ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
Φαντασία και σουρεαλισμός σε μια απίθανη ιστορία «τρελού έρωτα»
Του Νίνου Φένεκ Μικελίδη
**** Bad Guy
Bad Guy. Νότια Κορέα, 2001. Σκηνοθεσία-σενάριο: Κιμ Κι-Ντουκ. Ηθοποιοί: Τσο Τσιάε-Χιουν, Σέο Γουόν, Σιν Γιου Τζιν. 100´
Η ιστορία ενός άντρα ερωτευμένου με μια γυναίκα που τον αγνοεί, ο οποίος την αναγκάζει να εκπορνεύεται για να την παρακολουθεί κρυφά μέσα από ένα διπλής όψης καθρέφτη, φαίνεται στο χαρτί κάπως απίθανο ή και εξοργιστικό. Μια τέτοια ιστορία χρησιμοποίησε ο Κιμ Κι-Ντουκ, στην ταινία του Bad Guy, που γύρισε το 2001 (αν και κυκλοφόρησε μόλις το 2005), ένα χρόνο μετά το εξαιρετικό «Το Νησί» (μια ακόμη ιστορία ενός αλλόκοτου έρωτα), και που, την εποχή του, εξόργισε πολλούς κριτικούς.
Μια ταινία τελικά που χρησιμοποιεί τη φαντασία, το μαύρο χιούμορ και τη σουρεαλιστική έμπνευση για να μας μιλήσει για ένα «τρελό έρωτα» (κάτι σίγουρα που θα άρεσε και τον Μπουνιουέλ) αλλά και για μια κοινωνία ταξικών συγκρούσεων και παιχνιδιών εξουσίας.
Η ιστορία του Κι- Ντουκ είναι τελικά αφορμή για να γνωρίσουμε δυο εξαιρετικά ενδιαφέροντες χαρακτήρες: έναν άντρα, σιωπηλό (δεν μιλάει σχεδόν ποτέ), αδίστακτο μαστροπό, που επιβλέπει ένα πορνείο, αν και, από ότι αρχίζουμε να αντιλαμβανόμαστε σταδιακά, τραυματισμένος, σωματικά και ψυχικά, και μια γυναίκα, όμορφη νεαρή φοιτήτρια, καλής οικογένειας, ντροπαλή, που ο άντρας αποφασίζει να εκδικηθεί όταν εκείνη τον φτύνει, μετά που τη φιλά βίαια στο παγκάκι που τη βλέπει και την ερωτεύεται. Στη βασανιστική πορεία της στο πορνείο, όπου αυτός την αναγκάζει να εργάζεται, η γυναίκα μετατρέπεται σε μια πεισματική, γενναία κοπέλα, που δεν παύει να αντιστέκεται σ’ αυτόν.
Ο Κι-Ντουκ τοποθετεί τον, στην πραγματικότητα αντί-ήρωα πρωταγωνιστή του, και τη νεαρή άπειρη γυναίκα, η οποία, σπρωγμένη στην πορνεία, δυναμώνει και βρίσκει διέξοδο στην προσωπικότητα της (στο νου έρχεται η «Ωραία της ημέρας» του ανεπανάληπτου Λουίς), σε ένα συγκεκριμένο, βουτηγμένο στην εκμετάλλευση και τη διαφθορά, κοινωνικό περιβάλλον (εκείνο της Νότιας Κορέας) που επηρεάζει και καθοδηγεί τις πράξεις τους.
Περιβάλλον που ο σκηνοθέτης καταγράφει άλλοτε ρεαλιστικά και άλλοτε με εικόνες σχεδόν θα έλεγα ονειρικές, με σουρεαλιστικά στοιχεία, όπως εκείνες με τα συνεχή γκρο πλάνα των ματιών του ερωτοχτυπημένου άντρα που παρακολουθεί πίσω από τον καθρέφτη τη γυναίκα να κάνει σεξ με τους πελάτες και οι φωτογραφίες ενός ζευγαριού, που τους έχουν αφαιρεθεί τα μάτια (φωτογραφία που κρύβει στην άμμο μια άγνωστη γυναίκα που τη βλέπουμε να μπαίνει στη θάλασσα και να χάνεται), και που η ηρωίδα βρίσκει στην ακρογιαλιά, στην οποία την οδηγεί κάποια στιγμή ο άντρας.
