Η συγγραφέας Υγείας και δημοσιογράφος Ιωάννα Λάκα επισκέφθηκε τον γνωστό Μαιευτήρα, Χειρουργό Γυναικολόγο, Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Ηλία Αλεξανδρή στο ιατρείο του στη Λαρισα και συζήτησαν σχετικά με τα Ινομυώματα Μήτρας.

Τι είναι τα ινομυώματα μήτρας;

Τα ινομυώματα είναι σφαιρικοί, συνήθως, όγκοι που εμφανίζονται στο τοίχωμα της μήτρας. Πρόκειται, ουσιαστικά, για καλοήθεις όγκους που σχηματίζονται από την ανώμαλη ανάπτυξη κυττάρων των λέιων μυικών ινών του τοιχώματος. Τα ινομυώματα είναι οι πιο συχνοί όγκοι της γυναικείας πυέλου.

Τα ινομυώματα μήτρας που αναπτύσσονται προς το εσωτερικό της μήτρας χαρακτηρίζονται ως υποβλεννογόνια και είναι αυτά που αντιμετωπίζονται πιο δύσκολα γενικώς, τις περισσότερες φορές με υστεροσκόπηση. Όταν τα ινομυώματα είναι προς το εξωτερικό της μήτρας, τότε ονομάζονται υπορρογόνια ινομυώματα μήτρας και στην πλειονότητα των περιπτώσεων δεν δημιουργείται  πρόβλημα. Επίσης, υπάρχουν τα τοιχωματικά ινομυώματα και ως προς τη θέση της παρουσίας τους μπορεί να είναι τραχηλικά, μισχωτά, ενδοσυνδεσμικά κλπ.

Ποιες είναι οι αιτίες εμφάνισης τους;

Η αιτία σχηματισμού των ινομυωμάτων είναι άγνωστη. Ωστόσο, Τα ινομυώματα έχουν άμεση εξάρτηση απο τις γυναικείες ορμόνες (οιστρόγονα και προγεστερόνη) και παρουσιάζονται σε γυναίκες που βρίσκονται στην αναπαραγωγική ηλικία ενώ μετά την εμμηνόπαυση το μέγεθος του ελαττώνεται κατά ένα μικρό ποσοστό. Κάποιοι από τους επιβαρυντικούς παράγοντες είναι:

• Κληρονομικότητα
• Αυξημένα οιστρογόνα π.χ. λόγω εγκυμοσύνης
• Ορμονοθεραπεία
• Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
• Αγγειοπάθεια (διαβήτης, υπέρταση)
• Επίσης, σύμφωνα με έρευνες, οι έγχρωμες γυναίκες εμφανίζουν ινομυώματα σε μεγαλύτερα ποσοστά από τις λευκές.

Ποια είναι τα συμπτώματα που θα οδηγήσουν την ασθενή στον ειδικό; Πώς γίνεται η διάγνωση;

Τις περισσότερες περιπτώσεις, τα Ινομυώματα Μήτρας είναι ασυμπτωματικά. Σε μικρό ποσοστό, τα ινομυώματα μήτρας παρουσιάζουν συμπτώματα, τα οποία εξαρτώνται από τη θέση και το μέγεθος των ινομυωμάτων. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι:

• Αιμορραγίες εντός (συνήθως) και εκτός της περιόδου με αποτέλεσμα την αναιμία
• Συχνουρία, δυσκολία ούρησης, επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις
• Δυσκοιλιότητα
• Οίδημα κάτω άκρων, θρόμβοι
• Αίσθηση μάζας / βάρους και «φούσκωμα» της κοιλιάς
• Πόνος στη κοιλιά, τη μέση ή τα πόδια, κατά τη περίοδο ή ενδιάμεσα, στην σεξουαλική επαφή και στην εγκυμοσύνη
• Υπογονιμότητα

Η διάγνωση διενεργείται συνδυαστικά με τη λήψη ιστορικού της ασθενούς και την κλινική της εξέταση, αλλά κυρίως με το υπερηχογράφημα.

Ποια είναι η θεραπευτική αντιμετώπιση;

Η θεραπεία των Ινομυωμάτων Μήτρας δεν είναι πάντα απαραίτητη αλλά διενεργείται μόνο σε περίπτωση που υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις. Η αντιμετώπιση συνήθως είναι χειρουργική, παρόλο που έχουν προταθεί και ορισμένοι συντηρητικοί τρόποι θεραπείας. Η επιλογή χειρουργικής μεθόδου γίνεται με βάση την επιθυμία της ασθενούς, την εξειδίκευση του χειρουργού αλλά και τη θέση, μέγεθος και αριθμό των ινομυωμάτων. Η επιλογή θεραπείας είναι εξατομικευμένη  λαμβάνοντας υπόψιν και την γονιμότητα. Η συνήθης θεραπεία, ιδιαίτερα κατά την αναπαραγωγική ηλικία, είναι η λαπαροσκοπική αφαίρεση των ινομυωμάτων.

