Υπήρξε ο πατριώτης. Ο ανθρωπιστής. Ο φιλέλληνας. Ο πολιτικός. Ο συνομιλητής. Ο μεγαλύτερος ηγέτης της Σουηδίας στον 20ό αιώνα. Στη Διάσκεψη της Ευρώπης που γίνεται το 1985 καταφέρνει να ενώσει όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες για ένα καλύτερο μέλλον όπως το οραματίζεται ο ίδιος.

Ο γκαρδιακός φίλος του πρωθυπουργού της Ελλάδας Ανδρέα Παπανδρέου. Ο άνθρωπος που κάνει πράξη την ασίγαστη αγάπη του για τον ελληνικό λαό, αγοράζοντας σπίτι στην Ελλάδα, στην Κρήτη.

Ο Ούλοφ Πάλμε γεννιέται στις 30 Ιανουαρίου του 1927 στο Ουστερμάλμ, στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Σπουδάζει οικονομικά με υποτροφία στο Κολέγιο Κένιον στο Οχάιο των ΗΠΑ την περίοδο 1947-1948. Επιστρέφει στη Σουηδία για να συνεχίσει στη νομική στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης.

Κατά τη  διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων στο πανεπιστήμιο, αναμειγνύεται με τα φοιτητικά πολιτικά πράγματα, δουλεύοντας με τη Σουηδική Εθνική Ένωση Φοιτητών. Το 1951 γίνεται μέλος του σοσιαλδημοκρατικού φοιτητικού συνδέσμου στη Στοκχόλμη. Την επόμενη χρονιά εκλέγεται πρόεδρος της Σουηδικής Εθνικής Ένωσης Φοιτητών.

Το 1953 ο Πάλμε προσλαμβάνεται από το σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργό Τάγκε Ερλάντερ για να δουλέψει στη γραμματεία του. Από το 1955 είναι μέλος της διοικητικής ομάδας της Σουηδικής Σοσιαλδημοκρατικής Συνομοσπονδίας Νεολαίας. Το 1958 εκλέγεται για πρώτη φορά μέλος στο Σουηδικό κοινοβούλιο.

Ο  Πάλμε κατέχει διάφορες κυβερνητικές θέσεις από το 1963 και μετά. Το 1967 γίνεται υπουργός Παιδείας και τον επόμενο χρόνο υπήρξε στόχος δριμείας κριτικής από αριστερούς φοιτητές που διαμαρτύρονταν κατά των σχεδίων της κυβέρνησης για την πρωτοποριακή πανεπιστημιακή μεταρρύθμιση της χώρας. Όταν ο ηγέτης του κόμματος  Ερλάντερ παραιτείται αιφνιδιαστικά το 1969 ο Πάλμε εκλέγεται ομοφώνως και συντριπτικά ως ο νέος ηγέτης από το συνέδριο του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος.

Η ακόλουθη συνεχής 10 ετών και έξι μηνών θητεία του από το 1969 έως το 1979 ως πρωθυπουργός της Σουηδίας τον κατατάσσουν ιστορικά πια ως τον περισσότερο διεθνώς γνωστό Σουηδό πολιτικό ολόκληρου του 20ού αιώνα.

Ο Πάλμε είναι ένας πανίσχυρος και ανθρώπινος πάνω από όλα πολιτικός με έντονες πολιτικές θέσεις που προκαλεί τα επόμενα χρόνια συζητήσεις σε ολόκληρη τη διεθνή σκηνή.

Η οξεία κριτική του εναντίον των ΗΠΑ για τον πόλεμο του Βιετνάμ, οι εκστρατείες του εναντίον της εξάπλωσης των πυρηνικών όπλων, η καταδίκη του απαρτχάιντ και η συνηγορία υπέρ οικονομικών κυρώσεων εναντίον της Νότιας Αφρικής η υποστήριξή του –οικονομική και πολιτική- για το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο ANC και την Οργάνωση Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης PLO, η ιστορική συνάντησή του με τον Φιντέλ Κάστρο της Κούβας, και άλλα καθιστούν βέβαιο το γεγονός πως ο Πάλμε διαθέτει μεγάλο αριθμό εχθρών στο εξωτερικό. Αλλά και εντός της χώρας του, οι αριστερές απόψεις του δημιουργούν μεγάλη εχθρότητα από τους δεξιούς της Σουηδίας.

