Πατρονάρισμα όλων των περιφερειακών φεστιβάλ από το Φεστιβάλ Αθηνών, χωρίς όμως καμία οικονομική στήριξη, επιχειρεί η ομάδα που διευθύνει εσχάτως το υπουργείο Πολιτισμού.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΥΠΠΟΑ, συγκεντρώθηκαν σήμερα στο υπουργείο εκπρόσωποι 60 πολιτιστικών φορέων από τις τέσσερις γωνιές της χώρας, οι οποίοι διοργανώνουν θερινά φεστιβάλ αλλά και εκδηλώσεις όλον τον υπόλοιπο χρόνο και συζήτησαν το ρόλο και τη λειτουργία του θεσμού των Φεστιβάλ στον 21ο αιώνα. «Στόχος, να δουλέψουμε για την αναβάθμισή τους μέσα σε ένα πνεύμα συνεργασίας, αμοιβαιότητας και εξωστρέφειας», όπως σημείωσε η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου ανοίγοντας τη συζήτηση.

Την πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση είχε ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος ως καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, έχοντας βέβαια στο πλάι του τον Σταύρο Μπένο (μέντορα και της υπουργού), που ως πρόεδρος του «Διαζώματος» οραματίζεται εδώ και δύο δεκαετίες τουλάχιστον εκδηλώσεις σε όλους τους αρχαιολογικούς χώρους και τα αρχαία θέατρα της επικράτειας.

Μαζί τους ήταν και η τέως καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας Βίκυ Μαραγκοπούλου, όπως και η Κέλλυ Διαπούλη, καλλιτεχνική διευθύντρια του εορτασμού της Ελευσίνας ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης για το 2021.

Οι τέσσερις αυτοί έκαναν τις βασικές εισηγήσεις πριν πάρουν το λόγο με τις προτάσεις τους οι συμμετέχοντες. Πήραν μέρος περισσότεροι από 100 διευθυντές και οργανωτές θερινών φεστιβάλ θεάτρου και μουσικής κυρίως, εκπρόσωποι δήμων, έφοροι αρχαιοτήτων κ.ά. από την Ορεστειάδα ώς το Ρέθυμνο και από τη Σκόπελο ώς τον Ασπρόπυργο. Τη συζήτηση διηύθυνε ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου της υπουργού, Βαγγέλης Πολίτης.

Η ίδια η υπουργός μίλησε για τη δημιουργία ενός Πιλοτικού Δικτύου Φεστιβάλ «που θα διαμορφώσει ένα πρόγραμμα πολιτιστικών δράσεων, παραγωγών, συμπαραγωγών και ανταλλαγών των περιφερειακών φεστιβάλ μεταξύ τους και με τα Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, με την προοπτική αυτή η συνεργασία να αποκτήσει εξωστρέφεια και να διευκολύνει συνέργειες με φεστιβάλ του εξωτερικού». Δηλαδή το Ελληνικό Φεστιβάλ χρειάζεται το Φεστιβάλ της Ορεστιάδας για να βγει στο εξωτερικό; Και πώς ένα περιφερειακό φεστιβάλ θα συμβάλει στην εξωστρέφεια του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού;

Η Λυδία Κονιόρδου επεσήμανε ότι «από τη δική μας πλευρά, του υπουργείου Πολιτισμού, δίνουμε έμφαση σε τρεις ειδικές κατηγορίες φεστιβάλ: στα φεστιβάλ που φιλοξενούνται σε αρχαιολογικούς χώρους, στα φεστιβάλ που γίνονται σε ακριτικές και απομακρυσμένες περιοχές της επικράτειας και, πολύ σημαντικό, στα φεστιβάλ που πραγματοποιούνται στα νησιά που υποδέχονται πρόσφυγες». Όπως καταλαβαίνετε, αυτό περίμεναν οι νησιώτες αλλά και οι πρόσφυγες για να νιώσουν ευτυχείς.

Ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος ωστόσο είχε να τονίσει ότι η συνεργασία αυτή «θα συνεισφέρει στην κινητικότητα των καλλιτεχνών, θα εξασφαλίσει τη βιωσιμότητα των καλλιτεχνικών έργων και την ποικιλομορφία της πολιτισμικής προσφοράς και θα συμβάλει στη διεύρυνση ενός απαιτητικού κοινού στο κέντρο και στην περιφέρεια».

Το Φεστιβάλ Αθηνών, είπε, «θέλει να ανοίξει ένα διάλογο για τη σημερινή κατάσταση των φεστιβάλ, ώστε να δημιουργηθεί μια νέα κίνηση που θα τονώσει τόσο την ειδική φυσιογνωμία και καλλιτεχνική τους ταυτότητα όσο και την ανταλλαγή ή συμπαραγωγή θεαμάτων. Ένα δίκτυο σαν κι αυτό που προτείνουμε, θα εμπλουτιστεί άλλωστε καταλυτικά από τη σχέση που έχει ο κάθε τοπικός πολιτιστικός φορέας με τη δική του τοπική κοινωνία, καθώς και με τους τοπικούς και περιφερειακούς φορείς».

Οι συμμετέχοντες ζήτησαν να τεθούν κανόνες και κριτήρια για την αναβάθμιση των φεστιβάλ και βέβαια τη διασφάλιση του τρόπου χρηματοδότησης και της βιωσιμότητας των καλλιτεχνικών προγραμμάτων, όπως επίσης τη διαμόρφωση διακριτής ταυτότητας κάθε φεστιβάλ.