The post Οι ειδικοί συμβουλεύουν: Ινομυώματα μήτρας appeared first on Enetpress.

Περισσότερες από μία στις δύο γυναίκες (έως και το 70%, σύμφωνα με μερικές μελέτες) παρουσιάζουν τουλάχιστον ένα ινομύωμα κάποια στιγμή στη ζωή τους!

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων εκδηλώνονται στις ηλικίες 35-45 ετών, αλλά μπορεί να εμφανιστούν νωρίτερα ή αργότερα και μέχρι την εμμηνόπαυση αφού μετά από αυτή υποχωρούν. Μία γυναίκα μπορεί να έχει ένα ή πολλά ινομυώματα τα οποία μπορεί να προκαλούν συμπτώματα ή να είναι εντελώς ασυμπτωματικά.

Όπως εξηγεί ο μαιευτήρας-χειρουργός γυναικολόγος δρ Ιωάννης Π. Βασιλόπουλος, MD, MSc, «τα ινομυώματα είναι καλοήθεις όγκοι που αναπτύσσονται στο μυομήτριο, δηλαδή στο μυϊκό χιτώνα του τοιχώματος της μήτρας. Η διάμετρός τους συνήθως αρχίζει από το ένα εκατοστό και φθάνει έως και τα 15 εκατοστά, ενώ το βάρος τους κυμαίνεται από μερικά γραμμάρια έως και μερικά κιλά σε κάποια ακραία περιστατικά πολλαπλών ινομυωμάτων».

Τα ινομυώματα της μήτρας περιέχουν ινώδη ιστό παρόμοιο με τον φυσιολογικό ιστό της μήτρας. Συνήθως αναπτύσσονται κατά μήκος του τοιχώματος της μήτρας, αλλά μερικές φορές προεκβάλλουν στην κοιλότητά της ή αναπτύσσονται έξω από αυτήν. Οι ορμόνες (οιστρογόνα, προγεστερόνη) προάγουν την εμφάνισή τους και γι’ αυτό τα ινομυώματα υποχωρούν μετά την κλιμακτήριο κατά την οποία διακόπτεται η ορμονική παραγωγή.

Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες, ρόλο στη εμφάνισή τους παίζουν και τα υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης στη μέση ηλικία. Η ακριβής αιτία τους δεν είναι γνωστή. «Δεν υπάρχουν συγκεκριμένα αίτια για την εμφάνισή τους. Κάποια μπορεί να είναι ορμονικής (επίπεδα οιστρογόνων) ή κληρονομικής φύσεως, ενώ άλλα μπορεί να σχετίζονται με το περιβάλλον. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η βασικότερη αιτία φαίνεται πως είναι η κληρονομικότητα σε συνδυασμό με τα αυξημένα επίπεδα οιστρογόνων στο αίμα», τονίζει ο δρ Βασιλόπουλος.

Παράγοντες κινδύνου και συμπτώματα

Υπολογίζεται ότι οι γυναίκες με οικογενειακό ιστορικό ινομυωμάτων έχουν διπλάσιες πιθανότητες να τα εκδηλώσουν, συγκριτικά με όσες δεν έχουν τέτοιο ιστορικό. Άλλοι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνισή τους είναι η ηλικία (είναι πιθανότερα μετά τα 40), η παχυσαρκία, η υπέρταση, τα χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D και η ατεκνία, σύμφωνα με το αμερικανικό Εθνικό Ίδρυμα Υγείας του Παιδιού & Ανθρώπινης Ανάπτυξης (National Institute of Child Health & Human Development, NICHD).

Αντίθετα, στους παράγοντες που μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο περιλαμβάνονται η εγκυμοσύνη (ο κίνδυνος μειώνεται όσο αυξάνεται ο αριθμός των κυήσεων) και η μακροχρόνια λήψη ορισμένων αντισυλληπτικών. Παρότι είναι εξαιρετικά συνηθισμένα, οι περισσότερες γυναίκες δεν ξέρουν ότι τα έχουν διότι δεν προκαλούν συμπτώματα. Όταν εντέλει εμφανιστούν αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι:

* Μεγάλη αιμορραγία ή πόνος κατά την έμμηνο ρύση.

* Αιμορραγία και πόνος στο μεσοδιάστημα μεταξύ δύο εμμήνων ρύσεων.

* Αίσθημα βάρους χαμηλά στην κοιλιά.

* Συχνουρία όταν το ινομύωμα πιέζει την ουροδόχο κύστη.

* Πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή.

* Προβλήματα γονιμότητας όπως αδυναμία σύλληψης, πολλαπλές αποβολές, πρόωρη έναρξη του τοκετού κ.λπ.
Η γυναίκα μπορεί επίσης να έχει αναιμία και να αντιμετωπίσει μαιευτικά προβλήματα, όπως εκφύλιση του ινομυώματος με ισχυρό πόνο και πραγματοποίηση καισαρικής τομής.