Το 1979 δεν εκλέγεται πρωθυπουργός. Δεν το βάζει κάτω όμως. Επανεκλέγεται πανηγυρικά το 1982 ξεκινώντας μια νέα αλλά και δυναμική θητεία. Τα επόμενα χρόνια έχει καθοριστικές συναντήσεις με τους μεγαλύτερους ηγέτες ανά τον κόσμο. Τον σέβονται όλοι πια. Τον αποδέχονται. Στη Διάσκεψη της Ευρώπης το καλοκαίρι του 1985 καταφέρνει να ενώσει ολόκληρη την Ευρώπη.

Η  νέα τετραετία 1982 – 1986 τον βρίσκει καθολικά πρώτο παντού. Στα συνέδρια του κόμματός του ,στις συνεντεύξεις στην σουηδική τηλεόραση, στον Τύπο της  χώρας, στα επίσημα ταξίδια, στις διασκέψεις, στις συναντήσεις του με τους ηγέτες. Ο Πάλμε κυκλοφορεί συχνά χωρίς καμία προστασία από την αστυνομική του συνοδεία από τις αρχές της χρονιάς πια. Είναι η 28η Φεβρουαρίου του 1986 ημέρα Σάββατο και ώρα 22:00.

Επιστρέφει πεζή στο σπίτι του έχοντας μόλις βγει από έναν κινηματογράφο με τη σύζυγό του Λίσμπετ στον κεντρικό δρόμο Σβεαβέγκεν της Στοκχόλμης. Ο θάνατος παραμονεύει στην επόμενη γωνία. Το αντρόγυνο πέφτει θύμα επίθεσης από έναν μανιακό δολοφόνο. Ο Πάλμε πυροβολείται δύο φορές στο στομάχι, και η σύζυγός του στην πλάτη.

Η σουηδική αστυνομία ειδοποιείται αμέσως στον τόπο του στυγερού εγκλήματος. Δύο νεαρά κορίτσια που βρίσκονται σε ένα αυτοκίνητο κοντά στο αποτρόπαιο θέαμα προσπαθούν να βοηθήσουν τον Πρωθυπουργό. Μεταφέρεται με ασθενοφόρο επειγόντως αλλά ήδη είναι νεκρός όταν φτάνει στο νοσοκομείο. Η Λίσμπετ  Πάλμε θεραπεύεται από τον τραυματισμό της και αναρρώνει λίγες εβδομάδες αργότερα. Ο δολοφόνος καταφέρνει να ξεφύγει στην διασταύρωση Τουννελγκάταν και εξαφανίζεται δια παντός στο σκοτάδι.

Ο κόσμος παγώνει ολόκληρος την ίδια στιγμή. Το ίδιο και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Κηρύσσεται τετραήμερο εθνικό πένθος και η κηδεία του μεγαλοπρεπής γίνεται στον Καθεδρικό ναό της Στοκχόλμης με εκατομμύρια Σουηδούς και όχι μόνο να συνοδεύουν τον λαοφιλή ηγέτης τους στην τελευταία του κατοικία.

Παρά το ανθρωποκυνηγητό της αστυνομίας τόσες δεκαετίες μετά, ο δολοφόνος δεν βρέθηκε ποτέ και η συγκλονιστική δολοφονία του Πάλμε παραμένει εντελώς ανεξιχνίαστη, και μια σειρά από θεωρίες συνωμοσίας χωρίς τις παραμικρές αποδείξεις περιβάλλουν τον φόνο μέχρι και σήμερα.

Η κληρονομιά που άφησε πίσω του τεράστια. Από τις ιστορικές ομιλίες του και τις συνεντεύξεις του μέχρι και τα βιβλία του. Ήταν ο κορυφαίος Ευρωπαίος πολιτικός κατά πολλούς τη δεκαετία του 1980.