Του Νίνου Φένεκ Μικελίδη

Η Ντόροθι Μαλόουν, η διάσημη Αμερικανίδα σταρ της μεγάλης και μικρής οθόνης, πρωταγωνίστρια σε ταινίες όπως «Γραμμένο στον άνεμο», «The Tarnished Angels», «Το τελευταίο ηλιοβασίλεμα» καθώς και στη μεγάλη τηλεοπτική σαπουνόπερα, «Peyton Place», πέθανε χθες, στο σπίτι της στο Ντάλας, σε ηλικία 93 χρονών.

Η Μαλόουν, έχοντας κάνει μικρές, χωρίς να αναφέρεται το όνομα της, εμφανίσεις σε μια σειρά ταινίες «μπι-μούβι» της RKO, στην περίοδο 1940-44, κάνει την πρώτη της επίσημη εμφάνιση στην ταινία «Πάθος και αίμα» (πρωτότυπος τίτλος «Ο μεγάλος ύπνος», 1946) του Χάουορντ Χοκς, στο πλάι του Χάμφρεϊ Μπόγκαρντ, στο μικρό, αλλά αξέχαστο, βουτηγμένο σε μια ερωτική ατμόσφαιρα, ρόλο της ιδιοκτήτριας ενός βιβλιοπωλείου, φορώντας γυαλιά και προτείνοντας στον ντετέκτιβ Φίλιπ Μάρλοου του Μπογκαρτ να πιούνε το ποτό που είχε φυλαγμένο (από τις καλύτερες, πρέπει να πω, σκηνές της ταινίας).

Η εντύπωση που προκάλεσε ήταν τέτοια που οι πόρτες του Χόλιγουντ της άνοιξαν αμέσως για να της δοθούν στη συνέχεια ενδιαφέροντες ρόλοι σε αρκετές ταινίες: «Colorado Territory» (1949), γουέστερν του Ραούλ Γουόλς, στο πλάι του Τζόελ ΜακΡέι, «Convicted» (1950), φιλμ νουάρ του Χένρι Λέβιν, στο πλάι του Γκλεν Φορντ, «Pushover» (1954), φιλμ νουάρ του Ρίτσαρντ Κουίν, στο πλάι του Φρεντ ΜακΜάρεϊ και της Κιμ Νόβακ, «Λόρδοι, λόρδα και φιλότιμο» (1955), κωμωδία του Φρανκ Τάσλον, στο πλάι του δίδυμου Τζέρι Λούις-Ντιν Μάρτιν, «Γραμμένο στον άνεμο» (1956),κερδίζοντας και το μοναδικό Όσκαρ για την καλύτερη ερμηνεία δεύτερου ρόλου στην ταινία, και «The Tarnished Angels» (1957), δυο κλασικά μελοδράματα του Ντάγκλας Σερκ, με συμπρωταγωνιστή τον Ροκ Χάντσον, «Οι αετοί της καταραμένης κοιλάδας» (1959), γουέστερν του Έντουαρντ Ντμίτρικ, «Το τελευταίο ηλιοβασίλεμα» (1961), γουέστερν του Ρόμπερτ Όλντριτς, κ.ά.

 

Στη δεκαετία του ‘60 αρχίζε μια σειρά συνεργασίες με την τηλεόραση για να φτάσει στο απόγειο της με το ρόλο της στη σαπουνόπερα «Πέιτον Πλέις» (1964-1968), στο ρόλο της Κόνστανς Μακένζι σε συνολικά 430 επεισόδια, ενώ, στη διάρκεια της ίδιας δεκαετίας, συνεχίζει τη συνεργασία της σε διαφορες άλλες τηλεοπτικές σειρές.

Η καριέρα της είχε σκαμπανεβάσματα (στην περίοδο μάλιστα του ‘60, παρολίγο να πεθάνει εξαιτίας θρόμβων αίματος στους πνεύμονες), με αποτέλεσμα τα τελευταία χρόνια της ζωής της να αποσυρθεί στο σπίτι της στο Ντάλας και να δεχτεί μόνο να επανεμφανιστεί, για τελευταία φορά, το 1992, για χάρη της φίλης της Σάρον Στόουν, στην ταινία «Βασικό ένστικτο» του Πολ Φερχόφεν.