Η παρέα των γενναίων παιδιών, των «Ατρόμητων της Μαργαριτοχώρας» από τις εκδόσεις Κομνηνός αγαπήθηκε από το παιδικό κοινό και τους μεγάλους και τώρα κυκλοφορεί στην αγορά το 2^ο βιβλίο. Η παρέα, που ξεχώρισε, πλέον ταξιδεύει στην Ήπειρο από τη γνωστή, Θεσπρωτή δημοσιογράφο και συγγραφέα, Άννα Ι. Στεργίου.

-Κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο σας «Οι Ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας. Το κυνήγι των λαθρέμπορων ζώων στην Κένυα» πάλι από τις εκδόσεις Κομνηνός. Να περιμένουμε και συνέχεια;

«Φυσικά. Η παρέα των Ατρόμητων της Μαργαριτοχώρας αγκαλιάστηκε από τα παιδιά από την πρώτη στιγμή. Πίστευα ότι θα συμβεί αυτό, διότι το πρώτο παιδί, που άκουσε το παραμύθι ενθουσιάστηκε, αλλά δεν φανταζόμουν ότι θα είχαμε τόσο μεγάλη ανταπόκριση. Παρότι βγαίνουν κάθε χρόνο χιλιάδες τίτλοι παιδικών βιβλίων κατάφερε να ξεχωρίσει. Οι Ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας πηγαινοέρχονται στον χρόνο, γνωρίζουν μυθολογικά κι ιστορικά πρόσωπα αλλά ζουν το παρόν κι επηρεάζουν το μέλλον. Παρότι είναι παραμύθι πρόκειται για μία κοινωνιολογική -ανθρωπολογική σειρά. Οι Ατρόμητοι είναι μία παρέα νέων παιδιών, που επισκέπτονται διαφορετικούς τόπους, δρουν σε κοινωνικά γεγονότα, μαθαίνουν διαφορετικούς πολιτισμούς κι έρχονται σ΄επαφή με ιστορικά ή μυθολογικά πρόσωπα».

-Τι συμβαίνει λοιπόν στο δεύτερο βιβλίο σας με το ταξίδι τους στην Κένυα;

«Στην Κένυα συναντούν ανθρώπους, που αιχμαλωτίζουν άγρια ζώα. Κυρίαρχο στοιχείο του νέου βιβλίου είναι η επαφή με την άγρια πανίδα. Θεωρώ πως τα παιδικά βιβλία πρέπει να εξυπηρετούν πάντα τον διπλό στόχο: ψυχαγωγίας & μάθησης και ταυτόχρονα να θέτουν ερωτήματα.

Στην Κένυα συναντούν και τη νέα «κακιά» της ιστορίας την Πρισίλα Πλουτίδου. Ξέρετε κάθε κακός της ιστορίας είναι μία προετοιμασία απέναντι στους κακούς, που θα συναντήσουν στη ζωή τους τα παιδιά. Ο Νταν είναι ο απίστευτα τεμπέλης, ο Μπάρτον είναι μοχθηρός άνθρωπος ενώ η Πλουτίδου είναι η άπληστη και μπροστά στο κέρδος δεν έχει ηθικούς φραγμούς».

– Πως προέκυψαν οι Ατρόμητοι;

«Οι Ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας προέκυψαν από τον φόβο του γιου μου, όταν ήταν μικρός, για το σκοτάδι. Είναι ένας ζωντανός διάλογος ανάμεσα στη μαμά και τον γιο της και την παιδική του παρέα. Κι ίσως γι΄αυτό αγαπήθηκε κι από μικρούς και μεγάλους. Μου μιλούν με ενθουσιασμό για το παραμύθι, ακόμη και μεσήλικες και γιαγιάδες. Μου είπαν μας ξαναθύμισες τα νιάτα μας` μας ξανάκανες παιδιά».

