Τη γνωρίσαμε από τις εμφανίσεις της σε εμπορικές αλλά κυρίως πειραματικές σκηνές. Η Βάσια Βασιλείου ξεκίνησε από την Κύπρο, αναζήτησε στον Καναδά την καλλιτεχνική της ταυτότητα και ήρθε στην Αθήνα για λίγο και τελικά… έμεινε. Από το 2013 επιχειρεί τις δικές της απόπειρες. Το 2013-2015, δίδαξε εθελοντικά θέατρο στο Πνευματικό Κέντρο Εξαρχείων σε Ατομα με Αναπηρία. Τον Ιούνιο του 2015 παρουσίασε την περφόμανς «Είμαι Διαφορετικός» με Ατομα με Αναπηρία και 4 ηθοποιούς χωρίς αναπηρία.
Την επόμενη χρονιά παρουσίασε τη συγκλονιστική «Φαρμακεύτρια», το ποίημα του Θεόκριτου (3ος αιώνας π.Χ.). Η μοναδική παράσταση παρουσιαζόταν συνεχώς μέχρι πριν από λίγο καιρό. Τώρα η Βάσια Βασιλείου «βουτάει» σε ένα άλλο είδος του αρχαίου θεάτρου, στις κωμωδίες του Αριστοφάνη. Το enetpress συνάντησε τη Βάσια Βασιλείου και συνομίλησε μαζί της για το νέο της εγχείρημα.
Από την σπαρακτική κραυγή της Φαρμακεύτριας, στο ποτ πουρί με Αριστοφάνη. Πως προέκυψε αυτή η μετάβαση;
Εντελώς τυχαία. Μια πολύ καλή φίλη, που γνώριζε ότι μου προέκυψε η ανάγκη να εκφραστώ διαφορετικά, μου πρότεινε τον Αριστοφάνη. Στην αρχή το απέρριψα σαν ιδέα, ίσως από φόβο, ανασφάλεια δε ξέρω. Ξεκίνησα όμως και ξαναδιάβαζα κάποια έργα του και στη πορεία με συνεπήρε, και το αποτέλεσμα ήταν να μη μπορώ να επιλέξω ποιο από όλα τα έργα του ήθελα να ανεβάσω, έτσι εντελώς αυθόρμητα, είπα θα τολμήσω ένα ζωηρό μοτίβο, βασισμένο σε μια επιθεωρησιακή δομή, που να μπορεί να χωρέσει πολλούς Αριστοφανικούς ήρωες. Έτσι και έγινε!
‘Εχετε δοκιμαστεί στο παρελθόν με Αριστοφανικά έργα;
Όχι, ποτέ και γι’αυτό οι τελευταίοι 7 μήνες ήταν μια αποκάλυψη και μια συνεχής πρόκληση για μένα.
Ακουμπάνε αυτά τα έργα στον σύγχρονο ‘Ελληνα; Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού;
Ειλικρινά δε γνωρίζω να το απαντήσω αυτό. Δεν έχω καταλήξει αν τελικά το κοινό το αγγίζει η παράσταση ή το ίδιο το έργο ή όλα μαζί. Εχω την εντύπωση ότι ο κάθε θεατής που έρχεται στο θέατρο, αποζητά και κάτι διαφορετικό. Τώρα αν η παράσταση, οι ηθοποιοί, η όλη ατμόσφαιρα καταφέρουν να τον ακουμπήσουν σε κάποιο σημείο, είναι ευχής έργον. Ο Αριστοφάνης φυσικά είναι πολύ οικείος στο κοινό. Φέρει με μαεστρία, αντιμέτωπο τον άνθρωπο-πολίτη, με τις κοινωνικές και προσωπικές του ατασθαλίες, και αυτό δε μπορεί παρά να γεννά μια ακαριαία ταύτιση, που σκοπό έχει να στρέψει τη ματιά του στον καθρέφτη, και όχι στους άλλους. Είναι ευφυές! Η ανταπόκριση του κοινού μέχρι τώρα είναι πολύ ελπιδοφόρα. Μου λένε ότι τους θυμίζει off broadway show σε κάποιο νεουορκέζικο μπαρ.
