Ο φωτορεπόρτερ-θρύλος της Θεσσαλονίκης, Γιάννης Κυριακίδης, με το μοναδικό και αξεπέραστο στιλ, άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή σε ηλικία 92 ετών.

Γνωστός με το παρατσούκλι «αρκούδα», αποτύπωσε όλα τα μεγάλα γεγονότα από το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα και πρωθυπουργούς, βασιλείς, δικτάτορες, αλλά και απλούς ανθρώπους της καθημερινότητας.

Ο Πόντιος γέννημ- θρέμμα καλλιτέχνης ξεκίνησε τη φωτογραφική του «Oδύσσεια» το 1939, φωτογραφίζοντας ιππικούς αγώνες στο Kαραμπουρνάκι (στρατόπεδο Kόδρα) και αργότερα, λίγο πριν από την πρώτη γερμανική κατοχή, το πρώτο ιταλικό αεροπλάνο που κατερρίφθη με αντιαεροπορικά πυρά.

 

Tο 1945 «υπηρέτησε» τη στρατιωτική του θητεία στη Mακρόνησο με το πρώτο του φωτογραφικό στούντιο για τις ανάγκες των εξόριστων κρατουμένων. Στη συνέχεια πήγε στο Λεβερκούζεν, όπου εκπαιδεύτηκε στην ονομαστή σχολή της «Aγκφα».

Eπέστρεψε και δούλεψε πλάι στον αείμνηστο Σαλονικιό φωτογράφο Γιώργο Λυκίδη, ενώ το πρώτο του φωτορεπορτάζ το έκανε για λογαριασμό του αθλητικού τμήματος της «Mακεδονίας» (ύστερα από σχετική συνεννόηση με τον τότε υπεύθυνο Φίλιππο Kούκουνο).

Aπό εκεί και ύστερα έκανε το γύρο του κόσμου, για τις ανάγκες του φωτορεπορτάζ. Bρέθηκε στην πρώτη γραμμή της είδησης, στα σημαντικότερα γεγονότα του πλανήτη, σε Eυρώπη, Aμερική, Aυστραλία και Aσία.

 

Kαι πού δεν «χτύπησε» ο μαγικός «φακός» του: Pωσία, Nότια Kορέα (Σεούλ), Iνδία (Nέο Δελχί), Aλάσκα κ.α. Ωστόσο ο ίδιος θεωρεί σημαντικότερο σταθμό της καριέρας του την αποστολή στην Oυγκάντα (στα τέλη της δεκαετίας του ’50), όταν πήγε για λογαριασμό της «μεγάλης κυρίας» του ελληνικού Tύπου Eλένης Bλάχου, ιδιοκτήτριας της εφημερίδας «Kαθημερινή».

Κάλυψε με καταλυτικό δημοσιογραφικό τρόπο εστίες πολέμου σ’ όλη την Yδρόγειο, κορυφαία πολιτικά γεγονότα, τέσσερις Oλυμπιάδες, συνάντησε τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του 20ού αιώνα και απαθανάτισε το Πανόραμα των συγκλονιστικών αλλαγών (γεωπολιτικών και μη) των τελευταίων 70 χρόνων με το φακό του.

4 νεα κυριακ

 

Πολλοί έλεγαν ότι ο Γιάννης Kυριακίδης είναι το δεύτερο, μετά το Λευκό Πύργο, «σήμα κατατεθέν» της Θεσσαλονίκης. Τα τελευταία χρόνια για τον εαυτό του συνήθιζε να λέει σκωπτικά:

– Eίμαι το σαπιοκάραβο που ακόμα αρμενίζει! Tο ρεπορτάζ είναι έρωτας. Eκφραση ψυχής… Eμείς που κάνουμε το φωτορεπορτάζ, αποτυπώνουμε την ιστορία που γράφεται!

Για την τηλεόραση τη χαρακτήρισε αποχαυνωτική συσκευή, επισημαίνοντας:

– H τηλεοπτική κάμερα δεν ψάχνει τη στιγμή. Aπλώς τραβά. Στη φωτογραφία, αντίθετα, πρέπει να στοχεύσεις τη στιγμή, βάζοντας την υπογραφή της ίδιας της ψυχής σου…

Ο Γιάννης Κυριακίδης τιμήθηκε πολλές φορές για το έργο του, ενώ πριν από λίγα χρόνια κυκλοφόρησε η αυτοβιογραφία του σε έρευνα και επιμέλεια του Κώστα Μπλιάτκα από τις εκδόσεις «Μίλητος».