Άποψη πάνω στη θεατρική παράσταση «Ο Επιστάτης» του Χάρολντ Πίντερ, σε μετάφραση του Κώστα Σταματίου, σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη, στο θέατρο ΑΡΓΩ.

«Ο Επιστάτης», του Χάρολντ Πίντερ, ένα δύσκολο έργο στη βάση του, σχετικά με το θέμα που πραγματεύεται, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία του Σωτήρη Χατζάκη, έτσι ώστε, αφενός μεν να αναδειχθεί η δραματικότητα, αφετέρου δε να υπογραμμιστεί και η κωμική διάσταση της ιστορίας.

Πρόκειται για ένα δυνατό κείμενο με τα μηνύματά του να είναι ακόμη και σήμερα ωφέλιμα και διαχρονικά. Ο θεματικός πυρήνας αποτελεί μία εντελή ανθρώπινη ψυχολογική ανατομία, η οποία απεικονίζεται λεπτομερειακά με επίκεντρο ένα τρελό παιχνίδι εξουσίας.

Το πεδίο δράσης και αντίδρασης αναδεικνύει το υπόβαθρο των τριών ηρώων, με το λόγο, την έκφραση και την κίνηση, να ενισχύουν το ήθος και τη διάνοια. Το κοινό παρακολουθεί με αγωνία και ενδιαφέρον τις «μεταπτώσεις» της ιδιοσυγκρασίας τους, μέσα από τις ανατροπές που αναπτύσσονται με ταχύτητα, μετατρέποντας την πλοκή σε ένα αγώνα δρόμου.

Ο σκηνοθέτης Σωτήρης Χατζάκης, στηριζόμενος στην καθαρή και ρέουσα μετάφραση του Κώστα Σταματίου, οικοδομεί μία πληθωρική κατασκευή, με έμπνευση και αφοσίωση στο στόχο που δεν είναι άλλος από την ανάδειξη της αβυσσαλέας ανθρώπινης οντότητας.

Ερμηνείες:

Σωτήρης Χατζάκης (Ντέιβις Τζένκινς), Αιμιλιανός Σταματάκης (Άστον) και Γιώργος Φριντζήλας (Μικ).

Ευτυχέστατη η συνεύρεση και των τριών ηθοποιών, σε αυτή τη σπουδαία παράσταση.
Πόσο μέσα στο ερμηνευτικό του κέντρο βρίσκεται ο Σωτήρης Χατζάκης που υποδύεται τον άστεγο μικροαπατεώνα, το αντιλαμβάνεται αμέσως ο θεατής. Μεστός, άμεσος, ειλικρινής, πατάει εύστοχα και στα δύο γνωρίσματα του κειμένου, στο τραγικό και το κωμικό. Υπογραμμίζεται η ταχύτατη εναλλαγή της διάθεσης των αισθήσεων, ανάλογα πάντοτε με τις απαιτήσεις του ρόλου. Ολοκληρωτικά κυριαρχεί στη σκηνή, με την πηγαία, φωτεινή και συγκροτημένη θεατρική συμπεριφορά του.

Ο Γιώργος Φριντζήλας, είναι ο Μικ, αδελφός του Άστον. Είναι ένα πρόσωπο επιθετικό, σκληρό, εριστικό και προσβλητικό, αλλά και αμφιθυμικό. Η ερμηνεία του διακρίνεται για την ευθυβολία, τη διαφάνεια και την υποκριτική εντιμότητα.

Για τον ταλαντούχο Αιμιλιανό Σταματάκη ό,τι και να πει κανείς, θα είναι λίγο. Ενσαρκώνει τον Άστον, το νεαρό με το ψυχικό νόσημα, κάτι που εξηγεί και την όλη εξέλιξη στην προσωπική του ζωή. Το τραύμα που απέκτησε από το οδυνηρό ηλεκτροσόκ, το οποίο υπέστη σε νεαρότερη ηλικία, τον στιγμάτισε για πάντα στερώντας του την ωριμότητα της επικοινωνίας. Ζει σε δικό του κόσμο με τους δικούς του ασφαλείς κανόνες.

