Διχασμός του ΣΥΡΙΖΑ για τις ιδιωτικοποιήσεις , αφού υπάρχουν δύο ρεύματα, ένα υπέρ του επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ Σταύρου Πιτσιόρλα και ένα υπέρ του υπουργού Ενέργειας Πάνου Σκουρλέτη.
Ο Πάνος Σκουρλέτης, που θεωρείται «κομμένος» από δημοσιεύματα, βρήκε συμμάχους από την «ομάδα των 53» που ξεκαθάρισαν πως είναι υπέρ της διατήρησης του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ και να μη χρεωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ φιλελεύθερες πολιτικές.
Με τη σαφή τοποθέτησή του «στο υπουργείο ή εκτός», δίνει το στίγμα διαφοροποίησης από τη δεξιόστροφη πολιτική που θέλει να εφαρμόσει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Επίσης διαβλέποντας την κρίση, ίσως λαμβάνει θέση στην αφετηρία της προεδρικής θέσης, αν τυχόν συντριβεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές.
Σύμφωνα με το άρθρο – μήνυμα των «53» προς τον πρωθυπουργό στον ιστότοπό τους commonality.gr, οι σκληρές απαιτήσεις των δανειστών στα ενεργειακά «ήταν κατά κύριο λόγο πολιτικές-ιδεολογικές και πολύ δευτερευόντως οικονομικές, όσο και αν ντύνονται πολλές φορές με αυτό το κάλυμμα».
«Κάτι που μπορεί να φαίνεται ως ένα νούμερο (π.χ. πώληση του 17% της ΔΕΗ, που είναι σήμερα στο ΤΑΙΠΕΔ), θα πρέπει να είναι πολύ σαφές σε όλους μας τι συνέπειες θα έχει ευρύτερα στην κοινωνία και στις ταξικές ισορροπίες μετά από λίγο καιρό (ιδιωτικό μάνατζμεντ της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας, δημόσιο συμφέρον έναντι μεγιστοποίησης του κέρδους, καθορισμός τιμολογίων για τους καταναλωτές κ.ο.κ.)» εξηγείται στο δημοσίευμα.
«Για τον ίδιο λόγο και η επιτυχία του υπουργείου Ενέργειας υπό τον Πάνο Σκουρλέτη όσον αφορά τη διατήρηση του Δημόσιου Ελέγχου των Δικτύων Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ) είναι κεντρικής σημασίας στην όλη προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης. Αυτή την προσπάθεια πρέπει να την υποστηρίξουμε, κόντρα και στις απαιτήσεις των δανειστών αλλά και των ‘‘πρόθυμων’’ εντός της χώρας, όπως είναι η διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ. Τα Δίκτυα Μεταφοράς δεν είναι άλλο ένα πάγιο μεταξύ άλλων. Είναι η βασική υποδομή πάνω στην οποία μπορεί να σχεδιαστεί και να λειτουργήσει ένας από τους πλέον κρίσιμους παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας» τονίζεται.
«Επομένως και για να μη μακρηγορούμε: η μάχη και η σύγκρουση στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων, ειδικά στον ενεργειακό τομέα, δεν είναι άλλη μια μάχη εντός του μνημονίου. Δεν είναι παιχνίδι εντυπώσεων, δεν είναι μικροπολιτικό ζήτημα, που μπορούμε εύκολα να θέσουμε σε διαπραγμάτευση εσωκομματική κ.ο.κ. Είναι –και πρέπει να είναι και στη συνέχεια– η κεντρικότερη μάχη για το ρόλο που επιδιώκει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να δώσει στην κοινωνία για την παραγωγική και αναπτυξιακή προοπτική του τόπου. Και γι’ αυτό, καλό θα είναι αυτήν τη μάχη –το να κρατήσουμε ζωντανή την κοινωνία και τη δημόσια λειτουργία της οικονομίας και της παραγωγής– να τη δώσουμε όλοι μαζί. Αλλιώς, δεν θα μπορούμε μετά να λέμε για αριστερή πολιτική ‘‘στο περιθώριο των μνημονίων’’. Θα έχουμε χάσει τα εργαλεία που θα μας την επιτρέπουν» καταλήγει ο αρθρογράφος.