** ½ Η φλεγόμενη θάλασσα
The Burning Sea. Νορβηγία, 2021. Σκηνοθεσία: Τζον Άντρεας Άντερσεν. Σενάριο: Χάραλντ Ρόουζλοου-Έγκ. Ηθοποιοί: Κριστίν Κούγιαθ Θορπ, Χένρικ Μπιέλαντ, Άντερς Μπάασμο, Μπγιορν Φλόμπεργκ. 104´
Καλογυρισμένη, σύμφωνα με τις γνωστές φόρμουλες, νορβηγική περιπέτεια καταστροφής, είδος που ξεκίνησε στη δεκαετία του ‘70, με αμερικανικές υπερπαραγωγές όπως «Ο πύργος της κολάσεως» για να φτάσει σε πιο σύγχρονες, και σκανδιναβικές, όπως ο «Σεισμός».
Εδώ πρωταγωνίστρια είναι μια γυναίκα γεωλόγος, χειρίστρια υποβρύχιων μηχανημάτων, που αναλαμβάνει, μαζί με ένα συνάδελφοι της, να ερευνήσει για αγνοούμενους σε μια νορβηγική εξέδρα εξόρυξης που έχει καταρρεύσει στη Βόρεια Θάλασσα για να ανακαλύψει πως, στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια τεράστια οικολογική καταστροφή.
Καλός, με αρκετό σασπένς, ρυθμός, μερικοί ενδιαφέροντες χαρακτήρες, αναμενόμενες καταστάσεις, θυσίες και λίγο μελό, και, το σπουδαιότερο, εξαιρετικά ειδικά εφέ, που προσφέρουν γενναιόδωρα τα σύγχρονα ψηφιακά εφέ, εξασφαλίζοντας μια ευχάριστη βραδιά.
** ½ – Χαμογέλα
Smile. ΗΠΑ, 2022. Σκηνοθεσία-σενάριο: Πάρκερ Φιν. Ηθοποιοί: Σόζι Μπέικον, Τζέσι Τ. Άσερ, Κάιλ Γκάρνερ, Κέιτλιν Στέισι, Καλ Πεν. 115´
Τα κληρονομικά τραύματα είναι στο επίκεντρο αυτής της καλοφτιαγμένης ταινίας τρόμου, πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του νέου σκηνοθέτη Πάρκερ Φιν, βασισμένη στη βραβευμένη μικρού μήκους ταινία του «Η Λώρα δεν κοιμήθηκε». Από τα πρώτα κιόλας πλάνα, η ηρωίδα του, η ψυχολόγος Ρόουζ Κότερ, αντιμετωπίζει τη με φριχτό τρόπο αυτοκτονία μιας ασθενούς της, που πίστευε πως την κυνηγούσε ένα περίεργο ον που «για μάσκα φορούσε τα πρόσωπα ανθρώπων». Αυτοκτονία που τη στοιχειώνει με αλλόκοτα οράματα που βάζουν σε κίνδυνο τη σχέση της με τους δικούς της: την αδερφή της και τον αρραβωνιαστικό της. Ύστερα από μια σειρά φριχτών θανάτων με ακρωτηριασμένα σώματα, η Ρόουζ αναγκάζεται να ζητήσει τη βοήθεια ενός αστυνομικού, πρώην αρραβωνιαστικού της.
Αντλώντας από διάφορες ταινίες με παρόμοια υπερφυσικά τέρατα, ο Πάρκερ Φιν κατάφερε να δώσει μια νέα πνοή στο θέμα και να φτιάξει σκηνές που κυριολεκτικά σε τρομάζουν και σου κόβουν την αναπνοή, χρησιμοποιώντας τον τρόμο για να μας αναγκάσει να αντιμετωπίσουμε, χωρίς καθόλου χαμόγελα, τα δικά μας τραύματα. Συνολικά μια ταινία που μας αποκαλύπτει ένα νέο ταλέντο στον πρόσφατα ταλαιπωρημένο φανταστικό κινηματογράφο.
