παρίσι και τη Βιέννη. Συνολικά ανέλαβε την σκηνογραφία σε περισσότερες από 100 παραστάσεις εντός και εκτός συνόρων.

Παράλληλα, τις δεκαετίες ’60 και ’70, ο Στεφάνου έδωσε την τελική μορφή στην διαμόρφωση κοινόχρηστων χώρων και την διακόσμηση προσόψεων με ανάγλυφες συνθέσεις στις περισσότερες μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες στην Κρήτη, την Ρόδο και την Κέρκυρα. Στην ζωγραφική του κεντρικό ρόλο έπαιξε η συστέγαση με τους συνομήλικους ζωγράφους, Αλέκο Φασιανό και Βασίλη Σπεράντζα στο περίφημο «Ατελιέ της Καλλιθέας». Στην συνέχεια εργάστηκε και εξέθεσε την δουλειά του στο Παρίσι όπου έζησε με την σύντροφό του και μετέπειτα σύζυγό του Ναταλία Στεφάνου. Έργα του υπάρχουν σε ιδιωτικές και κρατικές συλλογές στην Ελλάδα και την Γαλλία. Η τελευταία μεγάλη αναδρομική του έκθεση οργανώθηκε το 2010 στο Μουσείο Μπενάκη Πειραιώς.

Info:

Διάρκεια έκθεσης:

24 Αυγούστου 2019 ως 18 Σεπτεμβρίου 2019

Αίθουσα: πρώην Hydra Workshop, Πλατύσκαλο, Λιμάνι Υδρας

The post Ο Νίκος Στεφάνου «πετάει» το ανεμοπλάνο του στην Ύδρα appeared first on Enetpress.

To τρικάταρτο ιστιοφόρο «Libertad» του Πολεμικού Ναυτικού της Αργεντινής καταφθάνει στην ακτή Μιαούλη του Πειραιά το πρωί της 3ης Σεπτεμβρίου, όπου και θα παραμείνει αγκυροβολημένο ώς τις 7 Σεπτεμβρίου, που θα ανοίξει τα πανιά του για την Ύδρα.

Πρόκειται για το 45ο εκπαιδευτικό του ταξίδι που γίνεται φέτος με αφορμή τη 200στή επέτειο ανεξαρτησίας της Αργεντινής. Το πανέμορφο αυτό ιστιοφόρο έχει αποπλεύσει από τις 19 Απριλίου από το Μπουένος Άιρες και θα επισκεφθεί δέκα χώρες. Θα βρίσκεται εν πλώ μεταφέροντας μήνυμα ειρήνης και συμφιλίωσης σε διάφορα λιμάνια του κόσμου επί ένα εξάμηνο.

Το πρόγραμμά του είναι το εξής: Βαλτιμόρη, Norfolk στη Νέα Υόρκη, Άμστερνταμ (Ολλανδία), Βρέστη (Γαλλία), Δουβλίνο (Ιρλανδία), El Ferrol (Ισπανία), Τουλόν (Γαλλία), Cittavechia (Ιταλία), Πειραιάς και Ύδρα (Ελλάδα), Cadiz (Ισπανία), Ρίο ντε Ζανέιρο (Βραζιλία) και Μοντεβίδεο (Ουρουγουάη). Θα επιστρέψει στο Μπουένος Άιρες στις 5 Νοεμβρίου.

To Libertad κτίστηκε το 1956, έχει εκτόπισμα 2.500 τόνων, μήκος 80 μέτρα και 4,87 μέτρα βάθος. Μεταφέρει 361 άτομα, μεταξύ των οποίων 24 αξιωματικούς, 187 μέλη πληρώματος και 150 δοκίμους. Το 20% του πληρώματος είναι γυναίκες. Το ταξίδι του γίνεται υπό τη διεύθυνση του καπετάνιου Ignacio Errecaborde.

Kατά τη διάρκεια της παραμονής του στον Πειραιά θα γίνουν διάφορες επίσημες εκδηλώσεις και ξεναγήσεις στο πλοίο. Το κοινό μπορεί να το επισκέπτεται από τις 2-6 το απόγευμα. Στις 7 Σεπτεμβρίου θα ταξιδέψει στην Ύδρα όπου θα αποτίσει φόρο τιμής και θα συμμετάσχει στην εκδήλωση μνήμης που θα διοργανώσει ο Δήμος Ύδρας για τον πολυταξιδεμένο Υδραίο κοσμοπολίτη Νικόλα Κολμανιάτη, εθνικό ήρωα της Αργεντινής.