-Τι είναι για σας το καλό παραμύθι σε μία εποχή που κυριαρχεί η ψηφιακή τεχνολογία;

«Η ψηφιακή τεχνολογία είναι στη ζωή μας. Όμως, όταν ένα παιδί θέλει να ηρεμήσει, να ξεκουραστεί, να νιώσει στοργή, αγάπη, φροντίδα, θαλπωρή αξίζει τον κόπο να του αφηγηθούμε ένα παραμύθι. Το καλό παραμύθι είναι τροφή για τα παιδιά, για την κοινωνικοποίησή τους, την ένταξη, τη γλώσσα, τους κινδύνους αλλά και για την αλληλεγγύη και την ανθρωπιά. Οι Ατρόμητοι κινούνται και στο πεδίο της φαντασίας αλλά και στο πεδίο της πραγματικότητας. Ο πρώτος και βασικός στόχος είναι να δώσουν στα παιδιά, αυτοπεποίθηση. Τα παιδιά δεν πρέπει να τα κάνουμε θεατές της ζωής. Πρέπει ν΄ αντιδρούν, όταν τους συμβαίνει κάτι. Ζούμε σε χαλεπούς καιρούς. Κάθε μέρα βλέπουμε να ξεδιπλώνεται μία ιστορία τρόμου στα δελτία ειδήσεων με πρωταγωνιστές ανήλικους».

-Τι άλλο λοιπόν θα δούμε στο νέο βιβλίο, που οι Ατρόμητοι πάνε στην Κένυα;

«Στο νέο βιβλίο εμφανίζεται ο μάντης Τειρεσίας, που μιλά και για τις δυνατότητες των τυφλών ατόμων να ξεχωρίζουν πιο καθαρά πράγματα, που άλλοι δεν βλέπουμε. Ο μάντης Τειρεσίας εμμέσως θίγει και το θέμα του ενστίκτου. Τους Ατρόμητους, τους καθοδηγεί ο Αρχύτας, ο αρχαίος Έλληνας που ασχολήθηκε με τη ρομποτική κι αντιπροσωπεύει τον ορθό λόγο και την επιστήμη. Όμως, επειδή έχω υπάρξει πολλά χρόνια αγροτική συντάκτρια, προτού πάω στο κοινοβουλευτικό ρεπορτάζ, ήθελα να συνδέσω τον αγροτικό τομέα και τη μεσογειακή διατροφή με το παιδί με το μοτίβο της ιερής ελιάς».

-Τελικά οι παρέες όπως των Ατρόμητων, γράφουν ιστορία…

«Πάνω απ΄όλα. Το βιβλίο αυτό «χτίστηκε» πάνω στην έννοια της φιλίας. Οι Ατρόμητοι έγιναν φίλοι και μετά γίναμε φίλες κι οι μαμάδες των Ατρόμητων. Η παρέα των Ατρόμητων της Μαργαριτοχώρας έχει μέλη, που είναι όλοι διαφορετικοί κι όλοι ίσοι. Μαθαίνουν ν΄ακούν τους μεγαλύτερους αλλά αυτά πράττουν. Στο δεύτερο βιβλίο, που ταξιδεύουν στην Κένυα οι Ατρόμητοι μαζί τους έχουν έναν νέο χαρακτήρα, τη φίλη τους, Χριστίνα Πι. Εκείνη έχει το χάρισμα της αγάπης δηλαδή με το μαγικό ραβδί επουλώνει τις πληγές».

-Έχει νόημα η σειρά των ηρώων;

«Φυσικά. Ο Γιάννης, ο οποίος είναι ο γιος μου, έχει το χάρισμα του Χρόνου. Είναι πρώτος απ΄τους φίλους του κι ηλικιακά. Φανταστείτε πως θα ήταν η ζωή μας, αν δεν υπήρχε ο χρόνος. Ο Πάρις είναι ο μικρότερος από τα αγόρια κι έχει το χάρισμα του Ουράνιου Τόξου. Το ουράνιο τόξο βγαίνει πάντοτε, όταν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία. Είναι η γαλήνη, που νιώθουμε, μετά τις μπόρες της ζωής μας. Η Χριστίνα Πι, που έχει το χάρισμα της αγάπης δεν έχει ρόλο στα επεισόδια δράσης του παραμυθιού αλλά στο τέλος…».

-Κι ο Ιάσονας;

«Ο Ιάσονας με το μαγικό του μολύβι βγαίνει πάντα πριν τον Ορέστη, που έχει το χάρισμα της φωτιάς, με το μαγικό σπαθί. Ο Ιάσονας έχει το χάρισμα της γλώσσας, του λόγου των επιχειρημάτων. Αν όμως δεν έχεις τρόπο να συνεννοηθείς με το σπαθί υπερασπίζεις τον εαυτό σου. Πρέπει να «κόψεις πέρα», που λέμε στα μέρη μου, στη Θεσπρωτία, το σπαθί έχει την έννοια της προστασίας, της απομόνωσης και της διακοπής από μία οδυνηρή κατάσταση. Από εκεί και πέρα το παραμύθι παραμένει ψυχαγωγία κι υπάρχει αγωνία για το αποτέλεσμα. Όλοι ξέρουν πως οι Ατρόμητοι θα κερδίσουν στο τέλος αλλά πρέπει να δώσουν τη μάχη, ενώνοντας δυνάμεις για να συμβεί η κάθαρση».

