Της Ζωής Τόλη

Το έργο «Ό,τι απομένει», του Jonathan Bailie, παρουσιάζεται στο θέατρο «Μπιπ». Σκηνοθεσία Μάριος Παΐτάρης, μετάφραση Άρτεμις Ορφανίδου και επιμέλεια σκηνικού χώρου Αργύρης Ραλλιάς. Μία δραματική παράσταση σύγχρονη, αιχμηρή που με τα διαχρονικά μηνύματά της καυτηριάζει τα κακώς κείμενα της κάθε κοινωνίας που έχει περιορίσει δικαιώματα και ευκαιρίες στη νέα γενιά.

Ο J. Bailie έγραψε το έργο το 2012 που παρουσιάστηκε με μορφή αναλογίου. Λίγο αργότερα ανέβηκε ως ολοκληρωμένη θεατρική παράσταση και γνώρισε αξιοσημείωτη επιτυχία. Ο Βορειοΐρλανδός συγγραφέας πραγματεύεται την κοινωνική/ιδεολογική κρίση και την άμβλυνση των αξιών στη σύγχρονη εποχή μέσα από τις ιστορίες τριών νέων ανθρώπων που βρίσκονται σε μια δύσκολη φάση της ζωής τους και που μέσα από συμπτώσεις εμπλέκονται σε μία συγκρουσιακή κατάσταση άνευ προηγουμένου.

Μέσα από αφηγήσεις ξετυλίγεται η ιστορία των πρωταγωνιστών που μπλοκαρισμένοι μέσα στη μοναξιά και τους φόβους τους απελπίζονται ζώντας χωρίς αγάπη. Δείχνουν με κάθε έκφραση και τρόπο πόσο διακαώς έχουν ανάγκη να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Δίκαιο αίτημα αν σκεφτεί κανείς πως αυτό το ισχυρό συναίσθημα αποτελεί τον εφαλτήρα για την άνάπτυξη της προσωπικότητας και θωρακίζει το άτομο απέναντι στο άδικο, το δήθεν και το νοσηρό.

Σφοδρά συναισθήματα, βίαιες εικόνες, ψυχικές συγκρούσεις και διλήμματα κινούν τις πράξεις τους, καθώς αναρωτιούνται ο καθένας μέσα από το δικό του πρίσμα ποια είναι η έννοια του δικαίου και αν μπορεί να υπάρξει η όποια εφαρμογή του στο σήμερα.

Ο σκηνοθέτης μορφοποιεί μία δράση μέσα σε γκρίζο περιβάλλον και με τα κατάλληλα σκηνικά, τα φώτα και την κίνηση των ηθοποιών δημιουργεί σκοτεινή ατμόσφαιρα μέσα από την οποία αναδεικνύει τις αντιπαραθέσεις, την αντιδραστικότητα, την παρεκκλίνουσα συμπεριφορά και τις βίαιες εκδηλώσεις.

Σχεδιάζεται, λοιπόν, μια τέτοια γεωμετρία του θεατρικού, ώστε να φανούν τα εμπόδια, οι αναστολές, οι φόβοι, οι προσδοκίες, οι συμβιβασμοί και τα χρεωκοπημένα όνειρα.

Δυό άντρες και μία γυναίκα υποδύονται τα πρόσωπα της ιστορίας ερμηνεύοντας τους ρόλους τους με σθένος και πληρότητα. Ο άνεργος νεαρός (Γιώργος Τσιάλος), ο κατ´επιλογήν υπάλληλος ταξί (Γιάννης Βλάχος) και η νοσοκόμα (Χριστιάνα Πανοπούλου), που οραματιζόταν ένα κοινωνικό έργο, θύματα μιας παρεξήγησης δρουν μέσα σε ένα τρομακτικό περιβάλλον. Ένα περιβάλλον ικανό να τους φέρει αντιμέτωπους με το βαθύ «εγώ» τους, ώστε μέσα από συναισθηματικές/κοινωνικές ανατροπές, να δουν καθαρά την αλήθεια, αναλογικά με το ποιόν του χαρακτήρα τους.

Ο ταλαντούχος J.Bailie μέσα από τα μάτια των ηρώων του μελετά την έκπτωση του αξιακού συστήματος, την αλλοίωση των θεσμών, αλλά και τον περιρρέοντα ΦΟΒΟ, που παραποιεί όποια καλή πράξη συμβαίνει στον κοινωνικό ιστό. Πως οι όποιες αγαθές προθέσεις του ανθρώπου σε όλα τα επίπεδα δράσης του, μπορούν να λειτουργήσουν ως ταχυφλεγής βόμβα, λόγω της καχυποψίας και της αμφισβήτησης από την πλευρά των άλλων, που σαφώς πυρήνα έχουν το φόβο.

Η «ανορθόδοξη» ως προς την εξέλιξή της περιπέτεια των προσώπων του δράματος, είναι μικρογραφία ενός ανθρώπινου συνόλου που έχασε τον προβληματισμό του, επειδή πίστεψε περισσότερο σε πλαστές ανάγκες και κίβδηλα ιδανικά με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ατυχίες, σύγχυση, ναρκωτικά, βία, προσωπικές «φυλακίσεις», αυτοκαταστροφικότητα, αποτυπώνουν την ασφυξία που προκαλεί η σύγχρονη κοινωνία στα μέλη της και ειδικότερα στους νέους ανθρώπους.

Η μόνη ένσταση είναι ότι οι πρωταγωνιστές αφηγούνται στο μεγαλύτερο μέρος της παράστασης με ελάχιστες στιγμές πρόζας, κάτι που εμποδίζει τη δραματική ροή και κάπως κουράζει το θεατή.

Η πρωτότυπη μουσική είναι του Κλειτία Κοκαλάρι, οι διεισδυτικοί φωτισμοί του Γιάννη Ζέρβα και η επιμέλεια κίνησης του Χρήστου Στα Μαρία.

«Ο,τι απομένει», μία θεατρική δουλειά πολύ ενδιαφέρουσα με αξιοπρεπείς/δυνατές ερμηνείες και στιβαρή σκηνοθεσία.

Δείτε το τρέιλερ της παράστασης: