Του Πάνου Τσούμα
Στα ζερβά της πολιτικής πιάτσας παλαιότερα ο… διαλεκτικός όρος «λαγουμιτζής» ήταν πολύ γνωστός. Τον χρησιμοποιούσαν «σύντροφοι» του ΚΚΕ, κυρίως για να χαρακτηρίσουν άλλους «συντρόφους».
Όπως σε κάθε «τέχνη», έτσι και σ’ αυτήν του «λαγουμιτζή» δεν διαπρέπει ο οποιοσδήποτε. Απαιτείται ταλέντο -και στον Τσίπρα μάλλον περισσεύει. Ως «λαγουμιτζής» σταδιοδρόμησε πολιτικά και με την ίδια τεχνική προσπαθεί να επιβιώσει. Ξεκινώντας από την παιδεία (;) όπου πρωτοστάτησε στο λαγούμι των καταλήψεων, συνέχισε με Αλαβάνο και Κουβέλη, για να έρθει μετά η σειρά της δημοκρατίας και της χώρας συνολικά.
Απ’ άκρη σ’ άκρη πλέον το αλά Τσίπρα λαγούμι κάτω από την ετοιμόρροπη χώρα και από μπαρούτι να φάνε και οι «κότες» των υπουργείων. (Ας είναι καλά η «σκληρή διαπραγμάτευση», το αγελαίο δημοψήφισμα με τα κάπιταλ κοντρόλ, οι εκλογές του περσινού Σεπτέμβρη και η -«μετά… δακρύων!»- κωλυσιεργία στην πρώτη αξιολόγηση. Χάθηκαν τουλάχιστον 100 δισ. ευρώ σαν προκαταβολή και έπονται τόκοι και επιτόκια στο διηνεκές.)
Ότι το «μπαρούτι» αυξάνεται δεν περιμέναμε να μας το πει η ΕΛΣΤΑΤ. Εδώ και μήνες το ξέρουν όσοι ζουν στον κόσμο και όχι στον κοσμάκη τους. Δεν περίμεναν επίσης οι στοιχειωδώς ενήμεροι τον Λεβέντη(κο) «κολαούζο» για να μάθουν ότι η «παλιά μου τέχνη κόσκινο» του Τσίπρα βρίσκεται προ των πυλών. Ξέρει πλέον το… καλόπαιδο πως μέρα με τη μέρα η Ν.Δ. πλησιάζει την αυτοδυναμία, οπότε νέες εκλογές με απλή αναλογική… πάπαλα!
Τι απομένει συνεπώς στο «λαγουμιτζή», προκειμένου να παραμείνει πολιτικός νοματαίος; Οι εκλογές χωρίς άλλο και μάλιστα σύντομα. Ότι αυτό σημαίνει επιπλέον εκβάθυνση-διαπλάτυνση του λαγουμιού στο κατώι της ετοιμόρροπης χώρας, συν το ανάλογο μπαρούτι, μάλλον δεν τον απασχολεί. Η «τέχνη» να προοδεύει -και όσο για τον τόπο, τον έχει… χαιρετισμένο!