-Μάθαμε ότι έγινε πετυχημένη παρουσίαση των Ατρόμητων και στον Άι – Στράτη…

«Βρεθήκαμε στον Άι – Στράτη λόγω του Κέντρου Στήριξης Οικογένειας (ΚΕΣΟ), και των Ελλήνων οπτομετρών, που έκαναν σημαντική δουλειά σε συνεργασία με οφθαλμίατρο, που μετείχε στην αποστολή μας. Αμέσως μόλις τελειώσαμε την παρουσίαση ένα παιδί με ρώτησε πότε θα ξαναπάω στο σχολείο τους. Την επόμενη μέρα, όταν με είδαν και τα υπόλοιπα παιδιά να κάνω βόλτα στην παραλία με ρώτησαν πότε θα ξαναπάω.

Ο Άι Στράτης έχει λιγοστό κόσμο, ειδικά τον χειμώνα. Όμως, το συγκλονιστικό είναι πως αυτό συμβαίνει σε κάθε σχολείο, που επισκέπτομαι. Τα παιδιά ταυτίζονται με τους Ατρόμητους. Σιγά – σιγά μαθαίνουν ότι μπορούν κι εκείνα να γίνουν γενναία στη ζωή».

-Αληθεύει ότι οι Ατρόμητοι ταξίδεψαν και στο Ρέθυμνο;

«Στο Ρέθυμνο, που είναι δεύτερή μου πατρίδα λόγω των σπουδών μου βρέθηκα για την παρουσίαση του τρίτου βιβλίου μου για ενήλικες με τίτλο: «Η κυρά του Δράκου», πάλι από τις εκδόσεις Κομνηνός. Η εκδήλωση ήταν ενταγμένη στο πλαίσιο του καλωσορίσματος των νέων φοιτητών από το δήμο Ρεθύμνου και το Πανεπιστήμιο Κρήτης με τη συνεργασία και του Τμήματος Κοινωνιολογίας, όπου σπούδασα. Ήταν μία συγκλονιστική βραδιά και με τίμησαν με την παρουσία τους στο πάνελ και στην αίθουσα, άνθρωποι σημαντικοί για τον τόπο κι αγαπημένοι φίλοι. Όμως, ξέκλεψα και λίγο χρόνο για να παρουσιάσω τους Ατρόμητους στο 2^ο και το 9^ο δημοτικό σχολείο Ρεθύμνου. Υπέροχες ατάκες, φανταστικές ζωγραφιές, φοβερή οπτική, απίστευτη ενέργεια».

-Και τώρα οι Ατρόμητοι περιοδεύουν στη Θεσπρωτία;

«Η Θεσπρωτία είναι ο τόπος μου, χαίρομαι, διασκεδάζω αλλά είναι και το ησυχαστήριό μου. Είναι ένα πανέμορφο μέρος όλο τον καιρό και θ΄ άξιζε όλοι οι συγγραφείς του κόσμου να το επισκεφθούν, για να εμπνευστούν. Μ΄ έχουν καλέσει ήδη δυο σχολεία κι έχουν προγραμματιστεί παρουσιάσεις σε δυο δημοτικά σχολεία την ερχόμενη εβδομάδα, στην Ηγουμενίτσα και στους Φιλιάτες. Ελπίζω σύντομα να παρουσιαστεί στη Θεσπρωτία κι «η Κυρά του Δράκου», που ήδη έχει λάβει πολύ καλές κριτικές».