Το αργεντίνικο πλοίο είχε ξανάρθει στην Ελλάδα πριν από 20 χρόνια. Έχει επισκεφθεί συνολικά 60 χώρες και έχει διανύσει 800.000 ναυτικά μίλια.

The post Το αργεντίνικο ιστιοφόρο «Libertad» καταπλέει στον Πειραιά appeared first on Enetpress.

Σε ηλικία 91 ετών άφησε τα ξημερώματα την τελευταία του πνοή ένας από τους σημαντικότερους Ελληνες εικαστικούς, ο ζωγράφος και ακαδημαϊκός Παναγιώτης Τέτσης.

«Αλήθεια, ποιος μπορεί να φανταστεί την Ιστορία της νεοελληνικής ζωγραφικής χωρίς την παρουσία του Τέτση; Η συνολική εικόνα της σύγχρονης ελληνικής ζωγραφικής θα έχανε ακαριαία τους υψηλότατους τόνους της και κυρίως αυτόν τον μεταδοτικό παλμό, αυτόν τον ακαταμάχητο οίστρο, το ιαματικό αίσθημα ζωτικής ευφορίας και ψυχικής υγείας που αποπνέουν τα έργα του Υδραίου δημιουργού», είχε πει πριν από λίγες ημέρες η διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης και στενή του φίλη, Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα, στην εκδήλωση του υπουργείου Πολιτισμού, το οποίο του απένειμε το εικαστικό βραβείο «Γιάννης Μόραλης», όμως η ήδη επιβαρημένη υγεία του δεν του επέτρεψε να παραστεί.

Ο δάσκαλος και ακαδημαϊκός Παναγιώτης Τέτσης, «ο ζωγράφος με τα πινέλα και τα χρώματα», έχει κληροδοτήσει 210 έργα του στην Εθνική Πινακοθήκη και ζήτησε με επιστολή του να διαθέσουν το 20% αυτών προκειμένου να αγοράσουν έργα τέχνης άλλων καλλιτεχνών που λείπουν από τις συλλογές της. Προς τιμήν του στη νέα Εθνική Πινακοθήκη θα φιλοξενείται η μνημειακή «Λαϊκή αγορά» του στην κεντρική αίθουσα που φέρει το όνομά του.

Παθιασμένος με τη μεγάλη του αγάπη, τη ζωγραφική, ο Παναγιώτης Τέτσης διερεύνησε στο έργο του τη ζωγραφική του βλέμματος, με εικόνες βιωμένες, γνήσιες και οικείες, συνδεδεμένες με τη ζωή του. Δεινός κολορίστας, μάστορας της ελαιογραφίας και της ακουαρέλας, αποθέωσε το ζωγραφικό τοπίο και τη φύση. Ύμνησε στους πίνακές του τα βράχια και τη θάλασσα της ιδιαίτερης πατρίδας του, της Ύδρας, το φως και το χρώμα.

Ο Παναγιώτης Τέτσης γεννήθηκε στην Ύδρα το 1925 και το 1940 πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής, ενώ την ίδια χρονιά γνωρίζει τους «πραγματικούς του δασκάλους», τον Πικιώνη και τον Χατζηκυριάκο – Γκίκα. Το 1943 σπουδάζει ζωγραφική στο προπαρασκευαστικό τμήμα της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών στην Αθήνα, κοντά στους Δ. Μπισκίνη και Π. Μαθιόπουλο.

Ακολουθεί η εισαγωγή του στα εργαστήρια της Σχολής, κοντά στον Κ. Παρθένη, απ’ όπου αποφοίτησε το 1949. Μέλος της ομάδας Αρμός Α και αργότερα της ομάδας Αρμός Β, το 1951 διορίστηκε επιμελητής στην έδρα του ελεύθερου σχεδίου με καθηγητή τον Χατζηκυριάκο – Γκίκα στην Ανώτατη Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Από το 1953 έως το 1956, ο Π. Τέτσης εγκαθίσταται στο Παρίσι, με υποτροφία του ΙΚΥ. Εκεί, στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού διδάσκεται την τέχνη της χαλκογραφίας. Από το 1958 έως το 1976 διδάσκει στο Ελεύθερο Σπουδαστήριο Καλών Τεχνών (γνωστή αργότερα ως «Σχολή Βακαλό»), ενώ παράλληλα (έως το 1962) διδάσκει ελεύθερο σχέδιο στη «Σχολή Σχεδιαστών του Αθηναϊκού Τεχνολογικού Ομίλου».

