Η ΔΕΗ ισορροπεί σε τεντωμένο σκοινί γιατί από τη μια πλευρά εφαρμόζει διακανονισμούς για τους ληξιπρόθεσμους λογαριασμούς και από την άλλη η αιμορραγία από τις ρευματοκλοπές γίνονται καθημερινή ρουτίνα και είναι τετραπλάσια σε σύγκριση με άλλες χώρες.
Η οικονομική ανέχεια οδηγεί τον κόσμο να ψάχνει κάθε τρόπο να διατηρεί την παροχή του πάση θυσία.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Διαχειριστή του Δικτύου (ΔΕΔΔΗΕ), το 2016 εντοπίστηκαν 10.616 κρούσματα ρευματοκλοπών, μέγεθος που είναι το υψηλότερο όλων των εποχών, έναντι 400 το 2006. Σχηματικά ο όγκος του ρεύματος που χάνεται λόγω κλοπής κάθε χρόνο αντιστοιχεί στην κατανάλωση του συνόλου των νησιών του Αιγαίου (Κυκλάδες και Δωδεκάνησα), πλην Ρόδου και Κρήτης.
Τα διαφύγοντα ποσά κινούνται στα 170 εκατ. ευρώ όπου αντιστοιχούν στο 3,2% της συνολικής ενέργειας του ηπειρωτικού δικτύου.Μάλιστα, αν προσθέσουμε και τη νησιωτική Ελλάδα, το σύνολο των ρευματοκλοπών αγγίζει σε ετήσια βάση, τις 1.5 εκατ. MWh.
Το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος είναι αρκετά μεγαλύτερο γιατί προστίθεται και το ποσό από το ΕΤΜΕΑΡ (32 εκατ. ευρώ) όσο και των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (21 εκατ. ευρώ).
Αντίστοιχα, τα διαφυγόντα έσοδα για τον ΑΔΜΗΕ υπολογίζονται σε 7,3 εκατ. ευρώ και για τον ΔΕΔΔΗΕ στα 26,5 εκατ. ευρώ.
Συνολικά, το κόστος των ρευματοκλοπών για όλο το δίκτυο ανέρχεται σε 206 – 211 εκατ. ευρώπου αναλογεί στο 3,92% της συνολικής ενέργειας.
Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε και ανώτατος παράγοντας της επιχείρησης και υπογραμμίζει:
«Η αντιμετώπισή του προβλήματος είναι κορυφαίας προτεραιότητας, καθώς πέρα από την τεράστια οικονομική έχει και εξαιρετικά σοβαρή κοινωνική διάσταση»
Να σημειωθεί ότι σε άλλες προηγμένες χώρες το ποσοστό της ρευματοκλοπής ανέρχεται μόλις στο 1%.