-Μετά την Κένυα ετοιμάζονται οι Ατρόμητοι γι΄άλλες περιπέτειες;

«Επειδή κάνω και την εικονογράφηση στο βιβλίο, δεν μου είναι πολύ εύκολο να τα τρέξω όλα αμέσως. Ετοιμάζουμε ήδη μία μεγάλη εκδήλωση στο Παλαιό Φάληρο. Προχωράμε με τον εκδοτικό οίκο Κομνηνός το επιστημονικό μου βιβλίο: «Κοινωνικές Ανισότητες στον Πράσινο και Ψηφιακό Καπιταλισμό», που είναι μία αναθεωρημένη έκδοση της μεταπτυχιακής διπλωματικής μου εργασίας στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Το μόνο που μπορώ να πω για τους μικρούς φίλους, που αγωνιούν είναι πως μετά την Κένυα οι Ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας ταξιδεύουν στη Νότια Αμερική».

The post Άννα Στεργίου: Η Κυρά της… Μαργαριτοχώρας! appeared first on Enetpress.

Ως το τέλος του καλοκαιριού θα είναι έτοιμη η νέα περιπέτεια των Ατρόμητων της Μαργαριτοχώρας, που ταξιδεύουν στην Κένυα, μας ενημερώνει η συγγραφέας Άννα Ι. Στεργίου. Το παραμύθι «Οι Ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας.

Η «κλοπή των λαγηνιών από το αρχαιολογικό μουσείο της Αθήνας» από τις εκδόσεις «Κομνηνός» αγαπήθηκε από την πρώτη στιγμή από το παιδικό κοινό και τους μεγάλους, αφού συνδυάζει τη σύγχρονη Ελλάδα με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Ταυτόχρονα δίνει μαθήματα ισότητας και πλέον οι ήρωες του παραμυθιού σώζουν ένα άγριο ζώο.

-Θα λέγαμε τρομακτικό επίκαιρο βιβλίο μετά την ιστορία με τον χιμπατζή από το Αττικό Πάρκο…

«Δυστυχώς, συνέβη αυτό το περιστατικό και θα πρέπει όπου υπάρχουν ευθύνες ν΄ αποδοθούν. Σε οποιοδήποτε ζώο δεν αξίζει αυτή η μοίρα. Η θέα άγριων ζώων σε κλουβιά, που ίσα που χωρούν, είναι αποκρουστική. Όμως, ελεγχόμενα πάρκα έχουν σώσει τη ζωή απειλούμενων ζώων, από λαθρεμπόρους και λαθροθήρες. Υπάρχουν ζώα που έχουν γεννηθεί σε αιχμαλωσία, γιατί στην πραγματική ζωή οι άνθρωποι δεν τα σέβονται. Υπάρχουν επιστήμονες, που παρατηρούν τη συμπεριφορά των ζώων μέσα στα πάρκα και φτιάχνουν θεραπείες. Υπάρχουν πάρκα στην Αφρική, που τα ζώα ζουν ελεύθερα σε μεγάλες εκτάσεις και δεν ταλαιπωρούνται. Σ΄ ένα τέτοιο ανοιχτό πάρκο εξελίσσεται η δεύτερη περιπέτεια των Ατρόμητων».

 -Βγαίνουν κάθε χρόνο περίπου 1.200 τίτλοι παιδικών βιβλίων. Τι νομίζετε ότι έκανε τελικά τα παιδιά ν΄αγαπήσουν τόσο πολύ αυτό το παραμύθι;

«Νομίζω ότι αυτό συνέβη επειδή τα παιδιά είδαν εκεί μέσα τον εαυτό τους αλλά κι επειδή το παραμύθι τους δίνει τη δυνατότητα να αισθανθούν, πως έχουν ελευθερία να δράσουν. Μερικές φορές οι ήρωες, που βλέπω και κυκλοφορούν στο διαδίκτυο είναι τρομακτικοί ως φιγούρες. Με εξαίρεση τον Cat Noir και τη Lady Bag, οι περισσότεροι προάγουν τη βία, χωρίς όριο. Η βία είναι κομμάτι της ζωής μας δεν μπορούμε ν΄απαλλαγούμε απ΄αυτήν αλλά πρέπει τα παιδιά να μη τη θεωρούν ως πρώτη λύση αλλά ως την τελευταία. Αναρωτιόμαστε γιατί μπαινοβγαίνουν με τα όπλα στις ΗΠΑ ή γιατί έχουμε μαχαιρώματα με νέα παιδιά κι εδώ στην Ελλάδα. Τα πρότυπα που τους δίνουμε να ταυτιστούν είναι προβληματικά.