Το 1958 το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης τον εκλέγει μεταξύ Ελλήνων υποψηφίων, για το διεθνές βραβείο του Μουσείου Γκουνγκενχάιμ, όπου και εκτίθεται το έργο του. Ακολουθεί (1962) το Βραβείο Κριτικών για το έργο «Το Ναυπηγείο», ενώ το 1970 ορίζεται εκπρόσωπος της Ελλάδας στην Μπιενάλε Βενετίας. Λόγω των ειδικών πολιτικών συνθηκών αρνείται τη συμμετοχή. Το 1976 ο Π. Τέτσης εκλέγεται καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, στο Γ΄ Εργαστήριο Ζωγραφικής, όπου διδάσκει έως το 1991. Το 1989 η Σύγκλητος τον εκλέγει πρύτανη του Ιδρύματος και το 1993 εκλέγεται τακτικό μέλο στην Ακαδημία Αθηνών.

Έχει λάβει μέρος σε διεθνείς εκθέσεις ως εκπρόσωπος της Ελλάδας. Έχει παρουσιάσει έργα του σε 90 ατομικές και σε πάρα πολλές θεματικές – ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

The post «Eφυγε» ο Παναγιώτης Τέτσης appeared first on Enetpress.

Ολοκληρώθηκε το παζλ του στυγερού εγκλήματος ιδιοκτήτη ταβέρνας, που διαπράχθηκε το καλοκαίρι στην Ύδρα, με τη σύλληψη μιας Γεωργιανής.

Η 29χρονη Γεωργιανή, που συνελήφθη στο κέντρο της Αθήνας, ήταν, σύμφωνα με τις αστυνομικές αρχές, το τελευταίο μέλος της εγκληματικής ομάδας της Ύδρας. Αυτή η ομάδα, σύμφωνα με την Αστυνομία, είχε σκοτώσει τον 67χρονο ιδιοκτήτη της ταβέρνας «Το Γειτονικό», Μανώλη Οικονόμου, στην περιοχή Ξερή Ελιά της Ύδρας, στις 16 Αυγούστου 2015, ένα έγκλημα που είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη.

Αρχικώς είχαν συλληφθεί επτά Γεωργιανοί, στη συνέχεια ο 39χρονος φερόμενος ως αρχηγός της ομάδας, και καταζητούνταν από το καλοκαίρι του 2015 η 29χρονη που είχε διαφύγει από την Ύδρα μαζί με τον αρχηγό και τα χρήματα του ιδιοκτήτη.

Σε βάρος της είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης για άμεση συνέργεια σε ληστεία κατά συναυτουργία και κατά συρροή, ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά συναυτουργία και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Η συλληφθείσα οδηγήθηκε στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Πειραιά.

Ο φόνος είχε διαπραχθεί λίγο μετά την επιστροφή του Μανώλη Οικονόμου και της συζύγου του από την ιδιόκτητη ταβέρνα τους στο σπίτι τους. Οι δράστες υποχρέωσαν τη γυναίκα του να πιει υπνωτικό, την έδεσαν χειροπόδαρα, της έκλεισαν τα μάτια με ένα κομμάτι ύφασμα και επιτέθηκαν στο σύζυγό της που κοιμόταν σε διπλανό δωμάτιο. Τον έδεσαν σε μια καρέκλα και τον βασάνισαν άγρια ώστε να τους αποκαλύψει πού υπήρχαν κρυμμένα μετρητά. Όταν η σύζυγός του κατάφερε να συνέλθει και να λυθεί, διαπίστωσε ότι ο σύζυγός της ήταν ήδη νεκρός.

The post Ο τελευταίος κρίκος του εγκλήματος της Ύδρας appeared first on Enetpress.