Της Ζωής Τόλη

«Αμαλία», στο Χυτήριο- Σημείο Πολιτισμού σε σκηνοθεσία και καλλιτεχνική  σύλληψη Ένκε Φεζολλάρι. Παραγωγή του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Σερρών, αφιέρωμα στην επέτειο για τα 200 χρόνια από την ελληνική επανάσταση του 1821. Η παράσταση τελεί υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων.

Συντελεστές:

Ιστορική έρευνα: Δρ Άντα Διάλλα.
Κείμενο παράστασης: Μαρία Κυριάκη.
Δραματουργική επεξεργασία: Καλλιόπη Ευαγγελίδου, Ένκε Φεζολλάρι και Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος.
Σύμβουλος δραματουργίας: Ναταλί Μηνιώτη.
Παίζουν οι ηθοποιοί Αλεξάνδρα Παλαιολόγου και Καλλιόπη Ευαγγελίδου.

Υπόθεση:

Περιγράφεται η ιστορία, το προσωπικό δράμα και οι πολιτικοί χειρισμοί της Βαυαρής Δούκισσας Αμαλίας που ως σύζυγος του Όθωνα, έγινε η πρώτη βασίλισσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. (Άφιξη στην Αθήνα 2 Φεβρουαρίου του 1837).

Σκηνοθεσία:

Η γραμμή που ακολουθήθηκε ανέδειξε την προσωπικότητα της ηρωίδας, με δραματικό ύφος και λυρισμό, αποκαλύπτοντας τόσο τον ευαίσθητο χαρακτήρα, την κλασική παιδεία, όσο και την αγάπη της για την Ελλάδα. Το σκηνοθετικό εύρημα του Έλκε Φεζολλάρι να διαλέγεται το πρόσωπο της κάθε ερμηνεύτριας με τον καθρέφτη του, προσδίδει δραματουργικό βάθος, ιδιαίτερη υπόσταση στους νοηματικούς άξονες του κειμένου και προσεγμένη αισθητική στη σκηνική σύνθεση.

Ερμηνείες:

Μία συντονισμένη υποκριτική συνθήκη από δύο πρωταγωνίστριες που η μια συμπληρώνει την άλλη. Πρόκειται για ένα δίδυμο αρμονικά δεμένο, ικανό να αφηγηθεί και να αναλύσει, όσο γίνεται, τις πτυχές της ιδιοσυγκρασίας της Αμαλίας.

Πάθος, ένταση, ψυχική γενναιότητα, συγκίνηση, αγωνία, πόνος, εκφραστική ευωχία, συναισθηματική ευκαμψία και εύπλαστη κινητικότητα, δημιουργούν μία χυμώδη θεατρική ατμόσφαιρα.

Αξιολόγηση:

«Αμαλία», μία θεατρική δουλειά συγκροτημένη, με το εύγλωττο κείμενο της Μαρίας Κυριάκη, την αξιόλογη σκηνοθετική κατασκευή του Ένκε Φεζολλάρι και τις αφοπλιστικές ερμηνείες των Καλλιόπης Ευαγγελίδου και Αλεξάνδρας Παλαιολόγου.
Τα εντυπωσιακά κοστούμια και τα υποδηλωτικά σκηνικά του Γιώργου Λυντζέρη, η πρωτότυπη μουσική και σύνθεση του Κωνσταντίνου Ευαγγελίδη και οι καίριοι φωτισμοί του Μιχάλη Κουβόπουλου, εικονοποιούν άριστα τον αφηγηματικό λόγο.