Το βιβλίο έχει ονόματα, που είναι παιδιών της διπλανής πόρτας ή ακόμη και δικά τους. Μου το λένε, όταν πηγαίνω σε σχολεία. Κυρία έχουμε κι εμείς Γιάννη, κι εμείς έχουμε Δημήτρη και Ιάσονα. Οι ήρωες του παραμυθιού δηλαδή δεν είναι κάτι μακρινό αλλά μπορούν πιο εύκολα να ταυτιστούν μαζί τους. Άλλα χαίρονται με την ελιά και το λάδι. Μερικά μου εξηγούν ότι έχουν επισκεφθεί μουσείο με τους γονείς ή το σχολείο τους. Από εκεί και πέρα τους αρέσει, που οι Ατρόμητοι είναι μία παρέα, γιατί έχουν ήδη κάνει τους πρώτους φίλους».

-Περιμένατε τέτοια ανταπόκριση από το παιδικό κοινό;

«Ομολογώ ότι ήξερα πως θ΄αρέσει το παραμύθι, γιατί το πρώτο παιδί που το διάβασε και τότε δεν υπήρχαν καν οι εικόνες έβαλε τη μαμά του να του το διαβάσει άλλες δυο φορές. Όμως, πρέπει να πω ότι με εξέπληξε ευχάριστα η αποδοχή, που είχε όχι μόνο από παιδιά αλλά κι από μεγάλους. Φανταστείτε ότι μου είπαν ότι «εξαιτίας αυτού του παραμυθιού έγινα ξανά κι εγώ παιδί». Για να πω την αλήθεια περίμενα ότι θα έχει επιτυχία αλλά όχι τόσο γρήγορα. Τα παιδιά σε όποιο σχολείο κι αν έχω πάει, ακούν, διαβάζουν αποσπάσματα, ζωγραφίζουν. Αρκετά απ΄αυτά έρχονται στα διαλείμματα και μ΄αγκαλιάζουν. Μου λένε πόσο τους άρεσε και πότε θα ξαναπάω. Μία μαμά μου ανέφερε πως ο γιος της έδινε ρόλους στα παιδιά της γειτονιάς, για το πώς θα γίνουν κι αυτοί ατρόμητοι!».

-Ποιος είναι τελικά ο πιο αγαπημένος τους ήρωας;

«Αναλόγως την ηλικία και τα ενδιαφέροντα. Τα πολύ μικρά παιδιά λατρεύουν το σκυλάκι τον Τζέφρι ή τους αρέσει το αερόστατο και δεν δίνουν τόση σημασία στους ανθρώπινους ήρωες. Τα παιδιά, που είναι γύρω στην 3^η και 4^η δημοτικού είναι ενθουσιασμένα με τη Χριστίνα, που έχει το χάρισμα του νερού και με τον Ορέστη, που είναι δυνατός κι έχει το χάρισμα της φωτιάς. Άλλα που τους αρέσει πολύ το ποδήλατο ταυτίζονται με τον Δημήτρη. Τα κορίτσια περιμένουν πότε θα γίνει κούκλα η Χριστίνα και τα αγόρια πότε θα γίνουν επιτραπέζιο παιχνίδι οι Ατρόμητοι.

-Και τα μεγαλύτερα παιδιά;

«Τα μεγαλύτερα παιδιά ενθουσιάζονται με τον Γιάννη που έχει το χάρισμα του Χρόνου. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι μαθαίνουν ότι κι οι ίδιοι είναι Ατρόμητοι. Ό, τι έχουν κι εκείνα μαγικά χαρίσματα. Μου λένε κυρία έχω κι εγώ μαγικό χάρισμα χορεύω πολύ ωραία. Άλλος μου λέει, εγώ παίζω ποδόσφαιρο. Είμαι καλός αθλητής. Τα παιδιά είναι λουλούδια και για ν΄ανθίσουν, θέλουν φως. Θέλουν ανθρώπους να τα αγαπούν αλλά και να επενδύουν στα χαρίσματά τους.  Από εκεί και πέρα προβάλλουν και τα δικά τους θέλω».

