Η 27η Ιανουαρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Ολοκαυτώματος, με εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο.
Επιζώντες και οργανώσεις, με επισκέψεις σε μουσεία και στρατόπεδα συγκεντρώσεων, προσπαθούν να υπενθυμίσουν στους ίδιους τους εαυτούς τους αλλά και στα εκατομμύρια των επισκεπτών ότι ο άνθρωπος μπορεί να φτάσει σε αδιανόητα επίπεδα απέναντι στο συνάνθρωπό του και χωρίς ίχνος ανθρωπιάς μέσα του.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος άφησε πίσω του πάνω από 50.000.000 ανθρώπους νεκρούς, αμάχους και στρατιώτες. Όλα ξεκίνησαν την 1η Σεπτεμβρίου 1939, όταν η ναζιστική Γερμανία επιτέθηκε στην Πολωνία σύροντας την ανθρωπότητα στην πιο αιματηρή περίοδό της.
Κανείς δεν φανταζόταν ότι στη μικρή πόλη της Πολωνίας, το Άουσβιτς, τον Μάιο του 1940 σε μια εγκαταλειμμένη αποθήκη αλόγων, θα στηνόταν το πιο απάνθρωπο στρατόπεδο εξόντωσης με την ονομασία Άουσβιτς-Μπιρκενάου στην ιστορία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στο στρατόπεδο αυτό 1,1 εκατομμύριο άνθρωποι, εκ των οποίων οι 960.000 ήταν Εβραίοι, θα εξοντώνονταν και θα καίγονταν στα περιβόητα κρεματόριά του από τους ναζί. Ανάμεσά τους ήταν και 55.000 Έλληνες Εβραίοι της Θεσσαλονίκης και των Ιωαννίνων, αφανίζοντας ολόκληρη την Εβραϊκή Κοινότητα της Ελλάδας.
Το στρατόπεδο απελευθερώθηκε τελικά έπειτα από σχεδόν τέσσερα χρόνια λειτουργίας του, στις 27 Ιανουαρίου του 1945, από τις Συμμαχικές Δυνάμεις.
Ένας από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους του 20ού αιώνα, ο Γερμανός Καρλ Γιάσπερς, με αφορμή τη δυσβάσταχτη κληρονομιά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, είχε πει: «Η λησμονιά είναι ενοχή».
