“Γηράσκω αεί διδασκόμενος”! Ανάλογα με τις δυνατότητες εννοείται. Αυτό εκπροσωπώ, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο.

Δεν το αποφάσισα συνειδητά. Προέκυψε από μόνο του, ασύνειδα. Για το πως πορεύεται ο καθείς έχει να κάνει με το νευρωνικό σύστημα του εγκεφάλου. Το οποίο ουδείς το επιλέγει. Γεννιόμαστε μ αυτό και ανάλογα με τις διαθέσεις του εξελισσόμαστε ή όχι.

Σε σχέση με την κατανόηση-αντίληψη του εαυτού, της ιστορίας, των αναλλοίωτων αρχών που διέπουν τα ανθρώπινα και εν γένει του κόσμου την πραγματικότητα τοποθετώ του καθενός την εξέλιξη.

– Το ερώτημα εύλογο: προς τι όλα αυτά; Προκειμένου να υπερασπιστώ την πολιτικά κατασυκοφαντημένη στα καθ ημάς “συντήρηση”! (Σαν έννοια η υπεράσπιση, μη γίνει παρεξήγηση).

Αφορμή να το σκεφτώ η εμφάνιση σήμερα το μεσημέρι στην τηλεόραση (Σκάι-“αταίριαστοι”) του δημάρχου Παλαιού Φαλήρου Διονύση Χατζιδάκη.  Κανένα πρόβλημα με τα σκουπίδια ο κος Χατζιδάκης. Πως το πέτυχε θα το πω μεταφορικά με μια φράση: δεν “έμεινε Παυλόπουλος”!

Ερωτώ λοιπόν, εγώ ο κάποτε Ανδρεϊκός*:

– Σε σχέση με τα τριτοκοσμική αήθεια-κοινωνικοπολιτική και όχι μόνο- που επικρατεί στο Ελλαδιστάν, αυτός ο “δεξιός” ανήκει ή όχι σ εκείνους που έχει ανάγκη ο τόπος για να σηκώσει ξανά κεφάλι;

– Και αν εκεί ανήκει ποιους βολεύει η συντήρηση πολιτικοκοινωνικών ετικετών που ανάγονται σε εποχές εντελώς άσχετες με το αδήριτο της νυν ζοφερής πραγματικότητας;

Βολεύει τα πρόσωπα ή τα προσωπεία;

Σαφώς και βολεύει τα προσωπεία, δίνω την απάντηση. Γι αυτό, συμπληρώνω, η σύγκρουση στο γήπεδο του εν ενεργεία πολιτικού στάβλου, έχει και κρυφή διάσταση.

Είναι η με κάθε μέσο επίθεση των προσωπείων ενάντια των όποιων προσώπων κυκλοφορούν ανάμεσά τους-ελάχιστα ούτως ή άλλως- ώστε το στάβλο να κατέχουν αποκλειστικά οι …κοπριές του!

– Σ αυτό το πλαίσιο θεωρώ πως τοποθετείται η επανάκαμψη των ΤσιπροΚουρουμπλήδων σε κάλεσμα προς το ΠΑΣΟΚ της Φώφης.

Η οποία Φώφη ναι μεν τώρα πήρε κάπως μεγαλύτερες αποστάσεις, απ όσο σε προηγούμενα καλέσματα, αλλά σε διαμέτρημα “προσωπείου”.

Σε σχέση πάντα με το αδήριτο της ζοφερής πραγματικότητας αλλά και της υπέρ συσσώρευσης “κοπριάς” στον πολιτικό “στάβλο” το διαμέτρημα “πρόσωπο” έχει πλέον άλλες απαιτήσεις.

Φερ ειπείν τα γενικόλογα περί “δεξιάς” και “προοδευτικού χώρου” δεν ανήκουν σ αυτό το διαμέτρημα. Διότι δεξιά είναι και ο Χατζηδάκης που προανέφερα, δεξιά και ο ο Γιακουμάτος. Ε, δεν είναι το ίδιο. (Άσε δα ο Καμμένος).

Από την άλλη: του “προοδευτικού…” είναι η Διαμαντοπούλου, του “προοδευτικού…” και ο εκ Ναυπάκτου Μήτσος- “τύφλα να χει ο Καρανίκας”! (Αφήνω τους ΤσιπροΚουρουμπλήδες καθότι η κατηγορία τους πάει σούμπιτη στα εκτός συναγωνισμού …ζοντανά!)

Ίδιον του προσώπου είναι επίσης το ξεκαθάρισμα ότι προηγείται η χώρα και όχι το μαγαζάκι του.

Το δείχνει δε υψώνοντας σημαία:

α) Άμεσης απαλλαγής από το ναρκοπέδιο “απλή αναλογική” και “ψήφος στα 17- με ολίγο από 16”.

β) Κατεπείγουσας ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού.

γ) Μείωσης σε 150 ή 200 το πολύ των 300 του βο(υ)λευτηρίου

Ενδεικτικά τα περί αναγνωρίσεως του “προσώπου” σε σχέση με τα προσωπεία. Και όσο δεν ακούγονται στου “προοδευτικού..”, ο χώρος θα μένει μπακάλικο για Μήτσους- “τύφλα να χει ο Καρανίκας!”

– Παρασύρθηκα όμως και ξέχασα τη “συντήρηση”.

Σε ελεύθερη μεταφορά το λες “κρατάω δυνάμεις” ή “προσέχω για να έχω”. Και χωριάτικα “μέχρι που φτάνει η κάπα μου”.

Σου φαίνεται αντιδραστικό …σύντροφε; Θυμάσαι πόσο απερίσκεπτα υπονομεύαμε στα νιάτα μας την έννοια;

Να λοιπόν τι σημαίνει μεγαλώνω: ανατρέπω τις μαλακίες που έμαθα, ή μου έμαθαν, στα νιάτα μου.

Σημαίνει τελικά ξηλώνω σιγά σιγά τα γύρω προσωπεία και αναζητώ τα πρόσωπα-μαζί και το δικό μου.