-Δηλαδή;

«Ας πούμε μου είπαν γιατί οι Ατρόμητοι δεν πετούν; Οι Ατρόμητοι είναι γήινοι ήρωες, αν εξαιρέσουμε τα ταξίδια στον χρόνο. Ένα κοριτσάκι μου είπε ότι θέλει να βάλω τη δύναμη του πάγου, άλλο παιδί τη δύναμη των φυτών. Η αλήθεια είναι πως σε άλλη ιστορία έχω βάλει τη δύναμη των βοτάνων. Το παραμύθι ενισχύει την αυτοπεποίθηση και τη φαντασία των παιδιών. Αυτός είναι ο κύριος λόγος που γράφτηκε. Μερικοί αναρωτιούνται γιατί έχει και δύσκολες λέξεις. Γιατί ο στόχος είναι να εμπλουτίσει το λεξιλόγιο των παιδιών.

Ο κύριος λόγος όμως που γράφτηκε ήταν γιατί όταν ο γιος μου ήταν σε μικρότερη ηλικία φοβόταν το σκοτάδι.  Έτσι, έφτιαξα έναν Γιάννη άβαταρ, ο οποίος είναι σε μεγαλύτερη ηλικία, σχεδόν έφηβος για να καταφέρει ν΄ αντιμετωπίσει τους κινδύνους. Ο ίδιος όμως πρόσθεσε τους ήρωες φίλους του. Είναι ένα βιβλίο, που γράφτηκε ανάμεσα σε μία μαμά κι ένα παιδί. Μερικές φορές τα ίδια τα παιδιά, που είναι φίλοι του γιου μου και τώρα πια έχουν μεγαλώσει, ορίζουν που θα συμβεί η επόμενη περιπέτεια».

-Ναι αλλά το κεντρικό μοτίβο είναι η ελιά και το λάδι…

«Το λάδι κι η ελιά δίνουν τη δυνατότητα στα παιδιά να γίνουν δυνατοί. Η «ιερή ελιά» τα καθοδηγεί. Ας μην ξεχνάμε ότι η ελιά είναι πράγματι το ιερό δέντρο της Αθήνας, γιατί τρέφει, φωτίζει, ζεσταίνει, προλαμβάνει ασθένειες. Το 1/3 των δενδροκαλλιεργειών της Ελλάδας αφορά ελιές, επιτραπέζιες, ή που παράγουν λάδι. Το παραμύθι είναι η αφορμή για να μιλήσουμε και για την ελιά και να μάθουν τα παιδιά και τη χρησιμότητά της αλλά και τη χρησιμότητα της μεσογειακής διατροφής. Γι΄αυτό έχουμε κάνει κάποιες συζητήσεις με τρεις δήμους των Νοτίων Προαστίων για να γίνουν κάποιες εκδηλώσεις σε σχέση με τους Ατρόμητους και τα παιδιά με την ελιά μετά τον Σεπτέμβριο. Και καλούμε και τις εταιρείες ελαιολάδου κι ελιάς αλλά και μεμονωμένους παραγωγούς να έρθουν να φέρουν τα προϊόντα τους και να δώσουν τη δυνατότητα στα παιδιά να τα γνωρίσουν. Αυτή η ηλικία είναι κρίσιμη για τη διατροφή των παιδιών».

-Και πότε έρχεται η 2^η περιπέτεια των Ατρόμητων;

«Είχαμε προγραμματίσει να πάμε πιο αργά αλλά λόγω της μεγάλης επιτυχίας του βιβλίου έχω ήδη παραδώσει το 2^ο στον εκδότη και μέχρι τέλη Αυγούστου θα είναι έτοιμη η 2^η περιπέτειά τους. Αυτή τη φορά οι Ατρόμητοι πηγαίνουν στην Αφρική και σώζουν ένα άγριο ζώο. Το μαγικό τους όπλο είναι ένα από τα εξαιρετικά προϊόντα της ελληνικής γης, που μας έχει κάνει γνωστούς στα πέρατα του κόσμου. Ουσιαστικά κάθε βιβλίο έχει και μία θεματική ενότητα, ώστε να διευκολύνει και τις νηπιαγωγούς και τις δασκάλες αλλά και τα ίδια τα παιδιά να μαθαίνουν καινούργια πράγματα. Αυτός εξάλλου είναι ο τρίτος παιδαγωγικός στόχος. Τα παιδιά να μαθαίνουν με ενδιαφέροντα και διασκεδαστικό τρόπο κι άλλους πολιτισμούς, ν΄ αγαπούν και να προστατεύουν τα ζώα αλλά να συνδεθούν  με τρόπο εύληπτο και με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό».

The post Οι Ατρόμητοι της Μαργαριτοχώρας ενθουσιάζουν τα παιδιά appeared first on Enetpress.