Ο Σταματάκης ερμηνεύει ένα ιδιαίτερο και σύνθετο ρόλο, με αφοπλιστική δυναμική. Η υποκριτική του ευελιξία τού επιτρέπει να κινείται άλλοτε με μέτρο και άλλοτε με αποδεκτή υπερβολή στις περιπτώσεις των εκρήξεών του. Η σκηνική του αυθεντικότητα ισχυροποιεί την αποκάλυψη της ευαισθησίας και του περίπλοκου του χαρακτήρα που ερμηνεύει. Συνοπτικά η όλη του συμπεριφορά στο σανίδι προκαλεί την πολυπόθητη μέθεξη, με τα οφέλη που αυτή συνεπάγεται, για το κοινό, σε μία θεατρική παρουσίαση.

Συντελεστές:

Βοηθός σκηνοθέτη Πολυξένη Μυλωνά. Τα κοστούμια και η σκηνογραφία της Έρσης Δρίνη, είναι αξιοπρόσεκτα, καθώς με τους συμβολισμούς τους, εικονοποιούν την αφήγηση με ρεαλιστικό τρόπο. Στα υπαινικτικά φώτα συναντάμε τον Αντώνη Παναγιωτόπουλο και στην πρωτότυπη εναρμονισμένη με τον πυρήνα του έργου, μουσική, την Ειρήνη Σκυλακάκη. Παραγωγή θεατρικές επιχειρήσεις ΖΗΣΗ.

Συμπέρασμα:

«Ο Επιστάτης» του Χάρολντ Πίντερ, σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία του Σωτήρη Χατζάκη, στο θέατρο ΑΡΓΩ, εκπλήσσει θετικά, τόσο για τη σκηνοθετική ενορχήστρωση, όσο και για τις ερμηνείες των ηθοποιών. Η παράσταση συνολικά αξιολογείται ως μία ολοκληρωμένη θεατρική δημιουργία, της οποίας οι επιδιώξεις ευοδώθηκαν.

The post Άποψη πάνω στη θεατρική παράσταση «Ο Επιστάτης» του Χάρολντ Πίντερ, στο θέατρο Αργώ appeared first on Enetpress.

Της Ζωής Τόλη

Το πολυβραβευμένο μιούζικαλ Cabaret, των Jon Van Druten και Cristopher Isherwood, σε μουσική John Cander και στίχους Fred Ebb, έκανε πρεμιέρα στο Παλλάς από το Σάββατο 3/02/2018.

Ανέβηκε για πρώτη φορά το 1966 στο Broadway. Η κινηματογραφική του μεταφορά από τον Μπομπ Φος το 1972, με τη Λάιζα Μινέλλι στον πρωταγωνιστικό ρόλο, απέσπασε 8 χρυσά αγαλματίδια κι έκανε το Cabaret πασίγνωστο σε όλο τον κόσμο.

Μία φανταχτερή υπερπαραγωγή των Yannis Kent και Panos Katsaridis των Θεατρικών Σκηνών.

Την ελληνική μετάφραση επιμελήθηκε ο ταλαντούχος Αντώνης Γαλέος και τους στίχους η σπουδαία Αφροδίτη Μάνου. Η σκηνοθεσία είναι του Σωτήρη Χατζάκη, οι χορογραφίες του υπέροχου Δημήτρη Παπάζογλου, τα σκηνικά του έμπειρου Μανόλη Παντελιδάκη, τα κοστούμια του Άγγελου Μέντη, οι φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου και η μουσική διεύθυνση του Αλέξιου Πρίφτη.

Ένας θίασος 25 ηθοποιών και χορευτών, που πλαισιώνουν τους 10 μουσικούς επί σκηνής.

Στο ρόλο του κομπέρ ο χαρισματικός Τάκης Ζαχαράτος και στο ρόλο της Σάλι Μπόουλς η εξαίρετη Τάμτα.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, οι Κατερίνα Διδασκάλου, Τάσος Νούσιας, Βασίλης Μπισμπίκης, Ευθύμης Ζησάκης και η Δήμητρα Λημνιού.

Μία μουσικοχορευτική μαγική παράσταση, με βάθος μύθου, σε διαφορετική εκδοχή, ένα προκλητικά αποκαλυπτικό κείμενο με πολιτικές αποχρώσεις.

