Κείμενο – Φωτογραφίες: Άγγελος Φούντας
Το πρώτο Σαββατοκύριακο του Απριλίου πραγματοποιήθηκε το πρώτο φεστιβάλ φαντασίας στη Θεσσαλονίκη, το Fantasmagoria. Για δύο ημέρες, το Δημαρχιακό Μέγαρο της πόλης άνοιξε τις πόρτες του και ταξίδεψε τους επισκέπτες σε διάφορους φανταστικούς κόσμους, μέσα από πολλές δραστηριότητες.

Ο Dragan, ο Γρύπας του Fantasmagoria, προσγειώθηκε στην είσοδο του Δημαρχιακού Μεγάρου, για να υποδεχτεί τους επισκέπτες του φεστιβάλ. Όσοι βρέθηκαν στο Fantasmagoria είχαν την ευκαιρία να επιλέξουν από πολλές διαφορετικές δραστηριότητες, όπως: συναυλίες, θεατρικά εργαστήρια, παρουσιάσεις βιβλίων από τους συγγραφείς τους, να παίξουν παιχνίδια γύρο από τον κόσμο του φανταστικού, μεσαιωνική ξιφασκία και αρκετά ακόμα εκθέματα.

Επίσης αρκετοί εκδοτικοί οίκοι είχαν τα περιπτερά τους, όπως και διάφοροι καλλιτέχνες, εικαστικοί και ζωγράφοι. Φυσικά δεν μπορούσαν να λείπει η «γωνιά των gamers» όπου μπορούσαμε να βρούμε και να παίξουμε pen n paper rpgs, επιτραπέζια και βίντεο games. Παράλληλα, στην Αίθουσα Μανώλης Αναγνωστάκης , πραγματοποιήθηκαν ομιλίες και παρουσιάσεις βιβλίων, εργαστήρια καθώς και κάποιες προβολές ταινιών.

Και όσοι ήθελαν να κάνουν ένα διάλειμμα δοκιμάζοντας διάφορα «φανταστικά φαγητά» και ροφήματα, όπως Lembas για να πάρουν δυνάμεις.

Καλεσμένοι στο Φεστιβάλ ήταν και ο «Σύλλογος Φίλων Tolkien», ο οποίος έκλεισε τα 15 του χρόνια και απέκτησε πλέον και παράρτημα στην Θεσσαλονίκη και ο «Σύλλογος Φίλων του Φανταστικού», ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει καθιερώσει στην Αθήνα, το Φεστιβάλ Φαντασίας ΦantastiCon.

Η οργάνωση του φεστιβάλ ήταν πάρα πολύ καλή, με τους εθελοντές και τους οργανωτές να είναι πάντα έτοιμοι να βοηθήσουν με το οτιδήποτε χρειαστεί. Το Fantasmagoria 2017 έκλεισε την Κυριακή το βράδυ με προβολές τεσσάρων ταινιών μικρού μήκους και το βέβαιο είναι πως όλοι όσοι βρέθηκαν κάποια στιγμή το Σαββατοκύριακο σε αυτό, περιμένουν με ανυπομονησία το επόμενο.

Πάντως το σίγουρο είναι πως, με το Fantasmagoria στην Θεσσαλονίκη και το ΦantastiCon στην Αθήνα, η «Φαντασία» στην χώρα μας φαίνεται να βρίσκει επιτέλους το «βήμα» έκφρασης που της έλειπε.