Το σκεφτόμουν από καιρό, αλλά δεν έβρισκα τρόπο να το αποδώσω χωρίς πολλές κουβέντες, που ξέρω ότι δεν διαβάζονται. Παρατηρώντας σήμερα έξω από το σπίτι πλήθος από μυρμήγκια να έχουν συγκεντρωθεί γύρω από το πτώμα μιας σαρανταποδαρούσας νομίζω πως το βρήκα.
Αφορά όλους όσους ασχολούνται, άρα και την αφεντιά μου, με τα εν αποσυνθέσει τσιριζανέλ πτώματα. Δεν κάνουμε άλλο παρά, όπως τα μυρμήγκια, να καταναλώνουμε το τυμπανιαίο και την αποσύνθεση.
Δε λέω να μη γίνεται καθόλου αλλά πλέον η έμφαση πρέπει να δίνεται στο μετά.
Απορροφημένοι με την α λα …μέντορα Φλαμπουράρη πτωμαΐνη ξεχνάμε πως το μετά θα είναι Γολγοθάς και ότι η προετοιμασία δεν αφορά μόνο τα κόμματα.
Είναι υπόθεση όλων, αλλά περισσότερο εκείνων που υποτίθεται έχουν επίγνωση.
Επίγνωση ότι oι παθογένειες, που καταπίνουν ό,τι τις απειλεί και συντελούν σε τερατογενέσεις, είναι πάντα εδώ. Και μάλλον ενισχυμένες.
