Τι έγινε βγαίνουμε;

–Από πού;

 Απ το πηγάδι.

–Ποιο απ όλα.

Τα μνημόνια, τι άλλο;

–Όπως το δεις

Τι εννοείς;

–Ότι χρονικά, και από άποψη βάθους, το πηγάδι των μνημονίων δεν είναι μονόπατο.

Πως γίνεται;

–Θέλω να πω ότι άλλο το 2010, άλλο το 2012, άλλο το 2014 και άλλο το 2018.

Δεν καταλαβαίνω.

–Το 2010 άρχισε το κατέβασμα, ναι;

Ναι.

–Κάτι με Βενιζέλο, κάτι με Παπαδήμο, πιαστήκαμε απο κάπου,ναι;

Ε, ναι.

–Το 2014 πατήσαμε στέρεο με το ένα πόδι και έμενε το μέιλ Χαρδούβελη για να πατήσει και το άλλο, συμφωνείς;

Τώρα που ξέρω συμφωνώ, τότε δεν το ήξερα.

–Δεν είσαι ο μόνος, αν αυτό σε παρηγορεί. Και πάμε τώρα στο 2018. Που πατάμε ξέρεις; Είμαστε ψηλότερα ή χαμηλότερα από το 2014; Και το με το συμπληρωματικό μνημόνιο το 2022 που θα είμαστε, το φαντάζεσαι;

Πάλι δεν καταλαβαίνω.

–Απλό είναι γαμώ το, απλό. Αν το 2014 πατάγαμε, ας πούμε, στα 100 μέτρα βάθος, το 2018 έγιναν τουλάχιστον 150. Αν βάλεις δε και το χαμένο χρόνο ανόδου, πάμε 200 και βάλε.

Τόσο πολύ;

–Τόσο κι ακόμα. Διότι έχουμε και το συμπληρωματικό, μέχρι το 2022.

Και τότε τι παπαριές λέει ο Τσίπρας;

–Γιατί, τον άκουσες ποτέ να λέει κάτι άλλο;