Της Ζωής Τόλη
«Τσάρλι Τσάπλιν» του Daniel Colas στο θέατρο Ακροπόλ. Μία λαμπερή παράσταση για τον μοναδικό Σαρλό, σε σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια, μετάφραση του Αντώνη Γαλέου, με τον ταλαντούχο Θανάση Τσαλταμπάση και έναν εξαιρετικό θίασο.
Η υπόθεση αναφέρεται στην πολυκύμαντη ζωή του Τσάπλιν, που με τις ταινίες του σημάδεψε την πορεία και εξέλιξη του παγκόσμιου κινηματογράφου.
Το πάμφτωχο χαμίνι γίνεται ένας διάσημος και πάμπλουτος καλλιτέχνης, κάνει μία ζωή γεμάτη ανατροπές, αντιθέσεις και έρωτες, ζώντας ένα παραμύθι, που ούτε στα τρελά του όνειρα δεν είχε φανταστεί. Η αξία του αναγνωρίζεται ως ιδιαίτερο ταλέντο και γίνεται ο αγαπημένος αλητάκος Σαρλό, σε όλη την υφήλιο. Ο ίδιος ο ήρωας ταυτίζεται με το ρόλο του ανθρώπου, που υποστηρίζει τους πτωχούς και αδύναμους και συγκρούεται με το σύστημα της εποχής, σε μια αμερικάνικη κλειστοφοβική κοινωνία. Μακάρθι και Χούβερ γίνονται ο εφιάλτης του.
Αυτό το κλίμα και φυσικά την προσωπικότητα αυτού του χαρακτήρα, αποδίδει ο σκηνοθέτης αριστοτεχνικά, αξιοποιώντας την πολύ καλή και ιδιαίτερη μετάφραση του Αντώνη Γαλέου. Ο Πέτρος Ζούλιας πετυχαίνει να κεντήσει και να αναπτύξει την τραγικότητα αυτής της περσόνας με ένα τρόπο υποδόριο, που όμως ακουμπάει συναισθηματικά το θεατή.
Ένα ρεαλιστικό κινηματογραφικό σύμπαν απεικονίζει τις αξίες, τις αποκλίσεις και την πολιτική ιδεολογία της εποχής, ιδιαίτερα μετά τη λήξη του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου. Περιγράφεται ανάγλυφα μια Αμερική ξενόφοβη, εγκλωβισμένη στο ίδιο, το δικό της, αμερικάνικο όνειρο των ευκαιριών για πλούτο και ευημερία.
Συγκίνηση, ένταση, πάθος και ρυθμός συνθέτουν το σκηνικό, όπου ο «δικός» μας Τσάρλυ, ο Θανάσης Τσαλταμπάσης, ξεδιπλώνει το εύρος του ταλέντου και της υποκριτικής του δύναμης.
Μεταμορφώνεται καταπληκτικά, ενσαρκώνοντας το δύσκολο αυτό χαρακτήρα, μεταφέροντάς μας στον ιδεαλιστικό κόσμο του ιδιαίτερου καλλιτέχνη, στην ατμόσφαιρα της τότε εποχής. Άμεσος, αεικίνητος, λυρικός, πειθαρχημένος στο ρόλο, χωρίς υπερβολές, με τις σωστές κορυφώσεις καθηλώνει το κοινό και μέσα στο ερμηνευτικό του κέντρο εκπέμπει τον αέρα και το φως, που συνοδεύουν τον άξιο ηθοποιό. Δραματικότητα αλληλένδετη με το κωμικό στοιχείο χρωματίζουν τις δράσεις του έργου, εξελίσσουν την πλοκή και απογειώνουν μαζί με το πολύ καλό καστ ηθοποιών την παράσταση.
Η Μαρίνα Ψάλτη απλώς υπέροχη στο ρόλο της μάνας, η Τζένη Θεωνά πειστικά ερμηνεύει τις τρεις διαφορετικές γυναίκες του Τσάπλιν,, ο Σωκράτης Πατσίκας εκπληκτικός στο ρόλο του χολιγουντιανού παραγωγού και ο Χρήστος Σπανός παίζει με μαεστρία τον αδελφό του ήρωα.
Ο Γιώργος Κωνσταντίνου με το εκρηκτικό ταπεραμέντο και την εύπλαστη τεχνική του υποδύεται με ευστοχία, τον Χούβερ του F.B.I.
Επίσης οι Βασίλης Χαρίσσης, Ευφροσύνη Κουτσουβέρη, James Rodi, Φοίβος Παπακώστας και Μυρτώ Σχοινοπλοκάκη ξεδιπλώνουν τους ρόλους τους με επιδεξιότητα.
Η σκηνοθεσία ψύχραιμη, με το απαιτούμενο μέτρο, διαχειρίζεται τη γεωμετρία του έργου αριστοτεχνικά, βοηθούμενη από τα λειτουργικά και καλαίσθητα σκηνικά της Μαίρης Τσαγκάρη. Τα κοστούμια της Παναγιώτας Κοκκορού, λιτά και ενδεικτικά της ατμόσφαιρας της τότε κοινωνίας, η κατάλληλη χορογραφία της Άννας Αθανασιάδη, η έντονη μουσική των Παναγιώτη Αυγερινού και Σπύρου Λούκου και οι υπαινικτικοί φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου συμπράττουν θετικά στο άρτιο αποτέλεσμα. Σημαντική και η συμβολή του Κάρολου Πορφύρη, που ζωντανεύει στη σκηνή κινηματογραφικές εικόνες και όχι μόνο με τις video προβολές.
Μία αληθινή και ζωντανή παράσταση, που σέβεται τον εαυτό της.
