Στις μέρες της κρίσης και του αναγκαστικού εγκλεισμού των ανθρώπων στα σπίτια τους υπό το φόβο της εξάπλωσης του κορωνοϊού,  φαντάζει πολύ  ωραία η πρωτοβουλία του Υπουργείου Πολιτισμού να μετάσχει στην προχθεσινή  Ημέρα Ποίησης (21 Μαρτίου) με ζωντανές αναγνώσεις ποιημάτων.

Κλήθηκαν ποιητές  και άνθρωποι της τέχνης να απαγγείλουν ποιήματα της δικής τους επιλογής και είναι ενδιαφέρον να δει κανείς τις επιλογές τους. Στην αυτοσχέδια περφόρμανς στην οποία πήραν μέρος από τα σπίτια τους εκτός των άλλων η υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, ο γ.γ. Πολιτισμού Γιατρομανωλάκης και διευθύντρια Γραμμάτων και Τεχνών Σίσσυ Παπαθανασίου, διακρίνεις και πώς αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι το φόβο του θανάτου.

Χαρακτηριστική περίπτωση ο Γιώργος Βέλτσος που διαβάζει ένα μάλλον ζοφερό δικό του ποίημα γραμμένο εν μέσω πανδημίας, αλλά και ο Δημήτρης Λιγνάδης που διαλέγει να απαγγείλει με φόντο ένα γυμνό αγόρι (;) το αριστούργημα του Διονυσίου Σολωμού «Ψυχούλα». Το θυμάστε;:«Ωσάν γλυκόπνοο δροσάτο αεράκι/,μέσα σ’ ανθότοπο κειο το παιδάκι,/την ύστερη έβγαλε αναπνοή/ και η ψυχούλα του μες στον αέρα/ γρήγορ’ ανέβαινε προς τον αιθέρα/ σα λιανοτρέμουλη σπίθα μικρή»..

Ο  Γ. Κουμεντάκης επέλεξε το «Νάχα δυό διάφανα φτερά» του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη και στον αντίποδα της θλίψης ο βαρύτονος της Λυρικής Σκηνής Δημήτρης Πλατανιάς απαγγέλει την «Τεμπελιά» που βιώνουμε σήμερα περισσότερο παρά ποτέ του Γεωργίου Σουρή για να ευθυμίσουμε.

Παρόλο που το λινκ του Υπουργείου ανοίγει με δυσκολία,  θα λέγαμε πως  δικαιολογείται ως πρώτη πειραματική προσπάθεια. Αν αυτό επαναληφθεί όμως την 25η Μαρτίου οπότε θα βγουν πάλι στον αέρα απαγγελίες ποιημάτων, όπως μαθαίνουμε, τότε δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία. Και μια παράκληση. Ας γίνει μια σωστή επιλογή ποιημάτων κι αυτά ας ερμηνευθούν από τους επαγγελματίες του είδους, τους ηθοποιούς. Μια τέτοια μέρα δε χωρούν πειραματισμοί.