ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
Συναρπαστική τομή της «κλειστής» ιρανικής κοινωνίας
Του Νίνου Φένεκ Μικελίδη
**** Ένας ήρωας
Ghahremen/A Hero. Ιράν, 2021. Σκηνοθεσία-σενάριο: Ασκάρ Φαρχάντι. Ηθοποιοί: Αμίρ Ζαντίντι, Μόχσεν Ταναμπαντέχ,Φερεσντέ Σάντρε Οραφάιγ. 127´
Ευπρόσδεκτη επιστροφή του Ιρανού σκηνοθέτη Ασγκάρ Φαρχάντι (ή Φαραντί, όπως τον προφέρουν οι Γάλλοι) στη χώρα του (ύστερα από την όχι το ίδιο ενδιαφέρουσα ταινία «Το ξέρουν όλοι», που γύρισε στο εξωτερικό), με την ταινία «Ένας ήρωας» που πρωτοείδαμε στο διαγωνιστικό τμήμα του 74ου Φεστιβάλ των Κανών.
Ο Ραχίμ (Αμίρ Ζαντίντι) βρίσκεται στη φυλακή για ένα χρέος που δεν μπόρεσε να ξεπληρώσει. Η ταινία καταγράφει τις δυο μέρες που αυτός βγαίνει με άδεια από τη φυλακή και προσπαθεί να πείσει τον δανειστή του να αποσύρει την καταγγελία. Μόνο που πίσω από αυτήν κρύβεται η επιθυμία εκδίκησης τόσο από τον δανειστή του όσο και από την πρώην γυναίκα του.
Ώσπου ο Ραχίμ και μια νέα γυναίκα που είναι ερωτευμένη μαζί του, αποφασίζουν να βάλουν μπροστά ένα σχέδιο για να πείσουν τον πεισματάρη, αδιάλλακτο δανειστή να υποχωρήσει και να δεχτεί μια με γραμμάτια εξόφληση. Μια, όπως τελικά αποδεικνύεται, πολύ δύσκολη πορεία, με απρόοπτες εξελίξεις και με διαφορα συγγενικά και φιλικά πρόσωπα να αναμιγνύονται σ’ αυτήν: την αδερφή του Ραχίμ, τον μικρό, με προβλήματα δυσλεξίας, γιο του, ένα εξυπηρετικό σοφέρ και τα μέλη μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης.
Με ένα με ωραίους διαλόγους και συνεχείς ανατροπές σενάριο, με στημένες με ξεχωριστή φροντίδα καταστάσεις, και με σωστούς ανθρώπινους χαρακτήρες (που ερμηνεύουν τέλεια όλοι οι ηθοποιοί του), τοποθετημένους σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό περιβάλλον, από το οποίο δεν λείπει και η οξυδερκής κριτική μάτια, ο Φαρχάντι έφτιαξε μια συναρπαστική κοινωνική, και με σασπένς, ταινία στο πνεύμα της αριστουργηματικής του, «Ένας χωρισμός». Μια ταινία που δίκαια κέρδισε το Μέγα Βραβείο του φεστιβάλ των Κανών – το δεύτερο πιο σημαντικό, μετά το Χρυσό Φοίνικα, βραβείο της εκδήλωσης.
** Εκκόλαψη
Pahanhautoja/Hatching. Φιλανδία/Σουηδία, 2022. Σκηνοθεσία: Χάνα Μπέργκχολμ. Σενάριο: Χάνα Μπέργκχολμ, Ίλια Ράουτσι. Ηθοποιοί: Σίρι Σολαλίνα, Σοφία Χαϊκίλα, Γιάνι Βολάλεν. 86´
Μια 12χρονη αθλήτρια ενόργανης γυμναστικής, που προσπαθεί να ικανοποιήσει την απαιτητική μητέρα της, ανακαλύπτει ένα παράξενο αυγό που η εκκόλαψη του σε πουλί-τέρας θα οδηγήσει σε τρομακτικά αποτελέσματα. Η πρωτοεμφανιζόμενη Φινλανδή σκηνοθέτρια Χάνα Μπέργκχολμ χρησιμοποιεί τα στοιχεία της ταινίας τρόμου, ιδιαίτερα στις σχέσεις της νεαρής της πρωταγωνίστριας με το πουλί-τέρας, για να φτιάξει μια ταινία γύρω από τη μητρότητα αλλά και το πέρασμα από την παιδική στην εφηβική ηλικία, μαζί με τα άγχη που αυτό προκαλεί. Στην ταινία υπάρχουν ωραίες ιδέες που δυστυχώς δεν βρίσκουν πάντα τη σωστή λύση, στις οποίες δεν βοηθάει και ο αργός ρυθμός.
ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΙΣ
***** ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ (El espiritu de la colmena). Ισπανία, 1973. Σκηνοθεσία: Βίκτορ Έριθε. Σενάριο: Άνχελ Φερνάντεθ Σάντσος, Βίκτορ Έριθε. Ηθοποιοί: Φερνάντα Φερνάν Γκομέθ, Τερέζα Γκιμπέρα, Άνα Τόρεντ. 98´
Με φόντο την Ισπανία αμέσως μετά τον εμφύλιο πόλεμο, ένα κοριτσάκι, επηρεασμένο από την προβολή της κλασικής ταινίας «Φράνκενσταϊν» (1931) του Τζέιμς Χουέιλ, που παρακολουθεί στην πλατεία του χωριού της, μεταθέτει τη συμπαθητική μορφή του τέρατος στον πληγωμένο στρατιώτη (σίγουρα του Δημοκρατικού Στρατού), που ανακαλύπτει στον σταύλο της οικογένειας και αρχίζει να τον βοηθά. Μια ποιητική ματιά πάνω στον φανταστικό, βουτηγμενο σε μια μαγεία, αθώο κόσμο των παιδιών ταυτόχρονα κι ένα σχόλιο πάνω στη φασιστική Ισπανία του Φράνκο μέσα από μια αριστουργηματική, δοσμένη με εικαστικά λαμπρές εικόνες, ταινία – σίγουρα από τις καλύτερες που μας έδωσε ο σύγχρονος ισπανικός κινηματογράφος.
**** Η φλόγα που τρεμοσβήνει
Le feu follet. Γαλλία, 1963. Σκηνοθεσία: Λουί Μαλ. Σενάριο: Πιέρ Ντριέ Λα Ροσέλ, Λουί Μαλ. Ηθοποιοί: Μορίς Ρονέ, Ζαν Μορό, Αλεξάντρα Στιούαρτ. 108´
Μετά την ανάρρωση του σε κλινική απεξάρτησης από το αλκοόλ κι ενώ σκέφτεται να αυτοκτονήσει, ο Αλέν αποφασίζει πρώτα να επισκεφτεί τους φίλους του στο Παρίσι, ελπίζοντας να του προσφέρουν ένα λόγο για να μπορέσει να συνεχίσει να ζει.
Με βάση το μυθιστόρημα του Πιέρ Ντριέ Λα Ροσέλ, ο Λουί Μαλ έφτιαξε το πορτρέτο ενός ευαίσθητου, αν και απελπισμένου, άντρα, που ζει μια σκληρή, αποξενωμένη, χωρίς ιδανικά, αστική κοινωνία, που τελικά θα τον οδηγήσει στην εξόντωση. Με μια εξαιρετική, συγκρατημένη ερμηνεία από τον Μορίς Ρονέ!