Διάγνωση και θεραπεία

Επειδή τα ινομυώματα συνήθως είναι ασυμπτωματικά, συχνά γίνονται αντιληπτά κατά την κλασική γυναικολογική εξέταση όταν ο γιατρός ψηλαφεί τη μήτρα (θα είναι διογκωμένη) και με το υπερηχογράφημα κάτω κοιλίας, το οποίο εντοπίζει τον αριθμό των ινομυωμάτων, το μέγεθος, αλλά και τη θέση τους στη μήτρα.Σε περίπτωση που η ασθενής παρουσιάζει πολλαπλά ινομυώματα και απαιτείται χειρουργική θεραπεία, συνιστάται πριν από την εγχείρηση και μία μαγνητική τομογραφία πυέλου (MRI) με σκοπό την πιο λεπτομερή χαρτογράφησή τους.

Η θεραπεία που θα προταθεί στη γυναίκα εξαρτάται από την ηλικία της, τη γενική κατάσταση της υγείας της, την παρουσία και τη βαρύτητα των συμπτωμάτων της (π.χ. πίεση σε άλλα όργανα, μεγάλη αιμορραγία, αναιμία), τη θέση, το είδος και το μέγεθος των ινομυωμάτων, και το αν η γυναίκα είναι έγκυος ή θέλει να αποκτήσει παιδιά στο μέλλον.

«Σε περίπτωση που τα ινομυώματα είναι μικρά και ασυμπτωματικά, συνήθως δεν συστήνεται κάποια θεραπεία, εκτός της περιοδικής παρακολούθησης από τον γυναικολόγο με υπερηχογράφημα, ώστε να ελέγχεται το μέγεθός τους και να γίνει εγκαίρως αντιληπτή τυχόν αλλαγή», αναφέρει ο Δρ. Βασιλόπουλος. «Αν είναι μεγάλα, αναπτύσσονται γρήγορα ή δημιουργούν προβλήματα, μπορεί να προταθούν διάφορες θεραπείες, οι κυριότερες από τις οποίες είναι οι συντηρητικές (π.χ. ελαφρά παυσίπονα για τους πόνους της περιόδου ή ορμόνες) και οι χειρουργικές».

Οι συντηρητικές μέθοδοι δεν θεραπεύουν τα ινομυώματα αλλά παρέχουν ανακούφιση από τα συμπτώματά τους ή/και μειώνουν το μέγεθός τους. Μόλις όμως διακοπούν, τα ινομυώματα και τα συμπτώματα υποτροπιάζουν.

Οι χειρουργικές θεραπείες συμπεριλαμβάνουν είτε την ινομυωματεκτομή (αφαίρεση του ινομυώματος) είτε την υστερεκτομή (χειρουργική αφαίρεση της μήτρας) ανάλογα με την ηληκια της γυναίκας.

Η ινομυωματεκτομή συνίσταται στην αφαίρεση μόνο του ινομυώματος και στη διαφύλαξη του υγιούς τμήματος του ενδομητρίου. Μπορεί να διατηρήσει την ικανότητα εγκυμοσύνης. Μπορεί να γίνει υστεροσκοπικά (από τον κόλπο και τη μήτρα), λαπαροσκοπικά (από δύο μικρές τομές στην κοιλιά) ή με λαπαροτομία (ανοικτή επέμβαση). Μελέτες έχουν δείξει ότι καταπραΰνει τα συμπτώματα των ινομυωμάτων στο 80-90% των περιπτώσεων, αλλά δεν μπορεί να αποτρέψει την δημιουργία νέων ινομυωμάτων.

Η υστερεκτομή είναι η μόνη μέθοδος ίασης των ινομυωμάτων. Στη διάρκειά της αφαιρείται τμήμα ή ολόκληρη η μήτρα. Η επέμβαση μπορεί να γίνει από την κοιλιά, από τον κόλπο, λαπαροσκοπικά ή με ρομποτική χειρουργική.

Τα τελευταία χρόνια εφαρμόζεται σε επιλεγμένα περιστατικά μία μέθοδος που λέγεται εμβολισμός των ινομυωμάτων και συνίσταται στην διακοπή της αιμάτωσής τους, με συνέπεια να συρρικνώνονται και να απορροφώνται από τον οργανισμό. Ο εμβολισμός γίνεται με μικροσκοπικά «σφαιρίδια» από πλαστικό ή ειδική γέλη που εισάγονται στις αρτηρίες που τροφοδοτούν με αίμα τα ινομυώματα. Τα «σφαιρίδια» αυτά αποφράσσουν τα αγγεία και διακόπτουν την παροχή αίματος και επομένως οξυγόνου και θρεπτικών συστατικών.

Πηγή: healthreport.gr

The post Ινομυώματα μήτρας: τι πρέπει να ξέρουν οι γυναίκες appeared first on Enetpress.