Του Συμεών Σολταρίδη
Ή είμαστε υπερβολικά σαματατζήδες ή συναισθηματίες ή προκαλούμε το γέλιο και τα ειρωνικά σχόλια ή ποδηγετούμαστε σαν όχλος , από υπερεθνικόφρονα τζάκια , συμφεροντολόγους και α-πολίτικα μυαλά. Δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι άλλο από αυτό που παρακολουθούμε τελευταία στα ΜΜΕ.
Δεν κινούμαστε πολιτικά με πολιτική τακτική, αλλά με την πρακτική «όσα έρθουν και όσα πάνε». Ακολουθούμε τους σχεδιασμούς και τα λεγόμενα ορισμένων που πιστεύουν ότι με τα λόγια και τις πράξεις τους προσφέρουν υπηρεσίες. Σχεδιασμοί που ούτε την δεκαετία του 1980 δεν έφερναν θετικά αποτελέσματα , τα επαναφέρουμε τώρα στην δύση της δεκαετίας του 2010. Πορείες, διαμαρτυρίες , εμπάργκο προϊόντων είναι στην ημερήσια διάταξη.
Φανφαρονισμοί, βερμπαλισμοί , μεγαλοστομίες και τζάμπα μαγκιές είναι σε καθημερινότητα. «Αυστηρά» μηνύματα, ένθεν κακείθεν, αποτυχημένες προσπάθειες για να κυριαρχήσουμε πολιτικά και οικονομικά, κυρίως στα Δυτικά Βαλκάνια, να πρωτοστατήσουμε και να οδηγήσουμε, αφού θα μετατρέψουμε την χώρα σε μπροστάρη.
Πριν μερικά χρόνια η Θεσσαλονίκη ιδιαίτερα ήταν το πολιτικό και οικονομικό κέντρο των χωρών της περιοχής. Σήμερα, η Θεσσαλονίκη και ευρύτερα η Βόρεια Ελλάδα, πρωτοστατεί όχι μόνο οικονομικά στις οικονομίες των όμορων χωρών, αλλά μετατράπηκε σε περιοχή μη επίλυσης των διαφορών της χώρας με τους γείτονες.
Έχουμε διαφορές με τους γείτονες. Δεν προσπαθούμε για χρόνια να τις λύσουμε και αυτές έγιναν «χιονοστιβάδα». Θεωρούσαμε ότι είμαστε το «άπαν», και σκεπτόμασταν υποβιβαστικά για τους άλλους. Όμως οι «άλλοι» προχώρησαν με επιμονή στο σκοπό, με υπομονή, σωστούς πολιτικούς ελιγμούς ,συνεργάστηκαν με ισχυρές και περιφερειακές δυνάμεις και τοποθετούνται πλέον έναντι της χώρας, καθώς αποτελούν μέρος του συνόλου ή υποσυνόλου.
Με αυτά και με τα άλλα, έφθασε και η κρίση, πολιτική και οικονομική, μπήκε η χώρα στα μνημόνια, ταρακουνήθηκε από την ασύμφωνη γνώμη του δίπολου και των αντιδρούντων πολιτικών δυνάμεων, από άτομα που προσέβλεπαν στην άνοδο ή επάνοδο τους στην εξουσία. Και σήμερα από την μια η κυβέρνηση θέλει να κλείσει προβληματικές με γείτονες και από την άλλη προσπαθεί να διαιρέσει την αντιπολίτευση με σκοπό την μη ανάδειξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ως αυτόνομης δύναμης και των συνεχών εκλογικών αναμετρήσεων που θα θυμίζει 1989.
Το παιχνίδι όμως χόντραινε. Οι ευρωπαϊκές και ιδίως βαλκανικές ανακατατάξεις, το υπερβολικό ενδιαφέρον των μεγάλων ή περιφερειακών δυνάμεων για διείσδυση στα Δυτικά Βαλκάνια για απόκτηση διαύλου στα οδικά και ενεργειακά δίκτυα , έφεραν και πάλι την χώρα σε δύσκολους ατραπούς.
