Της Ευρώπης Κοσμίδη*
Πόσα πράγματα τα τελευταία χρόνια της κρίσης μάς έχουν ενώσει και μας έχουν κάνει να νιώσουμε υπερήφανοι; Από όσο θυμάμαι πρέπει να είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ένα από αυτά είναι σαφέστατα το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος.
Αντικατοπτρίζει την Ελλάδα που έχει όραμα, που έχει αισθητική, που αγαπά τον πολιτισμό και έχει διάθεση ειλικρινούς προσφοράς και μεγαλόθυμης δωρεάς.
Αυτό το σπουδαίο έργο, που παραδόθηκε την περασμένη εβδομάδα σε όλους τους Έλληνες, πρέπει να το σεβαστούμε. Πρώτα από όλα εμείς. Οι Έλληνες πολίτες. Αυτό το συμβατικό που ακούστηκε κατά την τελετή παράδοσης, πως πλέον το έργο περνάει «στους Έλληνες πολίτες», να γίνει και ουσιαστικό. Να νιώσουμε όλοι πως αυτό το σπουδαίο έργο μάς ανήκει και πρέπει να το προστατεύσουμε. Το ίδιο πρωτίστως θα πρέπει να κάνει και το ελληνικό Δημόσιο, στην κατοχή του οποίου πέρασε το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ).
Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση αυτό το στολίδι της Αθήνας να διαχειριστεί με τις ίδιες ιδεοληψίες του παρελθόντος. Η ανακοίνωση των μελών του νέου Δ.Σ. δεν είναι κάποιο ενθαρρυντικό σημάδι, καθώς υπάρχουν πρόσωπα που δεν συνάδουν με το φρέσκο και το νέο.
Για μία ακόμα φορά όμως θα προτείνω να περιμένουμε και να δώσουμε χρόνο στο νέο Δ.Σ. να διαχειριστεί με τον τρόπο που αρμόζει ένα τέτοιο σπουδαίο έργο. Δεν έχουμε πολλά στην Ελλάδα σαν το ΚΠΙΣΝ. Ούτε κάθε μέρα τη δυνατότητα να φανούμε έτοιμοι για μία νέα αρχή.
Η ευκαιρία αυτή μας δίνεται σαν ένα καλό και δυνατό τεστ. Να μην γίνει το ΚΠΙΣΝ κομμάτι της κομματικής αντίληψης. Της διαχρονικής μιζέριας μας και των ιδεοληψιών μας. Να συνεχίσει να φοράει τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος, όπως από την πρώτη στιγμή που σχεδιάστηκε μέχρι την υλοποίησή του.
Ο χώρος του πολιτισμού είναι ένας ευνοϊκός χώρος για την Ελλάδα, που την περίοδο της κρίσης όχι μόνο δεν έμεινε αλώβητος, αλλά πολλές φορές μπήκε και αυτός στα μονοπάτια του διχασμού, όπως όλα τα άλλα, και έγινε πεδίο αντιπαράθεσης. Υπάρχουν όμως παραδείγματα θετικά, όπως της υπερκομματικής και αείμνηστης Μελίνας.
Μπορούμε να κάνουμε μία νέα αρχή. Και για να ακριβολογώ, μπορεί η κυβέρνηση η οποία διαχειρίζεται σήμερα το σπουδαίο αυτό έργο. Δεν πρέπει το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος να γίνει μία ακόμα ΔΕΚΟ. Να απαξιωθεί και να υποβαθμιστεί. Το εύχομαι ειλικρινά. Αν όμως διαπιστώσουμε κάτι διαφορετικό τότε να ξέρει η κυβέρνηση πως υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί, να το υπερασπιστούν. Εμείς. Οι Έλληνες πολίτες.
Πολιτικός μηχανικός και πολιτευτής με τη Ν.Δ.
στην Περιφέρεια Αττικής
