Του Μπατίστα Μαλαματένιος
Προχθές (Μ. Παρασκευή) κηδέψαμε έναν ξένο, ένα μετανάστη. Σήμερα ξεπροβοδίζουμε έναν πρόσφυγα. Τον φτύσαμε, τον μαστιγώσαμε, γελάσαμε μαζί του, ειρωνευτήκαμε τον πόνο του, περιπαίξαμε με τον Γολγοθά του και τον Σταυρό του.
Είμαι βέβαιος ότι με καταλαβαίνεις σε ποιον πρόσφυγα αναφέρομαι. Για εκείνον στη Μυτιλήνη και στην Ειδομένη, για εκείνον από την Καμπούλ, για εκείνον από την Τραπεζούντα, από το Σαράγιεβο, από το Αϊβαλί, από τη Δαμασκό, από την Αμμόχωστο. Για Εκείνον το μετανάστη, τον ξένο, που ανέβηκε τον Γολγοθά του μόνος. Για Εκείνον που ξεριζώθηκε από τον εαυτό του, για να μεταναστεύσει πλάι σου. Ίσως η αγάπη να είναι μια επώδυνη και τραυματική μετανάστευση. Ίσως η αγάπη να είναι προσφυγιά.
Ένα ζόρικο και μπελαλίδικο ταξίδι, από το πρώτο ενικό, στο πρώτο πληθυντικό. Ένα ταξίδι αβέβαιο. Ίσως πνιγείς, ίσως χλευαστείς, ίσως φυλακιστείς, ίσως σταυρωθείς… ίσως όμως στο τέλος αναστηθείς, στο αγκάλιασμα μιας σχέσης.
Σήμερα το βράδυ, αν καταφέρεις να «μεταναστεύσεις» στην Εκκλησία, πρόσεξε σε παρακαλώ, αν μου επιτρέπεις, ετούτο:
«Όταν ο ήλιος, μετέχοντας στο θρήνο, έκρυψε από τον κόσμο τις ακτίνες του και όταν ο Ναός φανερώθηκε, αφού γκρεμίστηκε κάθε του κάλυψη, τότε ο Ιωσήφ, που όλα αυτά αποκαλύφθηκαν στα μάτια του, πήγε στον Πιλάτο και ικετεύοντάς τον του ψέλλισε: Δώσε μου αυτόν τον ξένο, που από μωράκι ακόμα δεν ήταν τίποτα άλλο μέσα σε αυτόν τον κόσμο, πάρα ένας ξένος. Δώσε μου αυτόν τον ξένο, που οι δικοί του, από το δικό του έθνος, τον φονεύουν, σαν να μην έχει τίποτα κοινό με δαύτους. Δώσε μου αυτόν τον ξένο, που χάνω το μυαλό μου βλέποντας το θάνατό του, ένα θάνατο που ξεπερνά τη λογική μου. Δώσε αυτόν τον ξένο, που γίνεται φιλόξενος με τους φτωχούς και τους ξένους. Δώσε μου αυτόν τον ξένο, που τόσο φθόνο ακούμπησαν πάνω του οι ομοεθνείς του, για να τον κρύψουν από τα μάτια του κόσμου. Δώσε μου αυτόν τον ξένο, βρε άνθρωπε, και εγώ θα τον φυλάξω σε έναν τάφο, αφού σου λέω δεν είναι τίποτα άλλο από ένας ξένος, που δεν έχει ούτε έναν ώμο να πλαγιάσει το κεφαλάκι του». (Ας μου συγχωρέσετε την τόσο ελεύθερη απόδοση)
