Με την είσοδο της στο Μαξίμου, η κυρία Βασιλική Θάνου, μάλλον δικαιώνει την κριτική που δέχθηκε κατά την άσκηση των καθηκόντων της. Ναι, τελικά απεδείχθη ότι είναι πολύ κοντά στην κυβέρνηση και στον Πρωθυπουργό. Όμως δεν ήταν η μόνη που το έκανε.
Εχουν προηγηθεί άλλοι, από την άλλη πλευρά. Αν είναι σκάνδαλο ο διορισμός της στο Γραφείο του Πρωθυπουργού, μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι διορισμός των προέδρων των ανώτατων δικαστηρίων από τις κυβερνήσεις. Μόλις αλλάξει αυτό, να απαγορευθεί και ο διορισμός τους σε πολιτικές θέσεις
Κάποτε πρέπει να σταματήσει η τόσο μεγάλη υποκρισία που κυριαρχεί στο δημόσιο βίο. Τουλάχιστον όσοι έχουν τη φωλιά τους λερωμένη να μην έχουν το θράσος να βλέπουν ακαθαρσίες μόνο στη φωλιά του γείτονα.
Η κυρία Βασιλική Θάνου δεν πρόλαβε να αποχωρήσει από την προεδρία του Αρείου Πάγου (λόγω ορίου ηλικίας, το οποίο πάσχισε να επεκτείνει, ώστε να μείνει μέχρι τα γεράματα, αλλά απέτυχε) και ανακοινώθηκε ο διορισμός της στο Νομικό Γραφείο του Πρωθυπουργού. Σε μια κανονική χώρα, σαν κι αυτές όπου τηρούνται ορισμένες αρχές δεοντολογίας (αν δεν υπάρχουν ασυμβίβαστα), αυτό δεν θα γινόταν. Τουλάχιστον μέχρι να περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα. Να τηρούνται κάποια προσχήματα, βρε αδερφέ!
Όμως, η Ελλάδα δεν ανήκει σ’ αυτές τις χώρες και αυτά είναι ψιλά γράμματα. Επομένως, οι αντιδράσεις για το διορισμό της κυρίας Θάνου είναι υποκριτικές, ιδιαίτερα αν προέρχονται από κόμματα και στελέχη τους που έχουν κάνει στο παρελθόν ακριβώς το ίδιο!
Και επειδή λαμβάνει, δια νόμου, την υψηλότερη σύνταξη στη χώρα, θα κάνει τη δουλειά χωρίς αμοιβή. Εντάξει, δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία συνταξιούχος που αναζητεί απασχόληση για τη δύσκολη περίοδο της αποστρατείας.
Να θυμίσουμε τις περιπτώσεις των Χρήστου Σαρτζετάκη (είχε γίνει Αρεοπαγίτης), ο οποίος το 1985 επελέγη για Πρόεδρος της Δημοκρατίας και Χαράλαμπο Αθανασίου, ο οποίος έφυγε από Αρεοπαγίτης και έγινε βουλευτής της ΝΔ και αμέσως μετά υπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Σαμαρά (2012). Να μην ξεχάσουμε και τον πρώην Πρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Παναγιώτη Πικραμμένο, που ως εν ενεργεία δικαστικός λειτουργός την περίοδο 1991-1993 ήταν σύμβουλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Όπως και τον Κωνσταντίνο Μενουδάκο, που ήταν επίσης εν ενεργεία δικαστικός λειτουργός και υπήρξε Νομικός Σύμβουλος της κυβέρνησης Σημίτη.
Τώρα όσο αφορά την ταμπακιέρα, το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι ο διαχρονικός διορισμός των προέδρων των ανώτατων δικαστηρίων από τις κυβερνήσεις. Οσοι σήμερα διαμαρτύρονται ας διακηρύξουν ότι θα το αλλάξουν με την αναθεώρηση του Συντάγματος. Μετά ας απαγορεύσουν και τον διορισμό των «αποστρατευομένων» σε πολιτικές θέσεις, τουλάχιστον μέχρι να περάσει ένα εύλογο διάστημα, ώστε να τηρούνται κάποια προσχήματα!