Έπρεπε πριν από χρόνια να λύσει τα ζητήματα που την απασχολούσαν. Οι κυβερνήσεις όμως της χώρας, αναζητούσαν το φταίξιμο σε άλλους και τις ευθύνες σε γείτονες. Ποτέ δεν αναζήτησαν μια πολιτική που να βρίσκει τα λάθη και τις παραλείψεις της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Αυτή την λανθασμένη πολιτική που βασίζονταν σε λανθασμένες αποφάσεις πολιτικής ακραίας σκέψης , την στήριζε το υπερεθνικιστικό μέτωπο που διατρέχει όλο το πολιτικό φάσμα, το ακραίο συντηρητικό και παρωχημένο, ο κύκλος που θεωρούσε ότι η χώρα θα βοηθηθεί από τα διεθνή Φόρα, τα ομόδοξα κράτη και τα υπερατλαντικά . Και αυτό γιατί δεν είχαμε τίποτε σύγχρονα να προσφέρουμε, εκτός από τις «δάφνες του παρελθόντος».
Έτσι φθάσαμε στις πορείες για το Σκοπιανό, τις ημερίδες ή συνέδρια ή διαμαρτυρίες για την ονοματοδοσία . Λόγια, απόψεις, εκφράσεις, μεγαλοστομίες …και στο τέλος μηδέν !! Έτσι φθάνουμε και πάλι στις αντιδράσεις στην Ορεστιάδα για την σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, με πορείες, με υπερβολές προτάσεων όπως «σταματάμε τα ταξίδια προς την Αδριανούπολη» ή «τα ταξίδια για αγορές» και «ξεκινάμε εμπάργκο Τουρκικών προϊόντων».
Και βέβαια καλώς αντιδρούμε. Έπρεπε όμως η διαφορά με την FYROM να λυθεί , όταν είχε γίνει προσπάθεια επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και όχι να παρουσιαστούν φαινόμενα «πατριδοκαπηλίας» και «τσαμπουκά». Να μην επιτρέψουμε, ένθεν κακείθεν, να παιδευτούν λανθασμένα ιστορικά γενιές επί γενεών.
Και καλώς αντιδρούμε για ένα μεθοριακό συμβάν καθημερινότητας για τους συλληφθέντες Έλληνες στρατιωτικούς. Δεν μπορείς όμως να υπόσχεσαι την «επιστροφή των Τούρκων πραξικοπηματιών», να ομιλείς για την ανεξάρτητη Ελληνική Δικαιοσύνη και να μην αποδέχεσαι την ανεξάρτητη Τουρκική Δικαιοσύνη. Δεν μπορείς να υποβαθμίζεις ένα κράτος όσο και «ταραχοποιο » αν είναι και στην συνέχεια να ζητάς να σου επιστρέψει τους ανθρώπους σου που συνελήφθησαν σε ξένη στρατιωτική περιοχή.
Και φθάνουμε στις αντιδράσεις. «Ξεκινάμε εμπάργκο Τουρκικών προϊόντων» ! Φοβάμαι όμως ότι θα «πεινάσουμε» . Και αυτό γιατί όχι μόνο δεν παράγουμε τίποτε, αλλά εισάγουμε από ντομάτες μέχρι ξηρούς καρπούς, από αγγουράκια μέχρι λεμόνια. Η «πείνα» μας όμως θα είναι ορατή αν μας κάνουν ταξιδιωτικό εμπάργκο οι Τούρκοι, αφού η Αλεξανδρούπολη, η Θάσος, η Καβάλα, τα τουριστικά μας νησιά Σαντορίνη, Μύκονος, Χίος, Μυτιλήνη οικονομικά βασίζονται στους Τούρκους τουρίστες.
Θα μπορούσαμε να γράψουμε πολλά. Εν κατακλείδι όμως θα σταθούμε κυρίως στο αίσθημα καλής γειτονίας που πρέπει να έχουμε με όλα τα όμορα κράτη, να παύσουμε να κοιτάζουμε τα προγράμματα με τα οποία πλούτισαν χιλιάδες και βγήκε «η πεδιάδα της Θεσσαλίας πενταπλάσια», να αρχίσουμε να παράγουμε και να διορθώσουμε την πολιτική μας σκέψη, μια και δεν είμαστε ο «περιούσιος λαός».