‘Εχετε την εντύπωση ότι η οικονομική κρίση έδωσε νέες ιδέες και πνοή στο θέατρο;
Κοιτάξτε, επειδή το θέατρο τροφοδοτείται από τη ζωή, σαφέστατα και σε παρακμιακές περιόδους της ιστορίας μπορεί να ανθίζει. Όμως και από την άλλη, όλα αυτά με τα οποία καταπιάνεται το θέατρο από πάντα, όπως τα υπαρξιακά αδιέξοδα, ο ψυχικός εγκλωβισμός, η διαφορετικότητα, η φτώχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η μετανάστευση, η πείνα και άλλα πολλά, δεν παύουν να υπάρχουν ποτέ. Σε καμιά περίοδο. Αυτό που ίσως συνέβη, και ως ένα βαθμό μπορεί να γίνει αντιληπτό σε περίοδο κρίσης, είναι η ανάγκη του κοινού να σκάψει λιγάκι προς τα μέσα, και να αναζητήσει, ίσως και ασυνείδητα κάποια, ας το πούμε, υπαρξιακή διαδρομή που ίσως διευρύνει τα πνευματικά του όρια.
Μετά τον Αριστοφάνη τι;
Ο Αριστοφάνης έχει δρόμο μπροστά του, αφού θα πάει και καλοκαιρινή περιοδεία. Ταυτόχρονα θα ανεβάσω με τους μαθητές του θεατρικού μου εργαστηρίου το Περιμένοντας τον Γκοντό του Σ. Μπέκετ τον Ιούνιο. Για τον προσεχή Οκτώβρη προσανατολίζομαι κάπου, που ακόμη δεν είναι ανακοινώσιμο.
Με τη τραγωδία τι σχέση έχετε; Σας λέει κάτι η Επίδαυρος;
Ερωτική, που σημαίνει την ποθώ και με τρομάζει. Η τραγωδία μπορεί να μας φέρει αντιμέτωπους με την όποια θεική φύση μπορεί να διαθέτουμε. Είναι γεμάτη εξάρσεις, διαμαρτυρίες, στοχασμούς που αποκαλύπτουν μεγαλύτερες διαστάσεις από αυτό που γνωρίζουμε. Μια μοναδική στιγμή μου στο θέατρο, για την οποία τρέφω μεγάλη ευγνωμοσύνη, είναι όταν έπαιξα την Ηλέκτρα στον Ορέστη του Ευριπίδη στο Φεστιβάλ της Αβινιόν στη Γαλλία, σε σκηνοθεσία Τ. Μουδατσάκι. Δε γνωρίζω αν στάθηκα αντάξια του μεγαλειώδους αυτού κειμένου, αλλά σίγουρα η διαδρομή ήταν μαγευτική. Τώρα όσον αφορά την Επίδαυρο, νομίζω ότι σας απάντησα ήδη.
Ονειρεύεστε μεγάλους ρόλους του διεθνούς ρεπερτορίου;
Πιο παλιά ναι, ονειρευόμουν τους μεγάλους ρόλους. Τώρα ονειρεύομαι το θέατρο, την έρευνα, τη διαδρομή, τον πειραματισμό, τη μελέτη, τη διαδικασία που θα με οδηγήσει κοντά τους. Από ρόλους, συνεχίζω να ονειρεύομαι τους ρόλους της Αρχαίας Τραγωδίας.
Πέρα από το θέατρο θα θέλατε και κάτι άλλο; Ο κινηματογράφος, η τηλεόραση είναι μακριά;
Είμαι πάντα ανοιχτή να συζητήσω προτάσεις οι οποίες είναι αξιόλογες.
ΙΝFO
Συντελεστές:
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Βάσια Βασιλείου
Επί σκηνής: Βάσια Βασιλείου – Γιάννης Τσούκας
Διεύθυνση παραγωγής: Αλίκη Πήτερσον
Μουσική: Φίλιππος Περιστέρης
Σχεδιασμός κοστουμιών – Σκηνογραφία: Βάσια Βασιλείου
Κατασκευή μασκών: Βασίλης Λάγγας
Φώτα – Ήχος: Βασίλης Λάγγας
Βίντεο – Φωτογραφία: Τάκης Χρυσικός
ΠΟΥ;
@Χώρος Τέχνης Ασωμάτων
Αγίων Ασωμάτων 6, Θησείο
Τηλέφωνο: 211 800 9838