Μία λαμπερή παραγωγή που κάνει τη διαφορά μέσα στο θεατρικό χειμώνα.

Βερολίνο, 1930. Ένα υπόγειο καμπαρέ, χώρος ονείρου ή εφιάλτη, είναι τόπος νυχτερινής διασκέδασηs, αλλά και γενικότερης αμφισβήτησης, στο πλαίσιο μιας πολιτικής /κοινωνικής αλλαγής με κέντρο βάρους το ναζισμό που πολλαπλασιάζεται επικίνδυνα.

Τα πρόσωπα του έργου ζουν τη ζωή τους που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της εποχής, όταν η δημοκρατία της Βαϊμάρης παρακμάζει και το πογκρόμ του φασισμού κάνει αισθητή την παρουσία του.

Ένας δαιμόνιος παρουσιαστής με σαρκαστικό και κυνικό χιούμορ, ο Κομπέρ, σχολιάζει τις προσωπικές ιστορίες και τη σύγχρονη πολιτική κατάσταση.

Στο κέντρο της πλοκής η περφόμερ Σάλι Μπόουλς, που ερωτεύεται τον Αμερικανό συγγραφέα Κλίφορντ Μπράντσο-Ευθύμης Ζησάκης-.

Παράλληλα βλέπουμε την Φροϊλάιν Σνάιντερ -Κατερίνα Διδαδκάλου-, με τον Χερ Σούλτζ- Τάσος Νούσιας-, έναν οπαδό των ναζί-Βασίλης Μπισμπίκης- και την πόρνη φροΐλάιν Κοστ-Δήμητρα Λημνιού.

Το έργο έχει σπαρακτικά πολιτική βάση, ανεργία, πληθωρισμό, γενικά ένα σκληρό κλίμα. Η κρίση του ´30 συνδέεται με το σήμερα, καθώς η Ευρώπη βράζει και ξαναζεί το ίδιο πράγμα ιδεολογικά, μία πάλη πραγμάτων που δεν ξέρουμε που θα καταλήξει. Φόβος για τις μειονότητες, πρόσφυγες, φτώχεια, καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι μερικά κοινά σημεία των δύο ιστορικών περιόδων.

Η σκηνοθεσία του Σ. Χατζάκη κλασική χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις.

Δόθηκε πολύς χώρος για πρόζα θυμίζοντας σε αρκετά σημεία έργο μπουλβάρ και όχι μιούζικαλ και αυτό κάπως κουράζει το θεατή.

Οι ερμηνείες των ηθοποιών αξιοπρεπείς. Ξεχώρισε ο Τάκης Ζαχαράτος, καταπληκτικός στο ρόλο του καθώς επίσης η Κατερίνα Διδασκάλου και ο Τάσος Νούσιας.

Ο Κομπέρ του Τ. Ζαχαράτου αξιοπρόσεκτος, στιβαρός, ευέλικτος. Ο προικισμένος περφόμερ διαχειρίζεται το ρόλο με τη δυναμική του σταρ που ξέρει να σταθεί επάξια στο σανίδι. Η εμβέλεια του ταλέντου του σκιαγραφεί την περσόνα που υποδύεται με τον πιο ευτυχή τρόπο.

Η Κ. Διδασκάλου πειστική, υποκριτικά κεντραρισμένη, ερμηνεύει με βαθιά συνείδηση και «εσωτερική» ακμαιότητα το ρόλο.

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Τάσος Νούσιας που με ευαισθησία και ηθική πληρότητα κτίζει με δεινότητα το χαρακτήρα του Γερμανοεβραίου, διευρύνοντας τη δραματική ένταση.

Πολύ καλός ο Βασίλης Μπισμπίκης και αξιοπρεπής ο Ευθύμης Ζησάκης.

Η Τάμτα ως Σάλι Μπόουλς στην ερμηνεία των τραγουδιών πολύ καλή, στην πρόζα η υποκριτική συμπεριφορά της ενδιαφέρουσα. Θα περιμέναμε κάτι πιο σπιντάτο και ίσως πιο «δραματικά ενεργητικό» για να ζωντανέψει ο ρόλος περισσότερο.

