Του Πάνου Τσούμα
«Κάπηλος αυτός, κάπηλοι οι μπιστικοί του, άντε να γίνω κι εγώ «μια από τα (γ)ίδια’»!
Τον Ιωάννη Πολέμη (1862-1924) θα καπηλευτώ (;), ειδικότερα το ποίημά του: «Τι είναι η πατρίδα μας;». Το κάνω, ο φτωχός, προκειμένου να διερωτηθώ:
«Τι είναι ο Τσίπρας μας;
Μην είν’ ο Φίλης της… άσε παιδεία(ς);
Μην είν’ ο Μπαλτάς της… ά πα πα…αριστεία(ς);
Μην είν’ ο Παπάς της… αλά Στάλιν πολυφωνία(ς)
Μην είν’ ο Καμμενοπάνος της… ψεκασμένης μυθομανίας;
(…………………………………………………………)
Όλα ο Τσίπρας μας. Και ο Κυρίτσης κι ο Καρανίκας…
και τ’ Οχι Ναι του στο δημοψήφισμα,
που πάντα θα λάμπει σαν «ήλιου αχτίδα»
για να μας λέει: κατά διαόλου «εμπρός παιδιά!»».
ΥΓ. Για σε τα λέω τούτα, λαέ! Μαστιγώνω τον καβαλάρη, μην τυχόν κι ακούσει το υποζύγιο. Αυτό κάνω συνέχεια. Και αν αντέχεις περισσότερα διάβασε: «Αναζητώντας τη ρεζέρβα… ή Ζεϊμπέκικο της Αυτογνωσίας».
