Ότι «το λέει η περδικούλα της» είναι αναμφισβήτητο. Τι κι αν βρίσκεται τα τελευταία χρόνια στην κορυφή της λίστας «επικηρυγμένων» εκ μέρους του ζερβού* προοδευτισμού(!!!) και των εγκάθετων (ποντικο)βατράχων του στο έλος του διαδικτύου; Ποσώς αναδιπλώθηκε…
Στη συγγραφέα και ιστορικό Σώτη Τριανταφύλλου αναφέρομαι-απώτερη καταγωγή από το Ευπάλιο Δωρίδας.
Διανοούμενη φύσει και θέσει ενσαρκώνει συνάμα και αυτό που λέμε «πολίτης του κόσμου». Και τα δύο στην βαλκανική μας επαρχία διεγείρουν τα εξαρτημένα αντανακλαστικά του κομπλεξικού καθυστερημένου, προκαλώντας αντιπάθεια και μίσος. (Ως προς αυτό συνηγορεί και ο Νίκος Δήμου, καθώς, για το συγγραφικό της έργο, γράφει : «Μέσα στον αφόρητα επαρχιακό τόνο της ελληνικής πεζογραφίας, η Σώτη ξεχωρίζει σαν την μύγα μες το γάλα. Πράγμα που φυσικά δεν της συγχωρεί κανένας»).
Προσθέτοντας και το κάθε άλλο παρά «γλυκανάλατο» ύφος της όταν αντιμετωπίζει την καθεστηκυία πολιτική ορθότητα περί ρατσισμού έχουμε, νομίζω, τους πραγματικούς λόγους της δίωξής της με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο.
Θα έλεγα μάλιστα πως αυτό ισχύει πολύ περισσότερο, αν συνυπολογιστεί η άποψή της πως «οι αντιρατσιστές είναι ρατσιστές».
Με το βιβλίο «Πλουραλισμός, πολυπολιτισμικότητα, ένταξη, αφομοίωση», καθώς και με άρθρα της στην «athensvoice» έχει διεμβολίσει την περί ρατσισμού καθεστηκυία τάξη(!). Έχοντας σε προτεραιότητα το ισλαμικό πρόβλημα ιδού πως περιγράφει τις ενστάσεις της: «οι αντιρατσιστές», λέει, «δεν περιγράφουν ως ρατσισμό οποιαδήποτε απαρέσκεια σε φυλή ή θρησκεία – κάνουν επιλογή.
Σίγουρα δεν θεωρούν ρατσισμό τον αντιαμερικανισμό. Τον θεωρούν «ηθική στάση» μολονότι συχνά συνοδεύεται από υποκίνηση σε βία. Επιπροσθέτως, ταυτίζουν τη φυλή με τη θρησκεία. Η ισλαμοφοβία εξισώνεται με τον ρατσισμό: εναντίον ποιας φυλής άραγε; (…) Αν ο αντιρατσιστικός νόμος έγινε για να προστατέψει το Ισλάμ από την αποδοκιμασία και την απόρριψη είναι μια μεγάλη επιτυχία της Σαουδικής Αραβίας και του σαλαφισμού»**.
Η τοιαύτη αντιμετώπιση, υποστηρίζει, ευνοεί την άκρα δεξιά, αφού της δίνει το δικαίωμα να ψηφοθηρεί μονοπωλώντας την ισλαμοφοβία.
(Ευνοεί και το «επάγγελμα αριστερός» – γιατί όχι και το «επάγγελμα αντιρατσιστής», μιας και αυτά τα δυο πάνε συνήθως μαζί-θα προσθέσω εγώ. Υπενθυμίζοντας πως φασισμός και αριστερισμός ανέκαθεν αλληλοτροφοδοτούνται. «Το να χέρι νίβει τ’ άλλο» που λένε.
Ασύμβατη σίγουρα για το «γλυκανάλατο» της πολιτικής ορθότητας η Σώτη Τριανταφύλλου. Στέκεται απέναντι στο «καρακαϊδονέ» και «μπουφονέ» που κατακλύζει τηλεοράσεις και διαδίκτυο και προσωπικά ευχαριστώ που υπάρχει.
Μακάρι να υπήρχαν κι άλλες..
*Και με τη σημασία του ανήλιαγου
**Από συνέντευξη στο «Liberal”
