Ατέρμονες πολιτικές κόντρες έχουν γίνει για το δημόσιο χρέος της χώρας. Μάλιστα είμαστε παγκόσμια πρωτοτυπία γιατί πρώτα δημιουργήθηκε αυτό και μετά η πατρίδα μας.

Το πρώτο πακέτο ήταν την περίοδο 1821-1897 συνολικής αξίας 770 εκ. γαλλικά φράγκα. Τα περισσότερα χρήματα πήγαιναν για μισθοδοσία των αξιωματικών του νεοσύστατου ελληνικού στρατού.

Μανούλες στην κοροϊδία, δήλωναν αυξημένο αριθμό στρατιωτών από τον πραγματικό και τη διαφορά την κράταγαν.

Σας θυμίζει κάτι επιδοτήσεις των περασμένων χρόνων και οι τότε δανειστές (οι Μεγάλες Δυνάμεις) γλυκοκοίταζαν τον πλούτο της χώρας, όπως και τώρα.

Μόλις ένα χρόνο μετά το 1825 ήρθε η πρώτη χρεοκοπία και ο τίτλος «Ψωροκώσταινα», η περίφημη ζητιάνα στο Ναύπλιο την εποχή του Καποδίστρια.

Η 30χρονη θητεία του Όθωνα

Ήρθε το 1832 σε ηλικία 17 ετών και δανείστηκε 20 εκ. γαλλικά φράγκα από την τρόϊκα της εποχής, μόνο που στα ταμεία μπήκαν μόλις 2,8 εκ. και στο τέλος του 1859 χρωστούσαμε της ..Μιχαλούς (τριπλάσια από όσα πήραμε).

Αποτέλεσμα η νέα πτώχευση το 1843 και ακολουθεί ο Χαρίλαος Τρικούπης που το 1875 ξεκινά μια περίοδο 10 ετών πολιτικής κυριαρχίας μέχρι το 1895. Ο χαρακτηριστικός τίτλος του «υπερδανειζόμενου» πρωθυπουργού με ρεκόρ 450 εκ. γαλλικά φράγκα συνολικά, του έδωσε την πατρότητα της φράσης «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» και η χώρα βυθίστηκε για τρίτη φορά το 1893.

Η νέα αυτή κατάσταση έβαλε την Ελλάδα σε Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο( το ΔΝΤ της εποχής ) και πήραμε νέο δάνειο 150 εκ. γαλλικά φράγκα από τα οποία μόνο το 20% πήγε στο χρέος.

Θυμίζει την εποχή Στρος Καν και πρώτο Μνημόνιο επί Γ.Παπανδρέου

Περίοδο Βαλκανικών Πολέμων 

Από το 1900 ως το 1914 ακολουθήσαμε την ίδια τακτική εξόφλησης παλαιότερων δανείων με νέα ύψους 521 εκ. γαλλικών φράγκων και για να καλύψουμε τα έξοδα των πολέμων.

Την διετία 1915-16 λαμβάνει μυστικά η κυβέρνηση Σκουλούδη 80 εκ. γερμανικά μάρκα που δεν είχαν εγγραφεί πουθενά και αποκαλύφθηκε το 1918.

Μετά την Μικρασιατική καταστροφή  μέχρι το 1931 συνεχίσαμε στο ίδιο δρόμο (992 εκ. φρ.) και ήρθε η τέταρτη πτώχευση το 1932.

Μετά ήρθε ο Β’ παγκόσμιος πόλεμος και ο Εμφύλιος και έφτασε η χώρα το να χρωστά 6,5 δισ. δρχ το 1967.

Μόλις ήρθε η Χούντα και εμφανίστηκαν τα δάνεια σε συνάλλαγμα (δολάρια) με εγγύηση του ελληνικού δημοσίου.

Η Μεταπολίτευση στιγματίστηκε με την διόγκωση του δημοσίου τομέα και τα ελλείμματα που ανάγκαζαν τις κυβερνήσεις να δίνουν τεράστια ποσοστά των εσόδων σε τοκοχρεολύσια.

Η απάντηση στο ερώτημα γιατί μας δάνειζαν και συνεχίζουν να μας δανείζουν και σήμερα είναι γιατί είμαστε τα καλύτερα πελατάκια τους με απίστευτα τοκογλυφικούς όρους.

Για να έρθουμε στο παρόν να σημειωθεί πανηγυρίζουμε για τη ΔΟΣΗ  8,5 δισ, ευρώ  πως τα επόμενα 43 χρόνια θα κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα, θα έχουμε μια «ΔΑΝΕΙΚΗ» ζωή.

 

 

 

 

 

 

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