Με αφορμή τη συνάντηση Κυριάκου Μητσοτάκη-Άνγκελας Μέρκελ στο Βερολίνο στις 13 Φεβρουαρίου, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας του ζήτησε να θέσει το θέμα έκδοσης του Μιχάλη Χριστοφοράκου στην Ελλάδα.
Αυτό αποτελεί πραγματικά μια ανεπανάληπτη λαϊκιστική ενέργεια, αφού το Μαξίμου γνωρίζει το γερμανικό σύστημα δικαιοσύνης.
Το ιστορικό
Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος ομολόγησε τον Ιούλιο του 2009 στην εισαγγελέα του Μονάχου Hildegard Bäumler Hösl καταβολή χορηγιών στα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα για την «καλλιέργεια του πολιτικού τοπίου στην Ελλάδα». Έδινε δηλαδή χρήματα με εντολή της Siemens σε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. ώστε να ευνοείται η εταιρεία σε διαγωνισμούς.
Αργότερα εξαφανίστηκε απ’ την Ελλάδα -πολλοί λένε και με ευθύνη της κυβέρνησης του Κ. Καραμανλή που τον άφησε να φύγει. Τον Μάιο του 2009 και ενώ είχε κληθεί πλέον ως κατηγορούμενος από τον εισαγγελέα Ν. Ζαγοριανό, δεν παρουσιάστηκε για την απολογία του, παρά παρέμεινε στη Γερμανία. Μετά την έκδοση του πρώτου ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης από τον Ν. Ζαγοριανό, ο Μ. Χριστοφοράκος κρυβόταν, μέχρι τη στιγμή της σύλληψής του τον Ιούνιο του 2009 στην πόλη Ρόζενχαϊμ της Βαυαρίας.
Συνολικά εκδόθηκαν τρία ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης, αλλά ο Μ. Χριστοφοράκος δεν παραδόθηκε στην Ελλάδα από τις γερμανικές αρχές παρά τη σύμφωνη γνώμη του Εφετείου του Μονάχου, μετά από απόφαση του Γερμανικού Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου που έκρινε τα αιτήματα της έκδοσης αντισυνταγματικά.
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Βαμβέργης αποφάσισε τελεσίδικα στις 4 Νοεμβρίου 2009 ότι τα αδικήματα για τα οποία είχαν εκδοθεί τα ευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης είχαν παραγραφεί σύμφωνα με το γερμανικό δίκαιο. Μετά από πρόταση της εισαγγελέως στο Πρωτοδικείο εξεδόθη δικαστική διαταγή (Strafbefehl) για δωροδοκία πολιτικών κομμάτων, ποινή φυλάκισης με εξαγοράσιμη αναστολή και πρόστιμο ύψους 750.000 ευρώ. Ο Μιχάλης Χριστοφοράκος άσκησε έφεση, η οποία κατέληξε στις 3.3.2010 σε συναινετική διαδικασία μεταξύ εισαγγελίας – δικαστή και κατηγορουμένου.
Το αποτέλεσμα ήταν η αθώωση του Μιχάλη Χριστοφοράκου για την κατηγορία της δωροδοκίας πολιτικών κομμάτων, η επιβολή προστίμου 350.000 ευρώ και ολιγόμηνη ποινή φυλάκισης με εξαγοράσιμη αναστολή για το πλημμέλημα της παράπλευρης βοήθειας σε απιστία κατά της εταιρείας Siemens. Δηλαδή με τη συμπεριφορά του δεν εμπόδισε τη διακινδύνευση χρημάτων της Siemens, εξαιτίας της διαχείρισής τους από Γερμανούς της μητρικής εταιρείας εκτός προϋπολογισμού, αφού αυτά διακινούνταν από το παραλογιστήριο και από το πλέγμα διαφόρων εταιρειών.
Ο κ. Χριστοφοράκος πήγε στη Γερμανία γιατί ήταν η δεύτερη πατρίδα του αφού έχει γερμανική υπηκοότητα.
Η πρόταση του πρωθυπουργού πέφτει στο κενό για τρεις λόγους που τους γνωρίζει:
- Πρώτον, επειδή η Γερμανία δεν εκδίδει υπηκόους της σε άλλη χώρα.
- Δεύτερον επειδή κάποια από τα αδικήματα έχουν παραγραφεί με την πάροδο εικοσαετίας.
- Τρίτον επειδή δεν μπορεί να δικαστεί εκ νέου για αδικήματα για τα οποία έχει ήδη δικαστεί και καταδικαστεί στη Γερμανία.
Τα εντάλματα σύλληψης που εκδίδει η Ελλάδα έχουν ισχύ μόνο αν ο Χριστοφοράκος κάνει το λάθος και βγει εκτός Γερμανίας, γεγονός που δεν πρόκειται να γίνει.
Δεν υπάρχει νόμιμη οδός για να έρθει ο Χριστοφοράκος στην Ελλάδα, τελεία και παύλα… μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι οι Έλληνες «κολλητοί» του.