Θετική έκπληξη η Δ. Λημνιού, υποδύεται τη γυναίκα που σε μια ακραία πολιτική συνθήκη, αποφασίζει να κάνει εξτρίμ επιλογές και γοητευμένη από την εξουσία, καταδίδει ανθρώπους που πριν εκτιμούσε. Υπηρετεί δεξιοτεχνικά την «αιρετική» συμπεριφορά της φροΐλάιν Κοστ που έγινε πόρνη για να επιβιώσει στην κόλαση του μεσοπολέμου. Παίζει με σκηνική άνεση, μέτρο και σεβασμό στο κείμενο, αποδεικνύοντας το ταλέντο της σε ένα ρόλο πρόκληση.

Οι υπόλοιποι συντελεστές/χορευτές, το λεγόμενο ensemble, στηρίζουν το όλο εγχείρημα, αποτελώντας το οικοδόμημα της παράστασης.

Οι χορογραφίες του Δ. Παπάζογλου αποτελούν το πολύ δυνατό χαρτί της παράστασης, τα σκηνικά του Μ. Παντελιδάκη δένουν και παράλληλα εξελίσσουν το μύθο, τα κοστούμια του Α. Μέντη άκρως εντυπωσιακά και οι «ναζιάρικοι» όσο και λαμπεροί φωτισμοί του Λ. Παυλόπουλου και τα εφέ κερδίζουν το στοίχημα. Στο όλο εγχείρημα καταλυτική η ζωντανή ορχήστρα των δέκα μουσικών υπό τη διεύθυνση του σπουδαίου Α. Πρίφτη.

Διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων μέσα σε μια ταραγμένη όσο κι επικίνδυνη εποχή, με κοινό παρονομαστή το όνειρο για μια καλύτερη ζωή με κέντρο το Cabaret, ως θυελλώδες σημείο αναφοράς, σύμβολο εναγώνιας προσπάθειας του ατόμου να ξεφύγει από κάθε είδους εφιάλτες. Το Cabaret είναι η ίδια μας η ζωή.

Μία πολύ ακριβή παραγωγή, ενάντια σε συμβάσεις , γεμάτη σαγήνη, έρωτα, εκκεντρικότητα, χορό και πολλή μουσική, ένα μιούζικαλ με αισθητικές αναφορές.

The post Kριτική θεάτρου – «Cabaret» των Jon Van Druten και Cristopher Isherwood appeared first on Enetpress.

Το πολυβραβευμένο μιούζικαλ Cabaret, των Jon Van Druten και Cristopher Isherwood, σε μουσική John Cander και στίχους Fred Ebb, ανεβαίνει στο Παλλάς από το Σάββατο 3/02/2018. Μία φανταχτερή υπερπαραγωγή των Yannis Kent και Panos Katsaridis των Θεατρικών Σκηνών.

Την ελληνική μετάφραση επιμελήθηκε ο Αντώνης Γαλέος και τους στίχους η  Αφροδίτη Μάνου. Η σκηνοθεσία είναι του Σωτήρη Χατζάκη, οι χορογραφίες του Δημήτρη Παπάζογλου, τα σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη, τα κοστούμια του Άγγελου Μέντη και η μουσική διεύθυνση του Αλέξιου Πρίφτη.

Ένας θίασος 25 ηθοποιών και χορευτών, που πλαισιώνουν τους 10 μουσικούς επί σκηνής. Στο ρόλο του κομπέρ ο Τάκης Ζαχαράτος και στο ρόλο της Σάλι Μπόουλς η Τάμτα.

Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, οι Κατερίνα Διδασκάλου, Τάσος Νούσιας, Βασίλης Μπισμπίκης, Ευθύμης Ζησάκης και η Δήμητρα Λημνιού.

Μία μουσικοχορευτική μαγική παράσταση, με βάθος μύθου, σε διαφορετική εκδοχή, ένα προκλητικά αποκαλυπτικό κείμενο με πολιτικές αποχρώσεις.

Μία λαμπερή παραγωγή που θα κάνει τη διαφορά μέσα στο θεατρικό χειμώνα.

The post Έρχεται το Cabaret στο Παλλάς appeared first on Enetpress.