Η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη ΔΕΘ περιείχε τα συστατικά που θα εγγυηθούν το φρένο στο κατήφορο και την ένδεια που ζουν το 1/3 των συμπολιτών μας.
Το τρίπτυχο της αναγέννησης της χώρας είναι:
Πρώτον, να δημιουργήσουμε πολλές νέες δουλειές μέσα από μια έκρηξη ιδιωτικών επενδύσεων.
Δεύτερον, να μειώσουμε τα φορολογικά βάρη και να εξορθολογίσουμε τη λειτουργία του Κράτους.
Τρίτον, να σταθούμε κοντά στους νέους και στους πιο αδύναμους συμπολίτες μας.
Πέρα από τις κλασσικές αναφορές στις επενδύσεις, σε μα αποστροφή του λόγου του είπε πως η σύγχρονη κοινωνική πολιτική εκφράζεται με την εύρεση εργασίας.
Το μεγάλο στοίχημα λοιπόν είναι η εργασία και όχι τα επιδόματα ανεργίας. Η επιβράβευση των επιχειρήσεων αποτελούσε πάγιο αίτημα της αγοράς είτε φορολογικά είτε χρηματοδοτικά.
Λιγότερο Κράτος-Φορολογία-Γραφειοκρατία
Οι βασικοί πυλώνες που θα προσελκύσουν κεφάλαια όμως που δεν θα έρθουν με αποικιακούς όρους αλλά θα σεβαστούν τον εργαζόμενο.
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ακούστηκε η νέα πρόταση για χαμηλότερη ρήτρα τον πρώτο χρόνο από τους δανειστές. Έτσι θα μειώσει ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένων-εργοδοτών.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης έδωσε τις δικές του υποσχέσεις για τους νέους που ψάχνουν δουλειά και την σύνδεση των αποφοίτων από τα Πανεπιστήμια με την αγορά.
Η διαφωνία με το μοντέλο Παιδείας της κυβέρνησης αποτυπώθηκε με την κατάργηση των νόμων Μπαλτά-Φίλη-Γαβρόγλου και την δημιουργία πρότυπων σχολείων παντού. Καίρια αναφορά στην υπογεννητικότητα αλλά τα 1.000 ευρώ επιπλέον αφορολόγητο δεν φτάνει.
Το βασικό επιχείρημα του είναι η σοβαρότητα και η αξιοπιστία που θα ανοίξουν το δρόμο της ανάπτυξης. Η εφαρμογή μεταρρυθμίσεων όμως απαιτεί ευρύτατη πλειοψηφία ή κυβέρνηση συνεργασίας.
Έδωσε βάρος στην οικονομία και αν αντιπαραβάλουμε την ομιλία Τσίπρα διακρίνουμε αρκετές ομοιότητες στη θεματολογία (ΕΝΦΙΑ-ανεργία-αδύναμοι). Λαμβάνοντας υπόψη την επιτροπεία της Ε.Ε για τα επόμενα 43 χρόνια μου δίνουν την εντύπωση πως ψάχνουμε ποιος είναι καλύτερος μάνατζερ και όχι πρωθυπουργός.
Πράγματι, αξίζουμε…καλύτερους
