Λεφτά υπάρχουν, αλλά όχι για το Θεατρικό Μουσείο που παραμένει κλειστό εδώ και έξη χρόνια και με τους θησαυρούς του να σαπίζουν σε ένα κτήριο (Ακαδημίας 50) γεμάτο υγρασία και μέχρι πρότινος με κατσαρίδες και τρωκτικά. 

Το Υπουργείο Πολιτισμού και η Λυδία Κονιόρδου που βρίσκει χρήματα για άλλες επιχορηγήσεις δεν δίνει δεκάρα για να λυθεί το πρόβλημα των χρεών (1,2 εκατ. ευρώ) που έχουν συσσωρευτεί και απειλούν με κατάσχεση της προσωπικής τους περιουσίας τον Κώστα Γεωργουσόπουλο και τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο, πρόεδρο και αντιπρόεδρο του Δ.Σ. του Μουσείου.

Οι δύο κορυφαίοι θεατράνθρωποι που ασχολούνται αμισθί και ταλαιπωρούνται στην προσπάθειά τους να σώσουν το Θεατρικό Μουσείο βρίσκονται πλέον αντιμέτωποι με μια δικαστική απόφαση  20 μηνών  φυλάκισης με 3ετή αναστολή ο καθένας και δέσμευσης των περιουσιακών τους στοιχείων εξαιτίας των χρεών ελλείψει της καταβολής της κρατικής χρηματοδότησης.

Το θέμα ανακινεί με ερώτηση που κατέθεσε σήμερα στη Βουλή ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος με το Ποτάμι Γιώργος Αμυράς ο οποίος καλεί την υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού και ηθοποιό Λυδία Κονιόρδου να ανοίξει τα χαρτιά της και να δηλώσει τις προθέσεις της σχετικά με το μέλλον του Θεατρικού Μουσείου.

Ο Γιώργος Αμυράς ρωτάει επίσης, αν η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού θα προχωρήσει στην καταβολή της επιχορήγησης ως υποχρεούται ή θα αφήσει να οδηγηθεί το Μουσείο σε πλειστηριασμό των περιουσιακών του στοιχείων. Αναρωτιέται τέλος ποιά είναι τα κριτήρια  επιλογής επιχορήγησης των πολιτιστικών φορέων, πώς καθορίζεται το ύψος αυτής, ποιός ο κατάλογος των επιδοτούμενων οργανισμών, ΜΚΟ, μη κερδοσκοπικών σωματείων ή άλλων φορέων που επιχορηγούνται από το υπουργείο Πολιτισμού καθώς και τι χρηματοδοτήσεις έχουν λάβει τα τελευταία δύο χρόνια.

Tο Θεατρικό Μουσείο Κέντρο Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου εκτός από τον εκθεσιακό του χώρο, κάτω από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, στεγάζει την ιστορική βιβλιοθήκη του σε ένα διαμέρισμα  της οδού Καραμανλάκη που εδώ και καιρό παραμένει χωρίς ρεύμα με τις σπάνιες εκδόσεις, τα χειρόγραφα και τα λευκώματα στο απόλυτο σκοτάδι γιατί δεν έχουν πληρωθεί οι λογαριασμοί της ΔΕΗ και τα ενοίκια στον ιδιοκτήτη του ακινήτου.

Ουδείς σκοτίζεται για το γεγονός ότι δεν έχουν πρόσβαση τόσον καιρό οι φοιτητές και οι μελετητές του είδους. Ούτε κανείς νοιάστηκε γιατί δεν υλοποιήθηκε η εξαγγελία Αριστείδη Μπαλτά για προσωρινή φιλοξενία του Μουσείου σε κάποιους  χώρους του Μεγάρου Μουσικής. Γιατί και η μεταφορά (καθαρισμός και συντήρηση) του υλικού χρειάζεται κάποια χρήματα που δεν εξασφαλίστηκαν ποτέ από το ΥΠΠΟΑ το οποίο έχει πάψει να καταβάλει και την τακτική επιχορήγησή του.  Φρόντισε ωστόσο, επί Μπαλτά, να χαρακτηρίσει προσταευόμενα μνημεία τις πραγματικά πολύτιμες συλλογές του.

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος απελπισμένος από την κατάσταση και γιατί έχει συρθεί επανειλημμένα στα δικαστήρια, λέει ότι δεν απομένει να πάει ο ίδιος φυλακή καθώς αδυνατεί πλέον να πληρώσει άλλα σε δικηγόρους ή να βγει στο σφυρί  το κοστούμι της Μαρίας Κάλλας (σχέδιο Γιάννη Τσαρούχη) για την παράσταση της “Μήδειας” που ανέβηκε το 1961 στην Επίδαυρο σε  σκηνοθεσία Λουίτζι Κερουμπίνι.

Στις πολύτιμες συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνονται  οι μάσκες και τα κοστούμια που φιλοτεχνήθηκαν για τις Δελφικές Εορτές (1927 και 1930) που οργανώθηκαν  από τον Αγγελο και την Εύα Σικελιανού. Οσοι είχαν επισκεφθεί το μικρό αυτό Μουσείο θα θυμούνται επίσης τα κοστούμια και τα μικροαντικείμενα στα καμαρίνια της Μαρίκας Κοτοπούλη, της Κυβέλης, του Αλέξη Μινωτή και της Κατίνας Παξινού, της Ελένης Παπαδάκη, της Κατερίνας Ανδρεάδη, του Δημήτρη Χορν, μακέτες σκηνικών και κοστουμιών των Γ. Ανεμογιάννη, Π. Αραβαντινού, Γ. Βακαλό, Σπ. Βασιλείου, Ν. Εγγονόπουλου, Κλ. Κλώνη, Γ. Μόραλη, Βασίλη και Διονύση Φωτόπουλου.